4 estymacja parametrów jednorównaniowego liniowego modelu ekonometrycznego


Wykład 4
Estymacja parametrów jednorównaniowego liniowego modelu ekonometrycznego
Istota metod estymacji parametrów strukturalnych modeli ekonometrycznych polega na tym,
aby znalezć oceny parametrów, przy których model jest mo\liwie dobrze dopasowany do danych
empirycznych. Wybór metody estymacji zale\y od klasy modelu, przede wszystkim od powiązań
pomiędzy zmiennymi endogenicznymi nieopóznionymi w czasie oraz od właściwości składników
losowych modelu. W estymacji parametrów modeli jednorównaniowych oraz wielorównaniowych
prostych i rekurencyjnych najczęściej stosowana jest metoda najmniejszych kwadratów. Idea tej
metody wykorzystywana jest w podwójnej metodzie najmniejszych kwadratów, a tak\e w iteracyjnych
procedurach szacowania parametrów modeli nieliniowych1. Nale\ałoby jeszcze wspomnieć,
\e metoda najmniejszych kwadratów jest najstarszą z metod estymacji parametrów modeli, została
zaproponowana ponad 200 lat temu przez Lagrange a i Gaussa do określenia orbit planet
na podstawie danych astronomicznych2.
4.1. Klasyczny model liniowy, właściwości estymatora uzyskanego metodą
najmniejszych kwadratów
Przedmiotem naszych rozwa\ań jest klasyczny model liniowy, którego definicja opiera się
na tzw. warunkach stosowania metody najmniejszych kwadratów. Dana jest próba n obserwacji
na zmiennej objaśnianej i zmiennych objaśniających:
y1 x11 x12 ... x1k
îÅ‚ Å‚Å‚
ïÅ‚y x21 x22 ... x2k śł
2
ïÅ‚ śł
[Y X]= (4.1)
ïÅ‚ śł
... ... ... ... ...
ïÅ‚y xn1 xn2 ... xnk śł
ðÅ‚ n ûÅ‚
Xk a"1
Warunek 1
W klasycznym modelu liniowym t - ta realizacja zmiennej objaśnianej yt jest liniową funkcją
zmiennych objaÅ›niajÄ…cych xt1,xt 2 ,...xtk oraz realizacji skÅ‚adnika losowego µt . Próba n obserwacji
generowana według tego modelu spełnia układ równań:
yt = Ä…1xt1 +Ä…2xt 2 +Ä…3xt3 + ...Ä…k xtk + µt t =1,2,..n
(4.2)
1
Z. Pawłowski, Ekonometria, Warszawa 1972, s.74
2
D. Strahl D., E. Sobczak i inni, Modelowanie ekonometryczne z EXCELEM, Wyd. AE Wrocław 2002
dr Duaan Bogdanov 1
Ekonometria 1
co mo\na rozpisać:
y1 = Ä…1x11 +Ä…2x12 +Ä…3x13 + ...Ä…k x1k + µ1
y2 = Ä…1x21 +Ä…2x22 +Ä…3x23 + ...Ä…k x2k + µ2
(4.3)
& & & & & & & & & & & & & & & & & & &
yn = Ä…1xn1 +Ä…2xn2 +Ä…3xn3 + ...Ä…k xnk + µn
i zapisać w postaci macierzowej:
y1 x11 x12 ... x1k
îÅ‚ Å‚Å‚ îÅ‚ Å‚Å‚ îÅ‚Ä…1 µ1
Å‚Å‚ îÅ‚ Å‚Å‚
ïÅ‚y śł ïÅ‚x x22 ... x2k śł ïÅ‚Ä… śł ïÅ‚µ śł
2 21 2 2
ïÅ‚ śł ïÅ‚ śł ïÅ‚ śł ïÅ‚ śł
= Å" + (4.4)
ïÅ‚ śł ïÅ‚ śł ïÅ‚ śł ïÅ‚ śł
... ... ... ... ... ... ...
