Laboratorium obróbki plastycznej
Temat: Wpływ drogi odkształcenia na technologiczną plastyczność materiałów
Mechanizmy odkształcenia plastycznego w kryształach:
- poślizg:
- bliźniakowanie:
Sieć płaskocentryczna posiada 12 systemów poślizgu, regularnie przestrzennie centrowana 12 systemów poślizgu, heksagonalna 3 systemy poślizgu.
Wzór Schmidta - Boasa (dotyczy uruchamiania płaszczyzn poślizgu):
dla równoległych i prostopadłych
nie nastąpi poślizg
Dla polikryształów - poślizg nastąpi najszybciej w płaszczyznach uprzywilejowanych, tzn. ukierunkowanych zgodnie z kierunkiem działania siły.
Wpływ granicy ziaren na odkształcenie:
Rozciąganie: Ściskanie: Umowna krzywa umocnienia:
Wzór Ludwiga dla materiałów wyżarzonych:
Wzór Swifta dla materiałów umocnionych:
Klasyfikacja funkcji naprężenia uplastyczniającego:
Grupa I - stanowi funkcje uwzględniające jedynie wielkość odkształcenia
Grupa II - uwzględnia temperaturę, prędkość, wielkość bieżącego odkształcenia
Grupa III - to co grupa II oraz stan wewnętrzny materiału
Grupa IV - temperaturę, prędkość, wielkość odkształceń oraz czas
Grupa V - uwzględnia zmianę orientacji osi głównych stanu odkształcenia
w trakcie kształtowania lub w kolejnych fazach i etapach kształtowania
Przy rozciąganiu i ściskaniu przy odpowiedniej częstotliwości momentu skręcającego wraz z siłą rozciągającą (ściskającą) można uzyskać 3 krotnie większy gniot (rozciąganie) przy mniejszej wartości siły.
Wnioski
Znajomość podstawowych zależności praw rządzących mechanizmami odkształcenia materiałów jest nieodzowna w projektowaniu i rozumieniu zjawisk zachodzących w czasie procesów obróbki plastycznej. Dzięki tym zależnością można określić maksymalną plastyczność materiału w danych warunkach a przez to przydatność materiału do konkretnych procesów przeróbki plastycznej.
Wyciskanie:
Badanie materiałów powłokowych - blach. Próba tłoczności blach Erichsena.
Próbę tę przeprowadza się dla blach o grubości od 0,1 [mm] do 2 [mm]. Bada się pasy blachy o szerokości około 90 [mm]. Wytłaczamy do momentu pojawienia się pęknięcia prześwitującego (na całej grubości blachy). Mierzymy w tej próbie odległość na jaką przesunie się stempel wyciskający do momentu pojawienia się pęknięcia.
Nacisk stempla na blachę wynosi 10 [kN], prędkość jego posuwu
5 - 10 [mm/min].
Po przeprowadzonym badaniu nadaje się badanej blasze indeks: IE20=...[mm]
Oraz określa się czy jest to blacha płytko tłoczna (P), głęboko tłoczna (G),
tłoczna (T).