1 Wprowadzenie – czym są i czemu służą negocjacje


" Moduł 1. "Wprowadzenie  czym są i czemu służą negocjacje"
1.1. Negocjacje w MMŚP  sens prowadzenia negocjacji
Cele lekcji
Termin "negocjacje" pochodzi od łacińskiego rzeczownika "negotiatio", który oznacza
zajmowanie się handlem. Znaczenie terminu "negocjacje" oddaje także inne polskie
słowo, a mianowicie targowanie się. Oba te pojęcia dotyczą bieżącego rozwiązywania konfliktów.
Negocjacje mają jednak szersze znaczenie niż targowanie się, ponieważ mogą dotyczyć
długofalowych relacji z partnerem.
W rzeczywistości w wielu sytuacjach życia codziennego mniej lub bardziej świadomie prowadzisz
negocjacje. Gdy targujesz się ze sprzedawcą jabłek, gdy prosisz kolegę, aby zastąpił Cię w pracy,
lub pracownika, aby został po godzinach  we wszystkich tych sytuacjach prowadzisz negocjacje.
W tym szkoleniu zajmiemy się szczególnym rodzajem negocjacji  negocjacjami handlowymi.
Przekażemy Ci informacje, które będziesz mógł wykorzystać w relacjach z pracownikami,
klientami i partnerami biznesowymi.
Zapoznaj się z zagadnieniami, które widzisz na ilustracji obok. Omówimy je w tej lekcji. Dowiesz
się, jakie obszary mogą być negocjowane przez MMŚP, a na które przedsiębiorstwa nie mają
wpływu.
Poznasz warunki, które muszą zostać spełnione, aby można było podjąć negocjacje, oraz dowiesz
się, kiedy negocjacje nie mają sensu. Na koniec pokażemy Ci, jak ocenić skuteczność negocjacji.
1.1.1. Definicja procesu negocjacji
Każdy w firmie od czasu do czasu negocjuje. Szef z partnerem biznesowym  na jakich warunkach
rozpocząć współpracę, pracownik z szefem  w jakim terminie wykonać powierzoną przez niego
pracę, pracownik z pracownikiem  kto kogo zastąpi w trakcie urlopów.
Negocjacje polegają na bezpośrednich rozmowach dwojga lub więcej ludzi, którzy dążą
do wspólnego rozwiązania konfliktu w obopólnym interesie stron. Te rozmowy to nie zawsze miłe
i towarzyskie spotkania. Nie obawiaj się ich jednak, ponieważ dzięki negocjacjom możesz
realizować cele biznesowe.
Negocjacje zawierają elementy kooperacji i rywalizacji.
W części przypadków negocjujące strony są w stanie osiągnąć najlepsze wyniki nie
przez konfrontację, ale przez współpracę. Jednak przyjęcie kooperacji jako jedynej stosowanej
strategii stwarza drugiej stronie możliwość gry nie fair. Trzeba pamiętać, że negocjacje z definicji
zawierają w sobie element konkurencji czy konfliktu. Nie powinien on jednak zdominować
rozmów, ponieważ prowadzi to zwykle do bezzasadnego "okopywania się" na stanowiskach
lub nawet do zerwania rozmów. Zadaniem negocjatora jest znalezienie odpowiedniej proporcji
między obydwoma elementami.
1.1.2. Otoczenie negocjacyjne MMŚP
MMŚP negocjują w bardzo różnych warunkach. Prowadzą rozmowy zarówno wewnątrz swojej
firmy, jak i z jej otoczeniem. Jakie mogą być obszary, w których podejmują rozmowy
negocjacyjne? Na to pytanie odpowiada analiza rynkowa otoczenia, w którym funkcjonują
wszystkie firmy na rynku.
W przypadku MMŚP bezpośrednie negocjacje z otoczeniem zewnętrznym ogólnym raczej nie są
możliwe. Do otoczenia tego zalicza się bowiem:
" wymiar ekonomiczny  ogólna kondycja systemu gospodarczego w którym działa firma,
" wymiar techniczny  metody pozwalające przekształcić zasoby w produkty i usługi,
" wymiar socjokulturowy  zwyczaje, nawyki, wartości i demograficzne cechy społeczeństwa,
w którym funkcjonuje firma,
" wymiar prawnopolityczny  państwowa regulacja działalności gospodarczej i ogólne
stosunki pomiędzy gospodarką i państwem,
" wymiar międzynarodowy  zakres, w jakim firma uczestniczy w działalności gospodarczej
w innych krajach lub pozostaje pod jej wpływem.
