Sprawozdanie z ćwiczenia laboratoryjnego pt.
TRANZYSTORY
POLOWE
Sekcja laboratoryjna:
1. Dariusz Walencik – odpowiedzialny
2. Bartosz Stołtny
1. Wykreślić charakterystyki Id=f(Uds), Id=f(Ugs).
Schemat układu pomiarowego:
Wartość RD = 1 [kΩ]
Dane, dla których dokonywano pomiarów:
UGS = ( 0 ÷ -6 ) co 1 [V]
UDS = ( 0 ÷ 2 ) co 0,5 [V] następnie ( 2 ÷ 6 ) co 1 [V]
Dla dokonanych pomiarów wyznaczono następujące charakterystyki: I
= f U
D
( DS )
1.
U
= const
GS
I
= f U
D
( GS ) U = const
2.
DS
Do wyznaczenia prądu Id wykorzystano następująca zależność: U
− U DS
I
= 2
D
R D
[A]
Wyniki przeprowadzonych pomiarów dla tranzystora BF 245: Dla Ugs = 0 [V]:
UDS [V]
U2 [V]
ID [mA]
0,5
3,5
3
1
6
5
1,5
8,6
7,1
2
10,4
8,4
3
12,6
9,6
4
14
10
5
15,3
10,3
6
16,3
10,3
Tabela 1
Dla Ugs = -0,5 [V]:
UDS [V]
U2 [V]
ID [mA]
0,5
2,9
2,4
1
5,3
4,3
1,5
7,2
5,7
2
8,6
6,6
3
10,5
7,5
4
11,6
7,6
5
12,9
7,9
6
13,9
7,9
Tabela 2
Dla Ugs = -1 [V]:
UDS [V]
U2 [V]
ID [mA]
0,5
2,5
2
1
4,5
3,5
1,5
6,1
4,6
2
7,2
5,2
3
8,7
5,7
4
9,9
5,9
5
11,1
6,1
6
12
6
Tabela 3
Dla Ugs = -1,5 [V]:
UDS [V]
U2 [V]
ID [mA]
0,5
2,1
1,6
1
3,7
2,7
1,5
4,8
3,3
2
5,6
3,6
3
6,8
3,8
4
7,9
3,9
5
9,1
4,1
6
10,1
4,1
Tabela 4
Dla Ugs = -2 [V]:
UDS [V]
U2 [V]
ID [mA]
0,5
1,7
1,2
1
2,8
1,8
1,5
3,4
1,9
2
4,1
2,1
3
5,2
2,2
4
6,2
2,2
5
7,3
2,3
6
8,4
2,4
Tabela 5
Dla Ugs = -2,5 [V]:
UDS [V]
U2 [V]
ID [mA]
0,5
1
0,5
1
1,9
0,9
1,5
2,4
0,9
2
3
1
3
4
1
4
5,1
1,1
5
6,1
1,1
6
7,1
1,1
Tabela 6
Dla Ugs = -3 [V]:
UDS [V]
U2 [V]
ID [mA]
0,5
0,6
0,1
1
1,1
0,1
1,5
1,65
0,15
2
2,2
0,2
3
3,2
0,2
4
4,2
0,2
5
5,2
0,2
6
6,2
0,2
Tabela 7
Dla Ugs = -3,5 [V]:
UDS [V]
U2 [V]
ID [mA]
0,5
0,5
0
1
1
0
1,5
1,5
0
2
2
0
3
3
0
4
4
0
5
5
0
6
6
0
Tabela 8
Charakterystyka wyjściowa
Ugs=0
Ugs=-0,5
11
Ugs=-1
10
Ugs=-1,5
9
Ugs=-2
8
7
Ugs=-2,5
]A 6
Ugs=-3
[m
5
Id
Ugs=-3,5
4
3
2
1
0
0
1
2
3
4
5
6
7
Uds[V]
Rysunek 1: Wykres charakterystyki wyjściowej Id=f(Uds).
Zestawienie danych potrzebnych do narysowania charakterystyki przejściowej: Poniższa tabela wypełniona została wartościami przedstawiającymi Id, dla poszczególnych Uds:
Id[mA]
Ugs
Uds[V]
0
-0,5
-1
-1,5
-2
-2,5
-3
-3,5
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0,5
3
2,4
2
1,6
1,2
0,5
0,1
0
1
5
4,3
3,5
2,7
1,8
0,9
0,1
0
1,5
7,1
5,7
4,6
3,3
1,9
0,9
0,15
0
2
8,4
6,6
5,2
3,6
2,1
1
0,2
0
3
9,6
7,5
5,7
3,8
2,2
1
0,2
0
4
10
7,6
5,9
3,9
2,2
1,1
0,2
0
5
10,3
7,9
6,1
4,1
2,3
1,1
0,2
0
6
10,3
7,9
6
4,1
2,4
1,1
0,2
0
Tabela 10.
