Rodzaje informacji niejawnych i sposoby postępowania z nimi w postępowaniu karnym.
Tryb i warunki znoszenia klauzuli tajności na dokumentach stanowiących materiały
zebrane w toku czynności operacyjno – rozpoznawczych
PODSTAWY PRAWNE
Ustawa o ochronie informacji niejawnych – 22.01.1999 r.
Ustawa z 21.06.1996r., o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego
ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów
nadzorowanych przez tego ministra
Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów – 5.10.2005 r. w sprawie sposobu oznaczania
materiałów, umieszczania na nich klauzul tajności, a także zmiany nadanej klauzuli tajności.
Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości – 18.06.2003 r. w sprawie sposobu postępowania z
protokołami przesłuchań i innymi dokumentami lub przedmiotami, na które rozciąga się
obowiązek zachowania tajemnicy państwowej, służbowej albo związanej z wykonywaniem
zawodu lub funkcji
USTAWA O OCHRONIE
INFORMACJI NIEJAWNYCH
Zakres przedmiotowy i podmiotowy ustawy o ochronie informacji niejawnych
Klasyfikacja informacji niejawnych
Klauzule tajności
- tajemnica państwowa: ściśle tajne, tajne
- tajemnica służbowa: poufne, zastrzeżone
Dostęp do informacji niejawnych i ich udostępnianie
Kancelarie tajne
DEFINICJA INFORMACJI NIEJAWNYCH I ICH KLASYFIKACJE
Informacja niejawna jest to informacja będąca tajemnicą państwową lub służbowa niezależnie
od formy i sposobu wyrażania.
Formą wyrażania informacji niejawnych jest materiał przybierający w szczególnych sytuacjach
postać dokumentu.
Dokumentem jest każda utrwalona informacja niejawna, w szczególności na piśmie,
mikrofilmach, negatywach i fotografiach, nośnikach do zapisów informacji w postaci cyfrowej i
na taśmach elektromagnetycznych, także w formie mapy, wykresu, rysunku, obrazu, grafiki,
fotografii, broszury, książki, kopii, odpisu, wypisu, wyciągu i tłumaczenia dokumentu, zbędnego
lub wadliwego wydruku, odbitki, kliszy, matrycy i dysku optycznego, kalki, taśmy atramentowej,
jak również informacja niejawna utrwalona na elektronicznych nośnikach danych.
Materiałem - jest dokument, jak też chroniony jako informacja niejawna przedmiot lub dowolna
jego część, a zwłaszcza urządzenie, wyposażenie lub broń wyprodukowana albo będąca w trakcie
produkcji, a także składnik użyty do jej produkcji.
Dla uznania informacji za niejawną nie ma znaczenia czy materiał ją zawierający został już
ukończony. Informacja jest niejawna w trakcie jego opracowywania
ROZRÓśNIA SIĘ DWA RODZAJE INFORMACJI NIEJAWNYCH
Tajemnica państwowa - jest to informacja, której nieuprawnione ujawnienie może spowodować istotne zagrożenie dla podstawowych interesów Rzeczypospolitej Polskiej,
dotyczących porządku publicznego, obronności, bezpieczeństwa, stosunków międzynarodowych
lub gospodarczych państwa. Jej zakres jest ograniczony przedmiotowo do spraw wymienionych
w wykazie rodzajów informacji, stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy
Nieuprawnione ujawnienie to działanie, którego skutkiem jest dostęp do informacji niejawnej
uzyskany przez osobę nieuprawnioną. Ażeby ponieść odpowiedzialności karną taka osoba musi
w sposób faktyczny zapoznać się z treścią informacji.
