Maiso244 (2)





Jean Maisonneuve - Rytualy dawne i wspolczesne




4. Rytual zawarcia malzenstwa.

We wszystkich epokach slub byl zawsze okazja do mniej lub bardziej
uroczystych ceremonii i zabaw. Zwiazek malzenski i powstanie nowej rodziny
jest w koncu aktem spolecznym dotyczacym calej zbiorowosci oraz roznorodnych
grup, do ktorych naleza mlodzi zawierajacy zwiazek, np: grupy lokalne (klany,
osiedla, dzielnice), rodzinne (w linii ojca i matki), wiekowe i zroznicowane
plciowo, wspolnoty wiernych, zrzeszenia zawodowe. Dlatego tez slub, przyjmujac
forme instytucjonalna, zarowno religijna, jak i swiecka, implikuje uswiecenie
zwiazku.

To wlasnie w spoleczenstwach dawnych i tradycyjnych, poznanych przez
nas dzieki etnologii i folklorystyce, obrzedy te ukazuja w pelni swa zlozona
symbolike. Podobnie jak inicjacja, rytualy zawarcia malzenstwa zawieraja
zarazem obrzedy oddzielenia i wstapienia, czesto rozdzielone pewnym okresem
oczekiwania (np. zareczyny) i celibatem, ktore poprzedzaja slub.

Obrzedy oddzielenia mialy zapewnic
grupie powrot do rownowagi, kompensujac strate osoby, ktora opuszczala
swoj klan lub rodzine; taka funkcje pelni wykupienie,
a takze przyjecia na czesc grupy, ktora traci jednego z czlonkow - nawet
jesli wchodzi w korzystny zwiazek z grupa wspolmalzonka.

Niekiedy sprzeciw pokrzywdzonej grupy znajdowal wyraz w obrzedach
porwania lub pokonywania przeszkod, symbolizujac oddzielenie. Taki obrzed
wienczyl wydarzenie, utwierdzajac jego range.

Zawarcie malzenstwa ponadto wywoluje w grupie radosc. To zjawisko
wlasnie tlumacza obrzedy wstapienia
towarzyszace slubom we wszystkich kulturach.

Folklor francuski jest pod tym wzgledem wyjatkowo bogaty, obrzedy
maja scisle ustalony przebieg, z okreslonymi etapami i powtorzeniami, np.
grupowe calowanie sie w roznych momentach uroczystosci weselnej, serdeczne
przyjecie gosci (sniadanie, rozdawanie kokard i wstazek), stroj panny mlodej
wkladany z pomoca rodzicow lub druhen (wianek, welon i pasek z wezlem symbolizujacym
zwiazek).

Wyjscie pany mlodej do kosciola bylo zorganizowane wedlug scislego
protokolu nieco odmiennego w roznych prowincjach. Czasem orszak weselny
mial do pokonania skomplikowana trase, a po dojsciu do oltarza nastepowala
msza weselna i wymiana obraczek. Przy wyjsciu z kosciola, przed lub po
zlozeniu zyczen, okazywano obrzedowa hojnosc (obrzucanie mlodych ziarenkami,
monetami lub cukierkami). Druzbowie zyczyli w ten sposob mlodej parze wszelkiej
obfitosci, a nowo poslubieni malzonkowie okazywali serdecznosc przede wszystkim
dzieciom.

Przyjecie weselne moglo gromadzic ponad sto osob, przobrazajac sie
w komunie gosci zebranych wokol suto zastawionego stolu, w radosnej atmosferze
zabawy. Wesele zmienialo sie w bal i czesto konczylo sie nastepnego dnia.
Towarzyszyly mu zawsze symbole o charakterze seksualnym i prokreacyjnym.
Uroczystosci tego typu przypominaly przepychem prymitywny zwyczaj
potlaczu, wedlug ktorego przywodcy plemion manifestowali bogactwo,
rywalizujac w ofiarowywaniu darow i wyprawianiu uczt, a nawet niszczeniu
dobytku.

Rytualy zawarcia malzenstwa ulegly daleko posunietym uproszczeniom
szczegolnie w srodowisku miejskim. Ilosc slubow koscielnych stanowi okolo
dwoch trzecich ilosci slubow cywilnych, a ogolna liczba oficjalnie zawieranych
malzenstw wyraznie spada w ostatnim dziesiecioleciu. Zwiazek dwojga ludzi
staje sie coraz czesciej prywatna, osobista sprawa, w ktora rodziny i grupy
mniej sie angazuja.


This page hosted by
Get your own Free Home
Page





Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Maiso23 (2)
Maiso241
Maiso253
Maiso21
Maiso264 (2)
Maiso2

więcej podobnych podstron