Interaktywna Encyklopedia Pnącza ogrodowe 2005 - informacje o roślinach > więcej informacji > artykuły o pnączach ogrodowych > powojnik ‘Praecox’ z Grupy Heracleifolia


















































 




witamy!






informacje o roślinach






encyklopedia






o szkółce






oferta






linki






kontakt


 






 
charakterystyka i uprawa


 
zastosowania pnączy


 
więcej informacji







  
powojniki


  
inne pnącza

  
niskie rośliny okrywowe
  




  
na altankach, pergolach, murach

  
na płotach i jako osłony

  
na naturalnych podporach i okrywowe

  
w pojemnikach na balkonach i tarasach

  
na kwiaty cięte






  
systematyka i nazewnictwo

  
porady

  
artykuły o pnączach

  
artykuły w Internecie
 





 jesteś tu:
informacje o roślinach > więcej informacji > artykuły o pnączach ogrodowych > powojnik ‘Praecox’ z Grupy Heracleifolia
pnącze czerwca 2003

Clematis ‘Praecox’ z Grupy Heracleifolia
Szczepan Marczyński
 









Kwiaty Clematis ‘Praecox’ (fot. Sz. Marczyński)





Clematis ‘Praecox’ porastający płot przykrywając winobluszcz pięciolisktowy - lato (fot. Sz. Marczyński)





Clematis ‘Praecox’ na tym samym płocie schowany pod winobluszczem pięciolisktowym - jesień (fot. Sz. Marczyński)





Clematis ‘Praecox’ na naturalnej podporze (fot. Sz. Marczyński)





Clematis ‘Praecox’ może zarastać wieksze powierzchnie (fot. Sz. Marczyński)





Kwiaty Clematis ‘Mrs Robert Brydon’ (fot. Sz. Marczyński)






Ten bardzo wartościowy a niedoceniany w Polsce powojnik świetnie się sprawdza w roli rośliny okrywowej. Gorąco zachęcam do zapoznania z jego charakterystyką, historią i najbliższymi kuzynami.

Zastosowanie. Clematis ‘Praecox’ jest najlepszym
powojnikiem okrywowym, bardzo użytecznym w każdym ogrodzie. Jego pędy,
pozostawione bez podpór, płożą się po ziemi i w ciągu kilku tygodni przykrywają
ją szczelnym kobiercem liści, głusząc chwasty i zabezpieczając glebę przed
wysychaniem i przegrzaniem. Pędy tego powojnika mogą się wspierać o podpory
sztuczne (bambusy, gałęzie, kratki, siatki) lub naturalne (krzewy liściaste i
iglaste oraz drzewa), a także podnosić się do góry, podobnie jak u innych pnączy
bylinowych. Dzięki silnemu wzrostowi mogą tworzyć osłony siatek lub uzupełnić
inne pnącza (np.: Partehenocissus quinquefolia) porastające siatki lub
podpory. Przerastając inne krzewy, zwłaszcza niskie, powojnik ten powinien być co kilka
tygodni kontrolowany, aby ich nie zdominował i nie zagłuszył. Pędy Clematis ‘Praecox’
są grube i lekko połączone z podporami, dlatego przeszkadzające można łatwo
strącić na ziemię lub wyciąć.

Clematis ‘Praecox’ bardzo
dobrze nadaje się do obsadzania zarówno dużych jak i małych powierzchni, które
trzeba przykryć. Świetnie okrywa wąskie pasy pustej ziemi przy
ogrodzeniach, z którymi często nie wiadomo co zrobić i są porośnięte przez
chwasty. Powojnik ‘Praecox’ wypełni wolną przestrzeń, wyeliminuje chwasty nie
zarastając jednocześnie nadmiernie drogi, gdyż wyrastające na nią pędy są
przycinane przez opony przejeżdżających samochodów. Ładnie wygląda płożąc się
między kamieniami, porastając niewysokie palisady drewniane, podstawę dużych
pojemników czy zwisając z podwyższonych rabat.

Pochodzenie. W 1900 r. francuski
ogrodnik Simon-Louis Freres, uzyskał Clematis x jouiniana w
wyniku skrzyżowania Clematis tubulosa (syn. Clematis
davidiana) z Clematis
vitalba. Odziedziczył on po Clematis vitalba siłę wzrostu, małe wymagania i
odporność, a po Clematis tubulosa niepnący, bylinowy charakter wzrostu, duże
ciemnozielone liście i budowę kwiatów podobną do hiacyntów. Nowy gatunek zyskał
duże uznanie i dotychczas jest często stosowany jako roślina okrywowa. W 1959
r. opisano wyselekcjonowaną siewkę, najprawdopodobniej powstałą z samorzutnego
skrzyżowania Clematis x jouiniana z Clematis vitalba i nazwano ją
‘Praecox’. Odmianę tę różnie nazywano: Clematis x jouiniana var. praecox,
Clematis x jouiniana ‘Praecox’, Clematis heracleifolia ‘Praecox’ czy Clematis
‘Jouiniana Praecox’. Dopiero po opublikowaniu przez brytyjskie The Royal
Horticultural Society „The
International Clematis Register and Checklist 2002”, opracowaną przez Victoria
Matthews, przyjęto jako obowiązującą nazwę
Clematis ‘Praecox’ z Grupy
Heracleifolia. Odmiana ta spotkała się z bardzo dużym uznaniem w śród
ogrodników w różnych częściach świata. W 1995 r. w Anglii otrzymała AGM (Award
of Garden Merit) przyznawany przez Royal Horticultural Society
najwartościowszym roślinom ogrodowym, a w 1997 r. w USA – Ogród Botaniczny w
Chicago, po kilkuletnich badaniach ponad 60 odmian powojników
(wielkokwiatowych, botanicznych i bylinowych), dał jej najwyższą ocenę,
zaliczając ją do kilku najwartościowszych.

