Deficyty poznawcze w sytuacji
zagrożenia stereotypem -
Dlaczego blondynki są głupie?
Sylwia Bedyńska
Aneta Brzezicka – Rotkiewicz
Grzegorz Sędek
Zjawisko zagrożenia
stereotypem
Istnienie stereotypu dotyczącego
funkcjonowania członków określonej
grupy w pewnej sytuacji zadaniowej
Sytuacyjna aktywizacja stereotypu
Ograniczenia
Osoby o wysokim poziomie zdolności,
motywacji, identyfikujące się z
dziedziną, uznające ją za ważną
Zadania nowe, trudne, nietypowe
Mechanizm zjawiska
Funkcja egotystyczna – ochrona
własnego „ja”- wycofywanie wysiłku
Badania nie potwierdzają tej hipotezy
Wkładany wysiłek (effort)
Poczucie trudności
Analiza czasów wykonywania zadania
Model wyczerpania
poznawczego
Model ten sugeruje że gdy osoba nie może zredukować
niepewności co do prawidłowego programu działania
następuje przeskok w mniej efektywny tryb przetwarzania
informacji, zwany stanem wyczerpania poznawczego
Zgodnie z tą koncepcją negatywne konsekwencje powinny
pojawić się szczególnie w sytuacjach które są złożone i
wymagające poznawczo np. wymagają koordynacji i
integracji wielu elementów (tworzenie modeli umysłowych
na podstawie cząstkowych informacji, wykonywanie zadań
angażujących jednocześnie wiele funkcji pamięci
roboczej).
Wyniki badań nad depresją i stanem bezradności
intelektualnej potwierdzają hipotezę o naturze deficytów
poznawczych – upośledzeniu ulega umiejętność
generowania i integrowania informacji w nowy i
elastyczny sposób.
Procedura porządków liniowych
Faza studiowania
Paweł wyższy niż Adam
Procedura porządków liniowych
Faza studiowania
Adam wyższy niż Edward
Procedura porządków liniowych
Faza studiowania
Edward wyższy niż Michał
wektor
Paweł>Adam>Edward>Michał
Paweł>Adam>Edward>Michał
Faza odpowiedzi
elementy sąsiednie
Paweł ? Adam
dwa kroki
Paweł ? Edward
elementy końcowe
Michał ? Paweł
Linear orders procedure
Procedura porządków liniowych
Faza studiowania
Monika milsza niż Anna
Procedura porządków liniowych
Faza studiowania
Kasia milsza niż Ewa
Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej
Procedura porządków liniowych
Faza studiowania
Ewa milsza niż Monika
wektor
Kasia>Ewa>Monika>Anna
Eksperyment 1 (Reytan)
Osoby badane: uczennice jednego z
warszawskich liceów (wstępna
selekcja - 30 osób)
Aktywizacja stereotypu: instrukcja
Poprawność wykonania
interakcja wszystkich czynników
F(4,116)=,16; p<,9581
porzadki 1-2
p
op
ra
w
n
os
c
75
80
85
90
95
100
105
sasiednie
dwa kroki
koncowe
porzadki 3-4
sasiednie
dwa kroki
koncowe
porzadki 5-6
sasiednie
dwa kroki
koncowe
zagrozenie
brak zagrozenia
Poprawność z poprawką na
zgadywanie
interakcja wszystkich czynników
poprawnosc z poprawka na zgadywanie
F(4,116)=1,60; p<,1795
porzadki 1-2
p
op
ra
w
n
os
c
40
50
60
70
80
90
100
110
elementy
sasiednie
dwa kroki
koncowe
porzadki 3-4
elementy
sasiednie
dwa kroki
koncowe
porzadki 5-6
elementy
sasiednie
dwa kroki
koncowe
zagrozenie
brak zagrozenia
Interpretacja
Model ograniczonych zasobów
Model wyczerpania poznawczego
Model rozproszenia uwagi
Funkcje wykonawcze pamięci
operacyjnej (Baddeley, 1996; Miyake i
Shah, 1999)
o
Utrzymywanie aktualnie niezbędnych
informacji w pamięci, ich modyfikacja (np.