Tajemnica służbowa - jest informacja niejawna nie będąca tajemnicą państwową, uzyskana w związku z czynnościami służbowymi albo wykonywaniem prac zleconych, której nieuprawnione
ujawnienie mogłoby narazić na szkodę interes państwa, interes publiczny lub prawnie chroniony
interes obywateli albo jednostki organizacyjnej. Kategoria ocenna – brak w załączniku
KLASYFIKACJA ZE WZGLĘDU NA KLAUZULE TAJNOŚCI
Nadawaniem klauzul rządzi zasada adekwatności. Klauzule bowiem są stopniowalne ze
względu na skutek jaki może wywołać niepożądane ujawnienie informacji.,
Informacje niejawne zaklasyfikowane jako stanowiące tajemnicę państwową oznacza się
klauzulą:
ściśle tajne - w przypadku gdy ich nieuprawnione ujawnienie mogłoby spowodować istotne
zagrożenie dla niepodległości, nienaruszalności terytorium albo polityki zagranicznej lub
stosunków międzynarodowych Rzeczypospolitej Polskiej albo zagrażać nieodwracalnymi lub
wielkimi stratami dla interesów obronności, bezpieczeństwa państwa i obywateli lub innych
istotnych interesów państwa, albo narazić je na szkodę w wielkich rozmiarach,
tajne - w przypadku gdy ich nieuprawnione ujawnienie mogłoby spowodować zagrożenie dla
międzynarodowej pozycji państwa, interesów obronności, bezpieczeństwa państwa i obywateli,
innych istotnych interesów państwa albo narazić je na znaczną szkodę.
Informacje niejawne zaklasyfikowane jako stanowiące tajemnicę służbową oznacza się
klauzulą:
poufne - w przypadku gdy ich nieuprawnione ujawnienie powodowałoby szkodę dla interesów
państwa, interesu publicznego lub prawnie chronionego interesu obywateli,
zastrzeżone - w przypadku gdy ich nieuprawnione ujawnienie mogłoby spowodować szkodę
dla prawnie chronionych interesów obywateli albo jednostki organizacyjnej.
Do dokumentowania kontroli operacyjnej, przechowywania i przekazywania wniosków,
zarządzeń i materiałów uzyskanych podczas stosowania kontroli operacyjnej, a także
przetwarzania i niszczenia tych materiałów, stosuje się przepisy o ochronie informacji
niejawnych.
Informacje z ewidencji operacyjnej uzyskane podczas pracy operacyjnej objęte są klauzulą
„tajne”
Metody i formy pracy operacyjnej są objęte klauzulą „ściśle tajne”
Akta, protokoły przesłuchań, dokumenty lub przedmioty oznaczone klauzulą "ściśle tajne",
"tajne" lub "poufne" przechowuje się w kancelarii tajnej sądu lub prokuratury albo w oddziale tej kancelarii
Akta, protokoły przesłuchań, dokumenty lub przedmioty oznaczone klauzulą "zastrzeżone"
mogą być przechowywane poza kancelarią tajną w innych pomieszczeniach sądu lub
prokuratury, jeżeli będą umieszczane w meblach biurowych zamykanych na klucz
Poza kancelarią można przechowywać także dokumenty oznaczone klauzulą „poufne” lub
wyższą, jeśli kierownik jednostki organizacyjnej lub upoważniona przez niego osoba wyrazi na
to zgodę
KLASYFIKACJA C.D.
Klasyfikowanie informacji niejawnych polega na ustaleniu właściwej dla informacji niejawnej
klauzuli tajności oraz oznaczeniu tą klauzulą materiału zawierającego klasyfikowaną informację.
Ani sąd administracyjny ani sąd powszechny nie jest władny dokonać zniesienia (zmiany
klauzuli)
W pojęciu klasyfikowania nie mieści się podjęcie decyzji o niejawnym charakterze informacji.
Informacja jest albo tajna albo nie.
Nadanie klauzuli tajności jest niezależne od podpisania dokumentu w tym sensie, że nie
wymaga jego ukończenia.
Klasyfikowanie powoduje, że informacja której nadano klauzulę ma charakter niejawny i
pociąga skutki prawne wyłącznie w zakresie odpowiedniego z nią postępowania.
Jeśli informacje niejawne przybiorą postać zbioru to nadaje się im najwyższą klauzulę jaka jest przewidziana dla elementu tego zbioru (zasada najwyższej klauzuli)
KLASYFIKACJA C.D.
