DYDAKTYKA [gr. didaktikós ‘dający się nauczyć’ <
didáskō ‘uczę’], nauka o procesach kształcenia
(nauczania i uczenia się), dział PEDAGOGIKI; zajmuje się
analizą treści, metod, środków i form organizacyjnych
procesów nauczania i uczenia się; ustala prawidłowości,
od których zależy przebieg i wyniki tych procesów;
DYDAKTYKA OGÓLNA — obejmuje zagadnienia
podstawowe, dotyczące ogółu procesów nauczania i
uczenia się;
DYDAKTYKA SZCZEGÓŁOWA zajmuje się specyficznymi
zagadnieniami nauczania określonego przedmiotu (np.
dydaktyka matematyki), w szkole określonego typu lub
stopnia (np. dydaktyka szkoły wyższej).
(Encyklopedia PWN, http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/3895277/dydaktyka.html, odczyt 2013-02-17) DYDAKTYKA, dział pedagogiki, nauka, której
przedmiotem jest proces kształcenia (nauczanie i
uczenie się); ma charakter normatywny, jest teorią
nauczania w sposób poprawny, racjonalny i
prawidłowy, jej problematyka dotyczy celów, treści i
sposobów nauczania; wyodrębnia się dydaktykę
ogólną, rozpatrującą zagadnienia podstawowe i
wspólne dla procesu kształcenia, oraz dydaktyki
szczegółowe, odnoszące się do specyfiki nauczania na
poszczególnych poziomach kształcenia i w
poszczególnych typach szkół, a także dydaktyki
poszczególnych przedmiotów szkolnych (dydaktyka
historii, matematyki, śpiewu itp.); twórcą nowożytnej
dydaktyki (a szerzej pedagogiki) był J. A. Komenský
(Wielka dydaktyka 1657); (…) rozwój dydaktyki w XX w.
wspierały badania empiryczne procesów nauczania i
uczenia się, studia nad psychologią rozwojową,
zastosowanie w dydaktyce nowoczesnych środków
technicznych (m.in. projekcji filmowych,
magnetowidów, komputerów). (Encyclopedia Internautica,
http://encyklopedia.interia.pl/haslo?hid=136338, odczyt 2013-02-26) DYDAKTYKA dotyczy procesów KSZTAŁCENIA a
kształcenie jest to NAUCZANIE I UCZENIE SIĘ, albo
nawet NAUCZANIE-UCZENIE SIĘ.
NAUCZANIE – planowa praca nauczyciela z uczniami,
umożliwiająca im zdobywanie wiadomości,
umiejętności, nawyków oraz rozwijanie osobowości;
kierowanie procesem uczenia się. (Encyklopedia PWN,
http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/4009279/nauczanie.html, odczyt 2013-02-26)
Według Wincentego Okonia proces kształcenia
obejmuje nauczanie, uczenie się, kształtowanie ucznia
przy jego WŁASNYM, PODMIOTOWYM udziale [Okoń, W.
(2003). Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”, s. 129].
Nauczanie i uczenie się to procesy komplementarne.
Nauczanie to NIE jest „podawanie” wiadomości do
zapamiętania, bo to zakładałoby bierność ucznia,
nauczanie to pomaganie innym w uczeniu się, to
stwarzanie sytuacji, w których ludzie się uczą. Ważna
jest AKTYWNA postawa nauczanego/uczącego się.
Nauczanie to kreowanie sytuacji edukacyjnych, które
umożliwiają uczniom zdobycie nowych WIEDZY,
UMIEJĘTNOŚCI i KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH.
PEDAGOGIKA [gr. país ‘dziecko’, agōgós ‘przewodnik’,
paidagōgikē ‘świadoma działalność wychowawcza’],
nauka o wychowaniu, jego celach, metodach, środkach
i formach organizacyjnych; zajmuje się procesami
świadomego i celowego oddziaływania na rozwój
człowieka we wszystkich fazach jego życia. (Encyklopedia PWN,
http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/3955414/pedagogika.html, odczyt 2013-02-26)
PEDAGOGIKA, wiedza teoretyczna i praktyczna o
wychowaniu i nauczaniu człowieka od dzieciństwa po
wiek starszy; naukowo zapoczątkował ją J. A.
Komenský; dotyczy wielu procesów kształtujących
rozwój fizyczny, umysłowy i moralny człowieka oraz
przekazania mu umiejętności wytwórczych (także
artystycznych), wiadomości ogólnych i praktycznych,
systemu wartości kształtujących postawy pozytywne;
obecnie wyodrębnia się pedagogikę ogólną, dydaktykę,
teorię wychowania, pedagogikę kultury, specjalną,
społeczną i in.; jako nauki pomocnicze rozwijają się
historia oświaty i wychowania, socjologia i psychologia
wychowania i in. (Encyclopedia Internautica,
http://encyklopedia.interia.pl/haslo?hid=94128, odczyt 2013-02-26) ANDRAGOGIKA [gr. anḗr ‘mężczyzna’, ágō ‘prowadzę’],
jedna z dyscyplin pedagogicznych, zajmująca się
procesami kształcenia i wychowania osób dorosłych;
znaczenie andragogiki wzrasta wraz z
upowszechnianiem się modelu kształcenia
ustawicznego. (Encyklopedia PWN,
http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/3869286/andragogika.html, odczyt 2013-02-26) ANDRAGOGIKA, dział pedagogiki zajmujący się
zagadnieniami pobudzania, ukierunkowywania i
wspomagania procesów wychowania, kształcenia i
samokształcenia ludzi dorosłych. (Encyclopedia Internautica,
http://encyklopedia.interia.pl/haslo?hid=117099, odczyt 2013-02-26)