Podstawy Psychologii I Socjologii, Globalne ocieplenie1 baza, Globalne ocieplenie jest terminem używanym do określenia wzrostu średniej temperatury ziemskiej atmosfery i oceanów


Topnienie lodowców - Klimat polarny

Klimat polarny to najsurowszy klimat na kuli ziemskiej głównie ze względu na niskie temperatury powietrza - w środkowej części Antarktydy (półkula południowa) przeciętna temperatura w zimie wynosi ok. -60°C do -70°C, w lecie nieco cieplej od -30°C do -50°C. Najcieplejszym obszarem jest wybrzeże, szczególnie okolice Półwyspu Antarktycznego - styczeń przeciętnie +1°C. Poza tym klimat polarny charakteryzują silne wiatry i burze śnieżne.

Natomiast klimat Arktyki (półkula północna) jest zróżnicowany, ponieważ zależy od szerokości geograficznej oraz położenia względem dużych zbiorników wodnych. Najniższą temperaturę powietrza odnotowano na terenie Jukonu, w Jakucji i Grenlandii i wynosiła ona -70°C. Najwyższe arktyczne temperatury średnie spotyka się na Arktyce morskiej, a więc na Aleutach, Islandii i północy Europy.

Głównymi cechami tego klimatu są długie zimy, podczas których dominują niskie temperatury oraz krótkie lata. Pomiędzy poszczególnymi obszarami występują jednak pewne różnice, wynikające z wielkości obszaru (np. w dwóch miejscach w Grenlandii oddalonych zaledwie o 8° szerokości geograficznej można zauważyć aż do 14°C różnicy, jeśli chodzi o średnie temperatury).

Typy klimatów polarnych:

  1. subpolarny - temperatura najcieplejszego miesiąca nieco powyżej 0°C występowanie: Alaska, północna Kanada, północna Syberia,

  2. polarny - ujemne temperatury przez cały rok, opady zawsze śnieżne występowanie: Antarktyda, Grenlandia, północne krańce Ameryki Północnej oraz Azji i niewielkie obszary w północnej Europie.

Aby lodowiec mógł powstać, muszą być spełnione określone warunki klimatyczne. Są to warunki, jakie panują w strefach zimnych i w wysokich górach. Opad śniegu musi przewyższać ilość śniegu, który topnieje. Śnieg gromadzi się, a następnie pod wpływem zarówno temperatury, jak i ciśnienia przekształca się - najpierw w firn (jest to ziarnisty śnieg), a później w lód lodowcowy.

Wyróżnia się dwa podstawowe typy lodowców. Są nimi:

  1. lodowce górskie,

  2. lodowce kontynentalne (lądolody).

Kształt lodowców górskich dostosowuje się do rzeźby terenu. Lądolód jest rozległą, jednolitą pokrywą lodową i zajmuje cały kontynent lub jego znaczną część. Współczesne lądolody występują na Antarktydzie i Grenlandii i mają do 4 km miąższości. W przeszłości zajmowały znacznie większe obszary lądowe. Zarówno lodowce górskie, jak i kontynentalne powstają powyżej linii wiecznego śniegu. Lodowce są jednym z głównych czynników przeobrażania powierzchni Ziemi. Poniżej linii wiecznego śniegu stopniowo zanikają na skutek topnienia (ablacji).

Topnienie lodowców - Czynniki klimatotwórcze

Klimat zmienia się pod wpływem czynników, które nazywamy czynnikami klimatotwórczymi. Wyróżniamy następujące rodzaje czynników wpływających na klimat:

  1. antropogeniczne (spowodowane przez człowieka), zaliczamy do nich:

  • naturalne, do których zaliczamy: