Podstawy Geotechniki i Geologii Złóż
Wykład 4:
Dokumentacja geologiczna złoża
Treść i forma dokumentacji geologicznej złoża
Wyniki prowadzonych prac rozpoznawczych zakończone oszacowaniem
zasobów ujmuje się w formie opracowania zwanego dokumentacją
geologiczną złoża.
Powinna ona zawierać dane o złożu konieczne do prowadzenia dalszych prac badawczych i projektowania eksploatacji.
Składa się ona z 3 części:
1)
Część graficzna, zawierająca mapy, przekroje, profile, ewentualnie wykresy niezbędne do scharakteryzowania budowy złoża i jakości
kopaliny oraz oszacowania zasobów
2)
Część tabelaryczna, zawierająca wyniki przeprowadzonych obliczeń (głównie obliczeń szacunkowych zasobów złoża)
3)
Część tekstowa, w której znajdują się objaśnienia opracowanych map i przekrojów uzupełniające informacje o złożu, nie przedstawione w formie tabelarycznej lub graficznej, a także omówienie i uzasadnienie
stosowanej metodyki badań wraz z analizą dokładności.
Treść i forma dokumentacji geologicznej złoża
CZĘŚĆ TEKSTOWA obejmuje omówienie:
1) Warunków geograficznych występowania złoża, zawierających dane o jego usytuowaniu, przynależności administracyjnej, warunków klimatycznych badanego obszaru, rzeźby, hydrografii i zagospodarowania terenu
(warunków zaludnienia, sieci komunikacyjnej czy uprzemysłowienia),
2) Historii wcześniejszych badań oraz zakresu i metodyki zrealizowanych prac rozpoznawczych,
3) Regionalnych warunków geologicznych występowania złoża na tle
większych jednostek geologicznych
4) Budowy złoża: stratygrafii, litologii, tektoniki utworów otaczających złoże i samego złoża, jego formy i budowy wewnętrznej oraz genezy
5) Rodzaju i jakości kopaliny na podstawie przeprowadzonych badań
mineralogiczno-petrograficznych i chemicznych
6) Górniczo-geologicznych warunków eksploatacji (hydrogeologicznych, inżyniersko-geologicznych, gazowych i innych wpływających na sposób
eksploatacji)
Treść i forma dokumentacji geologicznej złoża
CZĘŚĆ TEKSTOWA c.d.:
7) Sposobu obliczania zasobów, a w szczególności przyjętych zasad
wyznaczania granic złoża i klasyfikacji zasobów oraz uzasadnienie
wyboru metody obliczania zasobów,
8) Dokładności rozpoznania złoża i określenia zasobów z
ewentualnymi uwagami dotyczącymi dalszych badań,
9) Występowania kopalin towarzyszących wraz z podaniem ich
charakterystyki jakościowej, zasobów oraz możliwości ich
eksploatacji.
Poza tym w tej części powinna znajdować się wstępna analiza
możliwości eksploatacji złoża, wykonana na podstawie danych
zawartych w dokumentacji oraz skutków jakie eksploatacja może
wywołać w środowisku naturalnym, wraz z podaniem wszelkich
niezbędnych danych geologicznych dla opracowania sposobów
zagospodarowania i rekultywacji terenów poeksploatacyjnych
(Prawo geologiczne i górnicze nakłada taki obowiązek na
przedsiębiorcę górniczego)
Treść i forma dokumentacji geologicznej złoża
CZĘŚĆ TABELARYCZNA zawiera zestawienie wszelkich
danych liczbowych dotyczących złoża, a mianowicie:
1) Zestawienia wyników badań pobranych próbek, jeśli nie
są przedstawione na profilach i mapach,
2) Zestawienia zbiorcze zasobów np. według pokładów,
poziomów itp.
3) Zestawienia kosztów rozpoznania złoża i opracowania
dokumentacji.