1.1.2. Otoczenie negocjacyjne MMŚP cd.
MMŚP prowadzą negocjacje z elementami otoczenia zewnętrznego celowego oraz wewnętrznego.
Są to głównie negocjacje handlowe  zakupowe i sprzedażowe, ale także negocjowanie ogólnych
reguł współpracy (np. z sojusznikami strategicznymi).
Do elementów otoczenia zewnętrznego celowego zaliczają się:
" konkurenci,
" klienci,
" dostawcy,
" regulatory  jednostki, które mogą kontrolować czy regulować politykę i działalność
przedsiębiorstwa ,
" pracownicy,
" sojusznicy strategiczni  organizacje współpracujące ze sobą w ramach wspólnego
przedsięwzięcia.
Analizując otoczenie wewnętrzne firmy zwróć uwagę na:
" właścicieli i sposób zarządzania,
" pracowników  ich profesjonalizm, motywację, potrzeby itp.,
" kulturę organizacji  zestaw wartości, które pomagają jej członkom zrozumieć, za czym
firma się opowiada, jak pracuje, co uważa za ważne.
W przypadku negocjacji wewnątrzfirmowych zazwyczaj mamy do czynienia z negocjowaniem
reguł współpracy. Ale jeśli rozmawiamy z kandydatem do pracy, są to typowe negocjacje handlowe
 spójrz na ilustrację, aby się o tym przekonać.
1.1.3. Kiedy nie należy podejmować negocjacji?
Jeśli myślisz, czy podjąć negocjacje, zastanów się, czy dzięki rokowaniom uzyskasz więcej
korzyści niż gdybyś nie negocjował. Jeśli rozmowy mogą doprowadzić jedynie do tego,
że poniesiesz stratę, to żadnych negocjacji nie powinieneś podejmować.
W jakich jeszcze sytuacjach nie należy negocjować?
1. Gdy nie masz już żadnej rezerwy. Jeśli jesteś już na granicy możliwości, nie rób żadnych
ryzykownych transakcji; lepiej podnieś ceny.
2. Gdy żądania są nieetyczne. Nie negocjuj, jeśli partner prosi Cię o coś, czego nie popierasz,
bo jest to niezgodne z prawem, nieetyczne lub niewłaściwie moralnie. Narażenie na szwank
reputacji Twojej i Twojej firmy może mieć dalekosiężne konsekwencje.
3. Gdy nie masz ku temu ochoty. Możesz nie podejmować negocjacji w sprawach, które nie
mają dla ciebie znaczenia. Inaczej możesz wszystko stracić, niczego nie zyskując.
4. Gdy nie masz czasu. Presja czasu działa na twoją niekorzyść. Zgodzisz się na gorsze
rozstrzygnięcia niż w normalnych okolicznościach.
1.1.3. Kiedy nie należy podejmować negocjacji? cd.
Kolejne sytuacje, w których nie powinieneś podejmować negocjacji to:
5. Gdy przeciwnik działa w złej wierze. Jeśli nie możesz mu zaufać w trakcie negocjacji, to
ustalenia będą bezwartościowe. Trzymaj się swego stanowiska i nie daj się zwieść,
albo zdyskredytuj przeciwnika.
6. Gdy czas działa na twoją korzyść. Może już wkrótce będziesz dysponował nową
technologią. Być może polepszy się twoja sytuacja finansowa. Poczekaj, jeśli wszystko
za tym przemawia.
7. Gdy nie jesteś gotów. Układaj sobie pytania, przewiduj odpowiedzi i zastanów się
nad możliwymi ustępstwami. Zbieranie wstępnych informacji i przygotowanie scenariusza
negocjacji okaże się bardzo korzystne.
Unikaj podejmowania negocjacji również w trzech następujących sytuacjach.:
" Kiedy problem, który chcesz rozwiązać, wynika z różnych wartości (światopoglądu, religii,
poglądów politycznych, czy uwarunkowań kulturowych).
" Kiedy problem uwarunkowany jest negatywnymi relacjami między Tobą a partnerem (złe
doświadczenia, stereotypowe spostrzeganie, uprzedzenia, itp.).