ciągłe „odświeżanie” – updating), a także
korzystanie z zasobów pamięci długotrwałej
o
Koordynacja wykonania dwóch niezależnych
zadań
o
Selektywne kierowanie uwagą (odrzucanie
niepotrzebnych danych, powstrzymywanie się
od skojarzeń niezgodnych z aktualnym
zadaniem, powstrzymywanie niewłaściwych
reakcji)
PASAT – Paced Auditory Serial
Addition Test
(Gronwall i Sampson, 1974)
Test ten służy do oszacowania zdolności i szybkości
przetwarzania informacji, koncentracji i utrzymywania
uwagi. Jego wykonanie angażuje pamięć bezpośrednią,
zdolność hamowania niepotrzebnych reakcji, oraz
umiejętność utrzymywania i przywoływania
potrzebnych informacji. Test ten jest oceniany przez
neuropsychologów klinicznych jako doskonałe
narzędzie do oceny funkcjonowania pamięci operacyjnej
Test Dodawania w Zmieniających
się Odstępach Czasu
Osoba badana słyszy ciąg cyfr
Jej zadaniem jest dodawanie cyfr, które
słyszy obok siebie, czyli w naszym
przykładzie:
4+5, 5+7, 7+2, 2+4
Suma każdej pary jest odpowiedzią, którą
osoba badana wybiera z podanych czterech
4 5 7 2
4 5 7 2
4
4
PRZEBIEG TESTU
DODAWANIA
Osoba słyszy
Na ekranie pojawiają się 4 odpowiedzi,
wśród których osoba badana wybiera
właściwą za pomocą oznaczonych
klawiszy na klawiaturze:
4... 5...
4... 5...
6
6
5
5
9
9
7
7
D
D
C
C
B
B
A
A
Dalej słyszy:
I wybiera odpowiedź:
... 7 ...
... 7 ...
B
B
A
A
17
17
C
C
12
12
9
9
10
10
D
D
Wzór szacowanej funkcji wykładniczej:
funkcja regresji określona przez użytkownika
w ramach estymacji nieliniowej
y = d+(c-1)(1-e-(x-a)/b)
gdzie:
y – poziom dokładności wykonania zadania; d – założony poziom
przypadku
c – asymptota; x – czas prezentowania bodźca
a – czas, po którym osoba przestaje wykonywać zadanie na
założonym poziomie przypadku
b – jak szybko osoba badana osiąga moment, w którym wykonuje
zadanie w sposób optymalny (jak prędko osiąga asymptotę)
y = 0,25+0,75(1-e-(x-a)/b)
Znaczenie parametru
a
wyglad funkcji w zaleznosci od wartosci parametru a (b, c const)
Model: V7=0,25+0,75*((1-EXP(-(V3-A)/B)))
y=0,25+0,75*((1-exp(-(x-(1,02303))/(0,310036))))
a-duze, b-male, c=1
interwal czasu
p
o
zi
o
m
d
o
kl
ad
n
o
sc
i
C:1
C:2
C:3
C:4
C:5
C:6
C:7
C:8
0,0
0,1
0,2
0,3
0,4
0,5
0,6
0,7
0,8
0,9
1,0
0,6
0,8
1,0
1,2
1,4
1,6
1,8
2,0
2,2
2,4
2,6
2,8
3,0
3,2
Model: V6=0,25+0,75*((1-EXP(-(V1-A)/B)))
y=0,25+0,75*((1-exp(-(x-(0,705768))/(0,242896))))
a-male, b-male, c=1
interwal czasu
p
o
zi
o
m
d
o
kl
ad
n
o
sc
i
C:1
C:2
C:3
C:4
C:5
C:6
C:7
C:8
0,0
0,1
0,2
0,3
0,4
0,5
0,6
0,7
0,8
0,9
1,0
0,6
0,8
1,0
1,2
1,4
1,6
1,8
2,0
2,2
2,4
Znaczenie parametru
b
wyglad funkcji w zaleznosci od wartosci parametru b (a, c const.)