Wygląd i wymagania. Pędy powojnika
‘Praecox’ dorastają rocznie do 3-4m nie czepiając się podpór. Są częściowo
zdrewniałe wykazując często cechy byliny (w ostrzejsze zimy zamierają do
ziemi). Liście są trójdzielne, ciemnozielone, z ząbkowanymi brzegami. W lipcu i
sierpniu roślinę pokrywają grona drobnych (3-4 cm średnicy) beżowofioletowych
kwiatów. Powojnik ‘Praecox’ jest mało wymagający, może rosnąć na stanowiskach
słonecznych, półcienistych i cienistych. W warunkach Polski jest wystarczająco
mrozoodporny.

Cięcie. Rośliny można
przycinać w dowolnej porze roku. W czasie sezonu wegetacji wycina się lub
skraca nadmiernie rozrastające się pędy. Wczesną wiosną (luty – początek
kwietnia) usuwa się wszystkie pędy zamarłe lub uszkodzone, a zdrowe skraca do
10 - 150 cm, w zależności od wielkości miejsca, które ma okrywać.

Odmianą podobną jest Clematis ‘Mrs Robert Brydon’
z Grupy Heracleifolia, wyselekcjonowana w 1935 r. w U.S.A. z samosiewek
powstałych najprawdopodobniej z samorzutnego skrzyżowania Clematis tubulosa
z Clematis virginiana (dziko rosnący w U.S.A. gatunek o podobnej
charakterystyce do występującego w Europie
Clematis vitalba). Powojnik ‘Mrs
Robert Brydon’ znacznie słabiej rośnie niż odmiana ‘Praecox’. Ma grube, ale
wiotkie pędy dorastające do 1,5 - 2 m. Płożą się one po ziemi lub podnoszą do
góry wspierając o podpory. Liście są duże (znacznie większe niż u odmiany
‘Praecox’), intensywnie zielone, wiosną błyszczące. Późnym latem (lipiec –
wrzesień) na wierzchołkach pędów pojawia się dużo, jasno-
niebiesko-fioletowych, lekko pachnących kwiatów, wypełnionych ładnymi, długimi,
beżowymi pręcikami. Odmiana ta ma podobne wymagania i zastosowanie jak
‘Praecox’, ale szczególnie dobrze nadaje się do pokrywania małych powierzchni,
sadzenia przy rozgałęzionych od dołu drzewach lub dużych krzewach. Jej pędy
drewnieją tylko u podstawy, dlatego wiosną najlepiej przycinać je 0 – 30 cm od
podstawy.











Kwiaty Clematis ‘Mrs Robert Brydon’ (fot. Sz. Marczyński)
 





Kwiaty Clematis ‘Praecox’ (fot. Sz. Marczyński)
 





Clematis ‘Mrs Robert Brydon’ na naturalnej podporze (fot. Sz. Marczyński)
 




Clematis ‘Praecox’ jako roślina okrywowa (fot. Sz. Marczyński)
 





Clematis ‘Praecox’ jako roślina okrywowa (fot. Sz. Marczyński)
 





Kwiaty Clematis ‘Mrs Robert Brydon’ (fot. Sz. Marczyński)
 






Clematis ‘Praecox’ na naturalnej podporze (fot. Sz. Marczyński)
 








zobacz również:

• powojnik 'Bill McKenzie' z Grupy Tangutica • powojnik 'Emilia Plater' z Grupy Viticella • powojnik całolistny i pochądzące od niego odmiany z Grupy Integrifolia • powojnik kwiecisty (Clematis florida) i jego odmiany • powojniki z Grupy Viticella • charakterystyka i uprawa • encyklopedia • zastosowania pnączy • złożone wyszukiwanie

 

 informacje o roślinach > więcej informacji > artykuły o pnączach ogrodowych > powojnik ‘Praecox’ z Grupy Heracleifolia
Ostatnia modyfikacja: 2005-01-23.

Projekt i realizacja stron: Grzegorz Marczyński. Strony są zarządzane przez system WMS.
(c) 2005 Szczepan Marczyński - Wszelkie Prawa Zastrzeżone - Kopiowanie zdjęć i tekstów zabronione.