Treść i forma dokumentacji geologicznej złoża
CZĘŚĆ GRAFICZNA zawiera przede wszystkim
opracowania mapowe oraz przekroje takie jak:
1) Mapy sytuacyjne ilustrujące geograficzne i geologiczne
położenie złoża na tle elementów ochrony środowiska,
2) Mapę sytuacyjno-wysokościową terenu, na którym
występuje złoże, z podaniem granic złoża, obszaru
górniczego, lokalizacją wyrobisk rozpoznawczych oraz
lokalizacją ważnych obiektów, które powinny być
chronione filarami (obszary gdzie dopuszcza się
eksploatację tylko w szczególnych warunkach),
3) Profile geologiczne otworów wiertniczych i wyrobisk
górniczych oraz ich zbiorcze zestawienia,
Treść i forma dokumentacji geologicznej złoża
CZĘŚĆ GRAFICZNA c.d:
4)
Mapy geologiczne powierzchni i wgłębne dla wybranych
poziomów,
5)
Przekroje geologiczne poprzeczne i podłużne,
6)
Mapy strukturalne (spągu złoża i ew. stropu),
7)
Mapy miąższości złoża a w razie potrzeby nadkładu i stosunku
miąższości nadkładu do miąższości złoża,
8)
Mapy jakości kopaliny i zasobności,
9)
Mapy i przekroje hydrogeologiczne,
10)
Mapy i przekroje inżyniersko-geologiczne,
11)
Mapy gazonośności,
12)
Mapy obliczenia zasobów,
13)
Mapę sozologiczną.
Treść i forma dokumentacji geologicznej złoża
CZĘŚĆ GRAFICZNA c.d:
Liczba map i ich treść muszą być dostosowane do rodzaju złoża, tak
aby jego budowa i warunki występowania były wystarczająco dokładnie
przedstawione. Jeśli w prowadzonych badaniach były wykorzystywane
metody geofizyczne, dołącza się mapy i profile geofizyczne wraz z ich interpretacją.
Skale map zależą głównie od stopnia rozpoznania złoża a więc od
szczegółowości uzyskanych lub wymaganych informacji.
Treść i forma dokumentacji geologicznej złoża
Ważnym elementem dokumentacji z punktu widzenia formalno-
prawnego jest karta tytułowa i zestawienie zasobów.
KARTA TYTUŁOWA – informuje o użytkowaniu złoża, inwestorze,
instytucji przeprowadzającej badania, oraz podaje lokalizację złoża w ramach podziału administracyjnego kraju. Kartę podpisują osoby
odpowiedzialne za opracowanie dokumentacji i kierownik instytucji,
którą oni reprezentują.
ZESTAWIENIE ZASOBÓW z podaniem daty ich obliczenia znajduje się
za kartą tytułową. Podpisuje je geolog odpowiedzialny za obliczenia.
Treść i forma dokumentacji geologicznej złoża
Przed właściwym tekstem dokumentacji powinny być podane w formie
syntetycznej najważniejsze informacje o złożu, czyli zestawienie
parametrów charakteryzujących złoże:
• powierzchnię złoża,
• miąższość złoża i nadkładu,
• zawartość składników użytecznych i szkodliwych,
• właściwości technologiczne.
Podaje się również granice w jakich wahają się parametry złożowe
oraz ich wartości średnie i charakterystykę statystyczną.
Informacje te uzupełnia się krótką charakterystyką warunków
geologiczno-górniczych eksploatacji.
Treść i forma dokumentacji geologicznej złoża
Szczegółowe wytyczne dotyczące sporządzania dokumentacji
geologicznej złoża wydają państwowe organy administracji
geologicznej.
Odbiorcami dokumentacji oprócz geologów są:
• górnicy zajmujący się projektowaniem przyszłego zakładu górniczego,
• górnicy prowadzący bieżącą eksploatację złoża,
• ekonomiści wykonujący analizę ekonomiczną zagospodarowania
złoża.
Z tego względu dokumentacja powinna być opracowana przejrzyście i
zrozumiała bez dodatkowych wyjaśnień autorów. Zwłaszcza fakty o
złożu i poglądy na jego budowę powinny być przedstawione
jednoznacznie aby projektant zakładu górniczego był przekonany o
wiarygodności przedstawionej koncepcji budowy złoża.
Dokumentacja złóż użytkowanych na lokalne potrzeby
budowlane
Dla złóż użytkowanych jedynie na lokalne potrzeby
budowlane opracowuje się jedynie tzw. Kartę
rejestracyjną złoża. Zawiera ona te same elementy co dokumentacja geologiczna lecz opracowane w formie
uproszczonej. Zasadnicze różnice to:
1) Nie wymaga się szczegółowej klasyfikacji zasobów,
złoże musi być stwierdzone na podstawie naturalnych
lub sztucznych odsłonięć w liczbie co najmniej jedno na
hektar obszaru złoża, sięgających do głębokości
projektowanej eksploatacji,
2) Badania warunków geologiczno-górniczych eksploatacji
przeprowadza się w takim zakresie, na jaki zezwalają
wykonane wyrobiska,
Dokumentacja złóż użytkowanych na lokalne potrzeby
budowlane
3)
Ograniczona jest część graficzna, obejmująca tylko:
•
mapę w skali 1:100 000 z podaniem lokalizacji złoża
•
mapę sytuacyjno-wysokościową w skali 1:5000 z
podaniem położenia wyrobisk rozpoznawczych, z
charakterystyką liczbową złoża oraz granic bloków
wydzielonych do obliczenia zasobów,
•
dwa co najmniej charakterystyczne przekroje
geologiczne (podłużny i poprzeczny).
Weryfikacja i zatwierdzenie dokumentacji geologicznej Dokumentacja geologiczna jest podstawą do prowadzenia działalności
górniczej, z którą wiążą się wielomilionowe nakłady inwestycyjne.
Wymaga zatem wszechstronnej i wielokrotnej kontroli polegającej
na sprawdzeniu jej formalnej i merytorycznej poprawności. Takie
sprawdzenie wykonywane w trakcie sporządzania i po jego
zakończeniu nazywamy WERYFIKACJĄ. Obejmuje ona:
1) Sprawdzenie poprawności zastosowanej metodyki badań, jej
zgodności z obowiązującymi normami,
2) Ocenę wiarygodności danych, na podstawie których opracowano
dokumentację,
3) Kontrolę zgodności formy, w jakiej została opracowana
dokumentacja z obowiązującymi przepisami i normami górniczymi,
4) Ocenę słuszności przyjętej koncepcji budowy złoża i wyznaczenia
jego granic,
5) Ocenę poprawności klasyfikacji zasobów i wyboru metodyki ich
obliczenia
Weryfikacja i zatwierdzenie dokumentacji geologicznej 6) Kontrolę wyników obliczenia zasobów,
7) Ocenę poprawności interpretacji warunków hydrogeologicznych,
inżyniersko-geologicznych i gazowych,
8) Ocenę wystarczalności danych dla potrzeb projektowania
zagospodarowania złoża.
Weryfikatorem jest osoba spoza zespołu sporządzającego
dokumentację. W miarę możliwości powinien być to przedstawiciel
inwestora finansującego badania złoża bądź biura projektów, które
ma na podstawie dokumentacji opracować projekt
zagospodarowania złoża.
Weryfikacja powinna być prowadzona na bieżąco w czasie trwania prac
dokumentacyjnych. Weryfikator powinien zatem spełniać rolę
konsultanta. Odpowiedzialny za dokumentację geolog (główny
dokumentator) nie musi stosować się do wskazówek weryfikatora,
lecz musi udowodnić swoje odmienne stanowisko.
Weryfikacja i zatwierdzenie dokumentacji geologicznej Po zakończeniu weryfikacji sporządzana jest notatka weryfikacyjna
oceniająca prawidłowość sporządzenia dokumentacji. Jeśli wystąpiły
różnice poglądów pomiędzy weryfikatorem a dokumentatorem, to
muszą być opisane. Notatka weryfikacyjna jest dołączona do
dokumentacji.
Dokumentacja przyjmowana i zatwierdzana jest w Ministerstwie
Środowiska (Departament Geologii i Koncesji Geologicznych) na podstawie orzeczenia Komisji Zasobów Kopalin działającej przy Ministerstwie Środowiska. Wydawana jest „DECYZJA” upoważniająca
do dalszego wykorzystania dokumentacji w pracach projektowych i do
podejmowania działalności inwestycyjnej w złożu.
Eksploatacja złoża wymaga udzielenia KONCESJI na wydobycie
kopaliny przez Ministra Środowiska.