Odpowiedzialność karna za klasyfikację dotyczy tylko zaniżenia klauzuli (jeżeli doprowadziło
do nieuprawnionego ujawnienia)
Zawyżenie klauzuli jest dopuszczalne, gdyż przestępstwa określonego w art. 268 § 1 k.k., czyli
udaremnienia lub znacznego utrudnienia osobie uprawnionej dostępu do informacji może
dopuścić się wyłącznie osoba nieuprawniona np. odmowa przekazania żądanej informacji
posłowi, który posiada uprawnienia do jej poznania.
Zawyżenie klauzuli byłoby karalne (art. 268 k.k.), gdyby osoba kwalifikująca zawyżyłaby
klauzulę ponad posiadane prawo dostępu do informacji niejawnych, wówczas byłaby bowiem
nieuprawniona.
Osoba zawyżająca lub zaniżająca klauzulę może ponieść także odpowiedzialność pracowniczą (dyscyplinarną lub porządkową), pod warunkiem, że w wykazie jej obowiązków będzie
klasyfikowanie informacji niejawnych, a także cywilnoprawną.
OKRES OCHRONY
Sklasyfikowane informacje podlegają ochronie w terminach wskazanych w art. 25 ustawy:
Informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową podlegają ochronie przez okres 50 lat od
daty ich wytworzenia.
Informacje niejawne stanowiące tajemnicę służbową podlegają ochronie w sposób określony
ustawą przez okres:
1) 5 lat od daty wytworzenia - oznaczone klauzulą "poufne";
2) 2 lat od daty wytworzenia - oznaczone klauzulą "zastrzeżone".
OKRES OCHRONY C.D.
4. Osoba uprawniona do nadawania klauzuli tajności może:
1) określić krótszy okres ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę służbową;
2) po dokonaniu przeglądu materiałów zawierających informacje niejawne stanowiące
tajemnicę służbową przedłużać okres ochrony tych informacji na kolejne okresy nie dłuższe niż 5
lat - dla oznaczonych klauzulą "poufne" i 2 lat - dla oznaczonych klauzulą "zastrzeżone", nie dłużej jednak niż na okres do 20 lat od daty wytworzenia tych informacji.
Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, które spośród informacji niejawnych
oznaczonych klauzulą "tajne" przestały stanowić tajemnicę państwową, jeżeli od ich powstania upłynęło co najmniej 20 lat, biorąc pod uwagę interesy obronności i bezpieczeństwa państwa
oraz inne istotne interesy państwa
Chronione bez względu na upływ czasu pozostają:
1) dane identyfikujące funkcjonariuszy i żołnierzy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego i
Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz byłego Urzędu Ochrony Państwa i byłych
Wojskowych Służb Informacyjnych wykonujących czynności operacyjno-rozpoznawcze;
2) dane identyfikujące osoby, które udzieliły pomocy w zakresie czynności operacyjno-
rozpoznawczych organom, służbom i instytucjom państwowym uprawnionym do ich
wykonywania na podstawie ustawy;
3) informacje niejawne uzyskane od organów innych państw lub organizacji
międzynarodowych, jeżeli taki był warunek ich udostępnienia.
OKRES OCHRONY C.D.
Bieg terminów wskazanych wyżej rozpoczyna się od pierwszego wytworzenia informacji.
Upływ terminu znosi ochronę tajemnicy państwowej lub służbowej niezależnie od tego czy
skalsyfikowana nadal odpowiada przesłankom niejawności
Nie ma obowiązku okresowej weryfikacji spełniania przez materiał przesłanek nadania klauzuli
tajności. Stąd też może być tak, że chroniona będzie informacja pozbawiona statusu informacji
niejawnej. Niemniej jednak ustaje odpowiedzialność karna za jej ujawnienie
Uprawnienia osoby w zakresie przyznawania, zmiany lub znoszenia klauzuli tajności materiału
oraz określania okresu, przez jaki informacja niejawna podlega ochronie, przechodzą, w
przypadku rozwiązania, zniesienia, likwidacji, przekształcenia lub reorganizacji dotyczących
stanowiska lub funkcji tej osoby, na jej następcę prawnego. W razie braku następcy prawnego
uprawnienia w tym zakresie przechodzą na właściwą służbę ochrony państwa.
