laborka nr 3


Metale Nieżelazne 11.12.2005

Metalurgia

Gr. I

Zespół 6

Ćwiczenie nr 3

CIEPŁO ROZPUSZCZANIA

I

NEUTRALIZACJI

Haber Szczepan Ocena

…………

  1. Wstęp :

Efekt cieplny rozpuszczania ciała stałego w cieczy jest sumą dwu składowych:

- efektu cieplnego burzenia sieci krystalicznej (proces endotermiczny)

- efektu ewentualnej reakcji cząsteczek substancji rozpuszczonej z cząsteczkami rozpuszczalnika tzw. Solwatacja. (proces egzotermiczny)

Proces bilansujący te dwa efekty cieplne może być więc egzo- lub endotermiczny.

Zagadnienie komplikuje się, jeśli jedna z substancji badanego układu występuje w fazie stałej. Konieczne jest wówczas uwzględnienie ciepła topnienia oraz faktu pojawienia się granicznej rozpuszczalności (roztwory nasycone).

Doświadczalnie wyznacza się zazwyczaj ciepło rozpuszczania 1 mola badanej substancji w różnych ilościach rozpuszczalnika.

Ciepło reakcji kwas-zasada (reakcja zobojętniania):

W wyniku reakcji kwasu z zasadą powstaje zawsze nie zdysocjowana cząsteczka wody.

H++A-+B++OH-=H2O+A-+B+

Istnieją dwie możliwości przebiegu procesu:

  1. w przypadku jeśli kwas, zasada i powstająca sól są częściowo zdysocjowane, wówczas obserwowany doświadczalnie efekt cieplny procesu będzie sumą ciepła dysocjacji kwasu i zasady, częściowej asocjacji soli oraz asocjacji jonu wodorowego i hydroksylowego na praktycznie nie zdysocjowaną wodę. Mierzone ciepło reakcji zobojętniania powinno być w takim przypadku zależne od rodzaju reagujących substancji.

  2. W przypadku jeśli kwas, zasada oraz sól są praktycznie całkowicie zdysocjowane, ciepło zobojętniania jest praktycznie równe ciepłu powstawania wody. Mierzone ciepło reakcji byłoby w takim przypadku niezależne od rodzaju kwasu i zasady.

  1. Cel ćwiczenia:

  1. wyznaczenie zależności ciepła rozpuszczania 1 mola NaOH (lub KOH) od ilości moli wody w roztworze

  2. wyznaczenie ciepła zobojętniania ługów sodowego i potasowego kwasem solnym i azotowym. W oparciu o uzyskane wyniki należy wyciągnąć wnioski co do stopnia dysocjacji użytych roztworów kwasów i zasad powstających soli.

  1. Opracowanie wyników

  1. Na wadze aptekarskiej ważymy zlewkę wewnętrzną kalorymetru, wlewamy następnie do niej ok. 540ml H2O i ważymy ponownie.

Msz=228g

Mw= 527g

Następnie zamykamy kalorymetr pokrywą, włączamy mieszadełko i wykonujemy 10 odczytów co 15 sekund.

Wprowadzamy do kalorymetru ok. 1/20 mola krystalicznego ługu sodowego. Wykonujemy dalsze odczyty temp. co 15 sekund

Operacje powtarzamy dodając do uzyskanego roztworu kolejno 1/20 / 1/10 , 1/5 mola tego samego ługu (końcowy roztwór zawiera około 2/5 mola ługu)

Dane pomiarowe

Nr pomiaru 1

m1=0 [g]

m2=0[g]

m=0[g]

Nr pomiaru 2

m1=2[g]

m2=4[g]

m=2[g]

Nr pomiaru 3

m1=4[g]

m2=8[g]

m=4[g]

Nr pomiaru 4

m1=8[g]

m2=16[g]

m=8[g]

Czas t

[sec]

Temp t0

[0C]

Czas t

[sec]

Temp t0

[0C]

Czas t

[sec]

Temp t0

[0C]

Czas t

[sec]

Temp t0

[0C]

15

30

45

60

75

90

105

120

135

150

165

180

195

205

220

235

250

18,0

18,0

18,0

18,0

18,0

18,0

18,0

18,0

18,1

18,1

15

30

45

60

75

90

105

120

135

150

165

180

195

205

220

235

250

18,1

18,2

18,2

18,3

18,4

18,45

18,5

18,5

18,6

18,7

18,8

18,8

18,8

18,8

18,8

18,8

18,8

15

30

45

60

75

90

105

120

135

150

165

180

195

205

220

235

250

18,9

19,1

19,3

19,4

19,6

19,8

19,85

20,0

20,1

20,15

20,2

20,3

20,35

20,4

20,4

20,4

20,4

15

30

45

60

75

90

105

120

135

150

165

180

195

205

220

235

250

21,0

21,4

21,7

22

22,2

22,4

22,7

22,8

23,0

23,2

23,3

23,4

23,5

23,55

23,6

23,6

23,6

Wyliczeni efektu cieplnego badanego procesu jest możliwe w oparciu o pomiar zmiany temp Δ t0x w czasie jego przebiegu w układzie kalorymetrycznym. Obliczenia należy dokonać na podstawie bilansu cieplnego:

Q=ΔH=(msz*csz+mw*cw)* Δ t0x

Wyrażenie w nawiasie określa pojemność cieplna kalorymetru.

msz=228g

mw=527g

csz=0,19[kal/g]

cw=1[kal/g]

Obliczamy dodanie do H2O 1/20 mola NaOH (2g)

