34.BUDOWA ANATOMICZNA LIŚCIA ROSLINY TYPU C3 C4 CAM
C3- Mezofil liści roślin C3 może być zróżnicowany na miękisz palisadowy (cylindryczne komórki prostopadłe do powierzchni liścia, pod skórką górną) i miękisz gąbczasty (luźno ułożone komórki z dużymi przestworami
międzykomórkowymi, znajdujące się nad skórką dolną). Mezofil jest miejscem fotosyntezy i fotorespiracji. Komórki miękiszu otaczające wiązkę przewodzącą pozbawione są chloroplastów. W skórce dolnej występują liczne szparki.
C4-Liście roślin C4 zawierają mezofil C4 (nie zróżnicowany na miększ
palisadowy i gąbczasty) lecz zbudowany z luźno ułożonych komórek, między którymi znajdują się przestwory powietrzne kontaktujące się ze szparkami (w nim wiązanie CO2 i szlak Hatcha-Slacka) oraz otaczający wiązkę przewodzącą, zawierający chloroplasty, mezofil wieńcowy (w nim cykl Calvina-Bensona i odprowadzanie asymilatów do wiązki). Komórki obu typów mezofili połączone są plazmodesmami. W skórce znajduje się mniej szparek niż u roślin C3.
CAM-
35.POROWNANIE LISCI UNIFICJALNYCH I BIFACJALNYCH
LISC UNIFICJALNY-Liść tego typu charakteryzuje się tym, że jego górna i dolna strona pochodzą z jednej, dolnej części primordium.
Liście takie możemy rozpoznać dzięki pierścieniowemu lub łukowemu ułożeniu więzek przewodzących na przekroju poprzecznym liścia oraz zewnętrznie
skierowanym floemie.
LISC BIFACJALNY-W liściach tego typu część grzbietowa i brzuszna liścia pochodzą od odpowiadającym im stron zawiązka. od strony doosiowej
(dorsalnej) rozwija się parenchyma palisadowa, natomiast odosiowo
(wentralnie) tworzy się parenchyma gąbczasta
36.BUDOWA MORFOLOGICZNA KWIATU
Pojedynczy kwiat zbudowany jest z częsci płonnych nie związanych
bezpośrednio z rozmnażaniem, oraz z części płodnych. Części płodne to pręciki z woreczkami pyłkowymi, są to organy męskie oraz owocolistki z zalążkami -
organy żeńskie. Z części płonnych (sterylnych) kwiatu zbudowana jest okrywa kwiatowa, która u roślin nagonasiennych jest bardzo niepozorna a
niejednokrotnie nie występuje wcale, u roślin okrytozalążkowych zaś jest różnorodna i czasami bardzo okazała.W przypadku roślin nagonasiennych
nieosłonięte zalążki leżą na pojedynczych owocolistkach. Zaś u roślin
okrytonasiennych jeden lub kilka zrośniętych owocolistków tworzy słupek, w jego dolnej częsci tworzącej zalążnię, zamknięte są zalążki.
Kwiat rozwija się z pączków kwiatowych jako pęd boczny w pachwinie
przysadki (liścia przykwiatkowego, wspierającego). Umieszczony jest na szypułce lub jest siedzący.
37.MIKROSPOROGENEZA
rozwojowy prowadzący do powstania zarodników męskich mikrospor z
komórek tkanki sporogennej w mikrosporangiach (zarodnia) roślin
nagozalążkowych i w woreczku pyłkowym okrytozalążkowych.
38.MAKROSPOROGENEZA
proces powstawania makrospor (megaspor, zarodników żeńskich) z
makrosporocytów (megasporocytów, komórek macierzystych makrospor) u
roślin różnozarodnikowych (paprotniki różnozarodnikowe, nasienne rośliny) na drodze podziału mejotycznego (mejoza).
39.ZMIANY ZACHODZACE U OKRYTONASIENNYCH PO
ZAPLODNIENIU
U roślin okrytozalążkowych ZAPLODNIENIE ma ono szczególny charakter,
ponieważ biorą w nim udział dwie gamety męskie oraz dwie komórki woreczka zalążkowego: komórka jajowa i komórka centralna; taki proces nazywamy
podwójnym zapłodnieniem.
