Jakość życia w

mieście/gminie jako

wyzwanie polityki

rozwoju

 

Co to jest?

1. Poziom życia
2. Jakość życia
3. Warunki życia
4. Polityka rozwoju
5. Diagnoza społeczna

Poziom życia/Jakość

życia

Poziom życia- To stopień
zaspokojenia potrzeb materialnych

Jakość życia- To stopień
zaspokojenia potrzeb
niematerialnych

Jakość życia

Obiektywne wskaźniki

Subiektywne

wskaźniki

Przeciętne trwanie życia

Stopień zadowolenia z warunków

życiowych

Współczynnik umieralności

Poczucie szczęścia

Ilość spożywanych kalorii

Sens życia

Wysokość dochodów / Zakres

i głębokość ubóstwa

Poziom stresu

Warunki mieszkaniowe

Poczucie zaspokojenia potrzeb i

aspiracji

Parametry jakości życia



Sytuacja materialna



Zdrowie



Stabilność polityczna i bezpieczeństwo



Życie rodzinne



Życie wspólnotowe



Klimat i geografia



Bezpieczeństwo zatrudnienia



Wolność polityczna



Równość płci

Warunki życia



Gospodarstwo domowe



Rodzina



Przychody



Rozchody



Świadczenia społeczne



Mieszkanie

Polityka rozwoju

To zespół wzajemnie powiązanych działań
podejmowanych i realizowanych w celu
zapewnienia trwałego i zrównoważonego
rozwoju kraju oraz spójności społeczno-
gospodarczej i terytorialnej.

Diagnoza społeczna

To badania, które odpowiadają
na pytania „Jak jest?” w:



Społeczeństwie



Instytucji



Rodzinie

Subiektywna jakość życia

Odnosi się do uczuć i emocji, wyrażanych
przez ludzi.

Wskaźniki subiektywne nie mówią o
istniejącym stanie rzeczy (np. struktura
konsumpcji czy jej poziom), lecz o ocenie i
postrzeganiu owych stanów przez ludzi.

Mierniki

subiektywne

mówią

o

(postrzeganej, odczuwanej) jakości życia.

Zakres subiektywnej jakości życia

obejmuje:



ogólny dobrostan psychiczny



- zadowolenie z poszczególnych dziedzin i
aspektów życia



subiektywna ocena materialnego poziomu życia



różne rodzaje stresu życiowego



ocena postaw i zachowań społecznych, w tym
kapitału społecznego,



system wartości



styl życia



indywidualne zachowania i nawyki



ocenę wsparcia społecznego

Obiektywna jakość życia

Obiektywne ujęcie jakości życia jest zbliżone do pojęcia

warunków życia (lub poziomu życia). Rozumie się przez

nią całokształt obiektywnych warunków o charakterze

infrastrukturalnym, w jakich żyje społeczeństwo (grupy

społeczne, gospodarstwa domowe i jednostki).

Wiąże się ona głównie z:



kondycją materialną,



zabezpieczeniem egzystencjonalnym i środowiskowym

życia jednostek

Zakres obiektywnej jakości życia

obejmuje:



sytuację dochodową gospodarstwa
domowego i sposób gospodarowania
dochodami, wyżywienie



pomoc społeczna, z jakiej korzysta
gospodarstwo domowe



kształcenie dzieci



niepełnosprawność i inne aspekty
wykluczenia społecznego



Zasobność materialną gospodarstwa
domowego

Zadowolenie z wybranych

aspektów życia

Zadowolenie z okolicy

zamieszkania

Poczucie bezpieczeństwa w

miejscu zamieszkania

Posiadanie osoby, z którą

można porozmawiać prywatnie

Możliwość uzyskania

wsparcia

Zaufanie do innych osób i

instytucji

Doznawane stany emocjonalne

Wskaźniki dobrego i złego

samopoczucia

Poczucie sensu w życiu i

zadowoleniu z życia

Wskaźnik dobrej

subiektywnej jakości życia

Zmiany w Polsce po 1989
roku

Bilans wolności



jest nas więcej i żyjemy dłużej, czyli
zmiany demograficzne



żyjemy na wyższym poziomie, czyli
dwukrotny wzrost PKB



Polska krajem studentów, czyli
masowy ruch na uczelniach
wyższych



mniej pracujących, czyli kłopot z
bezrobociem

Dziękujemy za

uwagę