Biblia











Czwartek, 20 Kwietnia Imieniny obchodzą: Czesław, Agnieszka, Amalia
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Antyk i
Biblia >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???



Gdzie jestSciaga.pl
?
















Biblia










kategoria:   J.polski
zakres:   Antyk i Biblia
dodano:   1999-09-02




Biblia jest
źródłem kultury europejskiej. 1. Co oznacza słowo Biblia?
2. Kiedy powstała Biblia? 3. W jakich językach została
napisana? 4. Z jakich części się składa? 5. Najważniejsze
przekłady. Ad.1. Słowo Biblia pochodzi od greckiego
biblios i dosłownie oznacza "księgi". Ad.2. Stary
Testament: XIX - I w. p.n.e. Nowy Testament: 51 - 96 r. n.e.
Ad.3. Stary Testament po hebrajsku, a niektóre fragmenty
po aramejsku i grecku. Nowy Testament po grecku (tylko Ewangelia
św. Mateusza po aramejsku). Ad.4. Stary Testament: 46
ksiąg - pięcioksiąg Mojżeszowy (Tora) (księgi: rodzaju (Genesis),
wyjścia (Exodus), kapłańska, liczb, powtórzonego prawa) oraz księgi:
psalmów, proroków, pism, historyczne. Nowy Testament: 27 ksiąg -
4 Ewangelie, Dzieje Apostolskie, Listy Apostolskie, Apokalipsa św.
Jana. Ad.5. 1. przekład ST na j. grecki - Septuaginta
2. przekład na j. łaciński - Wulgata polskie: 1. XIII w.
Psałterz Kingi 2. XIV w. Psałterz Floriański 3. XV w.
Psałterz Puławski 4. XV w. Biblia królowej Zofii 5. XVI w.
Biblia Leopolity 6. XVI w. Biblia Jakuba Wujka 7. 1965 r.
Biblia Tysiąclecia W Biblii jest różnorodność gatunkowa:
psalmy, kazania, listy, hymny, przypowieści, modlitwy, treny.
Psalm - utwór poświęcony Bogu, o charakterze
modlitewno-hymnicznym, dziękczynnym, dydaktycznym, pochwalnym,
błagalnym. Psalm 1 - charakter dydaktyczny; mówi o tym, że
człowiek jest szczęśliwy, kiedy nie grzeszy i wtedy nic mu nie
będzie brakować. Psalm 8 - charakter pochwalny, dziękczynny;
człowiek dziękuje Bogu za to, że dał mu pełną władzę i za stworzenie
świata; powtórzona księga rodzaju. Psalm 12 - charakter
błagalny, pochwalny; Ludzie błagają o sprawiedliwość, Bóg jest
sprawiedliwy; 1. błaganie, 2. wiara, nadzieja w to, że Bóg pomoże;
nastrój: mieszany optymistyczno-peymistyczny. Psalm 130 -
charakter błagalny, dydaktyczny; mówi o człowieku, który prosi tego,
kto odkupi Izrael z grzechu, o wysłuchanie jego modlitwy i prosi o
ubłaganie. Alegoria - przedstawienie jednego pojęcia za
pomocą jednego obrazu (śmierć - kościotrup z kosą). Symbol -
jeden obraz, ale wiele znaczeń. "Pieśń nad pieśniami"
Odczytanie dosłowne: Przedstawionych zostało dwoje
kochanków, którzy bardzo się kochają, ale nie mogą się spotkać i
dlatego tęsknią za sobą. Oblubieniec opisuje ciało oblubienicy od
stóp do głowy i porównuje je do różnych pięknych, delikatnych i
cennych rzeczy. Ich miłość jest trwała, wieczna, nie można jej kupić
i jest tak prawdziwa, że nic jej nie zgasi. Między kochankami
występuje nutka erotyzmu. Odczytanie metaforyczne: Miłość
Boga do ludzi: nie możemy spotkać się z Bogiem, nie można kupić
miłości Boga, trzeba na nią zasłużyć, będzie trwać wiecznie, nic jej
nie zniszczy , jest trudna, ale trwała. Ludzie pragną miłości Boga i
cały czas do niej dążą. "Hymn do miłości" Miłość jest tu
pokazana jako najważniejszy dar człowieka i najdoskonalsza forma
kontaktu z Bogiem. Jest ona doskonała, boska, wyniosła, wyszukana,