- Łagiewka pyłkowa wnika do jednej z synergid i w jej szczytowej części tworzy otwór, przez który plemniki wpływają do wnętrza woreczka.
- Jeden z plemników łączy się z komórką jajową aparatu jajowego i w wyniku syngamii tworzy się diploidalna zygota, z zygoty rozwija się zarodek sporofitu.
- Druga komórka plemnikowa łączy się z komórką centralną, czyli
diploidalnym jądrem wtórnym, tworząc triploidalne jądro bielmowe (3n), z którego rozwinie się tkanka odżywcza dla zarodka – bielmo wtórne.
- Bielmo okrytozalążkowych ma inne pochodzenie niż bielmo pierwotne roślin nagozalążkowych (tu składa się z haploidalnych komórek żeńskiego
gametofitu), ponieważ jest triploidalne i zaczyna swój rozwój po podwójnym zapłodnieniu.
- - Zewnętrznym objawem dokonanego w zalążni zapłodnienia jest więdnięcie znamienia i szyjki słupka, pręcików oraz opadanie płatków korony.
- - Po podwójnym zapłodnieniu w woreczku zalążkowym i zalążni zachodzi szereg zmian prowadzących w konsekwencji do wytworzenia nasion i
owoców.
- - Osłonki (ingumenty) zalążka twardnieją i rozwijają się w łupinę nasienną, w ten sposób zalążek przekształca się w nasienie (całe nasienie wykształca się z zalążka!), natomiast ściany zalążni w owocnię.
- - Nasiono (nasiona) wraz z owocnią tworzą owoc, organ, który jest charakterystyczny jedynie dla roślin okrytozalążkowych.
40.EMBRIOGENEZA
Embriogeneza somatyczna jest procesem biologicznym, podczas którego
formują się zarodki z komórek wegetatywnych. Przebiega on w warunkach in vitro i jest formą rozmnażania wegetatywnego. Zarodki somatyczne są to struktury o wyraźnej biegunowości, która w wyniku ich dalszego rozwoju odpowiada polaryzacji pęd-korzeń. Stosowana powszechnie w warunkach in vitro metoda pobudzania do rozwoju pąków pachwinowych lub indukcji pąków przybyszowych polega na namnażaniu pąków i pędówEfektem końcowym
embriogenezy somatycznej jest kompletna roślina z wykształconym jednym liścieniem Embriogeneza somatyczna może znaleźć istotne zastosowanie w szkółkarstwie i nasiennictwie, ze względu na niezwykle wysoki współczynnik rozmnażania.
41.BUDOWA DOJRZAŁEGO ZARODKA
42.OWOC WŁAŚCIWY A RZEKOMY(SZUPINKOWY)
OWOC RZEKOMY-organ roślin okrytonasiennych zawierający nasiona,
Najczęściej wykształca się z rozrośniętego mięsistego dna kwiatowego, rzadziej okwiatu lub przysadki. Jeden owoc pozorny wywodzi się z jednego
wielozalążniowego kwiatu.
OWOC WŁAŚCIWY-w powstaniu owocu bierze udział tylko słupek,
43.BUDOWA BAKTERII (SCIANA KOM BAKTERI GRAMDODATNICH I
GRAM UJEMNYCH)
BAKTERIE GRAM+ posiadają grubą ścianę komórkową zbudowaną z wielu
warstw peptydoglikanu i kwasów teichoinowych
BAKTERIE GRAM- mają stosunkowo cienką ścianę, również złożoną z kilku warstw peptydoglikanu, ale jest ona otoczona drugą błoną lipidową zawierającą lipopolisacharydy oraz lipoproteiny
44.BUDOWA KOM.SINICY Z UWZGLEDNIENIEM ZESTAWU
BARWNIKOW ASYMILACYJNYCH
Budowa komórki s. jest stosunkowo prosta - odznacza się brakiem jądra
komórkowego, posiada nukleoid. W peryferyjnej części protoplastu
rozmieszczone są tylakoidy zawierające chlorofil a, ß-karoten, fikobiliny, które nadają sinicom sinozieloną barwę, oraz niewielkie ilości ksantofili. Ściana komórkowa zbudowana jest z mureiny, pektyny, hemicelulozy, czasem
celulozy, u niektórych gatunków ściany komórkowe silnie śluzowacieją, otaczając grupy komórek grubą, galaretowatą warstwą.
