Wyjaśnienie




Wyjaśnienie
 Kilka lat temu napisałem powieść
"Wieczny pokój" i przezornie zastrzegłem we wstępie, iż nie jest ona kontynuacją
"Wiecznej wojny", aczkolwiek częściowo porusza te same problemy, tylko z punktu
widzenia autora starszego o ponad dwadzieścia lat.
 Krytyk Gary Wolfe zauważył, iż te dwie książki w połączeniu z moją "mainstreamową"
powieścią "1968 " tworzą rodzaj tryptyku o miłości i wojnie. Była to miła, elegancka
koncepcja i oto teraz psuję wszystko, pisząc następną powieść. Nie sądzę, aby
uznano ją za część tetralogii.
 Jednakże już wtedy, kiedy po raz pierwszy sprzedawałem prawa autorskie
do "Wiecznej wojny", miałem wrażenie, że konieczna będzie następna cześć. Pani
redaktor oznajmiła, że gdyby ta książka nie miała szczęśliwego zakończenia,
nigdy by jej nie kupiła.
 Jeśli kiedykolwiek znalazłem się w miejscu i sytuacji, kiedy należy trzymać
język za zębami, to właśnie wtedy, ale to było w innym kraju, a poza tym ta
pani już nie żyje. "Wieczna wojna" wcale nie kończy sie happy endem. Wprawdzie
Marygay i William wreszcie się spotykają - książka kończy się zawiadomieniem
o narodzinach ich pierwszego dziecka - ale żyją razem na więziennej planecie,
traktowani jako genetyczne kuriozum we Wszechświecie, w którym ludzki gatunek
zrezygnował ze swego człowieczeństwa, upodabniając się do zdegenerowanej społeczności
dawnych wrogów.
 W kolejnej powieści, "Wieczna wolność", Marygay i William postanawiają
coś z tym zrobić. Albo zginąć.
                                                                                                                                                                  Joe
Haldeman