Katecheza 57

Gra dydaktyczna

· Wierność Panu Bogu jest dla każdego ochrzczonego zadaniem otrzymanym na chrzcie świętym.	· Maria Goretti umierając przebaczyła swemu zabójcy.	· Św. Dominik Savio zrozumiał, że wierność Bogu czyni z człowieka świętego.
Dzieci z Fatimy okazywały wierność Bogu Przymierza przez modlitwę i odpowiedzialność za wykonywaną pracę.	· Przyjaciele Boga okazywali Mu swe posłuszeństwo.	· Dla przyjaciół Boga najważniejszym jest On sam.
· W jaki sposób człowiek może być wiernym przymierzu Pana Boga z ludźmi, czytaliśmy w opowiadaniach o Noem, Abrahamie i Mojżeszu.	· Pan Bóg od człowieka oczekuje także wierności.	· Bóg jest wierny zawartemu z człowiekiem przymierzu.
· Przyjaźń między człowiekiem a Bogiem nazwaliśmy przymierzem.	· Wierzymy, że w pokarmie, który nam Jezus daje podczas Eucharystii, jest On prawdziwie obecny i zapewnia nam życie wieczne z Nim.	· Podczas Eucharystii Jezus jest prawdziwym pokarmem, który Bóg obiecał już Izraelitom na pustyni.
· Prawdziwie, Pan Jezus daje siebie ludziom za pokarm i napój.	· W tym, co teraz czynimy podczas każdej Eucharystii, spełnia się kolejna obietnica Boża.	· Podczas Mszy Świętej uobecniamy ofiarę Jezusa złożoną za przyjaźń ludzi z Bogiem.
· Podczas Mszy Świętej uobecniamy oddanie się Jezusa Ojcu za ludzi.	· Podczas każdej Mszy Świętej, nazywanej też Eucharystią, uobecniamy to, co Jezus Chrystus uczynił na krzyżu.	· Jezus w rozmowie z Żydami nawiązał do daru manny na pustyni i powiedział, że Pan Bóg da ludziom jeszcze innym pokarm.
· Pan Bóg wobec braku zaufania ludzi nie opuszcza ich.	· Szemranie Izraelitów obrazuje to, że ludzie bardzo często nie obdarowują Boga prawdziwym zaufaniem w Jego bliskość i opiekę nad nimi.	Jezus powiedział, że On sam jest pokarmem na życie wieczne.
W tym co Pan Jezus uczynił w Wieczerniku, spełnia się kolejna obietnica Boża.	· Nowe Przymierze to doskonałe i wieczne przymierze, które zawarł Bóg ze wszystkimi ludźmi. Dokonało się ono przez śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa.	· Cała wspólnota Kościoła, która jest rodziną Bożą, spotyka się przy ołtarzu na uczcie ofiarnej, by składać ofiarę Jezusa i dziękować Bogu za Jego przymierze.
· Jezus składa jedną ofiarę, ale w różny sposób. Na krzyżu umiera - jest to ofiara krwawa. A kiedy przemienia chleb i wino w swoje Ciało i Krew, składa ofiarę bezkrwawą.	· Ofiara w Wieczerniku poprzedziła ofiarę na krzyżu.	· Jezus przemienił chleb w swoje Ciało, a wino w Krew, zapowiadając Apostołom, że odda siebie samego, złoży ofiarę, by nas wyzwolić z niewoli zła i grzechu.
· W czasie tej uczty, którą nazywamy Ostatnią Wieczerzą, Jezus powierzył swym uczniom, a przez nich całemu Kościołowi, Eucharystię - znak przyjaźni Boga.	· Dzień przed swoją śmiercią, w Wielki Czwartek, Jezus spotkał się z Apostołami na uczcie paschalnej w Wieczerniku, by wspólnie z nimi dziękować Bogu.	· Jezus przyszedł na świat, by uwolnić ludzi z niewoli grzechu, nawrócić ich i przyprowadzić z powrotem do Ojca, czyli zbawić.
