Etyka w zarządzaniu 25.02.2012r. (Włodzimierz Kaczocha) Owidiusz I w p.n.e.

„Widzę i chwalę lepsze, ale idę za gorszym”

Ars amandi metamorfozy Oktawian I w.

I Zagadnienia oraz pojęcia teoretyczne

(imperatyw – nakaz)

II Doktryny etyczne dotyczące działalności gospodarczej

Etyka min.:

- hedonistyczna (hedonizm)

- stoicyzm

- etyka protestancka

- utylitaryzm

- etyka katolicka w ujęciu Jana Pawła II

- etyka niezależna Tadeusza Kotarbińskiego

III Praktyczna – zasady normy oraz sposoby etycznego postępowania w zarządzaniu.

Literatura:

Weber M., Etyka protestancka a duch kapitalizmu

Mill J.S. Utylitaryzm

Jan Paweł II Laborem exercens

Benedykt XVI Caritas in veritate

Majka J. Etyka życia gospodarczego

Sternberg E., Czysty biznes

Kałużny F., Bankowcy i dobre obyczaje

Etyka biznesu, red. Dietl J., Gasparski W.,

Etyka biznesu, red. Sójka J., Ryan L.,

Manifest. Globalna etyka gospodarcza ONZ Nowy Jork, 6.X.2009r. – obowiązkowa z tego będzie jedno pytanie na egzaminie.

Etyka jako filozofia praktyczna.

Zdaniem Arystotelesa jest praktycznym działem filozofii podobnie jak filozofia społeczna dlatego, że proponuje ludziom wartości jako cele życia społecznego oraz w szczególności życia jednostkowego, proponuje określone cnoty i normy zachowań wskazujące jak realizować (spełniać) przyjęte wartości. Arystoteles min. sformułował tzw. cnoty obywatelskie – tj. cnotę praworządności, która wymaga znajomości prawa oraz jego przestrzegania. Sugerował cnotę akceptacji i realizacji dobra wspólnego którym są państwo i społeczeństwo (jako polis) albowiem poza społeczeństwem żaden człowiek nie rozwinie swojej osobowości (człowiek z natury jest istotą polityczną czyli chce żyć w społeczeństwie); Trzecia cnota nakazuje uzgadniania partykularnych interesów jednostkowych z dobrem wspólnym, ażeby nie zaszkodzić społeczeństwu i państwu.

Kolejna cnota nakazuje ażeby każdy obywatel dobrowolnie poświęcał trochę czasu publicznym działaniom w demokracji bez zapłaty oraz cnota sugeruje dobrowolne chociaż w ramach prawa płacenie podatków na utrzymanie demokracji. Cnoty te Arystoteles rekomendował w ramach demokracji bez praktykowania których demokracja rozpadnie się.

Współcześnie wymienione cnoty rekomenduje się w ramach demokracji republikańskich w której akceptowane jest dobro wspólne i etycznych obowiązek uzgadniania partykularnych celów w tym działań gospodarczych z wartościami dobra wspólnego.

1