46.JEDNOKOMORKOWE I KOLONIJNE FORMY GLONOW (NP.)
Jednokomórkowe:
1.Toczek
2.Euglena zielona
3.Pantofelek
4.Pierwotek
5.Okrzemek
6.Tobołki
7.Chryzofity
8.Strętnice
9.Różnowiciowce
10.Sałata morska
Wielokomorkowe
- Zielenice
- Sinice
-Okrzemek
-Chełbia modra
47.ROZNORODNOSC PLECH GLONOW –
PODZIAL,CHARAKTERYSTYKA,PRZYKLADY
48ROZMNAZANIE KRASNOROSTOW WLASCIWYCH
. Krasnorosty rozmnażają się na drodze oogamii, poprzez nieruchome gamety męskie (spermacja) i nieruchome gamety żeńskie (kaprogonia). Podczas
rozmnażania płciowego do lęgni zasysane są poprzez włostek gamety męskie zawarte w plemni.
49.BUDOWA ANATOMICZNA MSZAKOW
Mszaki nie posiadaja tkanek
Liście gromadzą wodę i fotosyntetyzują
Komórki przewodzące wodę to hydroidy substancje odżywcze to leptoidy skórka pokryta warstwą kutikuli, aparaty szparkowe o charakterystycznej budowie, komory powietrzne przylegające do nich, miękisz asymilacyjny oraz miękisz spichrzowy.
50.POROWNANIE CYKLU ZYCIOWEGO MSZAKOW I PAPROTNIKOW
1). Sporofit u paprotników wykazuje duże zróżnicowanie morfologiczne. Ma wykształconą łodygę, liście i korzenie
2). Gametofit u mszaków jest rośliną wieloletnią, podczas gdy u paprotników to sporofit występuje w tej roli.
3) Następną różnicą jest wielkość gametofitu i sporofitu. U mszaków sporofit jest znacznie drobniejszy od gametofitu, podczas gdy u paprotników to właśnie gametofit jest dużo mniejszy. Poza tym sporofit u mszaków ma bardzo słabą rozwiniętą część wegetatywną.
4). U mszaków gametofit jest zupełnie samodzielną rośliną, podczas gdy u paprotników jest nią sporofit
5) Cechą wspólną obu gromad jest rozmnażanie, a proces płciowy może
zachodzić tylko w środowisku wodnym
51.TYPY PRZEDROŚLI U PAPROTNIKOW
- OBUPŁCIOWE u paprotnikow jednozarodnikowych
- PRZEDROŚLE MĘSKIE mikroprotalia z plemniami
- PRZEDROŚLE ŻEŃSKIE makroprotalia z rodniami., stosunkowo wieksze
- Przedrośle meskie i zenskie wystepuje u paprotnikow roznozarodnikowych 52.BUDOWA SZYSZKI ZENSKIEJ I MESKIEJ U NAGONASIENNYCH
SZYSZKA ZENSKA- Na górnej powierzchni każdej łuski szyszki żeńskiej
znajdują się dwa zalążki -makrosporangia. Wewnątrz każdego z nich
makrosporocyt wytwarza, w wyniku podziału mejotycznego, tylko cztery
haploidalne makrospory, z których trzy bardzo szybko obumierają. Rozwija się tylko jeden, który dzieląc się mitotycznie rozwija się w gametofit żeński.
Wytwarza on dwie rodnie, a w każdej z nich po jednej komórce jajowej.
SZYSZKA MESKA- Szyszka męska składa się ze sporofili- liściopodobnych
struktur, na których spodniej stronie powstają sporangia. U nasady każdego sporofilu znajdują się dwa mikrosporangia, zawierające liczne mikrosporocyty.
Każdy mikrosporocyt dzieli się mejotyczne na cztery haploidalne mikrospory (ziarna pyłku). Ziarno pyłku składa się z czterech komórek. Dwie z nich są niewielkie i szybko zamierają. Pozostałe dwie: komórka generatywna i komórka wegetatywna biorą udział w rozmnażaniu. Męskie szyszki uwalniają duże ilości pyłku, który następnie przenoszony jest na niedojrzałe szyszki żeńskie przez wiatr, dzięki obecności dwóch pustych komór powietrznych (pęcherzyków
powietrznych) przy każdym ziarnie.