duchowa. To uczucie jest ponadczasowe, trwałe i nigdy nie ginie.
Utwór ten pokazuje nam również czym jest, a czym nie jest miłość.
Ukazane są tu pewne niedoskonałości. Te niedoskonałości to człowiek.
Przypowieść - parabola (przeniesienie) - utwór biblijny,
narracyjny; gatunek dydaktyczny, który zawiera przesłanie, nakaz,
charakterystyczną postawę, jaką należałoby przyjąć; nie zawiera
szczegółów, odnosi się do spraw religijnych; może być odczytana w
sposób metaforyczny lub dosłowny. O siewcy: Przypowieść
o siewcy, który rzuca ziarna. Jedno z tych ziaren spada na drogę,
drugie na skałę, trzecie między ciernie, a czwarte na żyzną glebę.
Siewca to Jezus, który rzuca ziarna, czyli słowa Boże, a podłoża to
ludzie. Droga oznacza ludzi, którzy słyszą słowo Boże, ale z powodu
szatana go nie przyjmują. Skała to ludzie, którzy wierzą, ale
otoczenie powoduje, że zapominają o Bogu. Ciernie oznaczają ludzi,
którzy popadają w złe towarzystwo, w nałogi i zapominają o Bogu.
Żyzna gleba to ludzie, którzy wierzą i słuchają słowa Bożego.
Królestwo Boże nie jest jednak zagrożone, ponieważ ci co przyjmują
słowo Boże będą je przekazywać innym. O synu marnotrawnym:
- Przypowieść o ojcu, czyli Bogu i o dwóch synach, czyli
ludziach. Syn marnotrawny to grzesznik, który nawraca się i powraca
do Boga. Pokazuje ona, że Bóg cieszy się z każdego nawróconego. W
takim razie grzechy nie przekreślają drogi do Królestwa
Niebieskiego. Wystarczy pokazać trochę skruchy i żalu, a droga
otwarta. - Przypowieść ta nakazuje przebaczać bliźniemu i że
miłość rodziców jest wielka. Drugi z tych braci to człowiek, który
przez cały czas wierzy i jest przy Bogu. Bóg natomiast zauważa to,
docenia i szanuje tych ludzi. O miłosiernym Samarytaninie:
(jedna z odmian przypowieści - przykład) Przypowieść ta pokazuje
Samarytanina, który pomógł pobitemu człowiekowi, a nawet zapłacił za
jego nocleg i wyżywienie. Wcześniej przeszli obojętnie obok tego
człowieka: kapłan i lewita. Przypowieść ta pokazuje nam czym jest
naprawdę miłość do bliźniego. Nie wystarczy wierzyć, ale trzeba
jeszcze pomagać innym, nawet wrogom, bo tylko w ten sposób można
dostać się do Królestwa Bożego. O zagubionej owcy:
Przypowieść ta przekazuje słowa Jezusa, który mówi, że jak się
zgubi jedną owcę to zostawia się 99 i idzie się jej szukać. Tak samo
jest z grzesznikami. Większa w niebie będzie radość z jednego
nawróconego grzesznika niż z 99 sprawiedliwych, którzy nie
potrzebują nawrócenia. Księga Koheleta: Została napisana
w III w. p.n.e. przez człowieka, który posłużył się imieniem
Salomon. Słowo kohelet oznacza funkcję lub urząd mędrca
przemawiającego na zebraniu. Jest ona księgą mądrościową. Według
autora życie na ziemi jest niezbyt zachęcające, monotonne, szare.
Pokazuje, że wszystko na ziemi przemija, nic nie jest warte trudu i
wysiłku człowieka bezradnego wobec upływu czasu. Autor pokazuje
życie ludzkie w kontraście do świata. Sens życia i świata nie jest
poznawalny dla człowieka, a jedynym sensem ludzkiego istnienia jest
wiara w Boga. VANITAS VANITATUM ET OMNIA VANITAS (marność nad
marnościami i wszystko marność) Księga Hioba: Jest to
księga mądrościowa (dydaktyczna). Powstała ok. V w. p.n.e. Jest ona
niejednorodnie gatunkowa: rozpoczyna się i kończy narracją, całość
jednak wypełniają monologi i dialogi. Jest ona próbą pokazania
