Mechanizm dziaÅ‚ania buforu wÄ™glanowego pH buforu nie zależy od rozcieÅ„czenia [A-] pH = log -------- + pK [AH] (nA-/ V) pH = log ------------- + pK (nAH / V) nA- pH = log ---------- + pK nAH . . . . . . , . Równowaga kwasowo-zasadowa " Równowaga kwasowo-zasadowa - to stan, w którym zachowany jest wÅ‚aÅ›ciwy stosunek zwiÄ…zków chemicznych o charakterze kwaÅ›nym i zasadowym w pÅ‚ynach ustrojowych, warunkujÄ…cy odpowiednie pH dla prawidÅ‚owego przebiegu procesów życiowych Optymalny zakres pH krwi wynosi 7,35-7,45 Stabilizacja pH organizmu Najważniejsze procesy odpowiedzialne za stabilizacje pH: - wydalanie nadmiaru dwutlenku wÄ™gla przez pÅ‚uca - wydalanie kwasów lub zasad przez nerki system buforów krwi i tkanek " Podstawowymi buforami krwi sÄ…: " ukÅ‚ad wodorowÄ™glanowy " biaÅ‚czanowy i hemoglobinianowy " w tkankach istotnÄ… rolÄ™ odgrywa również ukÅ‚ad fosforanowy. Regulacja pH " Regulacja wydalania CO2 przez pÅ‚uca odbywa siÄ™ w wyniku pobudzenia oÅ›rodka oddechowego przy obniżeniu pH krwi. NastÄ™pstwem jest zwiÄ™kszenie wentylacji pÅ‚uc i usuniÄ™cie CO2. " W stabilizacjÄ™ pH krwi zaangażowane sÄ… również nerki. Ich rola polega na resorpcji zwrotnej wodorowÄ™glanów, przesÄ…czonych w kÅ‚Ä™buszkach nerkowych, dziÄ™ki czemu nastÄ™puje uzupeÅ‚nienie zapasów tych anionów buforowych we krwi " Gdy do krwi wniknÄ… wartoÅ›ci kwaÅ›ne, np. w mięśniach powstaÅ‚y kwas mlekowy czy fosforowy lub z pożywienia kwas octowy, to zostanÄ… zobojÄ™tnione dwuwÄ™glanami, przez co stosunek dwutlenku wÄ™gla do kwaÅ›nego wÄ™glanu sodu zmieni siÄ™ na korzyść dwutlenku wÄ™gla, ale do zakwaszenia krwi nie dojdzie bo dwutlenek wÄ™gla swoiÅ›cie drażni odpowiednie chemoreceptory lub sam oÅ›rodek oddechowy, powodujÄ…c wiÄ™kszÄ… wentylacjÄ™, wskutek czego nadmiar CO2 zostanie usuniÄ™ty z organizmu przez pÅ‚uca. " " Gdy do krwi wnikajÄ… wartoÅ›ci zasadowe np. z pokarmów roÅ›linnych uwalniane zasady, lub ubÄ™dzie wartoÅ›ci kwaÅ›nych (wymioty pozbywanie siÄ™ stężonego kwasu solnego) to ubywa dwutlenku wÄ™gla, z którego powstaje kwas wÄ™glowy, zużywajÄ…cy siÄ™ na zobojÄ™tnienie zasad. " Organizm zmniejsza wentylacjÄ™ pÅ‚uc tak dÅ‚ugo, aż produkowany dwutlenek wÄ™gla zgromadzi siÄ™ we krwi w takiej iloÅ›ci, aby jego stosunek do wodorowÄ™glanów wróciÅ‚ do wartoÅ›ci prawidÅ‚owej " Jeżeli buforowanie i kompensacja oddechowa nie wystarczajÄ… do utrzymania równowagi kwasowo- zasadowej, to przy zakwaszeniu organizmu dochodzi do zwiÄ™kszonego wydalania jonów H ' przez nerki (pH moczu może siÄ™ wahać od 