B/060: A.E.Powell - Ciało Przyczynowe








Wstecz / Spis treści / Dalej
ROZDZIAŁ VII: WIĄZANIE ATOMÓW
II NIŻSZA TRIADA
Gdy triada duchowa, atma-buddhi-manas, już się uformowała, wówczas ciepło strumienia życia Logosowego wzbudza w niej słabe drgnienia życia. Po długim przygotowaniu cienka nić podobna do delikatnego kordonku, złota nitka życia utworzona z materii sfery buddhi, wyłania się z triady.
Tę nić nazywa się czasem sutratma, dosłownie jaźń-nić, ponieważ cząstki permanentne znajdują się na niej nawleczone jak perły. Nazwy tej jednak używa się w rozmaity sposób, ale zawsze w celu wyrażenia pojęcia nici łączącej oddzielne cząstki. Tak na przykład stosuje się ją do reinkarnującego się ego, mając na myśli nić, na której znajduje się wiele oddzielnych żyć; podobnie stosuje się ją do Drugiego Logosa jako nić, na której znajdują się wszystkie istoty Jego wszechświata, i tak dalej. Oznacza ona zatem raczej funkcję niż jakąś szczególną istotę lub klasę istot.
Z każdej duchowej triady unosi się jedna z tych nici, które na początku błąkają się w siedmiu wielkich strumieniach życia. Potem każda z nich zakotwicza się przy pomocy dewów w cząsteczce mentalnej, podobnie jak to się działo z wyższą triadą; zakotwicza się w cząsteczce mentalnej, czyli w jednostce mentalnej, jak się ją zwykle nazywa, która jest cząsteczką czwartego stanu skupienia sfery mentalnej, to znaczy najwyższej sfery (podsfery) w niższej części mentalnej.
Dokoła tej jednostki mentalnej gromadzą się nietrwałe skupiska esencji elementalnej drugiego królestwa elementalnego, przyłączając się i odpadając raz za razem. Wibracje esencji budzą stopniowo jednostkę mentalną i wywołują w niej słabą odpowiedź, która z kolei wysyła słabe drgnienie wzwyż do zalążka świadomości w triadzie, wytwarzając w niej słabe nieokreślone ruchy wewnętrzne.
Nie należy sądzić, że jednostka mentalna ma zawsze dokoła siebie własną formę, gdyż w jakimś skupieniu esencji może być zanurzonych kilka lub więcej jednostek mentalnych, podczas gdy w innych tylko jedna. Może też nie być ich wcale.
Tak to z niesłychaną powolnością jednostki mentalne przyswajają sobie pewne własności, to znaczy uzyskują zdolność wibrowania w pewien sposób, który wiąże się z myśleniem, a w późniejszym okresie umożliwia myślenie.
Pomagają im w tym dewy drugiego królestwa elementalnego, kierujące ku nim wibracje, na które one stopniowo zaczynają odpowiadać; dewy otaczają je esencją elementalną, wyrzucaną z własnych ciał.
Co więcej, każda z siedmiu typowych grup zostaje oddzielona od innych za pomocą delikatnej ściany z esencji monadycznej, czyli materii atomowej obdarzonej życiem Drugiego Logosa, stanowiącej zaczątek osłony przyszłej duszy grupowej.
Rysunek 11 przedstawia opisany proces graficznie.

Rys. 11.: Powiązanie jednostki mentalnej i permanentnych atomów: astralnego
i fizycznego
Potem cały ten proces powtarza się na następnym niższym poziomie (zob. rys. 12). Nić życia w osłonie materii buddhicznej, razem z przyłączoną do niej jednostką mentalną, przedłuża się do sfery astralnej, gdzie w zupełnie taki sam sposób zostaje przyłączony do niej atom astralny. Dokoła tego astralnego atomu permanentnego gromadzą się nietrwałe skupienia esencji elementalnej trzeciego królestwa elementalnego, które podobnie jak poprzednie przyłączają się lub odpadają, wciąż na nowo.
Gdy atomy astralne budzą się stopniowo i reagują słabo na zewnętrzne bodźce, pojawiają się podobne skutki jak poprzednio; reakcje te przechodzą wzwyż do zalążka świadomości i wytwarzają w nim jeszcze raz najsłabsze wewnętrzne ruchy. W ten sposób astralne atomy permanentne uzyskują zdolność wibrowania w wieloraki sposób związany z odczuwaniem doznań, który w dalszym stadium umożliwi wrażenia. Tak samo jak poprzednio pomagają w tym dewy trzeciego królestwa elementalnego.
