JAK WLECZE SIĘ I DŁUŻY CZAS
d A7
1. Jak wlecze się i dłuży czas,
d g A74 A7
gdy myśl ku Tobie wciąż biegnie stąd.
d A7
Lecz wyruszamy już w tę noc,
d g A7 d
by ujrzeć tamten brzeg i ląd.

d g
Ref. O Kanaan, kraju mych snów,
d A7
długo trzeba ku tobie iść.
d g
O kiedyż zobaczę Cię znów,
d A7 d
czy tęsknotę mą ukoisz dziś?

2. Wokoło słychać bębnów dźwięk
i tańczy aż do rana lud
z radości, że baranka krew
wyzwoli go i sprawi cud.

3. Niejedną jeszcze ciężką noc
gotuje nam pustyni chłód,
lecz obłok dziwnym żarem swym
ochrania nas wybrany lud.

4. Szczęśliwy kiedyś przyjdzie dzień,
niebiosa swe uchylą drzwi,
będziemy odtąd śpiewać Ci
szczęśliwy Hallel wiecznych żniw.