4,8 do 7,5). " Przy zmianach pH w kierunku zasadowym z moczem wydala siÄ™ wiÄ™cej jonów HCO3- . " Stan nagromadzenia we krwi nadmiernych iloÅ›ci substancji o charakterze kwaÅ›nym lub niedobór substancji o charakterze zasadowym, powodujÄ…cy zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej krwi i przesuniÄ™cie jej w kierunku kwaÅ›nym, nazywa siÄ™ acidozÄ… (kwasicÄ…). " pH krwi jest zawsze wyższe od 7. " Zaburzenia w kierunku wzrostu pH to alkaloza (zasadowica). Trawienie biaÅ‚ek " Å»oÅ‚Ä…dek Sok żoÅ‚Ä…dkowy (kwas solny) Denaturacja biaÅ‚ek Pepsyna A ( dno żoÅ‚Ä…dka) Pepsyna B (część odzwiernikowa) RozkÅ‚adajÄ… zdenaturowane biaÅ‚ko do dużych polipeptydów, hydrolizujÄ… wiÄ…zania peptydowe utworzone przez aminokwasy aromatyczne, dikarboksylowe Trzustka " Trypsyna dziaÅ‚a swoiÅ›cie na wiÄ…zania peptydowe utworzone przez aminokwasy zasadowe " Chymotrypsyna dziaÅ‚a swoiÅ›cie na wiÄ…zania peptydowe utworzone przez aminokwasy pozbawione Å‚adunku elektrycznego(np. a. aromatyczne) " Elastaza dziaÅ‚a na wiÄ…zania peptydowe utworzone przez maÅ‚e aminokwasy (glicynÄ™, alaninÄ™, serynÄ™) " Karbosypeptydaza dziaÅ‚a na C-koÅ„cowe wiÄ…zania peptydowe " Jelito cienkie " Aminopeptydaza dziaÅ‚a na N-koÅ„cowe wiÄ…zania peptydowe " Dipeptydazy rozkladajÄ… dipeptydy do wolnych aminokwsów WchÅ‚anianie aminokwasów " WchÅ‚anianie odbywa siÄ™ poprzez transport aktywny " Transportowane sÄ… naturalne izomery aminokwasów " W transporcie uczestniczy witamina B6 (fosforan pirydoksalu) " Aminokwasy transportowane sÄ… przez rÄ…bek szczoteczkowy (miejsce wchÅ‚aniania: jelitoczcze) Aminokwasy egzogenne " Aminokwasy egzogenne (nazywane też aminokwasami niezbÄ™dnymi - jest to grupa aminokwasów, które nie mogÄ… być syntetyzowane w organizmie zwierzÄ™cym i muszÄ… być dostarczane w pożywieniu, w przeciwieÅ„stwie do aminokwasów endogennych. Å»ywienie pokarmami ubogimi w aminokwasy niezbÄ™dne może doprowadzić do zaburzeÅ„ chorobowych. Do aminokwasów niezbÄ™dnych dla czÅ‚owieka zalicza siÄ™ 10 aminokwasów egzogennych Aminokwasy niezbÄ™dne egzogenne " Histydyna (His) " Arginina (Arg) " Izoleucyna (Ile) " Leucyna (Leu) " Lizyna (Lys) " Metionina (Met) " Fenyloalanina (Phe) " Treonina (Thr) " Tryptofan (Trp) " Walina (Val) Aminokwasy endogenne " Aminokwasy endogenne - to aminokwasy, które organizm zwierzÄ™cy może syntetyzować samodzielnie, w przeciwieÅ„stwie do aminokwasów egzogennych, które musi przyjmować systematycznie wraz z pożywieniem. Aminokwasy nie niezbÄ™dne endogenne " Alanina (Ala) " Asparagina (Asn) " Kw. asparaginowy (Asp) " Cysteina (Cys) " Glutamina (Gln) " Kw. glutaminowy (Glu) " Glicyna (Gly) " Prolina (Pro) " Seryna (ser) " Tyrozyna (Tyr) " aminokwasy nie mogÄ… być magazynowane, " nadmiar aminokwasów jest na bieżąco przerabiany, wykorzystywany na potrzeby energetyczne " grupa aminowa jest odÅ‚Ä…czana " szkielet wÄ™glowy jest przeksztaÅ‚cany w acetylokoenzymA (acetylo-CoA) pirogronian lub jeden z intermediatów cyklu Krebsa " Z aminokwasów mogÄ… powstawać kwasy tÅ‚uszczowe, ciaÅ‚a ketonowe lub glukoza " Wydalanie jest procesem fizjologicznym polegajÄ…cym na usuwaniu z organizmu szkodliwych produktów przemian zwiÄ…zków azotowych (amoniak,mocznik,kwas moczowy),dwutlenku wÄ™gla oraz wody i nadmiaru soli mineralnych i innych zwiÄ…zków zbÄ™dnych dla organizmu. " Nadmiar azotu może być wydalany przez zwierzÄ™ta jednym z trzech sposobów: " W postaci amoniaku (zwierzÄ™ta wodne) " W postaci kwasu moczowego (ptaki) " W postaci mocznika dotyczy ludzi " WÅ›ród aminokwasów wyróżnić można trzy grupy. " dochodzÄ…ce do w procesie spalania acetylo-CoA, " dochodzÄ…ce w procesie spalania do pirogronianu " przeksztaÅ‚cajÄ…de siÄ™ do któregoÅ› ze zwiÄ…zków poÅ›rednich cyklu Krebsa " Aminokwasy metabolizujÄ…ce siÄ™ bezpoÅ›rednio do acetylo-CoA mogÄ… ulec tylko i wyÅ‚Ä…cznie spaleniu. " Aminokwasy metabolizujÄ…ce siÄ™ do pirogronianu lub zwiÄ…zków cyklu Krebsa mogÄ… zamieniać siÄ™ na glukozÄ™ i po wejÅ›ciu w cykl pentozowy dostarczać wodoru do syntezy kwasów tÅ‚uszczowych i cholesterolu. Wydajność energetyczna aminokwasów Wydajność energetyczna aminokwasów " ZakÅ‚adajÄ…c, że proporcje pomiÄ™dzy poszczególnymi aminokwasami sÄ… takie, jak to przedstawiono w tabeli, ze 100g biaÅ‚ka można uzyskać Å‚Ä…cznie 22.5 mola ATP. Jest to wartość porównywalna z wÄ™glowodanami, gdzie, ze 100g glukozy uzyskuje siÄ™ 21 moli ATP. " ZakÅ‚adajÄ…c maksymalnÄ… sprawność zamiany biaÅ‚ka na glukozÄ™. Ze 100g biaÅ‚ka uzyskać można 69g glukozy. (Wartość ta zależy oczywiÅ›cie od proporcji aminokwasów w danym biaÅ‚ku.) Transaminacja W transaminacji bierze udziaÅ‚: Aminokwas i Ä…-ketoglutaran Witamina B6 Aminotransferaza aminokwas Ä…-ketoglutaran Aminotransferaza Ä…- ketokwas glutaminian WyjÄ…tki Nie podlegajÄ… transaminacji Lizyna Treonina Prolina Hydroksyprolina Oksydacyjna deaminacja glutaminianu NAD -Dinukleotyd nikotynoamidoadeninowy " Jedna czÄ…steczka NADH pozwala wyprodukować 2,5 czÄ…steczki ATP O glutaminian Ä…- keglutaran NAD i NADP CYKL MOCZNIKOWY + Rozpoczyna siÄ™ od