system ochrony pracy, 2


Dr inż. Marcin Krause

System ochrony pracy

Literatura

  1. Państwowa Inspekcja pracy http://www.pip.gov.pl.

  2. Centralny Instytut Ochrony Pracy http://www.ciop.pl.

Nadrzędnym organem administracji centralnej w Polsce w zakresie ochrony pracy jest Minister Pracy i Polityki Społecznej, który odpowiada za działy: praca; zabezpieczenie społeczne; sprawy rodziny.

Dział praca obejmuje sprawy: zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu; stosunków pracy i warunków pracy; wynagrodzeń i świadczeń pracowniczych; zbiorowych stosunków pracy i sporów zbiorowych; związków zawodowych i organizacji pracodawców.

Podmioty funkcjonujące w systemie ochrony pracy w Polsce obejmują m.in.:

Podmioty funkcjonujące w systemie ochrony pracy w Polsce można umownie podzielić na trzy sektory różniące się usytuowaniem, zakresem uprawnień i obowiązków oraz odpowiedzialnością w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy:

Na szczeblu przedsiębiorstwa i/lub zakładu pracy podmioty systemu ochrony pracy można umownie podzielić na trzy grupy organów kompetentnych w zakresie nadzoru, kontroli i doradztwa w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy:

Najważniejszymi organami państwowego nadzoru i kontroli nad warunkami pracy są:

Innymi specjalistycznymi organami państwowego nadzoru i kontroli są m.in.: sądy, prokuratura, policja, urzędy skarbowe, urzędy pracy; Polskie Centrum Badań i Certyfikacji (PCBC); Polskie Centrum Akredytacji (PCA); Główny Urząd Statystyczny (GUS); Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS); Najwyższa Izba Kontroli (NIK); Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK); Główny Inspektorat Weterynarii (GIW); Główny Inspektorat Transportu Drogowego (GITD); Główny Inspektorat Ochrony Środowiska (GIOŚ); Biuro do spraw Substancji Chemicznych.

Wśród organów państwowego nadzoru i kontroli nad warunkami pracy wiodącą rolę w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy pełnią Państwowa Inspekcja Pracy oraz Państwowa Inspekcja Sanitarna.

Państwowa Inspekcja Pracy (PIP) jest organem nadzoru i kontroli przestrzegania prawa pracy, w tym przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy. Państwowa Inspekcja Pracy podlega Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej, a nadzór nad nią sprawuje Rada Ochrony Pracy (ROP). Państwowa Inspekcja Pracy posiada najszerszy zakres uprawnień w dziedzinie nadzoru nad warunkami pracy, a w zakresie swego działania współdziała z innych organami nadzoru i kontroli warunków pracy, organizacjami pracodawców, związkami zawodowymi i społeczną inspekcją pracy. Organami Państwowej Inspekcji Pracy są Główny Inspektor Pracy, okręgowi inspektorzy pracy, inspektorzy pracy, a jednostkami organizacyjnymi są Główny Inspektorat Pracy (GIP) i okręgowe inspektoraty pracy (OIP). Państwowa Inspekcja Pracy prowadzi Ośrodek Szkolenia Państwowej Inspekcji Pracy we Wrocławiu (OSPIP).

Państwowa Inspekcja Sanitarna (PIS, SANEPID) jest organem nadzoru i kontroli przestrzegania zasad, przepisów higieny pracy i warunków pracy w celu ochrony zdrowia ludzkiego przed wpływem czynników szkodliwych dla zdrowia i uciążliwych. Państwowa Inspekcja Sanitarna podlega Ministrowi Zdrowia. Organami Państwowej Inspekcji Sanitarnej są m.in. Główny Inspektor Sanitarny, wojewódzcy inspektorzy sanitarni, powiatowi inspektorzy sanitarni, graniczni inspektorzy sanitarni, a jednostkami organizacyjnymi są m.in. Wojewódzkie oraz Powiatowe Stacje Sanitarno-Epidemiologiczne.

Pracownicy, w celu reprezentacji obrony swoich praw i interesów, mają prawo tworzyć związki zawodowe. Związki zawodowe oraz kierowana przez nie społeczna inspekcja pracy sprawują w zakładach pracy społeczny nadzór nad warunkami pracy.

Wszyscy pracownicy mają prawo zrzeszania się w związki zawodowe. Związki zawodowe i ich organizacje mają prawo do rokowań, w szczególności w celu rozwiązania sporów zbiorowych i zawierania układów zbiorowych. Każdy pracodawca obowiązany jest do stworzenia możliwości działania organizacjom związkowym.

Społeczna inspekcja pracy (sip) sprawuje społeczną kontrolę przestrzegania prawa pracy, w tym przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy. Jest ona służbą pełnioną przez pracowników, która ma na celu zapewnienie przez pracodawcę bezpiecznych i higienicznych warunków pracy oraz ochrony uprawnień pracowniczych. Kierują nią zakładowe organizacje związkowe, a jej organami są społeczni inspektorzy pracy (zakładowy społeczny inspektor pracy, wydziałowi/grupowi społeczni inspektorzy pracy).

Najważniejsze organy kontrolne i doradcze działające na rzecz pracodawcy:

Innymi organami kontrolnymi i doradczymi działającymi na rzecz pracodawcy są m.in.: komórka ds. systemu zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy lub komórka ds. zintegrowanego systemu zarządzania; firmy i ośrodki szkoleniowe oraz firmy i jednostki doradczo-konsultingowe; uczelnie oraz inne jednostki naukowo-badawcze i badawczo-rozwojowe; organizacje zawodowe i naukowo-techniczne.

