Inflacja popytowa - zjawisko spadku siły nabywczej pieniądza (wzrostu cen w gospodarce), zachodzące gdy podaż pieniędzy na rynku przekracza wartość towarów i usług. W sytuacji wzrostu ilości pieniądza na rynku cena równowagi między popytem a podażą stabilizuje się na wyższym poziomie.
Z uwagi na przyczynę wzrostu popytu wyróżniamy dwa rodzaje inflacji popytowej: inflację finansową i inflację kosztową.
Inflacja finansowa Inflacja finansowa to rodzaj inflacji popytowej spowodowany wzrostem wydatków rządowych przy niezmienionych dochodach z podatków.
Inflacja kredytowa Inflacja kredytowa to rodzaj inflacji popytowej spowodowany przez nadmierne zaciąganie pożyczek bankowych.
Inflacja kosztowa (dostawców) jest pojęciem stworzonym przez kosztową teorię inflacji. Według tej teorii, nie można założyć wysokiej elastyczności cen. Ceny bowiem administrowane są przez monopole. Przyczyna inflacji jest niezależna od agregatowego popytu na towary.
W ramach inflacji kosztowej wyróżniamy cztery rodzaje inflacji:
inflacja płacowa - wzrost płac jest niezależny od popytu na pracę
inflacja ciągniona przez zyski - monopoliści podnoszą ceny na wyroby, niezależnie od popytu na nie
inflacja ciągniona przez ceny dóbr importowanych - wzrost cen towarów sprzedawanych na terenie kraju spowodowany jest wzrostem cen produktów i półproduktów importowanych
inflacja ciągniona przez podatki - wzrost cen spowodowany jest zwiększeniem podatków - wzrost opodatkowania "przerzuca" się na ceny
Inflację kosztową zwalczać można za pomocą ustawodawstwa antymonopolowego i polityki propodażowej.
Inflacja kosztowa jest efektem ogólnego wzrostu kosztów albo naturalnego bądź sztucznego ograniczania globalnej podaży na rynku przy stałym popycie globalnym. Ten rodzaj inflacji jest spowodowany wzrostem każdego ze składników kosztów (przy założeniu, że pozostałe nie ulegają zmniejszeniu), na przykład wzrostem płac, cen surowców i produktów importowanych, cen surowców i półfabrykatów pochodzenia krajowego, narzutów na płace (m.in. składek na ubezpieczenie społeczne), a także innych składników kosztów (kosztów płaconych odsetek od kredytów bankowych, kosztów dzierżawy itd.). Przyczyną zwiększenia się kosztów może być wytwarzanie w nieoptymalnej skali produkcji lub wysokie koszty stałe przy niewykorzystanych zdolnościach produkcyjnych, a także podniesienie podatków (nie są składnikiem kosztów, ale uwzględnia się je w kalkulacji cen).