56






























20
PRZYPOWIEŚĆ O ROBOTNIKACH W WINNICY.
1 Podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi gospodarzowi, który wyszedł
bardzo rano najmować robotników do winnicy swojej.
2 A zawarłszy umowę z robotnikami po denarze za dzień, posłał ich do winnicy
swojej.
3 I wyszedłszy około trzeciej godziny, ujrzał innych stojących na rynku,
próżnujących.
4 I rzekł im: Idźcie i wy do winnicy mojej, a co będzie sprawiedliwe, dam wam.
5 A oni poszli. I znowu wyszedł około szóstej i dziewiątej godziny, i tak samo
uczynił.
6 Około zaś jedenastej wyszedł i znalazł innych stojących, i rzekł im: Co tu
stoicie cały dzień próżnując?
7 Rzekli mu: Bo nas nikt nie najął. Rzekł im: Idźcie i wy do winnicy mojej.
8 Lecz gdy wieczór nadszedł, rzekł pan winnicy rządcy swemu: Zawołaj robotników
i oddaj im zapłatę, począwszy od ostatnich aż do pierwszych.
9 Gdy więc przystąpili ci, którzy około jedenastej godziny przyszli, wzięli po
denarze.
10 A przyszedłszy i pierwsi, mniemali, że więcej otrzymają, ale wzięli i oni po
denarze.
11 A wziąwszy, szemrali przeciw gospodarzowi,
12 mówiąc: Ci ostatni jedną godzinę pracowali, a uczyniłeś ich równymi nam,
którzyśmy znosili ciężar dnia i upału.
13 A on odpowiadając jednemu z nich, rzekł: Przyjacielu! Nie czynię ci krzywdy:
czyżeś się ze mną za denara nie umówił?
14 Weź, co twoje jest, a idź; chcę też i temu ostatniemu dać jako i tobie.
15 Czyż mi nie wolno czynić tego, co chcę? Czy oko twoje złośliwe jest, że ja
jestem dobry?
16 Tak to ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi; albowiem wielu jest
wezwanych, ale mało wybranych.
PONOWNA ZAPOWIEDŹ MĘKI.
17 I wstępując Jezus do Jerozolimy, wziął dwunastu uczniów osobno i rzekł im:
18 Oto wstępujemy do Jerozolimy, a Syn Człowieczy będzie wydany przedniejszym
kapłanom i doktorom i skażą go na śmierć;
19 i wydadzą go poganom na pośmiewisko i biczowanie i ukrzyżowanie, a trzeciego
dnia zmartwychwstanie.
PROŚBA SYNÓW ZEBEDEUSZOWYCH.
20 Wtedy przystąpiła do niego matka synów Zebedeuszowych z synami swymi, oddając
mu pokłon i prosząc go o coś.
21 I Który jej rzekł: Czego chcesz? Rzekła mu: Powiedz, aby ci dwaj synowie moi
siedzieli, jeden po prawicy twojej, a drugi po lewicy w królestwie twoim.
22 Jezus zaś odpowiadając, rzekł: Nie wiecie, o co prosicie. Możecie pić
kielich, który ja będę pił?
23 Rzekli mu: Możemy. Rzekł im: Kielich mój wprawdzie pić będziecie, ale
siedzieć po prawicy mojej, albo po lewicy, nie jest moją rzeczą dać wam, ale
którym jest zgotowane od Ojca mojego.
24 A usłyszawszy dziesięciu, obruszyli się na obu braci.
25 Jezus zaś wezwał ich do siebie i rzekł: Wiecie, że książęta narodów panują
nad nimi: i możniejsi rozciągają nad nimi władzę.
26 Nie tak będzie między wami, ale ktokolwiek by między wami chciał być
większym, niech będzie sługą waszym.
27 A kto by między wami chciał być pierwszym, niech będzie ostatnim, sługą
waszym;
28 jak Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, ale aby służyć i dać duszę
swą na okup za wielu.
ŚLEPI W JERYCHO.
29 A gdy oni wychodzili z Jerycha, szła za nim rzesza wielka.
30 I oto dwaj ślepi siedzący przy drodze usłyszeli, że Jezus przechodzi i
zawołali, mówiąc: Panie, zmiłuj się nad nami, synu Dawidów!
31 Lecz rzesza łajała ich, aby milczeli. Ale oni bardziej wołali, mówiąc: Panie,
zmiłuj się nad nami, synu Dawidów!
32 I stanął Jezus, i zawołał ich, i rzekł: Co chcecie, abym wam uczynił?
33 Rzekli mu: Panie, aby otworzone zostały oczy nasze!
34 Jezus zaś zlitowawszy się nad nimi, dotknął oczu ich, a natychmiast
przejrzeli i poszli za nim.
2. W JEROZOLIMIE
(21,1- 25,46)

KONIEC ROZDZIAŁU