Spawanie acetylenowo - tlenowe
Inna nazwa-spawanie gazowe
Sposób pracy-ręczny
y
ródło ciepła-płomień gazowy
Osłona jeziorka -produkty spalania; topnik w przypadku innych metali niż stal.
Zasada działania - u wylotu końcówki o specjalnej budowie, zamocowanej do korpusu palnika, spala
się mieszanina tlenu z acetylenem. Za pomocą tego płomienia spawacz stapia metal rodzimy
uzyskując jeziorko spoiny. W miarę potrzeby doprowadza ręcznie spoiwo w postaci drutu do
przedniego brzegu jeziorka. W celu uzyskania jednolitego postępującego stapiania spawacz powinien
przesuwać palnik wzdłuż brzegów złącza. Zastosowanie-wyroby lekkie, takie jak przewody
wentylacyjne; rurociągi o małych średnicach.
Płomień acetylenowo - tlenowy
Spalając mieszaninę tlenu z gazem palnym u wylotu dyszy palnika można otrzymać dość wysokie
temperatury.
Niestety przy spalaniu większości mieszanin gazowych płomień ma zbyt niskie temperatury
niewystarczające do spawania wielu metali z wyjątkiem kilku o niskiej temperaturze topnienia.
Jedynym wyjątkiem jest acetylen. Zmieszany z tlenem we właściwym stosunku tworzy płomień o
temperaturze ok. 3100�C co jest wystarczające w licznych zastosowaniach spawalniczych.
Ciepło w spawaniu acetylenowo - tlenowym
W metodzie spawania acetylenowo-tlenowego analiza jest stosunkowo prosta. Ciepło wykorzystywane
do stapiania jest wytworzone przez spalanie acetylenu u wylotu otworu dyszy. Im więcej acetylenu
dostarczamy, tym więcej będzie ciepła, czyli należy sterować dopływem acetylenu. Jeżeli płomień
acetylenowo-tlenowy jest używany do spawania, to dopływ ciepła do złącza zależy też od sprawności
spalania. Maksimum ciepła uzyskuje się wtedy, gdy następuje całkowite spalenie acetylenu w
utleniającym płomieniu, tj. w płomieniu zawierającym więcej tlenu niż jest to niezbędne do związania z
acetylenem. Jednak takie spalanie nie jest zalecane, gdyż nie tworzy płomienia o najwyższej
temperaturze a może spowodować utlenianie się spoiny. Zwykle wybiera się taki stosunek acetylenu
do tlenu, aby otrzymany płomień był neutralny tj. bez nadmiaru żadnego z gazów. Odpowiednie ilości
acetylenu i tlenu nastawia się za pomocą zaworów wbudowanych w palnik. Wskutek tego gaz
dochodzący do dyszy jest kontrolowaną mieszaniną tlenu i acetylenu
Metody spawania gazowego
Rozróżniamy trzy zasadnicze metody spawania gazowego:
Spawanie w lewo-do materiałów o grubości poniżej 3mm.
Spawanie w prawo-do materiałów o grubości powyżej 3mm.
Spawanie w górę-do materiałów wszystkich grubości.
a) Spawanie metodą w lewo-polega na prowadzeniu palnika od strony prawej do lewej, przy
pochyleniu palnika pod kątem od 60�(przy materiałach grubszych), do 10�(przy materiałach
cieńszych). Spoiwo podczas spawania prowadzi się pod kątem około 45�. Przy spawaniu metodą w
lewo spoiwo jest prowadzone przed palnikiem. Płomień palnika roztapia brzegi metalu, tworząc
otworek w dolnej części spawanego materiału. Spawacz prowadzi palnik prawą ręką, postępowym
ruchem w lewo nie czyniąc nim żadnych ruchów bocznych. Bardzo ważne jest aby spoiwo cały czas
było w obrębie płomienia, gdyż rozgrzany jego koniec w zetknięciu z powietrzem szybko się utlenia i
spawacz wprowadza do spoiny tlenki.
b) Spawanie metodą w prawo-stosuje się przeważnie do grubszych materiałów(ponad 3mm)
wymagających ukosowania brzegów. Przy spawaniu w prawo palnik prowadzi się pod kątem 55�,a
spoiwo pod kątem 45�. Spoiwo posuwa się za palnikiem od strony lewej do prawej. Palnikiem nie
wykonuje się żadnych ruchów poprzecznych, lecz prowadzi się go równomiernie ruchem
prostoliniowym wzdłuż brzegów spawanych. Spoiwem trzymanym w jeziorku stopionego metalu
wykonuje się ruch(w kształcie półksiężyca lub elipsy) w kierunku poprzecznym do spoiny. Metodę
spawania w prawo stosuje się do robót odpowiedzialnych, zwłaszcza rurociągów przeznaczonych do
pracy na wysokie ciśnienie i trudne warunki eksploatacyjne (częste zmiany temperatury i ciśnienia)
c) Metodę spawania w górę -stosujemy do wszystkich grubości materiału, przy czym materiał o
grubości powyżej 4mm powinien być spawany przez dwóch spawaczy jednocześnie. Palnik należy
prowadzić pod kątem 30� do osi pionowej, a drut pod kątem około 20�. Palnik prowadzi się
równomiernym ruchem prostoliniowym, a spoiwo ruchem skokowym. Metoda ta pozwala na łatwiejsze
utrzymanie oczka oraz mniejsze zużycie gazów.
y
ródło: www.mechanik.piwko.pl