Siedem cudów starożytnego świata
Wymienione według czasu ich konstrukcji cuda prezentują się następująco:
Cud Data Budowniczy Zniszczone Przyczyna zniszczenia
Piramida 2560
Egipcjanie ciągle istnieje brak
Cheopsa p.n.e.
Wiszące
600 po I wieku
ogrody Babilończycy trzęsienie ziemi
p.n.e. p.n.e.
Semiramidy
Wersja pierwotna spalona
Świątynia Persowie,
550 przez Herostratusa, a jej
Artemidy w Grecy, III wiek n.e.
p.n.e. rekonstrukcja zniszczona
Efezie Lidyjczycy
przez najazd Gotów.
Posąg Zeusa w 435 V - VI wiek
Grecy Ogień
Olimpii p.n.e. naszej ery
Mauzoleum w 351 Persowie, w 1494
trzęsienie ziemi
Halikarnasie p.n.e. Grecy, Karowie naszej ery
292-
Kolos Rodyjski 280 Grecy 224 p.n.e. trzęsienie ziemi
p.n.e.
Latarnia
III wiek 1303-1480
morska na Egipcjanie trzęsienie ziemi
p.n.e. naszej ery
Faros
Oryginalna lista Antypatera zastępowała Latarnię z Aleksandrii Bramą Isztar. W
starożytności wymieniano również posąg Asklepiosa w Epidauros wyrzez
biony przez
Trasymedesa z Paros oraz Kolosy Memnona. Aż do VI wieku naszej ery powyższa
lista była w użyciu. Ze wszystkich tych cudów przetrwał tylko jeden i jest nim Wielka
Piramida Cheopsa z Gizy. Istnienie wiszących ogrodów Semiramidy nie zostało nigdy
definitywnie udowodnione. y
ródła pokazują że pozostałe pięć cudów zostało
zniszczonych przez naturalne kataklizmy. Świątynia Artemidy i Posąg Zeusa zostały
zniszczone przez ogień, podczas gdy Latarnia z Aleksandrii, Kolos Rodyjski i
Mauzoleum w Halikarnasie zostały zniszczone przez trzęsienia ziemi. Niektóre z
rzez
b z Mauzoleum w Halikarnasie i Świątyni Artemidy znajdują się w Muzeum
Brytyjskim
Siedem Cudów Starożytnego Świata (od lewej do prawej, od góry do dołu): Piramida
Cheopsa, Wiszące ogrody Semiramidy w Babilonie, Świątynia Artemidy w Efezie, Posąg
Zeusa w Olimpii, Mauzoleum w Halikarnasie, Kolos Rodyjski i Latarnia morska w Faros