BIOMECHATRONIKA 16.12.2011

Zakrzepowo-zarostowe zapalenie tętnic - choroba o charakterze zapalnym, dot. małych i średnich naczyń (żył i tętnic). Jej charakterystyczną cechą jest postępujący przebieg z zajęciem pewnych segmentów naczyniowych, co w efekcie prowadzi do ich zamknięcia.

Rodzaje tętniaków:

• prawdziwy:

- rzekomy:

• rozwarstwiony:

Ostre niedokrwienie nogi występuje z powodu zatoru, ostrego zakrzepu lub urazu. Najczęściej jednak z powodu zatoru, kiedy materiał zatorowy przemieszcza się do serca.

W przypadku nóg ból pojawia się przy chodzeniu. Z racji tego chory musi się co jakiś czas zatrzymać.

Pierwotne nowotwory kości mogą pochodzić z tkanki chrzęstnej, kostnej i naczyniowej.

Zwykle są one łagodne. Są to m.in. kostniaki, chrzęstniaki i naczyniaki.

Złośliwe nowotwory kości stanowią ok. 7% wszystkich nowotworów złośliwych wieku dziecięcego. Częstość ich występowania rośnie wraz z wiekiem dziecka.

Powodem ok. 50% przypadków amputacji kończyn dolnych w Polsce jest cukrzyca. Najpoważniejsze problemy wynikające z tej choroby pochodzą z pogorszenia ukrwienia w obrębie stopy. Początkowo występują trudności w poruszaniu się i przewlekłe dolegliwości bólowe; nieleczona może prowadzić do amputacji.

Amputacji kończyn dolnych dokonuje się również w przypadku wad wrodzonych, uniemożliwiających normalne funkcjonowanie człowieka. Należą do nich różnego rodzaju deformacje kończyn.

W wyniku amputacji kończyny tworzy się sztucznie nowy organ - kikut, który musi odpowiadać nowoczesnej protezie - amputacja zatem nie jest do końca destrukcją, może być uważana za 1 etap rekonstrukcji funkcjonowania pacjenta.

Chirurg zawsze będzie próbował amputować kończynę tak, aby uratować jak największą jej część. Ogólna zasada amputacji: im więcej zostawionych stawów, tym lepiej. Nie jest więc ważna długość samego kikuta, ważne jest zachowanie stawu.

Rozważając poziomy amputacji chirurg powinien bazować nie tylko na stanie, w jakim znajduje się pacjent, ale także na swoim doświadczeniu w podobnych przypadkach (każda amputacja, nawet tej samej kończyny, ale u różnych ludzi, jest zupełnie inna).

Zależnie od kikuta usystematyzowane są rodzaje protez:

1. Protezy na kikut po wyłuszczeniu w stawie nadgarstkowym.

2. Protezy na długi kikut przedramienia.

3. Protezy na średni i krótki kikut przedramienia

4. Protezy na bardzo krótki kikut przedramienia.

5. Protezy na kikut po wyłuszczeniu w stawie łokciowym.

6. Protezy ramienia z żywicy.

7. Protezy na kikut po amputacji w obrębie szyjki kości ramieniowej i wyłuszczeniu w stawie barkowym.

8. Protezy kosmetyczne na kikut po amputacji w obrębie obręczy barkowej.

9. Protezy kosmetyczne na bardzo długi kikut ramienia.

Przywrócenie czynności kończyny uzależnione jest od:

• ogólnej wydolności psychicznej i fizycznej chorego,

• poziomu odcięcia kończyny,

• kikuta poamputacyjnego,

• protezy,

• rehabilitacji.

Utraconej funkcji kończyny nie można przywrócić u chorego, który nie godzi się z jej utratą, czy też zastąpieniem protezą.

Problem poziomów odcięcia kończyny:

w miarę odejmowania kończyny na coraz to wyższym poziomie dochodzi do utraty coraz większej liczby stawów, co powoduje zmniejszenie siły kończyny w związku z utratą mięśni oraz skróceniem dźwigni kikuta zawiadamiającego protezą, która staje się cięższa i coraz bardziej skomplikowana.

Ograniczenia funkcji protezy:

• bez stawu skokowego nie można podskoczyć,

• bez stawu kolanowego nie można biegać,

• bez stawu biodrowego można poruszać się tylko bardzo powoli.

Rehabilitacja ma na celu doprowadzenie do normy stanu zdrowia pacjenta, zarówno fizycznego, jak i psychicznego celem przywrócenia mu należnego miejsca w społeczeństwie.

Etapy rehabilitacji:

• przedamputacyjny,

• poamputacyjny,

• po zamocowaniu protezy tymczasowej

• po zamacowaniu protezy stałej.

Usprawnianie rozpoczyna się w parę dni po zabiegu operacyjnym, kiedy chory jest jeszcze w łóżku. W tym czasie zwraca się uwagę na odpowiednią postawę pacjenta i ułożenie kikuta.

Z tego względu łózko powinno być proste, równe i wystarczająco twarde, aby pacjent się „nie zapadał”, ale na tyle miękkie, aby mógł on odczuwać względny komfort.

---