Gimnazjum w Grecji

Gimnazjum, w starożytnej Grecji publiczny ośrodek ćwiczeń gimnastycznych (wykonywanych zwykle nago, stąd nazwa, z greckiego gymnos = nagi), zazwyczaj poza murami miasta. W VI w. p.n.e. były to prymitywne boiska i bieżnie pod gołym niebem, urządzane najczęściej w cienistych gajach nad rzekami i strumieniami. Z czasem, poprzez formę drewnianych szop, przekształciły się w zespół budowli kamiennych. Najstarsze gimnazja były w Sparcie. Zarządzał nimi wyznaczany przez państwo kierownik, zwany sofronistą. Gimnazja dostępne były dla wszystkich wolnych obywateli, w praktyce jednak korzystali z nich przede wszystkim trenujący zawodnicy, efebowie (osiemnastoletni i dziewiętnastoletni chłopcy odbywający służbę wojskową) oraz ludzie zamożni, mający dużo wolnego czasu. Miejskie gimnazja czynne były od wschodu do zachodu słońca. Największą rolę w historii kultury greckiej odegrały gimnazja ateńskie: Akademia, Liceum, Kynosarges. Do najokazalszych należało gimnazjum w Altis (Olimpia), które zostało częściowo odkopane.


Gimnazjum z Rzymie


W Rzymie był to rodzaj państwowej szkoły średniej. (Gimnazjon) był to poprostu budynek, otoczony parkiem, przeznaczony do uprawiania ćwiczeń fizycznych. Z czasem przekształcił się w miejsce spotkań towarzyskich i dyskusji, by wreszcie stać się państwową szkołą średnią.




Gimnazjum (łac. gymnasium
"miejsce służące gimnastyce")