UDOSTĘPNIANIE INFORMACJI
Zasada ograniczonego dostępu (need to know) - informacje niejawne mogą być udostępnione
wyłącznie osobie dającej rękojmię zachowania tajemnicy i tylko w zakresie niezbędnym do
wykonywania przez nią pracy lub pełnienia służby na zajmowanym stanowisku albo innej
zleconej pracy.
Dostęp do informacji niejawnych również dla uczestników postępowań sądowych (art. 4 ust. 1
oraz art. 27 ust. 10) oraz osób, które otrzymały zgodę odpowiedniego organu (art.49)
Nie przeprowadza się postępowania sprawdzającego w stosunku do: sędziów sądów
powszechnych i asesorów sądowych, sędziów i asesorów sądów administracyjnych, a także w
stosunku do prokuratorów i asesorów prokuratorskich (art. 62a ust. 1 oraz art. 100 ust.1 UProk.)
Nie przeprowadza się do wyżej wymienionych osób przeszkolenia z zakresu znajomości
przepisów dotyczących ochrony informacji niejawnych. Podpisują one tylko oświadczenie o ich
znajomości, wcześniej zapoznając się z nimi.
Zgodnie z art. 27 ustawy o ochronie informacji niejawnych nie przeprowadza się postępowania
sprawdzającego w stosunku do posłów i senatorów, chyba że obowiązki poselskie bądź
senatorskie wymagają dostępu do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "ściśle tajne".
Oznacza to, że mają oni prawo podczas pełnienia swojej funkcji do zapoznawania się z
informacjami niejawnymi
UDOSTĘPNIANIE C.D.
Informacje niejawne mogą być udostępnione sędziemu tylko w zakresie niezbędnym do
pełnienia urzędu na stanowisku sędziowskim, pełnienia powierzonej funkcji lub wykonania
powierzonych czynności (art. 85 § 4 u.s.p.)
Do prokuratorów i asesorów prokuratorskich stosuje się powyższy przepis odpowiednio (art.
62a, 100 ProkU)
W wyjątkowych, szczególnie uzasadnionych przypadkach można wyrazić pisemną zgodę na
jednorazowe udostępnienie określonych informacji niejawnych osobie nieposiadającej
odpowiedniego poświadczenia bezpieczeństwa.
Udostępnienie nie oznacza zmiany lub zniesienia klauzuli tajności.
Zgodę na udostępnienie materiałów stanowiących tajemnicę państwową wyrazić mogą
następujące podmioty: Szef Kancelarii Prezydenta, Szef Kancelarii Sejmu, Szef Kancelarii
Senatu, Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, minister kierujący działem administracji
rządowej, kierownik centralnego urzędu administracji państwowej, Prezes NBP, służba ochrony
państwa
Zgoda ma formę pisemną, określa się w niej przedmiotowy i podmiotowy zakres udostępnienia
informacji niejawnych, odpis zgody przekazuje się właściwej służbie ochrony państwa
Zgodę na udostępnienie materiałów stanowiących tajemnicę służbową wyraża uprawniony
kierownik jednostki organizacyjnej
Szczególny tryb zwalniania z tajemnicy państwowej jest przewidziany w art. 9 ust. 2 ustawy z
21.06.1996r., o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra
właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów
nadzorowanych przez tego ministra (Dz. U. Nr 106, poz. 491 z 1996r., z poźn. zm)
W razie odmowy zwolnienia pracownika, policjanta, strażaka, funkcjonariusza Straży
Granicznej, żołnierza jednostek mu podporządkowanych lub przez niego nadzorowanych lub
osoby udzielającej im pomocy w wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych od:
obowiązku zachowania tajemnicy państwowej albo odmowy zezwolenia na udostępnienie
dokumentów lub materiałów objętych tajemnicą państwową, pomimo żądania prokuratora lub
sądu, zgłoszonego w związku z postępowaniem karnym o przestępstwo wymienione w art. 109
Kodeksu karnego lub o zbrodnię godzącą w życie ludzkie albo o występek przeciwko życiu i
zdrowiu, gdy jego następstwem była śmierć człowieka
Minister SWiA przedstawia żądane dokumenty i materiały oraz wyjaśnienia Pierwszemu
Prezesowi SN. Jeżeli Prezes stwierdzi, że uwzględnienie żądania prokuratora lub sądu jest
konieczne do prawidłowości postępowania karnego Minister SWiA obowiązany jest zwolnić od zachowania tajemnicy lub udostępnić dokumenty i materiały objęte tajemnicą
Procedura znoszenia klauzul ma znaczenie w zakresie obiegu dokumentów
Należy pamiętać, że klauzulę może znieść tylko osoba, która ją nadała bądź jej przełożony,
który ma prawo dostępu do informacji niejawnych.