Służba bezpieczeństwa i higieny pracy (służba bhp) jest wyodrębnioną w strukturze zakładu pracy jednoosobową lub wieloosobową jednostką organizacyjną, która podlega bezpośrednio pracodawcy oraz pełni funkcje doradcze i kontrolne w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy. Pracodawca tworzy służbę bhp, powierza wykonywanie zadań tej służby pracownikowi zatrudnionemu przy innej pracy, sam wykonuje zadania tej służby lub zleca wykonywanie zadań tej służby podmiotowi zewnętrznemu, w zależności od: rodzaju prowadzonej działalności, liczby zatrudnionych pracowników, warunków pracy w zakładzie pracy, nasilenia zagrożeń zawodowych.

Służba medycyny pracy jest służbą utworzoną w celu ochrony zdrowia pracujących przed wpływem niekorzystnych warunków związanych ze środowiskiem pracy i sposobem jej wykonywania oraz sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi. Obowiązek objęcia pracowników profilaktyczną opieką zdrowotną spoczywa na pracodawcy. Zadania służby medycyny pracy wykonują: lekarze, pielęgniarki, psycholodzy i inne osoby o kwalifikacjach zawodowych niezbędnych do wykonywania wielodyscyplinarnych zadań tej służby oraz jednostki badawczo-rozwojowe i jednostki organizacyjne uczelni medycznych, prowadzące działalność w dziedzinie medycyny pracy.

Komisja bezpieczeństwa i higieny pracy (komisja bhp) jest organem doradczym i opiniodawczym pracodawcy w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, który zatrudnia więcej niż 250 pracowników. W skład komisji bhp: wchodzą pracownicy służby bhp, lekarz medycyny pracy, społeczny inspektor pracy, a także przedstawiciele pracowników wybrani przez zakładową organizację związkową lub w przypadku jej braku przez pracowników w trybie przyjętym w zakładzie pracy.

Ważną rolę w zakresie nauki i edukacji w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy pełnią uczelnie (np. politechniki, uniwersytety), które prowadzą działalność naukowo-badawczą i badawczo-rozwojową oraz realizują kształcenie na studiach wyższych i studiach podyplomowych na kierunku lub specjalności w zakresie „bezpieczeństwa i higieny pracy”.

Najważniejszymi jednostkami naukowo-badawczymi i badawczo-rozwojowymi (poza jednostkami organizacyjnymi uczelni) w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy są m.in.:

Wśród jednostek naukowo-badawczych i badawczo-rozwojowych wiodącą rolę w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy pełnią Centralny Instytut Ochrony Pracy oraz Instytut Medycyny Pracy.

Centralny Instytut Ochrony Pracy Państwowy Instytut Badawczy w Warszawie (CIOP-PIB) jest państwową jednostką organizacyjną, posiadającą osobowość prawną, nadzorowaną przez Ministra Pracy i Polityki Społecznej, powstałą w 1950 roku w miejsce Wzorcowni Urządzeń Bezpieczeństwa i Higieny Pracy. CIOP-PIB jest podstawową placówką naukowo-badawczą w Polsce zajmującą się kompleksowo problematyką kształtowania warunków pracy zgodnie z psychofizycznymi możliwościami człowieka. Działalność naukowa Instytutu obejmuje badania i prace rozwojowe prowadzące do nowych rozwiązań technicznych i organizacyjnych w zakresie ochrony pracy w dziedzinie bezpieczeństwa pracy, higieny pracy i ergonomii oraz wykonywanie innych zadań szczególnie ważnych dla osiągnięcia celów polityki społeczno-gospodarczej państwa w tej dziedzinie.

Instytut Medycyny Pracy (IMP) jest jednostką naukowo-badawczą nadzorowaną przez Ministra Zdrowia, powstałą w 1954 roku w wyniku wyodrębnienia Instytutu z Akademii Medycznej w Łodzi. IMP jest podstawową placówką naukowo-badawczą zajmującą się problematyką zdrowia publicznego, zdrowia środowiskowego oraz wszelkimi dziedzinami powiązanymi z szeroko rozumianą medycyną pracy, wiodącym w kraju ośrodkiem szkolenia kadr specjalistów medycyny pracy, zdrowia publicznego i zdrowia środowiskowego. Działalność naukowa Instytutu obejmuje badania i prace rozwojowe w zakresie ochrony zdrowia pracujących w obszarach: medycyny pracy, medycyny środowiskowej, zdrowia publicznego, higieny pracy, ochrony radiologicznej, toksykologii, epidemiologii, fizjologii, psychologii, socjologii pracy i ergonomii, patologii zawodowej.

Najważniejszymi organizacjami zawodowymi i naukowo-technicznymi skupiającymi pracowników służby bhp, lekarzy medycyny pracy i higienistów pracy są m.in.:

1



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
System ochrony pracy i nadzór nad warunkami pracy, BHP(5)
elementy systemu ochrony pracy
System ochrony pracy w Polsce, Prawo i administracja, prawo pracy, prawo ochrony pracy
System ochrony pracy w Polsce
W1 system ochrony pracy[1], notatki z wykładów
System ochrony pracy, BHP(5)
SYSTEM OCHRONY PRACY W POLSCE, BECHAPOWIEC
Systemy ochrony pracy w wybranych krajach Unii Europejskiej, bhp
system ochrony pracy, Szkoła Przemek, Zarządzanie bezpieczeństwem pracy dr.krauze, FW ZZIP 12 Zarza
System ochrony pracy 2
System ochrony pracy w Polsce
System ochrony pracy i nadzór nad warunkami pracy, BHP(5)
System ochrony pracy w Polsce
System prawny ochrony pracy w Polsce, BHP(5)
Scharakteryzować istniejący system nadzoru nad warunkami pracy, Prawna ochrona pracy
Praca w systemie równoważnym a karmienie piersią, Prawna ochrona pracy, Kadry i Płace(1)

więcej podobnych podstron