EOZYNKA DLA KAMILKI

Za pomocą mikroprocesorowego oświetlacza emitującego światło polichromatyczne oświetlano prostopadłościenną kuwetę zawierającą roztwór eozyny i badano jej fluorescencję po zastosowaniu różnych filtrów. Kuwetę oświetlano wiązką światła i obserwowano kolor, jak również długość emitowanej wiązki. Kolejne pomiary polegały na zmianie filtrów, przez które przechodziło światło. Moc urządzenia nastawiono na 70%. Odległość między oświetlaczem a kuwetą wynosiła 3cm, natomiast długość kuwety 50cm. Obserwacje umieszczono w tabeli.

Zastosowany filtr	Barwa światła	Długość fluoryzującej	Długość propagacji
		wpadającego	zielonej wiązki [cm]	promienia
nr 1	białe	5	Wypada poza kuwetę, czyli 50cm
nr 2	zielone	0	16 cm (żółte)
nr 3	czerwone	0	Wypada poza kuwetę - 50cm (czerwone)
nr 4	białe	4,5	Wypada poza kuwetę - 50cm
"zielone" okulary	zielone	0	13cm (żółte)
"żółte" okulary	żółte	0	19cm (żółte)
granatowa, matowa folia	niebieskie	3,5	19,5cm
matowe szkło	białe	2,5	Wypada poza kuwetę - 50cm
pomarańczowa folia	pomarańczowe	3	Wypada poza kuwetę - 50cm

Eozyna jest substancją wykazującą fluorescencję. Fluorescencja to zjawisko emitowania światła przez wzbudzony atom lub cząsteczkę, trwające wyłącznie podczas działania czynnika wzbudzającego. W szczególności fluorescencja może dotyczyć fotoluminescencji, gdzie czynnikiem wywołującym wzbudzenie atomu czy cząsteczki jest absorpcja (pochłonięcie) kwantu światła widzialnego. Zgodnie z prawem Stokesa, emitowanie światła następuje pod wpływem pochłonięcia fali elektromagnetycznej o większej energii niż energia światła emitowanego. Zdolność filtrów do ograniczania fluorescencji eozyny zależy od ich barwy. Miarą intensywności fluorescencji w wykonywanym doświadczeniu jest długość wiązki emitowanego światła zielonego. Światło białe powoduje największą fluorescencję eozyny (długość fluoryzującej zielonej wiązki - 5cm), ponieważ przepuszcza wszystkie długości fal, które mogą zostać zaabsorbowane. Światło czerwone (czyli to o najniższej energii) nie powoduje wzbudzenia próbki. W przypadku, gdy energia fali wzrasta, spada jej długość, co wynika z danych w poniższej tabeli (źródło: internet). Wówczas powinno się zaobserwować coraz większą intensywność fluorescencji próbki.

Barwa	Długość fali lambda [nm]	Energia fali [eV]
Fioletowa	360 - 440	(3,44 - 2,82) ×10^-18
Niebieska	440 - 500	(2,81 - 2,48 )×10^-18
Zielona	500 - 580	(2,47 - 2,14) ×10^-18
Żółta	580 - 590	(2,13 - 2,10) ×10^-18
Pomarańczowa	590 - 640	(2,09 - 1,94) ×10^-18
Czerwona	640 - 780	(1,93 - 1,59) ×10^-18

Zatem, im dłuższa długość drogi optycznej zielonej wiązki tym wyższa musiała być energia wiązki światła wpadająca do kuwety. Wyniki doświadczenia powinny potwierdzić tę tezę. Przyczyną błędów w interpretacji zjawiska mogą być: niewłaściwe rozpoznanie barw światła wpadającego do kuwety i nieprawidłowe zmierzenie długości wiązki światła.

---