W przypadku materiałów operacyjnych zebranych przez policję, gdy prokurator będzie chciał
włączyć je do akt sprawy musi zwrócić się do policji z wnioskiem o zniesienie klauzuli
Osobą znoszącą klauzulę jest Komendant Główny Policji bądź komendant wojewódzki
Jeśli prokurator osobiście nadał materiałom adekwatną do ich zawartości klauzulę może ją
znieść osobiście
W przypadku, gdy wnioskował o założenie podsłuchu procesowego może osobiście znieść
klauzulę z uzyskanych materiałów jako dominus litis postępowania przygotowawczego
Zgodnie z przepisem art. 23 pkt 1 ustawy o świadku koronnym tajemnicę państwową stanowią
przebieg i treść czynności, o których mowa w art. 3 i 5 do chwili wydania przez sąd
postanowienia o dopuszczeniu dowodu z zeznań świadka koronnego
Ponadto pkt 20 Załącznika nr 1 ustawy o ochronie informacji niejawnych wskazuje, że klauzulą
ściśle tajne oznaczony jest:
przebieg i treść czynności, o których mowa w art. 3, 5, 5a i 6 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r.
o świadku koronnym (Dz. U. Nr 114, poz. 738, z późn. zm.), jeżeli podejrzany nie został
dopuszczony do składania zeznań w charakterze świadka koronnego,
dane identyfikujące lub mogące doprowadzić do identyfikacji świadków koronnych do chwili
uprawomocnienia się postanowienia sądu o dopuszczeniu dowodu z zeznań świadka koronnego
dane dotyczące okoliczności ochrony lub pomocy przewidzianych w ustawie o świadku
koronnym
Do okoliczności chronionych tajemnicą państwową należy zaliczyć:
Informacje przekazywane przez podejrzanego dotyczące możliwości ujawnienia przestępstwa,
wykrycia sprawców, ujawnienia dalszych przestępstw zapisane w formie protokołu z wyjaśnień
Zobowiązanie podejrzanego do złożenia przed sądem zeznań dotyczących osób uczestniczących
w przestępstwie
Uszczegółowiając tajemnicą państwową objęte jest:
Zobowiązanie podejrzanego do zwrotu korzyści majątkowych odniesionych z przestępstwa
Protokół zawierający zobowiązania podejrzanego określone w art. 3 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ukś
Wniosek prokuratora o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka koronnego wraz ze zgodą Prokuratora Krajowego
Nieprawomocne postanowienie sądu o dopuszczeniu dowodu z zeznań świadka koronnego oraz
nieprawomocne postanowienie sądu o odmowie dopuszczenia dowodu z zeznań świadka
koronnego
Protokół posiedzenia sądu zawierający wyjaśnienia podejrzanego złożone w trybie art. 5 ust. 3
Postanowienie prokuratora, który nie występuje z wnioskiem o dopuszczenie dowodu z zeznań
świadka koronnego
Z chwilą uprawomocnienia się postanowienia sądu o dopuszczeniu dowodu z zeznań świadka
koronnego, przebieg i treść czynności, o których mowa w art. 3, 5 i 5a stają się jawne
W konsekwencji oznacza to, że dane osobowe świadka koronnego są objęte tajemnicą
państwową, do momentu wydania postanowienia o dopuszczeniu dowodu z jego zeznań
W toku postępowania, w którym dana osoba występuje już jako świadek koronny, jej dane
osobowe nie są objęte tajemnicą państwową
Mogą jednak ponownie zostać objęte tajemnicą gdyby wyposażono świadka w nowe dane
osobowe (art. 23 pkt 2 w zw. z art. 14 ukś
Również treść złożonych przez świadka koronnego zeznań staje się jawna. Następnie na mocy
postanowienia prokuratora wyłącza się sprawę do odrębnego postępowania i zawiesza na czas
potrzebny do prawomocnego zakończenia postępowania.