Osłona oddzielająca każdą z siedmiu grup uzyskuje obecnie drugą warstwę zbudowaną z astralnej esencji monadycznej i w ten sposób upodabnia się u jeden stopień bardziej do osłony przyszłej duszy grupowej.
Ale proces ten powtarza się jeszcze raz, gdy wielka fala życia posuwa się do sfery fizycznej. Nić życia, mającą osłonę z materii buddhicznej, oraz przyłączoną jednostkę mentalną i permanentny atom astralny prze na zewnątrz i anektuje permanentny atom fizyczny. Dokoła tego atomu gromadzi się, jak poprzednio, materia eteryczna. Jednakże cięższa materia fizyczna jest bardziej spójna niż subtelna materia wyższych sfer i dlatego daje się zauważyć dużo dłuższy okres życia.
Potem, gdy już uformowały się eteryczne typy protometali, a później protometale, metale, niemetale i minerały, dewy świata eterycznego zanurzają permanentne atomy fizyczne w tym lub owym typie spośród siedmiu typów eterycznych, do których same przynależą. W ten sposób rozpoczęła się długa fizyczna ewolucja permanentnego atomu.
W strefie atomowej świata fizycznego tworzy się trzecia warstwa powłoki przyszłej duszy grupowej.
W ten sposób powstaje to, co często nazywa się niższą triadą, która składa się z jednostki mentalnej, permanentnego atomu astralnego i permanentnego atomu fizycznego.
Rysunek 12 przedstawia osiągnięty w ten sposób stopień życia, monadę z trzema jej aspektami, związaną z nią wyższą triadę: atma-buddhi-manas, oraz niższą triadę: niższy manas, karne i sthulę, połączoną z wyższą triadą.

Rys. 12.: Monada i jej atomy
Należy przypomnieć, że materia każdej sfery należy do jednego z siedmiu zasadniczych typów, zależnie od przewagi jednego z trzech podstawowych atrybutów materii: kamasu, radżasu i sattvy. Dlatego też atomy permanentne mogą pochodzić z któregokolwiek z tych typów. Wydaje się jednak, że każda monada wybiera wszystkie swe atomy permanentne z tego samego typu materii. Wyboru dokonuje ona sama, chociaż, jak widzieliśmy, wiązanie należy do dewów.
Sama monada należy oczywiście do jednego z siedmiu podstawowych typów monad, i to stanowi jej pierwszą zasadniczą cechę dominującą, jej podstawową �barwę", �zasadniczy ton" lub �temperament".
Monada może postanowić, że swą nową pielgrzymkę wykorzysta na wzmocnienie i spotęgowanie tej szczególnej cechy, a wtedy dewy przyłączą do jej sutratmy atomy permanentne przynależne do grupy lub typu materii odpowiadającego typowi monady. Takie postanowienie przyniesie w rezultacie wtórną barwę
mianowicie barwę atomów permanentnych
podkreślającą i wzmacniającą pierwszą; w dalszej ewolucji zaznaczą się z wielką siłą zdolności i słabe strony tego zdwojonego temperamentu.
Z drugiej strony monada może postanowić, że swą nową wędrówkę zużytkuje na rozwinięcie innego aspektu swej natury. Wówczas dewy przyłączą do jej sutratmy atomy przynależne do innej grupy materii, gdzie góruje ten aspekt, który monada pragnie rozwinąć. Rezultatem tego postanowienia będzie wtórny �ton zasadniczy" lub �temperament" modyfikujący pierwszy �ton zasadniczy" oraz odpowiednie skutki późniejszej ewolucji. Tego rodzaju postanowienie jest oczywiście o wiele częstsze i prowadzi do większej złożoności charakteru, zwłaszcza w końcowych okresach ludzkiej ewolucji, gdy wpływ monady mocniej się zaznacza.
Gdy atomy permanentne wyższej i niższej triady, przynależą do tego samego typu, wówczas ciała wyższej triady, jako stosunkowo trwałe, odtwarzają wyraźnie ton zasadniczy swych atomów permanentnych. Natomiast w odniesieniu do ciał niższej triady działają różne inne przyczyny, które decydują o doborze materiału do tych ciał.
Monada nie może wywierać bezpośredniego wpływu na atomy permanentne; niemożliwe jest takie bezpośrednie oddziaływanie, dopóki wyższa triada nie osiągnie wysokiego stopnia ewolucji. Ale monada może oddziaływać, i faktycznie oddziaływa, na wyższą triadę i dzięki temu wywiera pośredni i trwały wpływ na atomy permanentne.
