KOMBINACJE OBCIĄŻEŃ wg PN-EN 1990 w programie Robot (URSA).

Kombinatoryka obciążeń ma na celu wyznaczenie najbardziej niekorzystnych sytuacji obliczeniowych.

W przypadku projektowania obiektów o złożonej konstrukcji, należy posługiwać się programami numerycznymi. Programy te choć bazują na podobnych, w wielu

i sk przypadkach identycznych założeniach „numerycznych metod obliczeniowych” to wje jednak różnią co do interfejsu graficznego, a także sposobu określania kombinacji a G obciążeń.

w

Przy wprowadzaniu kombinacji obciążeń do programu, podstawowym zadaniem jest

słaro określenie przypadków obciążeń (tzn. ciężar własny, obc. wiatrem, śniegiem, użytkowe) , podział przypadków na grupy obciążeń, a następnie określenie

ż. Ja

wzajemnych relacji między poszczególnymi grupami i przypadkami (tzn. czy

r ing

występują one razem, osobno, czy mogą się wzajemnie wykluczać).

m – Podstawowe OPERATORY LOGICZNE określające możliwe do zaistnienia relacje MEZ między grupami i przypadkami to:

RA - operator „i” (np. dla dwóch grup obciążeń A ”i” B = {AB - razem} )

TNE - operator „lub” (np. dla dwóch grup obciążeń A „lub” B = {A - osobno, B - osobno, MO AB - razem} )

Ł K

- operator „albo” (np. dla dwóch grup obciążeń A ”albo” B = {A - osobno, B - osobno} ) YZC

W programie ROBOT tworzy się obciążenia przypisując im tzw. NATURE

OT obciążenia (np. stałe, wiatr, śnieg, użytkowe stropu kategorii A, B itp.). Każdej Ł i O

NATURZE przypisane są wartości współczynników częściowych (ɣG, ɣQ, ψ0, ψ1, ψ2, A

ξ). W ramach danej NATURY tworzy się PRZYPADKI obciążeń (np. w ramach natury

WOC „wiatr” tworzy się przypadki „wiatr prostopadły do budynku”, „wiatr równoległy do AR budynku”). Następnie przy generowaniu kombinacji w ramach danej NATURY tworzy PO się GRUPY obciążeń (składające się z PRZYPADKÓW). Mające określone NATURY, PRZYPADKI i GRUPY PRZYPADKÓW, określa się relacje między obciążeniami. Relacje

„i, lub, albo” można stosować zarówno w odniesieniu do zdefiniowania relacji między GRUPAMI obciążeń, jak również można definiować relacje „i, lub, albo” między

PRZYPADKAMI wchodzącymi w skład danej GRUPY.

Przykładowy algorytm tworzenia przypadków i kombinacji obciążeń w programie

ROBOT (dźwigar dachowy):

1) Tworzenie przypadków obciążeń:

Zakładka „Obciążenia” -> „Przypadki…” -> należy utworzyć „7 przypadków”

obciążeń przypisanych do „3 natur obciążeń”:

i

1. NATURA – „stałe” :

skw

(1) G – stałe ;

jea

2. NATURA – „wiatr”:

Gw

(2) W rl – wiatr równoległy ;

sła

(3) W pr,l – wiatr prostopadły z lewej ;

ro

(4) W pr,p – wiatr prostopadły z prawej ;

ż. Ja

3. NATURA – „śnieg” :

r ing

(5) S r – śnieg równomierny ;

m

(6) S nr,l – śnieg nierównomierny z lewej ;

–M

(7) S nr,p – śnieg nierównomierny z prawej.

EZR Mając stworzone „7 przypadków obciążeń” można przejść do tworzenia układów AT

sił określonych w ramach danego przypadku.

NE

2)

M

Tworzenie kombinacji obciążeń:

O

Zakładka „Obciążenia” -> „Kombinacje automatyczne…” ->

Ł KY

-> w nowym oknie dialogowym należy wybrać „Kombinacje wg normy:”

ZCO

ustawić na „PN-EN 1990:2004”

T

-> wybrać „Kombinacje automatyczne kompletne”

Ł i OA

-> wybrać polecenie „Więcej” -> w nowym oknie dialogowym pojawią się 4

W

zakładki: „Przypadki ; Kombinacje ; Grupy ; Relacje”

OCA

-> w zakładce „Kombinacje” można wybrać dwie „SGN – STR” oraz jedną „SGU

RP

– rzadka”

O

-> w zakładce „Grupy” można połączyć wcześniej stworzone „przypadki” w

dowolną ilość „grup” w ramach danej „natury”

UWAGA 1: program automatycznie tworzy grupy obciążeń w ramach danej

natury tzn., że jeśli zostało stworzone 7 przypadków w ramach 3 natur to w

zakładce „Grupy” istnieją już 3 grupy (stałe , wiatr i śnieg), którym należy

przypisać odpowiedni operator logiczny „i, lub, albo” (Stałe – „i” ; Wiatr i śnieg

– „albo”)

-> wybrać zakładkę „Relacje” a następnie:

-> wybrać „Natura: stałe” -> zaznaczyć w lewej liście Grupę „G1 (i):4” i i

przenieść ją na prawą listę z operatorem „i”

skw

-> wybrać „Natura: wiatr” -> zaznaczyć w lewej liście Grupę „W1 (albo):1,2,3” i jea

przenieść ją na prawą listę z operatorem „i”

Gw

-> wybrać „Natura: śnieg” -> zaznaczyć w lewej liście Grupę „S1 (albo):5,6,7” i sła

przenieść ją na prawą listę z operatorem „i”

ro

UWAGA 2: ten sam efekt tworzenia grup obciążeń można uzyskać w inny

ż. Ja

sposób, mianowicie można np. w ramach „NATURY: wiatr” stworzyć trzy grupy

(Gr1 ; Gr2 ; Gr3), z których każda zawiera jeden przypadek wiatru Gr1 = {W r} ; r ing

Gr2 = {W pr,l} ; Gr3 = {W pr,p} , a następnie określić relacje między grupami m

przechodząc do zakładki „Relacje”.

–M

W takim przypadku w zakładce „Relacje” należy dla „Natury: wiatr” przenieść

EZ

wszystkie 3 grupy wiatrowe z lewej listy na prawą, wykorzystując operator

RA

„albo”. Natomiast pozostałe grupy (G1 oraz S1) przenieść z lewej listy na prawą TN

z operatorem „i”.

EMO

Ł KYZCOT

Ł i OA

WOCARPO