cierpienia nie zawinionego, próbą wytłumaczenia, że cierpienie nie
zawsze jest karą za grzechy, że cierpienie jest integralną częścią
ludzkiego życia. Opisuje ona życie Hioba, który był bogaty, miał
żonę, 7 synów i 3 córki. Kochał Boga, a Bóg szczycił się swym
wiernym i kochającym go sługą. Szatan uważał jednak inaczej. Bóg
chcąc udowodnić, że szatan się myli zesłał na Hioba nieszczęście, by
tym udowodnić, że Hiob naprawdę go kocha. Traci on majątek, dzieci i
choruje na tront, ale się nie poddaje i wierzy, że te cierpienia
mają głębszy sens, nie pojętny dla niego, człowieka. Za to, że Hiob
nie zwątpił w sprawiedliwość Boga, ten zwrócił mu wszystko co
stracił. Apokalipsa św. Jana: Jest ona rodzajem
wypowiedzi biblijnej opisującej koniec świata, czyli przyjście i Sąd
Ostateczny. Autorem najważniejszej z nich jest św. Jan Apostoł.
Bogata jest w znaki, symbole i alegorie. Apokalipsa św. Jana jako
ostatnia księga Biblii, zamyka całość "historii świętej". Powstała w
czasie prześladowań pierwszych chrześcijan po 64r. Słowo Apokalipsa
pochodzi od greckiego apokalipsis, czyli odsłonięcie, objawienie.
Opisuje ona zerwanie przez Jezusa siedmiu pieczęci: - 1 pieczęć
- biały koń, jeździec z łukiem i wieńcem, symbol zwycięstwa dobra
nad złem; - 2 pieczęć - ognisty koń, jeździec z mieczem, symbol
wojny; - 3 pieczęć - czarny koń, jeździec z wagą, symbol
zwycięstwa; - 4 pieczęć - trupioblady koń, jeździec o imieniu
śmierć, symbol zniszczenia; - 5 pieczęć - przywołane zostają
wizje dusz zabitych dla słowa Bożego, które domagają się od Boga
wymierzenia kary za ich krew; - 6 pieczęć - nadszedł dzień
gniewu Baranka (Chrystusa), następują straszliwe kataklizmy; - 7
pieczęć - nastał półgodzinny spokój, a później koniec świata.
Apokalipsa ma na celu przedstawić koniec świata, Sąd Ostateczny
i przygotowuje nas do tego, żebyśmy byli przygotowani na to. Ma
wymowę optymistyczną, bo Bóg wybierze dobrych ludzi i weźmie ich do
nieba. Sąd Ostateczny to nagrodzenie sprawiedliwych i ukaranie
grzeszników. W Apokalipsie występuje również walka niewiasty
(Kościoła) ze smokiem (Szatanem), wizja Nowego Jeruzalem - symbolu
nieba i życia wiecznego oraz wizja siedmiu trąb zapowiadających
spełnienie Bożych wyroków. Księga Izajasza: Jest to
tradycja ustna, paralelizm składniowy. Ż Są to utwory z
elementami dydaktycznymi, wskazują jak należy żyć, czego unikać,
jakie zachowania będą akceptowane przez Boga. Znajdują się w nich
pewne elementy prorockie (podobieństwo do Apokalipsy). ­
Lamentacje: Podobne są do księgi Hioba. Występuje w nich
dość specyficzna budowa, kolejne strofy zaczynają się kolejną literą
alfabetu (w oryginale). Czy człowiek współczesny powinien
znać Biblię nie tylko ze względów religijnych? Tak ponieważ:
- przekazuje co dobre, a co złe; - zawiera wartości moralne
(postawy, zachowania, coś w stylu kodeksu moralnego); - zawiera
wartości literackie (gatunkowe, stylistyczne); - żebyśmy się
mogli dowartościować, a także rozpoznać poszczególne gatunki
literackie i zinterpretować je; - ma charakter dydaktyczny,
pouczający; - pozwala nam poznać historię ludzkości; -
posiada określenia, które używamy w życiu codziennym; - obecność
motywów biblijnych w literaturze, sztukach plastycznych.








Autor: kicha

Ocena : 0.0 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000