" Kiedy pojawiają się problemy wynikające z różnego rozumienia danych / informacji (różne
interpretacje, różny kontekst, brak lub nadmiar danych, manipulacja informacjami).
1.1.4. Warunki niezbędne, by rozpocząć negocjacje
Anna prowadzi sklep z ubrankami i zabawkami dla dzieci. Niedawno zgłosił się do niej Piotr,
przedstawiciel hurtowni zabawek " Jokus", z propozycją nawiązania współpracy. Jednak ceny, jakie
zaproponował Piotr, są dla Anny stanowczo za wysokie. Anna, wraz ze współwłaścicielką sklepu,
Dorotą, zastanawia się, czy negocjować z Piotrem ustalenie niższej ceny.
Aby Anna mogła przystąpić do negocjacji, muszą zostać spełnione określone warunki:
1. Dające się zidentyfikować strony, które mają sprzeczne interesy i chcą uczestniczyć
w rozmowach,
2. Zgodność stanowisk w pewnych kwestiach,
3. Chęć osiągnięcia porozumienia,
4. Brak psychicznych barier, aby osiągnąć porozumienie,
5. Upoważnienie do podjęcia ostatecznej decyzji.
Szczegółowo omówimy je w następnych ekranach.
1.1.5. Kiedy można negocjować?
Na ilustracji widzisz warunki niezbędne do rozpoczęcia negocjacji. Omówimy je szczegółowo w tej
części lekcji. Najedz myszką na zaznaczone punkty, a zobaczysz pytania, jakie należy sobie zadać,
aby ocenić, czy dany warunek został spełniony.
1. Dające się zidentyfikować strony, które mają sprzeczne interesy i pragną uczestniczyć
w rozmowach  aby mówić o negocjacjach musi istnieć wyrazny podział na grupy biorące
udział w rozmowach. Negocjacje istnieją tylko wtedy, kiedy strony mają odmienne
podejście do danego problemu i chcą na ten temat rozmawiać.
2. Zgodność stanowisk w pewnych kwestiach  strony muszą być w stanie porozumieć się co
do pewnych wspólnych spraw. Liczba i istotność wspólnych spraw oraz interesów ma
wpływ na to, czy negocjacje rozpoczną się i zakończą porozumieniem.
3. Chęć osiągnięcia porozumienia  jeśli w interesie którejś ze stron leży kontynuowanie
konfliktu, to negocjacje skazane są na niepowodzenie. Może się zdarzyć, że jedna ze stron
osiąga większe korzyści z nierozwiązanej sytuacji konfliktowej, niż z ewentualnego
porozumienia.
1.1.5. Warunki niezbędne, by rozpocząć negocjacje cd.1
Kolejne warunki niezbędne do rozpoczęcia negocjacji to:
4. Brak psychicznych barier, aby osiągnąć porozumienie  negocjatorzy muszą wierzyć,
że w trakcie negocjacji otworzą się przed nimi nowe, możliwe do zaakceptowania
rozwiązania. Jeżeli negocjator wierzy tylko w jedno możliwe rozwiązanie typu wygrany -
przegrany, to druga strona nie zostanie usatysfakcjonowana i nie będzie miała powodów,
aby podjąć prawdziwy dialog.
5. Upoważnienie do podjęcia ostatecznej decyzji  jeżeli uczestnicy nie mają takiego
upoważnienia, ustalenia mogą nigdy nie zostać wprowadzone w życie. Może to również
spowodować, że jedna ze stron poczuje się oszukana i straci zaufanie do partnerów
negocjacji. Wówczas szanse na przyszłe skuteczne negocjacje są minimalne.
1.1.5. Warunki niezbędne, by rozpocząć negocjacje cd.2
W poprzednich ekranach dowiedziałeś się, jakie warunki muszą zostać spełnione, by można było
rozpocząć negocjacje.
Spójrz na ilustrację  widzisz na niej, jak Anna i Dorota omawiają zasady, na jakich chciałyby
zawrzeć umowę z hurtownią zabawek. Zastanów się, czy w sytuacji Anny zostały spełnione
wszystkie warunki, jakie omówiliśmy?
1.1.5. Ćwiczenie cd.
Na ilustracji widzisz trzy osoby  każda z nich inaczej definiuje warunki niezbędne do rozpoczęcia
negocjacji. Wskaż najlepszą wypowiedz.
