Wykład 1
RYS HISTORYCZNY
OKRES KLASYCZNY
Za pocz tek Mechaniki Gruntów
przyjmuje si 1773r
Ch. A. COULOMB
podał metod obliczania parcia
na konstrukcje oporowe
Podane, przez niego prawo, opisuj ce
wytrzymało gruntu na cinanie
jest do dzisiaj
podstawowym
prawem w Mechanice Gruntów
RYS HISTORYCZNY
OKRES KLASYCZNY
Klasyczny okres Mechaniki Gruntów charakteryzuje
si przyjmowaniem w rozwa aniach stanu równowagi
granicznej sztywnego masywu gruntowego,
rozdzielonego powierzchni po lizgu na cz ci:
- nieruchom
- i ruchom
OKRES KLASYCZNY
Innym kierunkiem rozwoju Mechaniki Gruntów
była analiza ruchu wód gruntowych uj ta w prawie
przepływu cieczy przez o rodek gruntowy, które
sformułował
H. DARCY w 1856r.
RYS HISTORYCZNY
OKRES KLASYCZNY
Ilo ciow analiz stanów napr enia w gruncie
przeprowadzono przy wykorzystaniu rozwi zania,
które podał:
J.V. BOUSSINESQ w 1885r
dla zadania siły skupionej działaj cej na brzegu
półprzestrzeni spr ystej.
RYS HISTORYCZNY
OKRES WSPÓŁCZESNY
Za pocz tek współczesnej Mechaniki Gruntów
przyjmuje si okres działalno ci
KARLA TERZAGHIEGO
W opublikowanej przez siebie pracy w 1925r.,
przedstawił w sposób systematyczny metody bada
wła ciwo ci fizycznych i mechanicznych gruntów
Podał zale no ci pomi dzy zag szczeniem gruntu i
jego wytrzymało ci na cinanie oraz ci liwo ci
OKRES WSPÓŁCZESNY
Du ym osi gni ciem K. TERZAGHIEGO było
opracowanie modelu konsolidacji gruntu jako
o rodka wieloskładnikowego
Nale y podkre li , e był to pierwszy model o rodka
gruntowego skonstruowany dla rozwi zywania
zada Mechaniki Gruntów
RYS HISTORYCZNY
OKRES WSPÓŁCZESNY
Wa niejsze postacie w Mechanice Gruntów (Geotechnice) D. TAYLOR
(1900 – 1955)
- teoria konsolidacji
- badanie cinania w gruntach
- stateczno skarp i zboczy
A. CASAGRANDE
(19002)
- klasyfikacje gruntów
- badanie oporu na cinanie
- przemarzanie
RYS HISTORYCZNY
OKRES WSPÓŁCZESNY
Wa niejsze postacie w Mechanice Gruntów (Geotechnice) R. PECK
(1912)
- opracowanie wyników bada laboratoryjnych do
analiz ilo ciowych
- zastosowanie mechaniki gruntów do
projektowania
A. SCEMPTON
(1916)
- ci nienie wody w porach gruntów ilastych
- napr enia efektywne
- no no podło a gruntowego
L. BJERRUM
(1918)
- wytrzymało gruntu na cinanie
- stateczno skarp i zboczy
OKRES WSPÓŁCZESNY
Wa niejsze postacie w Mechanice Gruntów (Geotechnice) ZENON WIŁUN
- autor prototypowej aparatury do bada gruntu
BOLESŁAW ROSI SKI
- wybitny specjalista ds. fundamentowania
IGOR KISIEL
- znakomity teoretyk w reologii gruntów
EUGENIUSZ DEMBICKI
- teoria stanów granicznych, rozwi zania zada
brzegowych
METODY ROZWI ZANIA ZADA
Do rozwi zywania formułowanych zada
Mechanika Gruntów korzysta z:
- geologii i nauk pokrewnych
zezwalaj cych na prawidłowy opis historyczny
badanych gruntów i ich pokładów
- fizyki i chemii
tłumacz cych szereg zjawisk kształtuj cych
wła ciwo ci fizyczne oraz zale ne od nich
wła ciwo ci mechaniczne
- matematyki
dostarczaj cej metod rozwi zywania zada
dla przyj tych modeli fizycznych
METODY ROZWI ZANIA ZADA
Do rozwi zania podanych zada
Mechanika Gruntów przyjmuje nast puj ce
zało enia:
o rodek gruntowy jest
WIELOSKŁADNIKOWY
o rodek gruntowy jest
CONTINUUM MATERIALNYM
Uwzgl dnia si dyskretn struktur gruntu.
Pod poj ciem GRUNTU b dziemy rozumie zbiór
dowolnych okruchów skalnych powstałych ze skał litych na skutek destrukcyjnego działania procesów
geologicznych, takich, jak: wietrzenie, erozja i transport Charakterystyczne dla o rodka gruntowego s :
NIECI GŁO
GEOMETRYCZNA
wynikaj ca z uwarstwienia i sp kania, co dzieli
grunty na bryły i pokłady
NIECI GŁO
FIZYCZNA
zwi zana ze znacznymi ró nicami wła ciwo ci
gruntów w punktachle cych blisko siebie.