Model: V11=0,25+0,75*((1-EXP(-(V1-A)/B)))
y=0,25+0,75*((1-exp(-(x-(0,7072897))/(0,794073))))
a-male, b-duze, c=1
interwal czasu
p
o
zi
o
m
d
o
kl
ad
n
o
sc
i
C:1
C:2
C:3
C:4
C:5
C:6
C:7
C:8
0,0
0,1
0,2
0,3
0,4
0,5
0,6
0,7
0,8
0,9
1,0
0,6
0,8
1,0
1,2
1,4
1,6
1,8
2,0
2,2
2,4
Model: V6=0,25+0,75*((1-EXP(-(V1-A)/B)))
y=0,25+0,75*((1-exp(-(x-(0,705768))/(0,242896))))
a-male, b-male, c=1
interwal czasu
p
o
zi
o
m
d
o
kl
ad
n
o
sc
i
C:1
C:2
C:3
C:4
C:5
C:6
C:7
C:8
0,0
0,1
0,2
0,3
0,4
0,5
0,6
0,7
0,8
0,9
1,0
0,6
0,8
1,0
1,2
1,4
1,6
1,8
2,0
2,2
2,4
Założenia metodologiczne
poznawczej psychofizyki
Badanie w paradygmacie psychofizycznym umożliwia
nam:
Możliwość obserwacji szerokiego spektrum funkcjonowania
poznawczego jednostki i opisanie jej wykonania zadania w
postaci parametrów funkcji, a nie ogólnego wskaźnika wykonania
Oszacowanie czasu prezentacji bodźców, począwszy od którego
osoba przestaje wykonywać zadanie w sposób losowy
Oszacowanie czasu prezentacji bodźców, począwszy od którego
jednostka osiąga optymalny dla niej poziom wykonywania
zadania
Opisanie funkcji wykładniczej , która dokładnie pokazuje kształt
zależności między czasem prezentacji bodźców a dokładnością
wykonania zadania
Eksperyment 2 (blondynki)
Osoby badane: studentki o jasnym
kolorze włosów (wstępna selekcja)
Instrukcja: kawały o blondynkach
kawały o zwierzętach
Przewidywania dotyczące:
Dokładności dopasowania (R2)
Wartości parametru a
Wartości parametru b
Modele ograniczonych zasobów poznawczych (w depresji
pogarsza się głównie parametr a, ponadto osoby
depresyjne są niestabilne – pogarsza się dopasowanie
R2)
Model rozproszenia uwagi (wyniki osób depresyjnych
ogólnie podobne do wyników niedepresyjnych,
pogarsza się natomiast R2 , szczególnie dla
wolniejszych interwałów)
Model wyczerpania poznawczego (w depresji pogarsza
się głównie parametr b)
Wyniki
Brak różnic w poziomie dopasowania
R2
W sytuacji zagrożenia przeciętny poziom
dopasowania wynosił 0,87 a w grupie
kontrolnej 0,89 (n.i.)
Brak różnic w parametrze a
W sytuacji aktywizacji stereotypu a=0,85
w grupie kontrolnej a=0,70 (n.i.)
Parametr b
1,48
1,06
0
0,2
0,4
0,6
0,8
1
1,2
1,4
1,6
zagrożenie stereotypem
brak zagrożenia
parametr b
Istotna różnica w
zakresie
parametru b
między
porównywanymi
grupami
Kształty funkcji dokładności dopasowania
dla Testu Dodawania w sytuacji
zagrożenia stereotypem i braku
zagrożenia
Model: V7=0,25+0,75*((1-EXP(-(V2-A)/B)))
y=0,25+0,75*((1-exp(-(x-(0,616258))/(0,710763))))
brak zagrozenia - male b
interwal
p
o
p
ra
w
n
o
sc
C:3
C:4
C:5
C:6
C:7
C:8
C:9
C:10
C:11
C:12
0,1
0,3
0,5
0,7
0,9
1,1
1,0
1,5
2,0
2,5
3,0
Model: V7=0,25+0,75*((1-EXP(-(V2-A)/B)))
y=0,25+0,75*((1-exp(-(x-(0,597348))/(1,05193))))
zagrozenie stereotypem duze b
interwal
p
o
p
ra
w
n
o
sc
C:3
C:4
C:5
C:6
C:7
C:8
C:9
C:10
C:11
C:12
0,1
0,3
0,5
0,7
0,9
1,1
1,0
1,5
2,0
2,5
3,0