1.1.6. Ocena skuteczności negocjacji
Po zakończeniu negocjacji zawsze odpowiedz sobie na pytanie: czy negocjacje, które
przeprowadziłeś, okazały się skuteczne?
Oceniając skuteczność negocjacji, pamiętaj, że odbywają się one na dwóch poziomach: pierwszy
odnosi się do kwestii merytorycznych, drugi dotyczy procedury rozwiązywania sporu. Często
uczestnicy negocjacji, nadmiernie skoncentrowani na wyniku i zainteresowani przekonaniem
do swoich racji drugiej strony, nie dostrzegają tego podziału. Tymczasem podstawowym warunkiem
osiągnięcia satysfakcjonującego rozwiązania jest skupienie się bardziej na procesie negocjacji, niż
na ich wyniku.
Należy przy tym pamiętać o kryteriach określających jakość porozumienia osiąganego
w negocjacjach. Wymogi w stosunku do jakości wyniku negocjacji widzisz w tabeli na ilustracji
pierwszej.
Na ilustracji drugiej przedstawiamy 6 pytań, które warto zadać sobie po skończonych negocjacjach
 odpowiedz na nie pomoże określić, czy negocjacje były skuteczne.
1.1.7. Podsumowanie
Negocjacje są metodą rozwiązywania problemu poprzez dążenie do porozumienia akceptowalnego
dla uczestników negocjacji. Negocjacje zawierają elementy kooperacji i rywalizacji. Polegają
na bezpośrednich rozmowach dwojga lub więcej ludzi, którzy dążą do wspólnego rozwiązania
w obopólnym interesie stron.
MMŚP negocjują zazwyczaj z otoczeniem wewnętrznym oraz zewnętrznym celowym czyli m.in. z:
" pracownikami,
" klientami,
" konkurentami,
" dostawcami.
W lekcji dowiedziałeś się, w jakich sytuacjach nie należy podejmować negocjacji, m.in. gdy:
" nie jesteś gotów,
" nie masz już żadnej rezerwy,
" druga strona działa w złej wierze lub proponuje nieetyczne rozwiązanie,
" działasz pod presją czasu,
" czas działa na Twoją korzyść.
Poznałeś także warunki konieczne do rozpoczęcia negocjacji. Negocjacje mają sens gdy istnieje:
" sprzeczność części interesów,
" pewien wspólny obszar interesów,
" obopólna chęć osiągnięcia porozumienia.
Dowiedziałeś się również, w jaki sposób ocenić, czy przeprowadzone negocjacje były skuteczne.
1.2. Etyczne negocjacje: Porozumienie i obustronna korzyść jako cel negocjacji
Cele lekcji
Negocjacje to nieodłączna część biznesu. Każdy przedsiębiorca negocjuje, umowy, warunki, ceny
itp.
Jednak negocjować można różnie.
Często zamiast dążyć do obustronnej korzyści, twardo trzymamy się swojego stanowiska, sądząc,
że ustąpienie choć trochę będzie oznaką słabości.
W tej lekcji dowiesz się, czym są negocjacje i jak można zdefiniować sytuację negocjacyjną.
Poznasz także różne strategie i typy negocjowania.
Na końcu powiemy Ci również o etyce w negocjacjach.
Może okaże się, że po zakończeniu tej lekcji inaczej spojrzysz na proces negocjowania.
1.2.1. Negocjacje handlowe
Negocjacje handlowe to dwustronny proces komunikowania się, którego celem jest osiągnięcie
porozumienia prowadzącego do zawarcia transakcji.
Porozumienie polega na powstaniu wspólnego interesu dzięki uzgodnieniu niezbędnych działań
i uzyskaniu zgodnego stanowiska.
Celem negocjacji handlowych jest podjęcie wspólnych decyzji co do sprzedaży i kupna produktów,
ich ceny, warunków i terminu zapłaty oraz czasu dostawy.
Negocjacje handlowe od innych rodzajów negocjacji różnią się następującymi cechami:
" związane są zazwyczaj z kupnem i sprzedażą dóbr i usług oraz ich dostawą,
" efektem negocjacji handlowych jest zazwyczaj kontrakt o mocy prawnej,
" strony negocjacji nie są ze sobą powiązane zawodowo poza kwestiami będącymi
przedmiotem pertraktacji,
" strony mają możliwość rezygnacji z udziału w dalszych rozmowach i mogą zdecydować się
na szukanie innego partnera do rozmów ,
" negocjacje handlowe sprowadzają się w efekcie do uzgodnienia ceny,
" z negocjacjami handlowymi wiąże się konieczność precyzyjnego określenia wzajemnych
zobowiązań stron, ponieważ w razie potrzeby są one podstawą do rozpatrywania roszczeń
przez sąd.