ïÅ‚y śł ïÅ‚x xn2 ... xnk śł ïÅ‚Ä… śł ïÅ‚µ śł
ðÅ‚ n ûÅ‚ ðÅ‚ n1 ûÅ‚ ðÅ‚ k ûÅ‚ ðÅ‚ n ûÅ‚
albo bardziej zwartej
Y = XÄ… + µ (4.5)
Warunek 2
Zmienne objaśniające X ( j = 1,2,..k) są nielosowe.
j
Warunek 3
Zmienne objaśniające X ( j = 1,2,..k) są liniowo niezale\ne, to znaczy, \e macierz X ma pełen
j
rzÄ…d kolumnowy.
Warunek 4
SkÅ‚adniki losowe µt (t = 1,2,...n) sÄ… niezale\nymi zmiennymi losowymi o wartoÅ›ci oczekiwanej 0
2
i stałej wariancji (dla wszystkich realizacji zmiennej objaśnianej) à .
Wynika stąd, \e macierz wariancji i kowariancji wektora losowego ma postać:
2 2
îÅ‚ Å‚Å‚ îÅ‚ Å‚Å‚
Eµ1 Eµ1µ2 ... Eµ1µn à 0 ... 0
ïÅ‚Eµ µ1 Eµ2 ... Eµ2µn śł ïÅ‚ śł
2 2
0 Ã ... 0
T 2 2
ïÅ‚ śł ïÅ‚ śł
covµ = E(µµ )= = = Ã In (4.6)
ïÅ‚ śł ïÅ‚ śł
... ... ... ... ... ... ...
ïÅ‚ śł ïÅ‚ śł
2 2
µ1 Eµnµ2 ... Eµn ûÅ‚ ðÅ‚ 0 0 ... Ã
ïÅ‚ śł ïÅ‚ śł
ðÅ‚Eµn ûÅ‚
dr Duaan Bogdanov 2
Ekonometria 1
Estymacja parametrów strukturalnych modelu metodą najmniejszych kwadratów polega
na znalezieniu takich ich ocen, dla których suma kwadratów odchyleń zaobserwowanych wartości
zmiennej objaśnianej yt od wartości oszacowanej funkcji wt = a1xt1 + a2xt 2 + ...+ ak xtk jest
minimalna. Ró\nice et = yt - wt nazywamy resztami, a więc nale\y wyznaczyć minimum kwadratów
reszt:
n
2
S(a1,a2 ,...ak )= - a1xt1 - a2xt 2 - ...- ak xtk ) min
"(yt
t=1
n
"S
= Å"(yt - a1xt1 - a2xt 2 - ...- ak xtk )Å"(- xt1)
"2
"a1 t=1
n
(4.7)
"S
= - a1xt1 - a2xt 2 - ...- ak xtk )Å"(- xt 2)
"2Å"(yt
"a2 t=1
& & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & &
n
"S
= Å"(yt - a1xt1 - a2xt 2 - ...- ak xtk )Å"(- xtk )
"2
"ak t=1
Po wykonaniu działań otrzymujemy układ równań normalnych
n n n n
a1 2 +a2 xt 2 + ...+ ak xt1xtk = yt xt1
"xt1 "xt1 " "
t=1 t=1 t=1 t=1
n n n n
a1 xt 2 +a2 22 + ...+ ak 2xtk = yt xt 2
"xt1 "xt "xt "
(4.8)
t=1 t=1 t=1 t=1
& & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & &
n n n n
2
a1 xt1xtk +a2 xt 2xtk + ...+ ak xtk = yt xtk
" " " "
t=1 t=1 t=1 t=1
Rozwiązując powy\szy układ równań otrzymujemy oceny parametrów.
Rozwa\my rozwiązanie układu dla funkcji jednej zmiennej, to znaczy dla modelu y = ą1x +ą2 .
Otrzymujemy układ dwóch równań z dwiema niewiadomymi:
n n n
a1 2 +a2 xt = yt xt
"xt " "
t=1 t=1 t=1
(4.9)
n n
a1 xt +a2 Å" n = yt
" "
t=1 t=1
dr Duaan Bogdanov 3
Ekonometria 1
Rozwiązując ten układ wzorami Cramera otrzymujemy:
n n n
n yt - xt yt
"xt " "
t=1 t=1 t=1
a1 =
2
n n
ëÅ‚ öÅ‚
2 (4.10)
n - ìÅ‚ ÷Å‚
"xt "xt
t=1 íÅ‚ t=1 Å‚Å‚
a2 = y - a1x
Z drugiego równania widać, \e linia wyznaczona metodą najmniejszych kwadratów przechodzi
przez wartości średnie zmiennych.