53.ROZWOJ GAMETOFITU ZENSKIEGO NAGONASIENNYCH
W ośrodku zalążka różnicuje się komórka o gęstej cytoplazmie i dużym jądrze komórkowym, zwana macierzystą komórką makrospor.
· W wyniku podziału mejotycznego tej komórki powstają cztery haploidalne makrospory, trzy z nich, zwykle najbliższe okienka, degenerują, jedna
przechodzi trzy kolejne podziały mitotyczne, w wyniku których powstaje
ośmiojądrowy gametofit żeński (przedrośle żeńskie) zwany woreczkiem zalążkowym. W woreczku zalążkowym jądra zajmują określone miejsca i pełnią ściśle określone funkcje. Trzy z nich, znajdujące się na biegunie woreczka zalążkowego, blisko okienka, tworzą aparat jajowy; środkowe jądro to właściwa komórka jajowa, dwa pozostałe to komórki pomocnicze – synergidy. Aparat jajowy uważany jest za twór homologiczny rodni nagozalążkowych. Trzy jądra znajdujące się na przeciwległym biegunie (od strony osadki) nazywamy
antypodami. Pozostałe dwa w środkowej części woreczka łączą się w komórkę centralną, tzw. jądro centralne woreczka zalążkowego, które jest diploidalne.
· Siedmiokomórkowy woreczek zalążkowy jest zredukowanym gametofitem
żeńskim, który żyje dzięki substancjom dostarczanym przez macierzysty
sporofit.
54.ROZWOJ GAMETOFITU MESKIEGO
Pręcik zbudowany jest z pylnika i nitki pręcikowej. W pylniku znajdują się cztery komory pyłkowe połączone łącznikiem.
· Początkowo pylnik zbudowany jest z komórek merystematycznych (tkanka archesporialna), które ulegają różnicowaniu w mejocyty, czyli macierzyste komórki ziaren pyłku.
· Komórki macierzyste dzielą się mejotycznie i z każdej powstaje tetrada złożona z czterech haploidalnych komórek; są to mikrospory, czyli ziarna pyłku.
Mikrospora jest zredukowanym gametofitem męskim.
Wnętrze mikrospory zajmuje początkowo jeden protoplast, który po pewnym czasie dzieli się na dwie komórki: dużą wegetatywną i małą generatywną; w tym stadium rozwoju woreczek pyłkowy pęka, a pyłek niesiony przez wiatr lub częściej owady osadza się na znamieniu słupka i zaczyna kiełkować. Komórka wegetatywna tworzy łagiewkę, a generatywna, stanowiąca odpowiednik plemni, dzieli się wewnątrz łagiewki na dwie komórki plemnikowe.
55.ZMIANY ZACHODZACE W ZALĄŻKU ROSLIN NAGONASIENNYCH
PO ZAPLODNIENIU
Po zapłodnieniu zalążek przekształca się w nasienie. Osłonka tworzy łupinę nasienną (u miłorzębowców mięśnieje i jest miękka). Wnętrze zalążka
przekształca się w tkankę zapasową.
56.BUDOWA IGLY SOSNY
kształt owalno płaski, aparaciki szparkowe rozmieszczone są w specjalnych zagłębieniach, wewnątrz igły biegną dwa kanały żywiczne, skórka jest
jednowarstwowa pokryta woskiem roślinnym.
Złożona jest z zewnątrz z pojedynczej warstwy martwej epidermy, intensywnie skutynizowanej (ściany, szczególnie te zewnętrzne wysycone są substancjami
tłuszczoymi +wosk) i pokrytej kutikulą (na powierzchni komórek tej epidermy istnieje warstwa kutikuli złożonej (tak, tu będzie podobnie) z mieszaniny tłuszczy i wosku)
Wytworem epidermy są aparaty szparkowe, które umieszczone są w pewnych zagłębieniach.
Pod epidermą znajduje się pojedyncza warswa martwych komórek
sklerenchymy, są to komórki silnie zdrewniałe i puste w środku.
57.