TEż TO POTRAFISZ
Ë% Ë% Ë% Ë% Ë% Ë% Ë% Ë% Ë% Ë% Ë% Ë% Ë% Ë%
JAK MONTOWAĆ UKłAD
NA PÅ‚YTCE UNIWERSALNEJ
Przedstawiamy sposób projektowania Odstępy czasem kilku wmontowanych pionowo re-
układu na uniwersalnej płytce paskowej. zystorów ułatwia rozsądne zagęszczenie
To bardzo ważna umiejętność, gdyż Przy projektowaniu specjalizowanych płytki, powinno się je jednak ograniczyć
często nie warto angażować się płytek drukowanych stosuje się zwykle do minimum.
w projektowanie i wykonanie płytki standardowe odstępy pomiędzy wypro-
przeznaczonej specjalnie do danego wadzeniami rezystorów i poszczególnych Decyzje, decyzje
układu. Wystarczy wykonać montaż na typów kondensatorów. Elementy porząd-
płytce uniwersalnej. Zastosowanie płytki kuje się w kierunku  północ-południe , a Najlepiej zaczyna się od jakiegoś pros-
paskowej wymaga jedynie papieru, czasem i  wschód-zachód , a nie skośnie. tego układu, nawet jeżeli traktuje się to tyl-
ołówka no i samej płytki. Standardowe odstępy można stosować ko jako ćwiczenie. Jak przy każdym pro-
także i w układach na płytkach pasko- jektowaniu, najcenniejsze jest doświad-
wych, lepiej jednak tego nie robić. Płytki czenie.
będą pełne zworek, a uzyskane gęstości Układem, na przykładzie którego zo-
upakowania nie będą imponujące. stanie przedstawione projektowanie pas-
Zaczynamy
Bardziej praktyczne jest stosowanie kowej wersji płytki drukowanej, będzie
różnych odstępów pomiędzy wyprowa- układ uwydatniania wysokich tonów (treb-
Wstępnym warunkiem do projektowa-
dzeniami rezystorów i kondensatorów. le booster).
nia rozmieszczenia elementów na włas-
A
atwiej projektować płytkę paskową z my- Dla początkujących najtrudniejszy jest
nej płytce drukowanej jest umiejętność w
larowymi kondensatorami, które są ele- start, wymaga on bowiem podejmowania
miarę biegłego czytania schematów. Czy-
mentami do płytek drukowanych, ale ma- wielu decyzji. Praktyczną zasadą jest
telników, którzy nie posiedli jeszcze tej
ją długie wyprowadzenia, niż z poliestro- przyjęcie dolnego paska płytki za szynę
sztuki, trzeba odesłać do odpowiedniej
wymi, których wyprowadzenia do druku 0V zasilania, a górnego za szynę dodat-
lektury.
są krótkie, o standardowym odstępie. W niego napięcia (+) zasilania, o ile nie ma
IstniejÄ… liczne sposoby przetwarzania
miarę możliwości należy unikać skośne- ważnych powodów zmodyfikowania tej
schematu w nadającą się do użytku spe-
go montażu elementów, ale czasem mo- konwencji.
cjalną lub paskową płytkę drukowaną.
że to okazać się korzystne, gdy prowadzi Nieco miejsca na płytce trzeba prze-
OpisywanÄ… tu metodÄ™ stosujÄ™ od dawna i
do oszczędności miejsca. znaczyć na otwory do jej mocowania w
przy jej pomocy wykonałem już z powo-
Zazwyczaj unika się pionowego mon- obudowie. Zmontowane płytki zwykle są
dzeniem wiele setek układów. Stosując
tażu rezystorów na specjalizowanych zupełnie lekkie i dla małych i średnich pły-
płytkę paskową zawsze zaczynałem
płytkach. Montaż taki wykazuje małą od- tek powinny wystarczyć dwa otwory. Za-
montaż układu od razu, rozmieszczając
porność na pionowy nacisk mechaniczny, zwyczaj na otwory rezerwuje się trzy do
elementy w miarÄ™ posuwania siÄ™ pracy.