Wnioski, protokoły, postanowienia, a także inne dokumenty, które odnoszą się do ochrony lub
pomocy muszą być niezwłocznie wyłączone z akt sprawy karnej, w której został ustanowiony
świadek koronny
Nie przewiduje się żadnej możliwości ich odtajnienia
Sąd wydał postanowienie o dopuszczeniu dowodu z zeznań świadka koronnego
Czy tym samym, z mocy prawa, cała dokumentacja związana z procesem dopuszczania dowodu
z zeznań świadka koronnego przestała być tajemnicą państwową? Czy oznacza to, że
automatycznie stała się jawna?
W postanowieniu z dnia 22 lutego 2007 r. syg. V KK 181/2006 SN stwierdził, że zgodnie z
przepisem art. 21 ust. 3 ustawy o ochronie informacji niejawnych tylko osoba przyznająca
klauzulę tajności lub przełożony tej osoby mogą znieść taką klauzulę lub wyrazić zgodę na jej
zniesienie.
Tak więc bez zgody prokuratora, który przyznał aktom klauzulę tajności uczynienie tej
dokumentacji jawną nie było możliwe.
Nie oznacza to jednak, że opisana sytuacja upoważniała sąd do nieudostępnienia tych
dokumentów oskarżonym i ich obrońcom.
Można to było uczynić albo na skutek wyjednania zgody prokuratora na zniesienie klauzuli,
albo też umożliwić zapoznanie się zainteresowanych z dokumentacją niejawną w sposób
przewidziany odrębnymi przepisami,
które nie uniemożliwiają zapoznania się z dokumentami niejawnymi, a jedynie ograniczają
możliwości posługiwania się notatkami z udostępnienia tych dokumentów, swobodę
sporządzania pism zawierających treści niejawne itp. okoliczności wynikające z przyznania
dokumentowi klauzuli określonej w odrębnych przepisach.
Protokoły z przesłuchań oraz dokumenty lub przedmioty, na które rozciąga się obowiązek
zachowania tajemnicy państwowej, oznacza się, odpowiednio do ich treści, klauzulą "ściśle
tajne" lub "tajne". Podlegają one rejestracji w dzienniku ewidencji wykonanych dokumentów i w odpowiednim dzienniku korespondencji.
Protokoły z przesłuchań oraz dokumenty lub przedmioty, na które rozciąga się obowiązek
zachowania tajemnicy służbowej albo związanej z wykonywaniem zawodu lub funkcji, oznacza
się, odpowiednio do ich treści, klauzulą "poufne" lub "zastrzeżone". Podlegają one rejestracji w dzienniku ewidencji wykonanych dokumentów i w dzienniku korespondencji dokumentów
oznaczonych klauzulą "poufne" lub "zastrzeżone"
Prezes sądu, a w postępowaniu przygotowawczym kierownik właściwej jednostki
organizacyjnej prokuratury może zaklasyfikować odpowiednio, jako "ściśle tajne", "tajne",
"poufne" lub "zastrzeżone", całe akta lub poszczególne ich tomy, jeżeli w znacznej części obejmują one okoliczności, na które rozciąga się obowiązek zachowania tajemnicy państwowej,
służbowej albo związanej z wykonywaniem zawodu lub funkcji.
Dokumenty, akta lub przedmioty oznaczone klauzulą tajności, z wyjątkiem dotyczących
świadka, o którym mowa w art. 184 § 1 Kodeksu postępowania karnego, udostępniane są
stronom, obrońcom i pełnomocnikom oraz przedstawicielom ustawowym jedynie na zarządzenie
prezesa sądu, a przed uprawomocnieniem się wyroku - na zarządzenie sądu, a w postępowaniu
przygotowawczym na zarządzenie kierownika właściwej jednostki organizacyjnej prokuratury.
