Style kierowania i praca kierownicza Styl kierowania - utrwalony sposób kierowania Jest wypadkową dążenia do spełnienia zadań stojących przed zespołem pracowników - orientacja na zadania (cele)- i dążenia do utrzymania dobrych stosunków międzyludzkich - orientacja na człowieka Troska o zadania /X/ 4,0 4,4 2,2 0,0 0,4 Troska o człowieka /Y/ 0,0 styl bierny - kierowanie zubożałe, mała troska o produkcję jak i o ludzi 0,4 styl liberalny - kierowanie klubowe - duża troska o ludzi i mała o produkcję 4,0 styl autokratyczny - kierowanie autorytarne (zadaniowe)- duża troska o produkcję i mała o ludzi 2,2 styl kompromisowy - kierowanie zrównoważone - średnia troska zarówno o produkcję jak i o ludzi 4,4 styl pragmatyczny - kierowanie zespołowe, demokratyczne - duża troska o produkcję jak i o ludzi Charakterystyka stylów kierowania wg J. W. Reddina Nazwa stylu Mała efektywność Duża efektywność podstawowego Dezerter - "ucieczka od Biurokrata - przywiązuje BIERNY kierowania", wiele wagę do formalnych problemów, które powinien procedur i kontroli rozwiązać bądz nie podległego personelu. rozwiązuje wcale bądz też Sumienny i skrupulatny, przekazuje do rozwiązania może osiągać niezłe wyniki. innym, nie zaangażowany Dyktator - dążący za wszelką Życzliwy autokrata - AUTOKRA- cenę do wykonania zadań, realizuje zadania bez zrażania TYCZNY nie ma zaufania do ludzi, sobie ludzi, których traktuje apodyktyczny, nieżyczliwy, instrumentalnie ale w miarę co sprawia, że trudno mu im ufa. Pozostawia uzyskiwać dobre rezultaty, samodzielność pracownikom. nie buduje dobrego klimatu Osiąga dobre wyniki nawet w zespole. przy ambitnych zadaniach. Misjonarz - wkłada wiele INSPIRATOR - uważany za LIBERALNY wysiłku. Przede wszystkim człowieka ufnego, chętnie zapewnia najlepsze stosunki delegującego uprawnienia, międzyludzkie. Odbierany dbającego zarazem o rozwój jako człowiek miły ale podwładnych. Osiąga tym nieskuteczny, nie umiejący większe sukcesy im bardziej stawiać zadań. zintegrowany jest zespół. Kompromista - bardzo Pragmatyk - umie stawiać i PRAGMATY- podatny na wpływy stawia wysokie wymagania CZNY otoczenia, lubi zgadzać się ze sobie i podwładnym. Kładzie wszystkimi i zawsze. nacisk na pracę zespołową. Koncentruje się przede Potrafi skutecznie dobierać wszystkim na zadaniach bodzce co zapewnia mu bieżących pomijając skuteczność w realizacji strategiczne. celów. Klasyfikacja stylów kierowania wg McGregora Styl kierowania typu X -podwładni mają wrodzoną niechęć do pracy i starają się jej unikać -mają ograniczone ambicje osobiste i nade wszystko cenią sobie spokój -koniecznym jest przymuszanie podwładnych do właściwego wykonywania zadań za pomocą różnego rodzaju sankcji, głównie o charakterze materialnym -szczególnego znaczenia nabiera w tym stylu formalna struktura organizacyjna i wynikające z niej rygorystyczne przestrzeganie przepisów oraz instrukcji -każdy pracownik poddany jest ścisłej dyscyplinie pracy i formalnej kontroli Styl Y -opiera się na przeświadczeniu kierownika, że praca jest jedną z najsilniej odczuwanych potrzeb ludzkich -człowiek nie tylko chce pracować, ale chce pracować dobrze -człowiek przyjmuje na siebie odpowiedzialność, wykazuje inicjatywę i samodzielność, lubi zadania trudne, -ograniczone kontrolowanie, na rzecz motywowania podwładnych -brak podporządkowania pracowników ścisłym przepisom, wynikającym z ich formalnego statusu organizacyjnego -rola kierownika powinna się sprowadzać do stawiania podwładnym ambitnych, całościowych zadań -udzielania im rad i wskazówek, gdy tego potrzebują, oraz kontroli osiągniętych wyników -ocena pracy polega na posługiwaniu się przede wszystkim bodzcami niematerialnymi dostosowanymi do właściwości osób kierowanych. D. McGregor jest gorącym zwolennikiem stylu zarządzania typu Y, widząc w nim narzędzie zaspakajania w procesie pracy większości potrzeb pracowniczych wyższego rzędu. Wzrost kwalifikacji zawodowych pracowników oraz kompleksowości i dynamiki otoczenia, a także złożoności procesów technologicznych i społecznych w zakładach pracy spowodował, że coraz większa liczba teoretyków i praktyków zarządzania wypowiada się za stylem Y.