1.2.2. Rywalizacja czy współpraca
Rozróżniamy dwie podstawowe definicje sytuacji negocjacyjnych  rywalizację i współpracę.
W negocjacjach opartych na rywalizacji, czyli negocjacjach pozycyjnych, strony rozmów są
dla siebie przeciwnikami i dążą do uzyskania jak największych korzyści tylko dla siebie.
Negocjacje oparte na współpracy, czyli negocjacje problemowe, polegają na wspólnym dążeniu
do osiągnięcia porozumienia. Zakładają, że każda ze stron może odnieść korzyści.
Negocjacje problemowe przynoszą z reguły lepsze rezultaty niż negocjacje pozycyjne. Ale nie
spodziewaj, że każda firma będzie opierała rozmowy na współpracy. Jeśli rozmawiasz np. z dużymi
sieciami handlowymi, nastaw się, że będą negocjować pozycyjnie.
Gdy negocjujesz z firmą o podobnej pozycji rynkowej do Twojej firmy, masz większą szansę
na rozmowy prowadzone w duchu współpracy (chociaż nie zawsze tak będzie).
Firma Amber zajmuje się wyrobem biżuterii ze złota, srebra i bursztynu. Sieć salonów jubilerskich
chce podpisać z firmą umowę, pod warunkiem, że będzie sprzedawać jej wyroby pod własną
marką.
Jacek i Emilia, współwłaściciele firmy Amber, nie chcą się na to zgodzić. Cena proponowana
przez sieć także nie jest zadowalająca.
Właściciele zastanawiają się, w jaki sposób powinni prowadzić rozmowy, aby osiągnąć swój cel.
1.2.3. Negocjacje pozycyjne
Negocjacje pozycyjne opierają się na założeniu, że negocjacje są grą o sumie zerowej. Obowiązuje
tu zasada: strata dla przeciwnika to zysk dla mnie. Powoduje to przyjęcie sztywnych pozycji
i wymusza wzajemne ustępstwa.
W tej sytuacji przedstawiciele firm starają się zająć najdogodniejszą dla nich pozycję i niechętnie
od niej odstępują. Chcą przeforsować swoje pomysły, rozwiązania, żądania. Twardo trzymają się
własnego stanowiska, często także twardo (nie zawsze z sympatią i życzliwością) traktują ludzi,
z którymi negocjują.
W przypadku równorzędnych partnerów negocjacje pozycyjne są zazwyczaj trudne, długotrwałe
i polegają głównie na obalaniu argumentów strony przeciwnej. Jeśli jednak jedna ze stron ma
wyraznie silniejszą pozycję, wtedy negocjacje pozycyjne są dla niej łatwiejsze niż współpraca.
Słabszy zwykle bowiem musi ustąpić.
1.2.3. Negocjacje pozycyjne cd.
Mimo swoich wad, negocjacje pozycyjne są często wykorzystywane w biznesie.
Strategia oparta na rywalizacji jest mniej skomplikowana od strategii opartej na współpracy,
dlatego firmy, które mają silniejszą pozycję, częściej się na nią decydują. Stosowanie jej z reguły
skraca czas trwania rozmów, bo wiemy, o co walczymy i jaki wynik chcemy osiągnąć.
Rywalizacyjny charakter tej taktyki daje jednoznaczne poczucie zwycięstwa.
Czasami firmy negocjują pozycyjnie ze względu na pewne sytuacje i okoliczności, np. omawianie
kwestii finansowych, brak czasu. To podejście jednak nie działa budująco na relacje
między stronami i ma negatywny wpływ na dalsze kontakty. Może wywołać eskalację konfliktu
lub zerwanie negocjacji.
Po zakończeniu negocjacji strona przegrana może odstąpić od realizacji końcowych zobowiązań (z
poczucia krzywdy, przegranej). Dlatego warto zadbać o zabezpieczenie przed zerwaniem umowy,
np. pisemne zobowiązanie.