Odpowiednią klauzulę tajności nadaje prezes sądu, a w postępowaniu przygotowawczym
kierownik właściwej jednostki organizacyjnej prokuratury, zgodnie z przepisami ustawy o
ochronie informacji niejawnych, sporządzając na dokumencie oraz aktach, opatrzoną datą i
podpisaną przez siebie, adnotację obok uwidocznionej na nich sygnatury akt
Przed udostępnieniem dokumentu, akt lub przedmiotów oznaczonych klauzulą tajności poucza
się osobę uprawnioną o obowiązku zachowania tajemnicy państwowej, służbowej albo związanej
z wykonywaniem zawodu lub funkcji oraz o zakazie sporządzania kopii, odpisów, wyciągów i notatek, a także przyjmuje się od niej pisemne oświadczenie o zachowaniu w tajemnicy
uzyskanych wiadomości.
Każdy przypadek udostępnienia dokumentu, akt lub przedmiotów oznaczonych klauzulą
tajności odnotowuje się w karcie zapoznania z dokumentem, z zaznaczeniem daty, miejsca,
nazwiska i imienia osoby przeglądającej, a osoba ta potwierdza fakt zapoznania się z
dokumentem, aktami lub przedmiotem własnoręcznym podpisem.
Udostępnienie dokumentów, akt lub przedmiotów oznaczonych klauzulą tajności biegłemu
następuje na zarządzenie i w sposób określony przez prezesa sądu, sąd lub kierownika właściwej
jednostki organizacyjnej prokuratury i tylko w zakresie niezbędnym do wydania opinii.
Bezpieczeństwo systemów i sieci teleinformatycznych zapewnia się poprzez standardy:
Akredytacji bezpieczeństwa teleinformatycznego
Certyfikatu dla urządzeń i narzędzi kryptograficznych
Certyfikatu akredytacji bezpieczeństwa teleinformatycznego
Obowiązek ten nie dotyczy jednostek organizacyjnych uprawnionych do prowadzenia
czynności operacyjno-rozpoznawczych na podstawie odrębnych ustaw
Szefowie tych jednostek mogą stosować środki, które zapewniają tajne przetwarzanie
informacji bez konieczności spełnienia tych wymagań
W sytuacji, gdy uzyskanie certyfikatu lub akredytacji utrudni bądź uniemożliwi pracę
operacyjną można ją przeprowadzić bez koniecznych badań np. brak finansów na zakup
ceryfikowanych urządzeń, a praca operacyjna ma być ciągła
Akredytację bezpieczeństwa teleinformatycznego uzyskuje się na podstawie dokumentów:
Procedur bezpiecznej eksploatacji
Szczegółowych wymagań bezpieczeństwav
Dokumenty opracowuje oraz przekazuje służbie ochrony państwa kierownik jednostki
organizacyjnej
Akredytacji dokonuje właściwa ogólnie służba ochrony państwa
Urządzenia i narzędzia kryptograficzne certyfkuje się, gdy mają one służyć przetwarzaniu
informacji oznaczonych co najmniej klauzulą poufne
Certyfikat akredytacji bezpieczeństwa teleinformatycznego jest wymagany dla tych sieci i
systemów, w których przetwarza się tajemnicę państwową
Dokumenty szczególnych wymagań bezpieczeństwa oraz procedury bezpiecznej eksploatacji
systemów i sieci teleinformatycznych, w których mają być wytwarzane, przetwarzane,
przechowywane lub przekazywane informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową, są w
każdym przypadku indywidualnie zatwierdzane przez właściwą służbę ochrony państwa w
terminie 30 dni od dnia ich otrzymania.
Dokumenty szczególnych wymagań bezpieczeństwa oraz procedury bezpiecznej eksploatacji
systemów i sieci teleinformatycznych, w których mają być wytwarzane, przetwarzane,
przechowywane lub przekazywane informacje niejawne stanowiące tajemnicę służbową, są
przedstawiane właściwej służbie ochrony państwa. Niewniesienie zastrzeżeń przez służbę
ochrony państwa do tych wymagań, w terminie 30 dni od dnia ich przedstawienia, uprawnia do
przejścia do kolejnej fazy budowy systemu lub sieci teleinformatycznej