SOKRATES I PLATON
SOKRATES
(469-399r.p.n.e.) Urodzony i zamieszkały w
Atenach, nie pozostawiał źródeł pisanych, położył nacisk na
człowieka. Etyka jako nauka o moralności. Sokrates zajął
się pojęciem cnota – było utożsamiane z dzielnością,
pracowitością. Utożsamiał cnotliwe dobre postępowanie z
wiedzą. Trzeba wiedzieć jak postępować właściwie. Złe
postępowanie wynika z niewiedzy. Takie podejście
nazywane jest intelektualizmem moralnym. Sprawiedliwość
odwaga męstwo utożsamiał z cnotami rzemieślników.
Rzemieślnik robi dobrze swoją pracę bo ma wiedzę. Został
oskarżony o ateizm i psucie młodzieży. Metody
filozofowania :
• metoda elenktyczna (zbijania) – po to żeby analizować
pojęcia poddał krytyce całą wiedzę.
• Metoda majeutyczna (położnicza) – matka Sokratesa
była położną, należy pomóc człowiekowi odtworzyć
wiedzie, jak by rodził wiedzę. Tak jak położna pomaga
rodzić, tak Sokrates pomagał wydobyć wiedzę.
Sofiści – grupa nauczycieli trudniących się nauczaniem za
pieniądze retoryki i innych.
Sokrates sofista nie dążyli do prawdy, ale aby w sporze
wykazać swoją słuszność.
Sokrates twórcą etyki. Zwrócił zainteresowanie filozofii na
człowieka.
Cynicy i cyrenaicy
Cynik – ludzie którzy z filozofii Sokratesa przejęli moralizm,
Sokrates uważał, że najwyższymi dobrami jest moralizm.
Zajmowali się wyłącznie normami moralnymi. Znany cynik
mieszkał w beczce – Diogenes z Synopy.
Cyrenaicy – nazwa pochodzi od Arystypa z Cyreny, cnota
ma być utożsamiana z dobrem, szczęściem. Stworzyli
doktrynę hedonizmu- czerpania przyjemności. Cnota polega
na szczęściu, należy czerpać drobne przyjemności i
sumować je.
Najdoskonalszym uczniem Sokratesa był Platon
PLATON (427 – 347r p.n.e.) zetknął się z pitagoreizmem,
Pitagorejczycy stworzyli grupę, zasadą dla pitagorejczyków
i podstawową zasadą była liczba. Doszli do wniosku że
Ziemia ma kształt kuli. Świat jest zbudowany w sposób
harmonijny. To wszystko po pitagorejczykach przejął
Platon. (ład, harmonia, koncepcję duszy). Człowiek jest
wyposażony w dualizm czyli ciało i dusza. Wierzyli w
wędrówki dusz. Dusze są wieczne. Platon poznał nauki
Heraklita. Zaczerpnął od niego że wszystko jest zmienne i
wszystko płynie.
Demokryt – materialista, sądził że wszystko jest
materialne. Platon kontynuator myśli Sokratesa.
POGLĄDY IDEII
Platon doszedł do wniosku że bytem idealnym jest idea.
Wszystko co istnieje materialne musi mieć swój
odpowiednik w idei. Idea była wzorem rzeczy.
MIT JASKINI człowiek jest jak ktoś przypięty do ścian
jaskini, siedzi tyłem do wejścia i obserwuje świat jaskini.
Nigdy nie widzi co jest w wejściu. Idee są w wejściu.
Człowiek obserwuje tylko odbicie na ścianie idei, czyli tylko
odwzorowanie.
Teoria duszy Platona. Opisywał że dusza składa się z 3
elementów:
- zmysłowy
- impulsywny
- rozumowy. Najwyższą częścią składową duszy jest część
rozumowa duszy. Może obcować z ideą ale nie korzystając
ze zmysłów.
Doczytać o platońskim państwie.