57
Kontynuacje i nawiązania (średniowiecze).
Kategoria:
Polski
Zakres:
redniowiecze
Tytuł:
Kontynuacje i nawiązania (średniowiecze).
Dodano:
1999.07.24
Do motywów śmierci - przedstawienia tańca śmierci (tzw. dance macabre)
- obrazy, np.: Hansa Holbajna Młodszego "Tańce Śmierci"; "Taniec Śmierci" obraz w katedrze w Tarnowie.
Do motywu "Stabat Mater" :
- okupacyjny wiersz J.Wittlina "Stabat Mater" - cierpienia Matki Polki, widzącej powieszonego syna;
- dzieła Vivaldiego, Szymanowskiego czy Pendereckiego;
- patrz również akapit o najważniejszej cesze "Lamentu świętokrzyskiego".
Do motywu etosu rycerskiego i godnego umierania bohaterów:
- A. Mickiewicz: Ordon z "Reduty Ordona", Emilia Plater ze "Śmierci pułkownika", ks. Robak z "Pana Tadeusza";
- J. Słowacki: gen. Sowiński z "Sowińskiego w okopach Woli";
- H. Sienkiewicz: L. Podbipięta z "Trylogii";
- S. Żeromski: Winrych z "Rozdziobią nas kruki, wrony...".
Do wątku miłości Tristana i Izoldy - są oni żywym do dziś symbolem kochanków, ucieleśniają szczęście i cierpienia miłości.
Do motywu chodzenia w zaświatach - motyw ten wykorzystują już starożytni Grecy (Orfeusz), Rzymianie (Wergiliusz i "Wędrówki Eneasza"), jak i średniowiecze (wsponiane już w charakterystyce "Boskiej komedii" wizje) oraz Dante R "Boska komedia". Z motywu tego czerpać będą również twócy późniejsi.
Autor: Nieznany
Kontynuacje i nawiÄ
zania (Ĺredniowiecze).
Kategoria:
Polski
Zakres:
Ĺredniowiecze
TytuĹ
Kontynuacje i nawiÄ
zania (Ĺredniowiecze).
Dodano:
1999.07.24
Do motywĂłw Ĺmierci - przedstawienia taĹca Ĺmierci (tzw. dance macabre)
- obrazy, np.: Hansa Holbajna MĹodszego "TaĹce Ĺmierci"; "Taniec Ĺmierci" obraz w katedrze w Tarnowie.
Do motywu "Stabat Mater" :
- okupacyjny wiersz J.Wittlina "Stabat Mater" - cierpienia Matki Polki, widzÄ
cej powieszonego syna;
- dzieĹa Vivaldiego, Szymanowskiego czy Pendereckiego;
- patrz rĂłwnieĹź akapit o najwaĹźniejszej cesze "Lamentu ĹwiÄtokrzyskiego".
Do motywu etosu rycerskiego i godnego umierania bohaterĂłw:
- A. Mickiewicz: Ordon z "Reduty Ordona", Emilia Plater ze "Ĺmierci puĹkownika", ks. Robak z "Pana Tadeusza";
- J. SĹowacki: gen. SowiĹski z "SowiĹskiego w okopach Woli";
- H. Sienkiewicz: L. PodbipiÄta z "Trylogii";
- S. Ĺťeromski: Winrych z "RozdziobiÄ
nas kruki, wrony...".
Do wÄ
tku miĹoĹci Tristana i Izoldy - sÄ
oni Ĺźywym do dziĹ symbolem kochankĂłw, ucieleĹniajÄ
szczÄĹcie i cierpienia miĹoĹci.
Do motywu chodzenia w zaĹwiatach - motyw ten wykorzystujÄ
juĹź staroĹźytni Grecy (Orfeusz), Rzymianie (Wergiliusz i "WÄdrĂłwki Eneasza"), jak i Ĺredniowiecze (wsponiane juĹź w charakterystyce "Boskiej komedii" wizje) oraz Dante R "Boska komedia". Z motywu tego czerpaÄ bÄdÄ
równieş twócy późniejsi.
Autor: Nieznany
Wyszukiwarka
WystâpiĹ bĹâd podczas wyszukiwania.
WiÄcej podobnych podstron204/4896,
201/6453,
240/6078,
188/4851,
188/7357,
193/6626,
732/3034,
701/4540,
718/4619,
1002/7497,
1033/553,
1015/3857,