· Jezus oddał swoje życie na krzyżu na znak przymierza Boga z wszystkimi ludźmi.	· Bóg przez Jezusa zawarł z ludźmi Nowe Przymierze.	· Uroczystość Paschy była zapowiedzią innego przymierza i wyzwolenia wszystkich ludzi z niewoli grzechu.
· Izraelici spotykali się przy stole na wspólnej uczcie, by wspominając wydarzenia wyjścia z niewoli, dziękować za wszystko Bogu. Bóg był najważniejszą Osobą w czasie tego spotkania.	· Patrząc na krzyż, łatwiej przeżywać trudne chwile.	· Krzyż jest znakiem przyjaźni Boga, znakiem Jego miłości do ciebie.
· Krzyż jest znakiem rozpoznawczym dla wszystkich chrześcijan.	· Wiara w obecność Jezusa jest dla nas umocnieniem i radością.	· Ten, który umarł na krzyżu, a potem zmartwychwstał, jest z nami.
Wielu ludzi słysząc albo czytając zapowiedzi o męce i śmierci, nie chce uwierzyć, że Bóg na wiele wieków przed narodzeniem swego Syna zapowiedział, co stanie się z Jezusem - Bożym Wysłańcem, z Bożym Sługą.	· Pan Jezus wiedział, że przyjmując śmierć wypełnia wszystkie zapowiedzi o mającym przyjść na świat Mesjaszu -Zbawicielu ludzi.	· Pan Jezus dokładnie wiedział, co Go spotka. Wiedząc o tym, przyjął śmierć i dlatego szedł do Jerozolimy.
· Śmierć Jezusa dokonała się na Kalwarii.	· W Ewangelii według św. Łukasza wspomniane zostaje o tym, że Pan Jezus szedł do Jerozolimy, gdzie miał w niedługim czasie umrzeć na krzyżu.	· Podczas Eucharystii zmartwychwstały Jezus domaga się od uczestniczących w niej, podobnie jak od Apostołów, wiary w to, że On z nami się spotyka.
· Podczas Eucharystii zmartwychwstały Jezus pozwala nam uczestniczyć w wypełnianiu się obietnic danych ludziom przez Boga o ich ostatecznym wyzwoleniu z mocy śmierci.	· Podczas Eucharystii zmartwychwstały Jezus naucza nas, podobnie jak w czasach, kiedy żył na ziemi wśród ludzi.	· Nasze spotkanie ze zmartwychwstałym Jezusem ma miejsce podczas każdej Eucharystii.
· Podobnie jak Apostołowie - możemy i my spotykać się ze zmartwychwstałym Jezusem.	Kiedy Apostołowie uwierzyli, że Jezus prawdziwie żyje, byli gotowi nie tylko mówić ludziom: Pan rzeczywiście zmartwychwstał (Łk 24, 34), ale też za swoją wiarę oddać życie.	· Kiedy Apostołowie uwierzyli, że Jezus prawdziwie żyje, byli gotowi mówić ludziom: Pan rzeczywiście zmartwychwstał (Łk 24, 34).
· Wydarzenia dotyczące zmartwychwstania Jezusa domagały się od Apostołów wiary w wierność Pana Boga.	· Wydarzenia dotyczące zmartwychwstania Jezusa wymagały od Apostołów uwierzenia w to, że w ten sposób Pan Bóg wypełnił swoje obietnice.	· Dla Apostołów wydarzenia dotyczące zmartwychwstania Jezusa nie od razu były zrozumiałe.
Prawdę, że Jezus żyje, potwierdzają także opowiadania o Jego spotkaniu z Apostołami.	· Opis pustego grobu Jezusa to obrazowy sposób, w jaki Ewangelista przekazał ludziom Dobrą Nowinę  - Ewangelię o tym, że Jezus żyje.	· Ciało ukrzyżowanego Jezusa złożono do grobu w Wielki Piątek.
· Pan Bóg wypełnił swą obietnicę wyzwolenia ludzi z mocy grzechu i śmierci. Znakiem wypełnienia tej obietnicy jest pusty grób.

---