Rozwiązanie układu równań normalnych w przypadku funkcji wielu zmiennych jest bardziej
ucią\liwe. Wygodnie jest zapisać rozwiązanie w postaci macierzowej. Zacznijmy od zapisania układu
w postaci macierzowej:
n n n n
îÅ‚ Å‚Å‚ îÅ‚ Å‚Å‚
2
x2 ... xk śł yt x1
"x1 "x1 "x1 "
ïÅ‚
a1 ïÅ‚ t=1 śł
îÅ‚ Å‚Å‚
t=1 t=1 t=1
ïÅ‚ śł ïÅ‚ śł
n n n n
ïÅ‚a śł
2
ïÅ‚
2
x1 ... xk śł Å" ïÅ‚ śł = ïÅ‚ yt x2 śł
"x2 "x2 "x2 "
(4.11)
ïÅ‚ śł ïÅ‚ śł
t=1 t=1 t=1 t=1
ïÅ‚ śł
...
ïÅ‚ śł ïÅ‚ śł
... ... ... ... ....
ïÅ‚a śł
n n n n
ïÅ‚ śł ïÅ‚ śł
ðÅ‚ k ûÅ‚
2
ïÅ‚ x1 x2 ... śł ïÅ‚ yt xk śł
"xk "xk "xk "
ïÅ‚ śł ïÅ‚ śł
ðÅ‚ t=1 t=1 t=1 ûÅ‚ ðÅ‚ t=1 ûÅ‚
T
Wyliczmy X X
n n n
îÅ‚ Å‚Å‚
2
x2 ... xk śł
"x1 "x1 "x1
x11 x21 ... xn1 x11 x12 ... x1k ïÅ‚ t=1 t=1
îÅ‚ Å‚Å‚ îÅ‚ Å‚Å‚
t=1
ïÅ‚ śł
n n n
ïÅ‚x x22 ... xn2 śł ïÅ‚x x22 ... x2k śł
2
ïÅ‚
12 21 x1 ... xk śł (4.12)
ïÅ‚ śł ïÅ‚ śł "x2 "x2 "x2
Å" =
ïÅ‚ śł
t=1 t=1 t=1
ïÅ‚ śł ïÅ‚ śł
... ... ... ... ... ... ... ...
ïÅ‚ śł
... ... ... ...
ïÅ‚x x1k ... xnk śł ïÅ‚x xn2 ... xnk śł
n n n
ïÅ‚ śł
ðÅ‚ 1k ûÅ‚ ðÅ‚ n1 ûÅ‚
2
ïÅ‚ x1 x2 ... śł
"xk "xk "xk
ïÅ‚ śł
ðÅ‚ t=1 t=1 t=1 ûÅ‚
T
A następnie obliczmy X Y
n
îÅ‚ Å‚Å‚
yt x1
"
x11 x21 ... xn1 y1 ïÅ‚ t=1 śł
îÅ‚ Å‚Å‚ îÅ‚ Å‚Å‚
ïÅ‚ śł
n
ïÅ‚x x22 ... xn2 śł ïÅ‚y śł
ïÅ‚ śł
12 2 yt x2
ïÅ‚ śł ïÅ‚ śł "
Å" = (4.13)
ïÅ‚ śł
t=1
ïÅ‚ śł ïÅ‚ śł
... ... ... ... ...
ïÅ‚ śł
....
ïÅ‚x x1k ... xnk śł ïÅ‚y śł
n
ïÅ‚ śł
ðÅ‚ 1k ûÅ‚ ðÅ‚ n ûÅ‚
ïÅ‚ yt xk śł
"
ïÅ‚ śł
ðÅ‚ t=1 ûÅ‚
dr Duaan Bogdanov 4
Ekonometria 1
a1
îÅ‚ Å‚Å‚
ïÅ‚a śł
2
ïÅ‚ śł
I oznaczmy a = wektor ocen parametrów, wówczas układ równań normalnych mo\na
ïÅ‚ śł
...
