JAK (CZY) ZOSTAĆ
POZYTYWNYM PSYCHOLOGIEM
KLINICZNYM
(Pełne) ZDROWIE PSYCHICZNE wg WHO
ż� brak psychopatologii
ż� dobre samopoczucie
ż� realizowanie posiadanych zdolności
ż� skuteczne radzenie sobie ze stresem życiowym
ż� produktywna praca
ż� wnoszenie konstruktywnego wkładu w życie społeczności
DOBROSTAN
POZYTYWNE ASPEKTY ZDROWIA PSYCHICZNEGO
model
PRAWIDA
OWY PRZEBIEG
PROCESÓW
PSYCHICZNYCH
pamięd, uwaga,
D O B R O S TA N
świadomośd, afekt,
motywacja,
rozumowanie,
samokontrola
KORZYSTNE
CECHY
OSOBOWOŚCI
KORZYSTNE WARUNKI
nadzieja, wdzięcznośd,
ŚRODOWISKOWE
pozytywnośd, zdolnośd do
wsparcie, wysoki status
wybaczania , mądrośd,
społeczny, związki
duchowośd , zdolnośd do
miłości
POZYTYWNA PSYCHOLOGIA KLINICZNA
DIAGNOZA
ż� Przezwyciężenie  skrzywienia klinicznego oraz
 skrzywienia humanistycznego w myśleniu o
pacjencie/kliencie  podziw dla osoby i ciekawość,
jaka jest  naprawdę
ż� Umiejętne wykonanie  pozytywnego zwrotu w
kontakcie klinicznym
ż� Zrównoważone poszukiwanie danych o korzystnych i
niekorzystnych aspektach funkcjonowania
pacjenta/klienta
ż� Integracja danych o korzystnych i niekorzystnych
aspektach funkcjonowania pacjenta/klienta
PROPOZYCJA ZMIAN MODELU DIAGNOZY W DSM V
Snyder i in. (2003)
OŚ I - zaburzenia kliniczne
OŚ II - zaburzenia osobowości i upośledzenie umysłowe
OŚ III - stan zdrowia fizycznego
OŚ IV - problemy i ZASOBY psychospołeczne i środowiskowe
OŚ V - Ogólna ocena funkcjonowania życiowego na skali - 50
DO + 50
OŚ VI - KORZYSTNE PROCESY PSYCHICZNE I MECHANIZMY
OSOBOWOŚCIOWE
KATEGORIALNA OCENA ZDROWIA PSYCHICZNEGO
Keyes (2009)
DOBROSTAN
Obecność lub brak dobrostanu psychicznego stwierdzana
na podstawie ilościowych i jakościowych kryteriów
objawowych dwóch wymiarów:
PSYCHOPATOLOGIA
A. HEDONIA : w wysokim stopniu przynajmniej jedno z 1-2
Obecność lub brak zaburzenia psychicznego
B. POZYTYWNE FUNKCJONOWANIE: w wysokim stopniu
stwierdzana na podstawie ilościowych i
przynajmniej sześć z 3-13
jakościowych kryteriów objawowych zawartych
1. Pozytywny afekt przez 30 ostatnich dni
w ICD lub DSM
2. Przekonanie, że ma się ogólnie udane życie
3. Pozytywne ustosunkowanie do siebie bez wyłączania
aspektów własnej osoby czy okresów historii życia
4. Pozytywny stosunek do innych ludzi przy zdawaniu
sobie sprawy z różnic miedzy ludz
mi i z
niejednoznaczności ich zachowań
5. Nastawienie na osobisty rozwój
6. Przekonanie o postępie cywilizacji ludzkiej
7. Poczucie sensu i celowości własnego życia
8. Poczucie społecznego znaczenia własnego życia
9. Umiejętność wpływania na istotne dla siebie zdarzenia
10. Zainteresowanie życiem społecznym i rozumienie go
11. Utrzymywanie autonomii w relacjach z innymi ludz
mi w
społecznie akceptowanej formie
12. Posiadanie serdecznych relacji, zdolność do empatii i
intymności
13. Poczucie społecznej przynależności i wsparcia
