7.1 Słowa kluczowe i nazwy



























Dalej: 7.2 Zasięg i widoczność zmiennych
W górę: 7. Zmienne
Wstecz: 7. Zmienne






7.1 Słowa kluczowe i nazwy



Nazwy (identyfikatory) są wprowadzane do jednostki kompilacji
(pliku wraz z innymi plikami włączonymi za pomocą
#include)
poprzez deklarację.
Deklaracja określa własności i sposób
interpretacji nazwy (zmiennej, funkcji, itd.).
Zazwyczaj (choć, jak zobaczymy, nie zawsze) deklaracja wiąże się
z definicją, czyli z przydziałem pamięci
na nazwany obiekt. Obowiązuje przy tym „zasada jednej
definicji.''




W jednostce kompilacji nie może być więcej niż
jednej definicji tej samej zmiennej, funkcji, klasy, wyliczenia
lub wzorca.





Zasada ta nie dotyczy jednak deklaracji, które mogą
się zwykle powtarzać.


Język C++ definiuje pewne
słowa kluczowe
jako identyfikatory zarezerwowane:
nie mogą pojawić się w innym znaczeniu niż nadane im w standardzie
języka. W szczególności, nie mogą być użyte jako
identyfikatory (nazwy) zmiennych, funkcji, klas czy przestrzeni nazw.
Poniższa tabela przedstawia słowa kluczowe języka C++. Nie wszystkie
są rzeczywiście używane; niektóre zarezerwowane zostały
dla przyszłych zastosowań.



Tablica 7.1:
Słowa kluczowe języka C++
and
and_eq
asm
auto

bitand
bitor
bool
break

case
catch
char
class

compl
const
const_cast
continue

default
delete
do
double

dynamic_cast
else
enum
explicit

export
extern
false
float

for
friend
goto
if

inline
int
long
mutable

namespace
new
not
not_eq

operator
or
or_eq
private

protected
public
register
reinterpret_cast

return
short
signed
sizeof

static
static_cast
struct
switch

template
this
throw
true

try
typedef
typeid
typename

union
unsigned
using
virtual

void
volatile
wchar_t
while

xor
xor_eq
 
 





Z podanych wyżej słów kluczowych języka C++ nie są
słowami kluczowymi w języku C następujące słowa:



Tablica 7.2:
Słowa kluczowe języka C++ nie
będące słowami
kluczowymi w C
and
and_eq
asm
bitand

bitor
bool
catch
class

compl
const_cast
delete
dynamic_cast

explicit
export
false
friend

inline
mutable
namespace
new

not
not_eq
operator
or

or_eq
private
protected
public

reinterpret_cast
static_cast
struct
template

this
throw
true
try

typeid
typename
using
virtual

wchar_t
xor
xor_eq
 





Legalne identyfikatory, inne niż podane tu słowa kluczowe, mogą
w zasadzie zawierać dowolną liczbę znaków alfanumerycznych
(liter i cyfr) oraz znaki podkreślenia. W szczególności,
inaczej
niż w Javie, nie wolno w nazwach stosować znaków walut
(np. znaku dolara). Tak jak w innych językach, pierwszy znak
nazwy nie może być cyfrą.


Litery duże i małe są rozróżnialne; nazwa
val_X
jest inna niż np. nazwa
val_x.


Przyjęło się, że nazwy zmiennych piszemy małymi literami,
nazwy typów wielu programistów rozpoczyna od dużej litery, a nazwy
stałych zdefiniowanych przez dyrektywę preprocesora

#define - samymi dużymi literami.


Jeśli nazwa składa się z kilku
słów, to oddzielamy je znakami podkreślenia
(
numer_klienta) lub każde słowo, z wyjątkiem, być
może, pierwszego, rozpoczynamy od litery dużej
(
numerKlienta) - jest to tzw. notacja węgierska.













Dalej: 7.2 Zasięg i widoczność zmiennych
W górę: 7. Zmienne
Wstecz: 7. Zmienne



T.R. Werner, 24 wrzesnia
2007, godz. 22:51