łatwo bowiem wtedy następuje oderwanie pięciu pasków w górnej części płytki.
Większość początkujących będzie
ścieżki od spodu płytki. Pionowo umiesz- Następnie trzeba zdecydować ile pas-
prawdopodobnie wolała wykonać naj-
czone elementy łatwo również ulegają ków-ścieżek powinno mieścić się pomię-
pierw szkic na papierze, a dopiero potem
zgięciu mogąc powodować zwarcia z są- dzy szynami zasilania. Z doświadczenia
montować rzeczywisty układ. Podczas ry-
siednimi elementami. Jednakże użycie wiadomo, że powinno ich być minimum
sowania łatwiej i szybciej można dokony-
wać zmian i poprawek a wybieganie wy-
obraz
nią daleko w przód nie jest koniecz-
ne, ponieważ na papierze łatwiej wycofać
się ze ślepej uliczki.
Opisana metoda może zostać użyta do
obu sposobów. Można stosować ją do
większości układów, są jednak takie, któ-
re mniej nadają się do płytek paskowych.
Zwłaszcza wykonywanie na płytkach
paskowych układów wielkiej częstotli-
wości o dużym wzmocnieniu, układów
VHF i UHF, oraz układów o dużym natę-
żeniu prądu wydaje się problematyczne.
Nie nadają się do tej techniki także
układy bezpośrednio łączące się z siecią
energetyczną, których wykonywanie
zresztą i poza tym nie można polecać ja-
ko start dla nowicjusza.
Należy unikać układów łączących się
bezpośrednio z siecią, dopóki nie nabie-
rze się dostatecznego doświadczenia,
Rys. 1. Schemat układu uwydatniania wysokich tonów.
aby robić to w sposób bezpieczny.
ELEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 2/96 41
TEż TO POTRAFISZ
Ë% Ë% Ë% Ë% Ë% Ë% Ë% Ë% Ë% Ë% Ë% Ë% Ë% Ë%
potencjometru VR1. Wyprowadzenia do VR1
będzie wygodnie połączyć z trzema paskami
poniżej IC1. Wystarczy wtedy wmontować re-
zystory R5 i R6, a kondensatory C4, C5 i C6
pomiędzy odpowiednimi paskami. Niewyko-
rzystany pozostanie wtedy jeden pasek poni-
żej IC1, który posłuży do połączenia ujemnej
końcówki kondensatora C5 z jednym z wy-
prowadzeń gniazdka wyjściowego JK2, któ-
rego drugie wyprowadzenie Å‚Ä…czy siÄ™ z szynÄ…
0V. Kończę ostatnim (ale nie sprawdzonym)
rozmieszczeniem wszystkich już elementów,
przedstawionym na rys. 4. Trzeba zwrócić
uwagę na przerwę w pasku łączącym koń-
cówki R6. I w tej części schematu istnieje wie-
Rys. 2. Płytka z umieszczonym pojedyn- Rys. 3. Płytka z podstawowym układem
le równorzędnych rozwiązań.
czym kondensatorem C1. wzmacniacza.
W układach audio trzeba zawsze
dwa powyżej układów scalonych i cztery R4. Powstaje jednak przy tym pewien strzec się przypadkowych sprzężeń
poniżej. Złożony schemat będzie prawdo- problem, ponieważ rezystor ten ma połą- zwrotnych wyjścia z wejściem układu. W
podobnie wymagał ich jeszcze więcej, ale czyć paski po przeciwnych stronach IC1. tym przypadku zastosowałem dwie prze-
w tym wypadku chodzi o prosty układ. A
ączenie ich ponad układem scalonym rwy w ścieżkach przy wejściu i przy wy-
Sumując razem wszystkie paski, bę- nie jest dobrym rozwiązaniem, lepszym jściu układu. Zmniejsza to prawdopodo-
dzie ich cztery na układ scalony, dwa na jest jego obejście przy pomocy zworek z bieństwo sprzężenia zwrotnego i induko-
szyny zasilania, sześć poniżej i powyżej drutu. Ja używam zwykle do tworzenia te- wania się zakłóceń na wejściu.
