Kiedy wynagrodzenie za pierwszy miesiąc pracy uwzględnia się w podstawie wymiaru zasiłku?

1) Pracownik po kilku dniach pracy dostarczył zwolnienie lekarskie (posiada okres wyczekiwania na prawo do zasiłku

chorobowego). Jak ustalić podstawę wymiaru zasiłku?

Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego, do którego prawo powstało w miesiącu podjęcia pracy stanowi uzupełnione

wynagrodzenie za ten miesiąc.

Sposób ustalania podstawy wymiaru świadczeń chorobowych w sytuacji, gdy niezdolność do pracy powstanie w

pierwszym miesiącu zatrudnienia, określa art. 37 ustawy zasiłkowej. W myśl tego przepisu, podstawę wymiaru stanowi

wynagrodzenie, które pracownik osiągnąłby, gdyby przepracował pełny miesiąc kalendarzowy, tzw. wynagrodzenie

uzupełnione. Uzupełnienie wynagrodzenia polega na ustaleniu wysokości wynagrodzenia, jaką pracownik uzyskałby,

gdyby przepracował cały miesiąc. Jeżeli pracownik otrzymuje wynagrodzenie:

•

w stałej stawce miesięcznej (w tym również wynagrodzenie godzinowe), jako kwotę uzupełnionego

wynagrodzenia przyjmuje się stawkę określoną w umowie o pracę, pomniejszoną o składki na ubezpieczenia

społeczne finansowane przez pracownika,

•

zmienne (prowizyjne, akordowe), to uzupełnione wynagrodzenie oblicza się dzieląc kwotę wynagrodzenia

osiągniętego za przepracowane dni robocze przez liczbę tych dni i mnożąc przez liczbę dni obowiązujących

do przepracowania w tym miesiącu,

•

mieszane (tj. składnik określony w stałej miesięcznej wysokości oraz składnik zmienny, np. prowizja), to w celu

uzupełnienia wynagrodzenia stosuje się obydwie wymienione powyżej metody.

Przykład

Pracownik zatrudniony od 4 sierpnia 2009 r. chorował w okresie od 11 do 20 sierpnia 2009 r. Podstawę wymiaru zasiłku

chorobowego stanowi uzupełnione wynagrodzenie za sierpień 2009 r., tj. kwota, jaką pracownik uzyskałby, gdyby

przepracował wszystkie obowiązujące w tym miesiącu dni robocze (w okresie od 1 do 31 sierpnia 2009 r.).

2) Czy tak samo należy ustalić podstawę wymiaru zasiłku, gdy pracownik zatrudniony w trakcie miesiąca zachorował

w następnym miesiącu?

Nie. W takim przypadku wynagrodzenia za pierwszy, niepełny miesiąc zatrudnienia nie należy uwzględniać w podstawie

wymiaru chorobówki. Wysokość przysługującego świadczenia chorobowego oblicza się na podstawie uzupełnionego

wynagrodzenia za pierwszy pełny kalendarzowy miesiąc zatrudnienia, tj. za miesiąc, w którym powstało prawo do

świadczenia (por. ust. 101 komentarza ZUS do ustawy zasiłkowej dostępnego na stronie internetowej www.zus.pl).

W związku z powyższym, jeżeli pracownik stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w drugim miesiącu

zatrudnienia, a umowa o pracę została zawarta w trakcie miesiąca, podstawę wymiaru świadczenia chorobowego stanowi

uzupełnione wynagrodzenie za miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Gdyby umowa o pracę została zawarta

od pierwszego dnia miesiąca, to podstawę wymiaru świadczenia chorobowego stanowiłoby wynagrodzenie za ten

miesiąc.

Przykład

Pracownik zatrudniony od 1 lipca 2009 r. chorował przez 10 dni sierpnia 2009 r. Podstawę wymiaru chorobówki

stanowiło wynagrodzenie za lipiec 2009 r., tj. za pierwszy pełny kalendarzowy miesiąc ubezpieczenia.

Gdyby pracownik został zatrudniony np. od 6 lipca 2009 r., to podstawę wymiaru chorobówki przysługującej w sierpniu

2009 r. stanowiłoby uzupełnione wynagrodzenie za sierpień 2009 r., tj. za pierwszy pełny kalendarzowy miesiąc

ubezpieczenia.