KOMPLETNY MODEL ZDROWIA PSYCHICZNEGO
Keyes i Lopez (2002)
DOBROSTAN
Pełne
Niepełne
Wymiary
zdrowie
zaburzenie
DOBROSTANU i
PROSPEROWANIE
ZMAGANIE SI

PSYCHOPATOLOGII
są względnie
niezależne:
PSYCHOPATOLOGIA
r = - 0,53
Pełne Niepełne
zaburzenie zdrowie
GRZ
y
NI
CIE SA
ABNI
CIE
4 FRONTY DIAGNOZY ZDROWIA PSYCHICZNEGO
Wright i Lopez (2009)
ż� Tyle samo inicjatywy i zaangażowania
ż� Tyle samo empatii i zrozumienia
ż� Tyle samo miejsca
ż� Tyle samo czasu
DLA WYPEA
NIENIE KAŻDEGO Z PÓL FORMULARZA
PRZEDMIOT OCENY
CZYNNIKI
PACJENT ŚRODOWISKO PACJENTA
KORZYSTNE
NIEKORZYSTNE
POZYTYWNA PSYCHOLOGIA KLINICZNA
ODDZIAA
YWANIA
ż� Stymulowanie rozwoju zasobów i ich kształtowanie u osób dorosłych i
dzieci , zwłaszcza siły psychicznej, w celu zwiększania dobrostanu i
prewencji zaburzeń.
ż� Uruchamianie zasobów u osób znajdujących się w niekorzystnym stanie
psychicznym, aby - niezależnie od pracy nad negatywnymi aspektami
funkcjonowania  pomóc w osiągnięcia dobrostanu i zapobiegać
nawrotom kryzysów.
ż� Uruchamianie zasobów u osób znajdujących się w niekorzystnym stanie
psychicznym, w celu redukcji negatywnych aspektów funkcjonowania,
osiągnięcia pełnego zdrowia psychicznego i zapobieżenia nawrotom
kryzysów.
MODEL DOBREGO ŻYCIA
Program rehabilitacji dla osób skazanych za przestępstwa seksualne
(Ward i Mann, 2004)
PRAGNIENIA PIERWOTNE: (1) życie, zdrowie i przyjemności fizyczne, (2) wiedza, (3)
doskonałość w zabawie i pracy, (4) doskonałość w kontroli i samokontroli, (5) spokój
wewnętrzny, (6) bliskość i więz
z innymi ludz
mi, (7) duchowość i poczucie sensu życia,
(8) szczęście, oraz (9) twórczość.
OPTYMALNE FUNKCJONOWANIE: zaspakajanie wszystkich pierwotnych pragnień w
sposób zgodny z osobistymi preferencjami, wzajemnie niesprzeczny oraz nieszkodliwy
społecznie. ZABURZENIA: sposoby zaspakajania pragnień niewłaściwe, występuje
konflikt miedzy nimi, albo brak umiejętności, aby zaspakajać swoje pragnienia.
PRZEST
PSTWA SEKSUALNE: zaspakajania niektórych pragnień - zwykle związanych z
bliskością i więzią, kontrolą lub spokojem wewnętrznym - przez przemoc seksualną.
REHABILITACJA: doprowadzenie do powstania koherentnego systemu sposobów
zaspakajania pragnień bez przemocy seksualnej przez:
ż� Wytyczenie indywidualnego  Planu Życia  planu realizacji wszystkich pragnień bez
przemocy seksualnej
ż� Systematyczne ćwiczenie potrzebnych do tego umiejętności
ROLA ZAWODOWA PSYCHOLOGA KLINICZNEGO
Worthington (2005)
PSYCHOLOG
KLINICZNY
LIDER /
NAUKOWIEC PRAKTYK
KONSULTANT
Kształtuje opinię publiczną
Ma ekspercką wiedzę
Szkoli profesjonalistów
Stosuje ogólną
o zdrowiu psychicznym
Inspiruje badania naukowe
wiedzę psychologiczną
pochodzącą
Koordynuje programy
do indywidualnych
z badao naukowych
profilaktyczne, rozwojowe i
przypadków
prowadzonych przez
terapeutyczne
siebie i innych