    1. Δ t0x = 0,1 [0C]

Q1=[228g*019[kal/g]+527g*1[kal/g]]*0,1[0C]

Q1=57,032[cal]

    1. Δ t0x =0,7[0C]

Q2=[228g*0,19[kal/g]+527g*1[kal/g]]*0,7[0C]

Q2=399,224[cal]

    1. Δ t0x =1,6[0C]

Q3=228g*0,19[kal/g]+527g*1[kal/g]]*1,6

Q3=912,512[cal]

    1. Δ t0x =2,9[0C]

Q4=[228g*0,19[kal/g]+527g*1[kal/g]]*2,9

Q4=1653,928[cal]

Sumaryczne ciepło rozpuszczania n moli ługu:

  1. 57,032[cal]

  2. 57,032+399,224=456,256[cal]

  3. 456,256+912,512=1368,768[cal]

  4. 1368,768+1653,928=3022,695[cal]

Sumaryczne ciepło rozpuszczania na 1 mol ługu Q = Q2/n2

  1. Q=57,032/ 1/20 =1140,64[cal/mol]

  2. Q=456,256/ 1/10=456,56[cal/mol]

  3. Q=1368,256/ 1/5=6843,84[cal/mol]

  4. Q=3022,695/ 2/5=7556,7375[cal/mol]

Ilość moli wody przypadająca na mol ługu w roztworze:

nH2O=nH2O/n2

1mol - 18g H2O

X -- 527g H2O

X= 29,27

  1. nH2O=29,27/ 1/20=585,4

  2. nH2O=29,27/ 1/10=292,7

  3. nH2O=29,27/ 1/5=146,35

  4. nH2O=29,27/ 2/5=73,175

Wartości ciepła rozpuszczania wyliczone w oparciu o dane z tabeli 3,1

Nr pomiaru

Ilość ługu

Dodaneg

W pomiarze

n1[mol]

Sumaryczna

Ilośc ługu

W roztworze

n2[mol]

ΔT0x

[0C]

Ciepło

Rozpuszczani

n1 moli w r-r

Q1[cal]

Sumar-yczne

Ciepło rozpuszczania

N moli ługu Q2

[cal]

Sumaryczne ciepło

Rozpuszczania na 1mol ługu

[cal/mol]

Ilość moli wody przypadająca na mol ługu w r-r

1

1/20

1/20

0,1

57,032

57,032

1140,64

585,4

2

1/20

1/10

0,7

399,224

456,256

4562,56

292,7

3

1/10

1/5

1,6

912,512

1368,768

6843,84

146,35

4

1/5

2/5

2,9

1653,928

3022,695

7556,737

73,175

Obliczanie ciepła zobojętniania NaOH

    1. do uzyskanego wcześniej roztworu dodajemy 25ml 4n HCl

Q=ΔH=(mszcsz+mwcw)ΔTx+mkwcwΔto'x

msz=228g

mw=527g

csz=0,19[kal/g]

cw=1[kal/g]

mkw=26,75g

ΔTx=0,4

Δto'x= ΔTx(cp- ckw)= 0,4-(18-26)

Δto'x=8,40C

Q=(228g*0,19[kal/g]+527g*1[kal/g]]*0,4+26,75g*1*8,4

Q=452,828[cal]

    1. dodajemy do tego samego roztworu 25ml 4n HNO3:

mkw=28,25g

ΔTx=0,6

Δto'x= ΔTx(cp- ckw)=0,6-(19-27,6)

Δto'x=9,20C

Q=[228g*0,19[kal.g]+527g*1[kal/g]]0,6+28,25*9,2

Q=602,092[cal]

Obliczanie ciepła zobojętniania dla KOH:

msz=228g

mw=547g

csz=0,19[kal/g]

cw=1[kal/g]

  1. do uzyskanego wcześniej roztworu dodajemy 25ml 4n HCl

mkw=26,75g

ΔTx=0,3

Δto'x= ΔTx(cp- ckw)=0,3-(18,8-27,1)

Δto'x=11,30C

Q=[228g*0,19[kal/g]+547g*1[kal/g]]0,3+26,75*11,3

Q=479,371[cal]

  1. dodajemy do tego samego roztworu 25ml 4n HNO3:

mkw=28,25g

ΔTx=0,3

Δto'x= ΔTx(cp- ckw)=0,3-(18,8-18,7)

Δto'x=10,20C

Q=[228g*0,19[kal/g]+547g*1[kal/g]]0,3+28,25g*10,2

Q=465,246[cal]



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
laborka nr 5, sgsp, Fizykochemia
Laborka nr 1 (2)
Laborka nr 10, 2
CWI59H, Laborka nr 1 z fizyki - badanie propagacji mikrofal
Laborka nr 1, Budownictwo, Konstrukcje metalowe, Laborki
Laborka nr 1 z diod EPP
laborka nr 8
Laborka nr 2 z epp dioda zenera
laborka nr 23 a, 1 STUDIA - Informatyka Politechnika Koszalińska, finish, fizyka1, fiza, Fizyka 2, 2
40-boro, wat, Laborka nr 40
laborka1, nr
Laborki NR 20, gik, semestr 3, fizyka, wysypisko
Laborka nr 6 elementy półprzewodnikowe
Laborka nr 1 na Mele (Gadzio, Malowany Malarz, Prężny Pręgi, Madzia Madzialena)
laborki nr 1
Laborka nr 4 DOC
Laborka nr 8
Laborka nr 1 z diod EPP

więcej podobnych podstron