Biesiada Mądrości

Zaproszenie gości

1 Mądrość zbudowała sobie dom

    i wyciosała siedem kolumn*,

2 nabiła zwierząt, namieszała* wina

    i stół zastawiła.

3 Służące wysłała, by wołały

    z wyżynnych miejsc miasta:

4 «Prostaczek niech do mnie tu przyjdzie».

    Do tego, komu brak mądrości, mówiła:

5 «Chodźcie, nasyćcie się moim chlebem,

    pijcie wino, które zmieszałam.

6 Odrzućcie głupotę i żyjcie,

    chodźcie drogą rozwagi!»

Wykluczenie od mądrości

7 Kto poucza szydercę, ściąga na siebie wzgardę,

    strofując nieprawego, sam sobie szkodzi*.

8 Nie strofuj szydercy, by cię nie znienawidził,

    strofuj mądrego, a będzie cię kochał.

9 Ucz mądrego, a stanie się mędrszy,

    oświeć mądrego, a zwiększy swą wiedzę.

Błogosławieństwo mądrości

10 Treścią* mądrości jest bojaźń Pańska,

    rozsądkiem - poznanie Świętego.

11 Dzięki mnie twe dni się pomnożą,

    lata życia będą ci dodane.

12 Pomagasz sobie, gdy jesteś rozumny,

    a gdyś szydercą, sam na tym ucierpisz.

Biesiada Głupoty

13 Niewiasta Głupota* ciągle się rzuca,

    Pustota niczego nie pojmie.

14 Przy bramie swego domu usiadła,

    na tronie*, na wyżynach w mieście,

15 by wołać na przechodzących drogą,

    na tych, co prosto idą swymi ścieżkami.

16 «Niech zboczy tu niedoświadczony» -

    odzywa się do tego, komu brak mądrości:

17 «Przyjemna jest woda kradziona,

    chleb [wzięty] skrycie jest smaczny».

18 Nie myśli się o tym, że tam bawią zmarli*,

    jej zaproszeni - w głębinach Szeolu.