1.2.4. Jak negocjują silniejsi?
W tym ekranie dowiesz się, jakie strategie stosuje się w negocjacjach pozycyjnych. Dzięki temu
będziesz wiedział, czego możesz spodziewać się po silniejszym lub nieustępliwym partnerze.
W negocjacjach pozycyjnych strategia opiera się na:
" przyjęciu wysokiej pozycji otwierającej: Im wyższe stawia się żądania, tym więcej się
zyskuje. Działania takie wywołują często wrogość, brak zaufania i podejrzenie
o niepoważne traktowanie partnera.
" nie ujawnianiu informacji: Strony negocjacji często stwarzają wrażenie, że dysponują
jakimiś znaczącymi informacjami, stwarzają atmosferę tajemniczości. Ta strategia ma
na celu osłabić i przestraszyć drugą stronę.
" blefowaniu: Strategia ta polega na wprowadzaniu drugiej osoby w błąd,
poprzez posługiwanie się fałszywymi informacjami. Jej celem jest wymuszanie ustępstw.
" skupianiu się na ludziach, a nie na problemie: Zdarza się, że w procesie bardzo
ożywionych negocjacji uczestnicy poddają się emocjom i atakują wzajemnie. W takich
sytuacjach dyskusja zmienia się w "walkę" między poszczególnymi osobami, co ma
negocjatorom zapewnić korzystniejsze dla nich wyniki rozmów.
1.2.4. Jak negocjują silniejsi cd.
Do najczęściej spotykanych pozycyjnych stylów negocjacji należą: rywalizacja, ustąpienie,
unikanie oraz kompromis.
Rywalizacja jest dążeniem do zrealizowania własnych interesów kosztem niezaspokojenia potrzeb
drugiej strony - o wygranej decyduje siła. Osoby, przyjmujące tę postawę, ujawniają dążenie
do władzy, podejrzliwość, poczucie niższości, ukrywają prawdziwe cele.
Przeciwieństwem rywalizacji jest ustąpienie, czyli rezygnacja z własnych potrzeb, aby zrealizować
interesy drugiej strony i utrzymać z nią dobre stosunki. Ustępujący poddają się presji. Jest to miękki
styl negocjowania.
Unikanie to wycofanie się, izolacja i ucieczka. Styl ten opiera się na założeniu, że koszty udziału
w procesie rozwiązywania konfliktu byłyby większe od korzyści z porozumienia. Unikanie polega
na świadomej rezygnacji z własnych interesów i działaniu na szkodę drugiej strony, np. pracownicy
stawiają nierealistyczne żądania płacowe, co w rezultacie prowadzi do bankructwa firmy i wszyscy
ponoszą straty.
Kompromis opiera się na założeniu, że każda ze stron częściowo korzysta i traci w realizacji
swoich interesów.
Wszystkie te style zakładają, że negocjacje to gra o sumie zerowej. Jest to najczęściej popełniany
błąd.
Najlepszym rozwiązaniem jest współpraca, która stwarza szanse na zwycięstwo obu stron.
1.2.5. Negocjacje problemowe
Negocjacje oparte na współpracy nazywane są negocjacjami problemowymi. Głównym celem tej
strategii jest realizacja jak największej liczby interesów i potrzeb obu stron.
Negocjatorzy dążą do wypracowania wspólnych rozwiązań, a nie do wygrania za wszelką cenę.
O ile uda się dojść do ostatecznego porozumienia, zysk osiągają wszyscy uczestnicy, nie ma
wygranych i przegranych.
Negocjacje problemowe zakładają, że niektóre dobra będące przedmiotem rozmów, można
"rozszerzyć" tak, aby każda strona otrzymała to wszystko, na czym jej zależy. Dlatego też strategię
tę nazywa się grą o sumie niezerowej.
Podstawową kwestią w negocjowaniu problemowym jest nabycie umiejętności dotyczących
prowadzenia rozmów i wyzbycie się pewnych sposobów reagowania w sytuacji konfliktowej.
Rozmowy tego typu wymagają czasu, współpracy, szczerej wymiany informacji itp.
"Nie walka a współpraca!" - to główne hasło negocjacji problemowych.
1.2.6. Jak negocjować w duchu współpracy?
Założenie, że negocjacje są współpracą obu stron również wiąże się ze stosowaniem pewnych
strategii.
