WARTOŚĆ ROKOWNICZA SYGNAŁU PĘCZKA HISA PODCZAS ABLACJI LUB MODYFIKACJI ŁĄCZA PRZEDSIONKOWO-KOMOROWEGO Edward Koźluk, Franciszek Walczak, Z. Jedynak, Agnieszka Piątkowska, Łukasz Szumowski, Roman Kępski, Ewa Szufladowicz, H.Masiak E.Bujnowska, J. Stępińska, E. Łastowiecka Instytut Kardiologii, Warszawa
Cel pracy: ocena wartości rokowniczej potencjału pęczka Hisa rejestrowanego z elektrody ablacyjnej podczas ablacji lub modyfikacji łącza przedsionkowo-komorowego. Materiał i metodyka: Z 63 zabiegów ablacji lub modyfikacji łącza p-k przeanalizowano 34 (26K,8M; wiek 61±9 lat) wykonanych przy użyciu zestawu komputerowego BardLabSystem. Zwracano uwagę na rytm wiodący: rytm zatokowy - 23 pct, migotanie przedsionków - 11 pct. Aplikacje podzielono na trwale skuteczne (efekt utrzymywał się >30minut) - 35 (u jednego chorego ze względu na zbyt płytką modyfikację wykonano następnie ablację łącza p-k), przejściowo skuteczne (korzystny efekt aplikacji prądu ustępował w czasie 30min obserwacji) - 20 oraz nieskuteczne - 140. Wyniki: Podczas 3 aplikacji w miejscu rejestracji potencjału pęczka Hisa wystąpił trwały blok prawej odnogi pęczka Hisa. Przed jedną ablacją i 2 modyfikacjami (jedna przejściowo skuteczna) sygnał pęczka Hisa był niestały. Sygnał pęczka Hisa obserwowano przed 30/33 (91%) aplikacjami trwale skutecznymi, 12/19 (63%) przejściowo skutecznymi, 91/137 (66%) nieskutecznymi. W grupie z AF obecność sygnału pęczka Hisa obserwowano odpowiednio przed 8/9 (89%), 2/8 (25%) i 20/41 (49%) aplikacji, w grupie z rytmem zatokowym odpowiednio: 22/24 (91%), 4/5 (80%), 68/89 (76%) aplikacji. Wnioski: 1. Sygnał pęczka Hisa w przewidywaniu skutecznej ablacji lub modyfikacja łącza p-k podczas rytmu zatokowego ma czułość 91% i swoistość 24%. 2. Sygnał pęczka Hisa w przewidywaniu skutecznej ablacji lub modyfikacja łącza p-k podczas migotania przedsionków ma czułość 89% i swoistość 51%.