SKÓRA



SKÓRA

 
Skóra, anat. zewn. popwłoka ciała kręgowców; stanowi złozony narząd pełniący funkcję ochronną, biorący udzał w oddychaniu, termoregulacji, wydalaniu potu, gospodarce wodnej oraz wytwarzaniu ciał obronnych w organiźmie; receptory (dotyku, ciepła, zimna, bólu) występujące w skórze dostarczają informacji o otoczeniu. Zewnętrzną warstwę tworzy- naskurek oraz jego wytwory, jak; włosy, pióra, łuski. Pod naskórkiem leży skóra właściwa zbudowana z tkanki łącznej zbitej; odznacza się dużą spoistością, elastycznością i mechaniczną odpornością, głównie dzięki tworzącym wiązki, sieci i sploty włuknom klejorodnym i spręrzystym; górna warstwa skóry właściwej wytwarza brodawki wpuklone w naskórek; sieć ich kapilarów krwionośnych przyczynia się między innymi do odżywiania warstwy rozrodczej naskórka; zawiera barwnik - melaninę decydujący o zabarwieniu skóry; w skóże właściwej ssaków znajdują się gruczoły potowe, łojowe, korzenie włosów, a w naskórkach ryb i płazów - gruczoły śluzowe. Najgłębszą warstwą skóry jest tkanka - podskórna. Grubość naskórka i skóry właściwej u człowieka waha się od około 300 do 4 mm. Budowa skóry i jej funkcja różnią się od poszczegulnych gromad kręgowców, a także i w ich obrębie. Oparzenia ponad 60 % skóry powodują smierć. Działem medycyny zajmującym się schorzeniami skóry jest dermatologia. Zwierzęce skóry przemysłowe- to utrwalona ( garbowana ) skóra właściwa.