poÅ‚Ä…czenia wolnych jonów NH4 i HCO3 - w wyniku czego powstaje karbamoilofosforan. Reakcja katalizowana jest przez syntetazÄ™ karbamoilofosforanowÄ…, jest praktycznie nieodwracalna bo zużyciu ulegajÄ… dwie czÄ…steczki ATP Grupa karbamoilowa karbamoilofosforanu, ze wzglÄ™du na obecność wiÄ…zania bezwodnikowego, charakteryzuje siÄ™ wysokim potencjaÅ‚em przenoszenia. W reakcji katalizowanej przez karbamoilotransferazÄ™ ornitynowÄ… jest ona przenoszona na ornitynÄ™ (atom azotu), co prowadzi do powstania cytruliny. Cytrulina ulega kondensacji z asparaginianem, kosztem energii hydrolizy ATP do AMP i PPi (pirofosforanu), który jest donorem drugiej grupy aminowej wÅ‚Ä…czanej do mocznika. PPi Liaza argininobursztynianowa rozszczepia czÄ…steczkÄ™ argininobursztynianu do argininy i fumaranu. W ten sposób Å‚aÅ„cuch wÄ™glowy asparaginianu zostaje zachowany w postaci fumaranu. Ostatecznie argininÄ™ hydrolizuje arginaza, powstaje mocznik i ornityna. Ornityna jest transportowana z powrotem do mitochondrium gdzie rozpoczyna siÄ™ kolejny cykl. Mocznik powstaÅ‚y w wyniku cyklu mocznikowego jest wydalany. CzÅ‚owiek w ciÄ…gu roku wydala okoÅ‚o 10 kg mocznika. Sumaryczny zapis reakcji cyklu mocznikowego " CO2 + NH4+ + 3 ATP + asparaginian + 2 H2OÄ…ð " Ä…ð mocznik + 2 ADP + 2 Pi + AMP + PPi + fumaran Schemat cyklu mocznikowego " MOCZNIK Jest to główny koÅ„cowy metabolit przemiany biaÅ‚kowej. Stężenie mocznika we krwi jest wypadkowÄ… produkcji która zachodzi wyÅ‚Ä…cznie w wÄ…trobie i nerkowego wydalania, zwiÄ™ksza siÄ™ ona wraz z wiekiem. " ZAKRES WARTOÅšCI PRAWIDAOWYCH Norma dla mocznika 2,5-6,4 mmol/l lub 15 - 39 mg/100ml WARTOÅšCI PODWYÅ»SZONE ZwiÄ™kszenie stężenia mocznika jest prawie zawsze dowodem upoÅ›ledzonej czynnoÅ›ci wydalniczej nerek. - dieta bogata w biaÅ‚ka - nadmierny katabolizm biaÅ‚ek w ustroju (gorÄ…czka, posocznica) - krwawienie do przewodu pokarmowego - niewydolność nerek - niewydolność pozanerkowa np. zwężenie moczowodów. Oznaczanie mocznika metodÄ… ureazowÄ… " SurowicÄ™ lub krew peÅ‚nÄ… zadaje siÄ™ ureazÄ… która rozkÅ‚ada mocznik na amoniak. Po strÄ…ceniu biaÅ‚ek wprowadza siÄ™ odczynnik Nesslera dajÄ…cy z amoniakiem żółte zabarwienie w wyniku tworzenia siÄ™ jodku amidortÄ™ciowego(II) " " 2K2HgI4 + 3NaOH + NH4OH Ä…ð O(Hg2)NH2I +4KI +3NaI +3H2O odczynniki " preparat ureazy " 3% roztwór Na2SO4 " 10% roztwór ZnSO4 " 0,5 M roztwór NaOH " wzorcowy roztwór NH4Cl zawierajÄ…cy 0,01 mg N w 1 ml ( 25 ml roztworu NH4Cl o stężeniu 1,53 mg/ml + 10 ml 1 M H2SO4 dopeÅ‚nić do 1 