Charakterystyka przejściowa
12
Uds=0,5
10
Uds=1
8
Uds=1,5
]A
Uds=2
6
[mId
Uds=3
4
Uds=4
2
Uds=5
Uds=6
0
-4
-3,5
-3
-2,5
-2
-1,5
-1
-0,5
0
Ugs[V]
Rysunek 2: Wykres charakterystyki przejściowej Id=f(Ugs).
Z obliczonych danych wynika, że prąd nasycenia IDSS = 10,3 [mA] dla UDS = 6,0 [V].
Natomiast sprawdzone przez nas na laboratorium napięcie odcięcia UGS(OFF) = (-3,3) [V].
2. Wyznaczyć gm dla punktu pracy Uds=6V, Ugs=2V+/-1V, gds dla Ugs=0 i Uds=5V
+/-1V. Obliczenia zilustrować na wykresach.
Transkonduktancja (kondunktancja przejściowa) gm: Bierzemy pod uwagę wartości dla Uds=6V, Ugs=2V+/-1V:
Wykres 3
Wykorzystamy tutaj wzór:
∆ ID
g =
m
U
=6[ V ]
DS
∆ UGS
(6 − ,
0 2) ⋅10 3
−
8
,
5 ⋅10 3
−
Obliczenia: g
=
=
m =
9
,
2
[ mS ]
0 + 2
2
Kondunktancja wyjściowa gDS:
Bierzemy pod uwagę wartości dla Ugs=0 i Uds=5V +/-1V.
Wykres 4
Wykorzystamy tutaj wzór:
∆
g
=
I D
DS
U GS = 0
∆ U DS
1
( 0 3
, −1 )
0 10 3
−
⋅
Obliczenia: g
=
=0,15 [mS] = 150 [µS]
DS
2
3. Podsumować własności tranzystorów polowych złączowych:
- tranzystory te dzielimy na tranzystory ze złączem typu n lub typu p – w zależności od rodzaju nośników prądu: Dla tranzystorów z kanałem p są to dziury, a dla tranzystorów z kanałem n są to elektrony. Dla tranzystorów z kanałem n prąd płynący przez kanał jest tym mniejszy im mniejszy jest potencjał na bramce, a dla tranzystorów z kanałem p jest odwrotnie
- w tranzystorach tych największy prąd drenu płynie przy napięciach UGS=0 – potwierdza to charakterystyka
- podczas gdy napięcie bramka-zródlo zaczyna rosnąc (jego wartość bezwzględna) - to w złączu p-n, które jest spolaryzowane zaporowo pojawi się obszar ładunku przestrzennego (obszar zubożony). Obszar ten wnika w kanał, a ze praktycznie nie ma w nim swobodnych nośników (charakteryzuje się bardzo duża rezystancja), toteż czynny przekrój kanału zmaleje.
Powoduje to zwiększenie rezystancji kanału, a wiec ograniczenie prądu dren-zródlo.
- tabela zawierająca właściwości tranzystorów polowych złączowych:
- tranzystory polowe złączowe polaryzuje się normalnie w ten sposób, by złącze {złącza) ograniczające przekrój kanału było(y) w czasie pracy zawsze na całej swojej długości w stanie zaporowym. Przy takiej polaryzacji uzyskuje się maksymalną zależność prądu kanału od napięcia bramka-kanał i jednocześnie sterowanie prądem kanału odbywa się przy minimalnym poborze mocy źródła sygnału sterującego. W stanie zaporowym złącza bramka-kanał, bowiem grubość warstwy przejściowej złącza najsilniej zależy od napięcia polaryzacji zewnętrznej i prąd bramki ma bardzo małą wartość. Z powyższej zasady polaryzacji wynika bezpośrednio biegunowość napięć międzyelektrodowych tranzystora w czasie normalnej jego
pracy
- podczas gdy napięcie bramka-żródło osiąga maksymalną wartość tzw. Ugs(OFF) - kanał
praktycznie się zatyka - prąd dren-zródlo jest bardzo mały, rzędu 1-10 mikroamperów
- za najważniejszą cechę tranzystorów polowych uważamy to, że działanie tranzystora polowego polega na sterowaniu przepływem prądu przez kanał za pomocą pola elektrycznego wytwarzanego przez napięcie doprowadzone do bramki. Ponieważ w tranzystorze polowym nie ma żadnych przewodzących złącz wiec do bramki nie wpływa ani z niej nie wypływa żaden prąd – właściwość ta wskazuje na dużą wartość rezystancji wejściowej tranzystora polowego, co szczególnie w zastosowaniach takich jak przełączniki analogowe trudno jest przecenić
- do zalet tranzystorów polowych możemy zaliczyć np. małe szumy w porównaniu z tranzystorami bipolarnymi (przy średnich i małych częstotliwościach), odporność na promieniowanie