Wyższa triada czerpie większość swej energii i całą swą zdolność kierowania z Drugiego Logosa. Ale jej własna specjalna działalność nie wiąże się z pracą Drugiego Logosa, bo jest skierowana raczej na ewolucję samych atomów, powiązaną z Trzecim Logosem. Działanie energii wyższej triady ogranicza się do sfer atomowych i aż do czwartego obiegu (rundy) skupia się głównie na atomach permanentnych.
Rola atomów permanentnych polega na przechowywaniu w sobie, w formie zdolności do wibracji, rezultatów wszystkich doświadczeń, przez które przeszły. Dla zobrazowania tego procesu weźmy pod uwagę permanentny atom fizyczny.
Wszelki fizyczny bodziec wywołuje w ciele fizycznym, na które działa, wibracje odpowiadające jego własnym. Jeśli wibracje te są gwałtowne, zostają bezpośrednio przekazane do fizycznego atomu permanentnego, a we wszystkich innych wypadkach dzieje się to przez buddhiczną �tkaninę życia".
Taka wibracja, wymuszona w atomie przez zewnętrzny bodziec, staje się zdolnością wibracyjną atomu, skłonnością do powtarzania tych wibracji. W ten sposób w ciągu całego życia ciała fizycznego każde zewnętrzne oddziaływanie pozostawia swój ślad w permanentnym atomie fizycznym. Wskutek tego pod koniec życia ciała fizycznego permanentny atom fizyczny ma zgromadzoną niezliczoną ilość wibrujących zdolności.
Ten sam proces dokonuje się z każdym atomem permanentnym lub jednostką w każdym z ciał człowieka. Co więcej, czytelnik zechce zapoznać się teraz z faktem, że atomy permanentne
jak to wyraża ich nazwa
pozostają stale związane z ludzką istotą w ciągu wszystkich licznych jej inkarnacji, bo w istocie rzeczy są one jedynymi cząstkami rozmaitych jego ciał, które w ciągu wszystkich inkarnacji pozostają trwale połączone z rozwijającym się ego w ciele przyczynowym.
Wir, będący atomem, jest życiem Trzeciego Logosa; ściana atomu, jaka stopniowo tworzy się na powierzchni tego wiru, powstaje dzięki zstępującemu w dół życiu Drugiego Logosa. Ale Drugi Logos tylko słabo zaznacza zarys spiryl jako delikatnych kanalików; on ich nie ożywia.
Dopiero płynące w dół życie monady ożywia pierwszą spirylę, czyniąc z niej aktywną część atomu. Dokonuje się to w pierwszym obiegu (rundzie). Podobnie w każdym następnym obiegu zostaje ożywiona i pobudzona do działania kolejna spiryla.
Pierwszym układem spiryl posługuje się prana działająca w ciele fizycznym; układem drugim posługuje się prana ciała eterycznego; trzeci układ służy pranie działającej w ciele astralnym, rozwijającej dzięki temu zdolności czucia; czwarty układ służy pranie kama-manasu, dzięki czemu prana ta może być użyta do budowania mózgu jako narzędzia myśli.
Ponieważ znajdujemy się obecnie w czwartym obiegu (rundzie) normalna liczba czynnych spiryl, zarówno w atomach permanentnych, jak i w zwykłych nie przyłączonych atomach, równa się cztery. Ale u człowieka wysoko rozwiniętego atom permanentny może mieć czynnych pięć lub nawet sześć spiryl. Piąta spiryla rozwija się w normalnym toku ewolucji w piątym obiegu; ale jak się twierdzi, ludzie rozwinięci mogą za pomocą pewnych ćwiczeń jogi rozwinąć obecnie nawet piąty i szósty układ spiryl.
Ponadto niezależnie od atomów permanentnych monada zaczyna również oddziaływać w podobny sposób na inne atomy, które są skupione dokoła atomu permanentnego. Jednakże takie ożywienie atomów jest tylko chwilowe, gdyż po rozpadnięciu się ciała fizycznego powracają one do ogólnego zasobu materii atomowej. Mogą być potem przyciągnięte i użyte przez inne monady i oczywiście dzięki poprzedniemu doświadczeniu łatwiej zostają ożywione ponownie.
Dzieje się to ze wszystkimi atomami permanentnymi monady; dzięki swemu związkowi z monadą ewoluują one prędzej od innych.