l) " odczynnik Neslera " w kolbie rozpuÅ›cić 30 g KI dodać 22g jodu + 30 g metalicznej rtÄ™ci. " MieszaninÄ™ wstrzÄ…sać . zdekantować roztwór znad metalicznej rtÄ™ci. I uzupeÅ‚nić wodÄ… do 400 ml. " Roboczy odczynnik Neslera: do75 ml roztworu macierzystego dodać 75 ml wody i 350 ml 10% NaOH. PowstaÅ‚y po kilku dniach osad odwirować. Klarowny roztwór używać do oznaczeÅ„. Przechowywać w ciemnej butelce. Wykonanie " Do 3,2 ml 3% Na2SO4 dodać 0,2 ml krwi. Dodać 20 mg ureazy i inkubować 20 min w 37oC. " Dodać 0,3 ml 10% ZnSO4 0,3 ml 0,5 M NaOH by strÄ…cić biaÅ‚ka. " WstrzÄ…snąć i odwirować. " Do 2 ml supernatantu dodać 5ml wody i 1 ml odczynnika Nesslera " " W drugiej probówce sporzÄ…dzić roztwór wzorcowy biorÄ…c 2 lub 5 ml NH4Cl i 5 lub 2 ml wody dodać 1 ml odczynnika Nesslera. " Oznaczać spektrofotometrycznie przy dÅ‚ugoÅ›ci fali 430 nm Obliczenie " mg mocznika /100ml=(Ap/Aw) * Cw*(100/0,05)*2,14 " " Cw=0,02 mg gdy dano 2 ml NH4Cl lub 0,05mg gdy dano 5 ml wzorca " 1 mg N odpowiada 2,14 mg mocznika. A Ala alanina GCA GCC GCG GCU C Cys cysteina UGC UGU D Asp asparaginian GAC GAU Kodowanie E Glu glutaminian GAA GAG aminokwasów F Phe fenyloalanina UUC UUU G Gly glicyna GGA GGC GGG GGU H His histydyna CAC CAU I Ile izoleucyna AUA AUC AUU K Lys lizyna AAA AAG L Leu leucyna UUA UUG CUA CUC CUG CUU M Met metionina AUG N Asn asparagina AAC AAU P Pro prolina CCA CCC CCG CCU Q Gln glutamina CAA CAG R Arg arginina AGA AGG CGA CGC CGG CGU S Ser seryna AGC AGU UCA UCC UCG UCU T Thr treonina ACA ACC ACG ACU V Val walina GUA GUC GUG GUU W Trp tryptofan UGG fenyloketonuria " Fenyloketonuria jest chorobÄ… genetycznÄ… spowodowana mutacjÄ… genu kodujÄ…cego enzym hydroksylaze fenyloalaninowÄ… " ChorobÄ™ rozpoznaje siÄ™ u ok. 1 na 15000 dzieci, ale czÄ™stość jej wystÄ™powania jest różna w różnych populacjach " . " Mutacja powoduje upoÅ›ledzenie aktywnoÅ›ci enzymatycznej PAH, który katalizuje przeksztaÅ‚canie w organizmie aminokwasu fenyloalaniny w inny aminokwas tyrozynÄ™. We krwi dziecka chorego na fenyloketonuriÄ™ zaczyna gromadzić siÄ™ fenyloalanina i produkty jej metabolizmu, przy wzglÄ™dnym niedoborze tyrozyny. Na skutek tego po pewnym czasie i przy braku odpowiedniego leczenia dochodzi do uszkodzenia mózgu. Szkodliwe produkty sÄ… szczególnie niebezpieczne dla ukÅ‚adu nerwowego podczas jego rozwoju. Dlatego wÅ›ród dzieci robi siÄ™ testy na fenyloketonurie. Obecnie sÄ…dzi siÄ™ że również dla dorosÅ‚ych te metabolity sÄ… niezdrowe. " Fenyloalanina tyrozyna Mechanizm fenyloketonurii