ïÅ‚a śł
ðÅ‚ k ûÅ‚
zapisać w postaci macierzowej:
T T
(4.14)
X X Å" a = X Y
Z układu tego wyznaczamy a :
-1 -1
T T T T
(X X ) X X Å" a = (X X ) X Y
(4.15)
-1
T T
a = (X X ) X Y
Przykład:
Rozwa\my model z jedną zmienną objaśniającą:
yt = Ä…1xt1 +Ä…2 + µt
Wektor obserwacji zmiennej objaśnianej Y oraz macierz X obserwacji zmiennej objaśniającej X
mają postać:
73 2,32 1
îÅ‚ Å‚Å‚ îÅ‚ Å‚Å‚
ïÅ‚71śł ïÅ‚2,63 1śł
ïÅ‚ śł ïÅ‚ śł
ïÅ‚ śł ïÅ‚ śł
Y = 73 X = 2,56 1
ïÅ‚69śł ïÅ‚2,51 1śł
ïÅ‚ śł ïÅ‚ śł
ïÅ‚65śł ïÅ‚2,62 1śł
ðÅ‚ ûÅ‚ ðÅ‚ ûÅ‚
oceny a parametrów ą wyznaczamy z formuły:
a1 T -1
îÅ‚ Å‚Å‚
T
a = = (X X ) X Y
ïÅ‚a śł
ðÅ‚ 2 ûÅ‚
w kolejnych krokach obliczamy:
32 12,64
îÅ‚ Å‚Å‚
XTX =
ïÅ‚12,64 5 śł
ðÅ‚ ûÅ‚
15,75 - 39,82
îÅ‚ Å‚Å‚
(XTX)-1 =
ïÅ‚- 39,82 100,87 śł
ðÅ‚ ûÅ‚
886,46
îÅ‚ Å‚Å‚
XT Y =
ïÅ‚351 śł
ðÅ‚ ûÅ‚
dr Duaan Bogdanov 5
Ekonometria 1
I ostatecznie oceny parametrów równania wynoszą:
îÅ‚- Å‚Å‚
a1 13,67
îÅ‚ Å‚Å‚
a = (XT X)-1 XT Y = =
ïÅ‚104,76 śł
ïÅ‚a0 śł
ðÅ‚ ûÅ‚
ðÅ‚ ûÅ‚
Oszacowany model przedstawia się następująco:
w = 104,76 - 13,67xt1
t
Warunek 1 mo\na rozszerzyć na modele nieliniowe, ale liniowe ze względu na parametry
oraz logarytmiczno-liniowe. Pozwala to na szacowanie metodą najmniejszych kwadratów równie\
znacznej grupy modeli nieliniowych.
dr Duaan Bogdanov 6
Ekonometria 1
Pytania kontrolne:
1. Podaj definicjÄ™ klasycznego modelu liniowego.
2. Wyjaśnij jak teoretycznie mo\na wyobrazić sobie realizację zmiennych losowych
µt ,(t =1,2,..n)
3. Wyjaśnij istotę metody najmniejszych kwadratów.
4. Przedstaw graficzną ilustrację metody najmniejszych kwadratów dla modelu z jedną
zmienną objaśniającą.
dr Duaan Bogdanov 7
Ekonometria 1


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
3 dobór zmiennych do liniowego modelu ekonometrycznego
2 ćwiczenia dobór zmiennych do liniowego modelu ekonometrycznego
6 własności estymatora parametrów klasycznego modelu liniowego uzyskanego metodą najmniejszych kwadr
8 wnioskowanie na podstawie modelu ekonometrycznego prognozowanie ekonometryczne
Statystyki pozycyjne w procedurach estymacji i ich zastosowania w?daniach ekonomicznych e72
3 ćwiczenia szacowanie parametrów modeli liniowych klasyczną metodą najmniejszych kwadratów
4 ćwiczenia weryfikacja liniowych modeli ekonometrycznych
7 weryfikacja jednorównaniowego modelu liniowego
3 Istotność parametrów modelu regresji liniowej
ekonomietria programowanie liniowe (10 stron)
4 Interpretacja modelu i jego parametrów
PiS15 W05 Estymacja i weryfikacja parametrów populacji
4 Estymacja liniowa wsadowa
4 Estymacja liniowa wsadowa
6 ćwiczenia predykacja na podstawie ekonometrycznych modeli liniowych
Temat 5 I Weryfikacja modelu regresji liniowej
doprowadzanie modelu do postaci liniowej (0)

więcej podobnych podstron