F1-19

Podstawy teorii układów logicznych

• Układ logiczny – wielowrotnik o n wejściach i m wyjściach x

1

y 1

x 2

y 2

xn

ym

• Sygnały binarne x, y ∈ B

• Wektor wejściowy: X = ( x 1, x 2,..., xn)

• Wektor wyjściowy: Y = ( y 1, y 2,..., ym)

• Stany wejść X i wyjść otrzymuje się przy nadaniu j

Yl

elementom wektorów wartości zerojedynkowych.

Np. X 25 = (0, 1, 1, 0, 0, 1)

• Zbiór X występujących stanów Xj o postaci X ⊆ Bn jest podzbiorem iloczynu kartezjańskiego Bn, który zawiera wszystkie możliwe 2 n = N stanów.

• Numeracja stanów Xj : j∈{0, 1, 2,..., N – 1} = N.

Np. n = 2: X = B 2 = { X 0, X 1, X 2, X 3} = {00, 01, 10, 11}

• Dodatkowe oznaczenie zbioru Nn bezpośrednio wskazuje na liczbę sygnałów wejściowych.

Np. N3 = {0, 1, 2,..., 7}

• Analogicznie zbiór Y występujących stanów Yl o postaci

Y ⊆ Bm jest podzbiorem iloczynu kartezjańskiego Bm, który zawiera wszystkie możliwe 2 m = M stanów, l∈{0, 1, 2,..., M – 1} = M.

Prezentacje angielskie: Google>Advanced> logic implicants. Np.

http://mwnl.snu.ac.kr/~schoi/Courses/201/Course_Materials/

w tym: 2.CH02.rev.ppt

© J. Kalisz, WAT, 2007