Linux PPP HOWTO: Korzystanie z usług sieciowych w przypadku dynamicznyhc numerów IP Następna strona Poprzednia strona Spis treści 25. Korzystanie z usług sieciowych w przypadku dynamicznyhc numerów IP Jeśli korzystasz z dynamicznych numerów IP (wielu dostawców umożliwi ci korzystanie z PPP jedynie tylko w ten sposób, chyba, że zapłacisz odpowiedno dużą sumę pieniędzy) musisz sobie zdawać z ograniczęć jakie to ze sobą niesie. Po pierwsze korzystanie z usług zewnętrznych działa poprawnie. To znaczy możesz wysłać poczte sendmailem, pobrać pliki przez ftp, korzystać z www,fingera itp. W szczególności możesz odpowiadać na poczte, zostanie zmagazynowana podczas gdy nie było polączenia i zostanie wyłana tuż po jego nawiązaniu. Pamiętaj, że twój komputer nie ejst podłączony do internetu przez 24 godziny, ani nie posiada przy każdym połączeniu tego samego numeru IP. Dlatego nie możesz otrzymywać poczty bezpośrednio na swój komputer i jest bardzo trudno umożliwić twoim kolegom przegładanie twojego serwera www czy ftp. Tak długo kiedy mówimy o Interneie, twój komputer nie istnieje jako pełnoprawny, unikalny, cały czas osiągalny komputer internetowy ponieważ nie posiada jednoznacznego, stałego numeru IP (pamietaj, że numer IP nie jest przydzielony do komputera tylko do linii telefonicznej, gdy nie jesteś połączony z "twojgo" numeru IP korzysta ktoś inny. Jeśli uruchimisz serwer WWW (lub inna usługę), nikt o niej nie wie, CHYBA, że ktoś wie, że twój komputer jest w tej chwili podłączony do internetu i zna numer IP, którego w danej chwili używasz. Taką informację można zdobyć na wiele sposobów, możesz informować ludzi telefonicznie, listowanie, zostawić ospowiednie inforamcje w pliku  /.plan na komputerze dostawcy (pod warunkiem, że masz dostęp do interpertera). Nie jest to problem większości użytkowników. Oni chcą jedynie wysyłać i otrzymywać pocztę (korzystając z konta u dostawcy) i korzystać z internetowych serwerów WWW i ftp. Jeśli koniecznie MUSISZ mieć możliwość udostępniania własnych usług, powinieneś otrzymać statyczny numer IP. Albo próbować się ratować metodami opisanymi powyżej... 25.1 Konfiguracja poczty elektronicznej Nawet w przypadku korzystania z dynamicznych adresów IP, możesz tak skonfogurować sendmail, aby wysyłał listy napisane lokalnie na twoim komputerze. Konfiguracja sendmaila może być BARDZO trudna - nie mamy zamiaru uczyć cię, jak to się robi. Powienieneś skonfigurować sendmail podając jako "smart host" komputer pocztowy twojego dostawc (opcja DS w pliku /etc/sendmail.cf). Szczegółowe instrukcje na temat konfiguracji sendmaila znajdziesz w jego dokumantacji - przyjżyj się plikom m4, które wchodzą w sklad dystrybucji sendmaila. Na pewno znajdziesz tam jeden, który spełni twoje wymagania. Dostępne są również wspaniałe książki na temat sendmaila, lecz zwykle nie nadają się dla początkujących użytkowników. Jeśli już uda ci się skonfigurować sendmaila, bedziesz zapewne chciał tuz po nawiązaniu połązcenia PPP opóżniać kolejkę z listów czekającyh na wysłanie do adresatów gdzieś tam w internecie. W tym celu dodaj do pliku /etc/ppp/ip-up polecenie sendmail -q & Przychodząca poczta jest problemem dla osób korzystających z dynamicznych numerów IP. Rozwiązaniem jest :- skonfigurowanie programu pocztowaego w taki sposób, aby w nagłówku Reply-To: w każadym wychodzącym liście podawał twój adres na komputerze dostawcy. Jeśli możesz, powinieneś tak to wszystko sonfigurować, aby adres podawany w polu FROM był również sdresem twojego konta u dostawcy. ponieranie poczty z konta komputera dostawcy za pomocą programu popclient. Możesz zautomatyzować cały ten proces umiesczając niezbędne polecenia w pliku /etc/ppp/ip-up (pisaliśmy o tym wczśniej). 25.2 Konfiguracja lokalnego serwera DNA Choć możesz korzystać zserwera DNS, który zapewnia ci twój dostawca ISP, możesz również uruchomić lokalny serwer DNS (tylko buforujący) włączany przez sktypt ip-up. Zaletą tego rozwiązania jest osczędność czasu i łącza w przypadku częstego nawiązywania połączeń z tymi samymi komputerami. Konfiguracja serwera DNS do pracy w trybie buforowania jest całkiem prosta (opcja forwarders w pliku /etc/named.boot wskazujaca serwer DNS twojego dostawcy). Książka wydawnictwa O'Reilly "DNS and Bind" odpowie na wszelkie twoje pytania. Dostępny jest również dokument DNS-HOWTO. Jeden z punktów Netykiety mówi: zanim zaczniesz używać drugorzędnego serwera DNS do buforowania, wewnątrz domey twojego dostawcy, spytaj go wpierw o pozwolenie. Poprawnie skonfigurowany serwer DNS nie jest problemem dla twego dostawcy, lecz jeśli popełnisz ajkiś błąd, może wtedy sprawiać kłopoty. Następna strona Poprzednia strona Spis treści