Aby uniknąć targowania się o stanowiska i "okopywania" na swoich pozycjach należy przestrzegać
kilku zasad:
" oddzielaj ludzi od problemu  nie walczy się z ludzmi, ale z problemem,
" skoncentruj się na interesach, a nie stanowiskach  oddziel cele i interesy od konkretnych
stanowisk. Potrzeby można zrealizować na różne sposoby, dlatego nie należy bronić
swojego stanowiska za wszelką cenę, ale dążyć do realizacji konkretnych celów,
" staraj się znalezć rozwiązanie dające korzyści wszystkim stronom  dobre zrozumienie
celów i potrzeb drugiej strony pozwoli na wypracowanie wspólnego rozwiązania. Tylko
porozumienie w pełni zaakceptowane przez obie strony będzie rzetelnie realizowane
i trwałe,
" nalegaj na stosowanie obiektywnych kryteriów  należy zbierać rzetelnie informacje
i upewniać się, czy obie strony podobnie je interpretują. Pozwoli to uniknąć wielu
nieporozumień.
Pamiętasz scenkę z kłócącymi się współwłaścicielami restauracji? Na ilustracji zobacz, jak mogą
przejść od negocjacji pozycyjnych do problemowych.
1.2.7. Etyczne negocjacje  dążenie do rozwiązania "wygrany-wygrany"
Negocjacje pozycyjne i problemowe, oprócz oceny ekonomiczności i efektywności, powinny
również podlegać ocenie etycznej.
W negocjacjach mogą pojawić się bowiem zachowania nieetyczne, takie jak: kłamstwo, stosowanie
manipulacji i trików, itp. Takie sytuacje występują częściej w negocjacjach pozycyjnych. Problem
pojawia się również wtedy, gdy w negocjacjach występuje reprezentant grupy osób, np.: szef firmy
może podpisać umowę, której nie zaakceptują jego współpracownicy.
Biznes nie jest grą, w której dozwolone są wszystkie chwyty.
Inaczej jest w przypadku negocjacji problemowych, których założeniem jest osiągnięcie
obopólnych korzyści stron. Partnerzy rozmów przestrzegają w tym przypadku zasad etyki.
Na negocjacje patrzą nie jak na walkę i konflikt, ale jak na dialog i wspólne poszukiwanie
rozwiązań.
W negocjacjach handlowych staraj się postępować etycznie. Pamiętaj, że od tego może zależeć
Twoja reputacja oraz to, jak będą postrzegać Cię potencjalni partnerzy biznesowi. Nikt nie chce
negocjować z nieuczciwą, podstępną osobą.
Nie spodziewaj się jednak, że wszyscy postępują w biznesie etycznie. W kolejnych modułach
szkolenia dowiesz się, jak reagować na nieetyczne zachowania stron w negocjacjach handlowych.
1.2.8. Podsumowanie
W lekcji dowiedziałeś się, że sytuację negocjacyjną można zdefiniować jako rywalizację
lub współpracę.
Negocjacje oparte na rywalizacji nazywa się pozycyjnymi. Uczestnicy rozmów zakładają w tym
przypadku, że dobro jest ograniczone, a zwycięstwo jednej ze stron oznacza przegraną drugiej  gra
o sumie zerowej. Negocjujący są dla siebie rywalami, mogą wykorzystywać "nieczyste zagrania",
tj. manipulacje, kłamstwa i triki. Powszechnie stosowanymi strategiami są w tym przypadku:
rywalizacja, ustępowanie, unikanie oraz kompromis.
Pomimo wielu wad ten typ negocjacji jest często stosowany w biznesie. Pozwala uczestnikom jasno
określić swoje stanowiska i daje poczucie zwycięstwa w przypadku wygranej. Jednak ceną za to
jest zwykle pogorszenie relacji z partnerem.
Negocjacje oparte na współpracy to negocjacje problemowe. Zakładają, że dobro da się
rozszerzyć, a każda ze stron może osiągnąć pewne korzyści  gra o sumie niezerowej. Uczestnicy
rozmów starają się wypracować korzystne obopólnie rozwiązanie. Partnerzy przestrzegają zasad
etyki.
Zasady prowadzenia negocjacji problemowych to:
" oddzielanie człowieka od problemu,
" skupianie się na interesie, a nie stanowisku,
" poszukiwanie rozwiązania korzystnego dla obu stron,
" stosowanie obiektywnych kryteriów.


Wyszukiwarka