Obóz rewolucji i arystokracji w Nie Boskiej komedii Zygmunta Krasińskiego.
W utworze tym mamy ukazaną sytuację panującą w poszczególnych ugrupowaniach społecznych, wady i zalety osób przynależących do tych ugrupowań.
Obóz rewolucjonistów - mści się za doznane uprzednio krzywdy, jest antyfeudalny i anty kapitalistyczny, występuje przeciw Bogu, królom, i panom, walczy również z chęci zaspokojenia głodu i uniknięcia bezlitosnego traktowania. Jego przedstawiciele chcą przejąć władzę, są mściwi, okrutni, bezwzględni, a ich nowe prawa i warunki są nie mniej krwawe, niż było to uprzednio, nie wnosząc niczego nowego. Dążą do równouprawnienia kobiet i mężczyzn i obalenia dotychczasowych norm moralnych.
Przeciwstawiony mu został obóz arystokracji charakteryzujący się: zepsuciem moralnym, anarchią, zbrodniczością, brakiem honoru i godności osobistej, brakiem solidarności. Ludzi należących do niego można scharakteryzować jedynie negatywnie, jako: tchórzy, o zatraconym poczuciu rycerskości, nie szanujących tradycji i wartości z niej wypływających. Również hrabia Henryk dostrzega takie przywary arystokratyczne, jak: próżniactwo, lenistwo, uniżoność wobec wyższych w hierarchii arystokratycznej, rozwiązłość, brak wyższych celów, brak szacunku dla prawa i samowola.