układu scalonego i dajmy na to pięć na ot- go obejścia jednego z pasków powyżej
wory mocujące. Z powyższego wynika, że układu scalonego. W tym stadium można Sprzężenie zwrotne
jest potrzebna płytka o 17 paskach. zostawić częściowo ukończoną płytkę, zi-
Oczywistym punktem startu przy roz- lustrowaną na rys. 3, istnieje jednak wiele W układach liniowych trzeba dbać o mini-
mieszczaniu elementów jest miejsce kon- innych sposobów rozmieszczania ele- malizację sprzężenia zwrotnego drogą pas-
densatora C1, który można umieścić po- mentów, prowadzących do równorzędne- kowych ścieżek. Należy zwłaszcza unikać
między ścieżkami zasilania z lewej strony go funkcjonalnie rezultatu. Nie wolno za- stosowania do wejścia i wyjścia sąsiednich
płytki. W tym stadium nie da się jeszcze pomnieć o wykonaniu niezbędnych pasków. W razie problemów związanych ze
ustalić dokładnej pozycji IC1, można już przerw w paskach pomiędzy oboma rzę- sprzężeniem zwrotnym, zwykle skutkuje wy-
jednak dwoma liniami zaznaczyć dla nie- dami wyprowadzeń IC1. Są one zazna- konanie dodatkowych przerw w ścieżkach,
go górny i dolny pasek. W ten sposób po- czone na rys. 3 znakami  x . izolujących niewykorzystane ich odcinki. W
wstaje wstępny zarys płytki na rys. 2. skrajnych przypadkach może pomóc połą-
Analiza końcowa czenie tych odcinków z szyną 0V. Działają
Ciąg dalszy one wtedy jak ekrany, które redukują w znacz-
Projektowanie końcowej części płytki nym stopniu wszystkie niepożądane sprzęże-
Teraz trzeba tylko posuwać się wzdłuż jest nieco trudniejsze, ponieważ obejmu- nia.
schematu od lewej do prawej i dodawać po je ona kilka elementów z poza płytki. Po- Omówiony układ jest bardzo prosty,
jednym elemencie. Po wybraniu szyn zasila- trzebny jest więc staranny namysł, aby ale podstawowe zasady jego tworzenia
nia i pasków dla IC1 pozycje niektórych ele- ułożyć połączenia porządnie i wygodnie. stosują się także do bardziej złożonych
mentów są już do pewnego stopnia ustalone. Wyprowadzenia każdego z zewnętrznych układów.
Na przykład rezystor R3 i kondensator C3 mu- podzespołów powinny znalez
ć się na płytce Robert Penfold
szą zostać wmontowane pomiędzy ścieżką blisko siebie. Wyłącznik S1 także mógłby Artykuł publikujemy na podstawie umowy
łączącą się z końcówką 3 IC1 a szyną 0V. Po- mieć swoje wyprowadzenia na płytce, ale łat- licencyjnej z angielskim pismem Every-
dobnie, R2 łączy pasek końcówki 3 IC1 z do- wiejsze będzie połączenie go z końcówkami day Practical Electronics.
datnią szyną napięcia zasilającego. Rezysto-
rem R1 łączy się pasek, prowadzący do koń-
cówki 2 IC1, z jednym z nie użytych jeszcze
pasków. Jest ich kilka do wyboru, ale radził-
bym dla prostoty użyć paska niższego o czte-
ry pozycje od końcówki 2 IC1.
Kondensator C2 może wtedy zostać
umieszczony pomiędzy tym paskiem a
paskiem znajdującym się bezpośrednio
poniżej. Na lewym skraju płytki można te-
raz wmontować wyprowadzenia do
gniazdka JK1.
Po rozmieszczeniu wszystkich ele-
mentów na lewo od układu scalonego
przyszedł czas na sam IC1 wraz ze zwor-
kami z drutu, Å‚Ä…czÄ…cymi go z szynami za-
silania. Do zakończenia montażu układu
wzmacniacza brakuje jeszcze rezystora
Rys. 4 Ostateczne rozmieszczenie (nie sprawdzone) elementów na płytce.
42 ELEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 2/96