POWSTAWANIE GRUNTÓW
Górna warstwa skorupy ziemskiej o mi szo ci si gaj cej do kilkuset metrów ulega geologicznym zjawiskom
destrukcyjnym polegaj cym w pierwszym rz dzie na
WIETRZENIU, a nast pnie EROZJI i TRANSPORCIE
okruchów skalnych.
Pierwotnym tworzywem gruntów s skały gł binowe
i wylewne, które formowały si przy du ych temperaturach i na ogół du ych ci nieniach. Wspóln cech tych
warunków był brak wody w postaci cieczy.
Inn skał pierwotn s wapienie i skały osadowe, które
formowały si w o rodku wodnym.
POWSTAWANIE GRUNTÓW
Pierwszym etapem powstawania gruntów jest wietrzenie fizyczne, pó niej zwykle nast puj : erozja, transport i wietrzenie chemiczne.
Podana kolejno mo e ulega zmianie lecz wietrzenie
fizyczne jest zawsze etapem pierwszym.
W tym procesie nast puje sp kanie skał i tworzenie si oddzielnych okruchów (skład mineralny nie ulega zmianie).
Wszelkie przeobra enia mineralogiczne maj miejsce w
procesach wietrzenia chemicznego.
Tworz si wtedy drobne cz stki iłowe o innej ni składzie mineralogicznym ni pierwotny.
Stanowi one wtórne produkty wietrzenia.
- jest wywoływane głównie wahaniami temperatury,
zamarzaniem wody w porach, a tak e działaniem
rozsadzaj cym korzeni ro lin.
Wynika to z nast puj cych okoliczno ci:
a) skały s złymi przewodnikami ciepła, co przy nagrzewaniu ich powierzchni przez sło ce prowadzi do powstania
znacznych napr e termicznych
b) poszczególne minerały wchodz ce w skład skał maj ró ne współczynniki rozszerzalno ci cieplnej
c) obni enie temperatury poni ej zera powoduje zamarzanie wody znajduj cej si w szczelinach skalnych, co w
konsekwencji prowadzi do ich rozsadzania
d) ro liny porastaj ce powierzchni skały wprowadzaj swoje korzenie w szczeliny rozklinowuj c ju p kni t skał
EROZJA I TRANSPORT
Rozdrabnianie okruchów wyst puj cych w skorupie
ziemskiej oraz zmiany w podło u macierzystym jest te skutkiem procesów erozyjnych.
Polegaj one na niszcz cym działaniu, na podło e,
przesuwaj cego si po nim materiału skalnego, a tak e wymywaniu czy wyrywaniu z podło a kawałków skał przez lód, wod czy wiatr.
EROZJA I TRANSPORT
W zale no ci od czynnika eroduj cego wyró nia si
nast puj ce procesy erozyjne:
- erozj rzeczn
- erozj morsk
w tym:
• abrazj – niszcz ca brzegi, działalno jezior i morza
• tsunami – fale zwi zane z wybuchami wulkanów
- erozj wietrzn (eoliczn ),
w tym:
• deflacj - wywiewanie cz stek mineralnych
• korazj - cierani skał niesionymi ziarnami
- erozj lodowcow
• niszczycielska działalno lodowców
ROZMIARY I KSZTAŁT ELEMENTÓW
Gdy elementy stanowi ce o rodek maj znaczne
rozmiary, nazywamy je - bryłami, gdy rozmiary ich s rz du milimetrów - ziarnami, gdy wreszcie
mikrometrów - cz stkami.
Okruchy tworz ce o rodek nieci gły mog mie
kształty zwarte lub zorientowane.
Pierwsze oznaczaj mniej lub bardziej regularne
bryły, których wymiary w trzech wzajemnie
prostopadłych kierunkach s prawie jednakowe,
drugie oznaczaj cz stki o jednym z wymiarów
znacznie ró ni cym si od pozostałych (płyty, rurki, igły itp).
MODEL O RODKA ZIARNISTEGO
Za wielko charakteryzuj c rozmiar elementów
przyjmuje si : REDNIC ZAST PCZ
Jest to wymiar oczek znormalizowanego sita, przez
które mog przej te elementy. Zestaw sit o ró nych
wielko ciach oczek stanowi podstaw do zdefiniowania
frakcji gruntów (PN-EN ISO 14688-1):
Głazy
> dz > 200.0 mm
Kamienie
200.00 > dz > 63.00 mm
wir
63.00 > dz > 2.000 mm
Piasek
2.000 > dz > 0.063 mm
Pył
0.063 > dz > 0.002 mm
Ił
0.002 > dz
mm
STRUKTURY GRUNTU
Ziarnista
Komórkowa
Kłaczkowa
STRUKTURY GRUNTU
Tiksotropowa
Powstawanie struktury komórkowej