1. Raport Alberta i Balla zatytułowany „w kierunku odbudowy gospodarczej europy”

2. Przyśpieszenie integracji rynków krajów członkowskich i jego(przyśpieszenia) znaczenie dla ogólno gospodarczych efektów procesów integracji europejskiej

3. Wpływ Jednolitego Rynku Europejskiego 1992, na dalszy rozwój integracji walutowej - raport Delorsa, jego założenia i etapy wprowadzania

4. Traktat z Maastricht - formalna podstawa wyższego etapu integracji europejskiej

5. Realizacja założeń traktatowych - budowa Unii Europejskiej

6. Nowe traktaty ( amsterdamski, nicejski, konstytucyjny), a dalsze przyśpieszenie procesów integracyjnych.

Raport A&B moment przełomowy w procesach integracji, zawierał on bardzo krytyczną ocenę wcześniejszych osiągnięć, także zawierał propozycje poprawy sytuacji gospodarczej poprzez wskazanie barier w tym procesie( więc proponowali, aby były zniesione)

Początek lat 80-kryzys gospodarczy - kryzys, który był następstwem wzrostu cen ropy naftowej w 1979r(wzrost ok130%). Niemniej był on początkiem kolejnej dekoniunktury gospodarczej, która trwała do końca 82r, przy czym w Europie był głębszy niż w USA(spadek produkcji, gorsza sytuacja na rynku pracy, wysoka inflacja(przełom 70/80)). Dla tego ekonomiści, politycy z wielkim niepokojem obserwowali pogarszającą się sytuację gospodarczą w EWG. Wtedy pojawił się raport A&B, w częśie oceniającej Europa traci dystans do konkurentów, również EWG. W szczególności upowrzniały autorów nasępujące wskaźniki ekonomiczne:

-niższy wzrost gospodarczy

-większy spadek tempa wzrosty PKB względem USA i Japonii

Sytuacja była gorsza niż wynika to z PKB, wyższa inflacja i bezrobocie, ponadto analiza sytuacji przedsiębiorstw wskazywała na pogarszającą się kondycje(niższe inwestycje, pogarszało się tempo wzrostu wydajności pracy). Ta sytuacja gospodarcza wymagała podjęcia konkretnych działań, polityki które by zatrzymałaby te złe rzeczy. To tych wskaźników należy dodać miernik ilustrujący pozycję konkurencyjną krajów EWG na rynkach międzynarodowych. Malał udział sprzedaż w tych segmentach rynku światowego, które produkty charakteryzowały się najwyższym poziomem technologicznym(np. elektronika). Charakteryzowało to jak szybko pogarszała się sytuacja gospodarcza i pozycja konkurencyjna krajów EWG. Jeśli następuje spadek sprzedaż high-tech trzeba zbadać jak zachowuje się sprzedaż rynków tradycyjnych(meble, obuwie, motoryzacyjne) okazało się, że wzrast udział krajów EWG. Więc gospodarka EWG zaczęła się zbliżać go gospodarki średnio rozwiniętej, daleko było krajom EWG do lidera technologicznego(Japonii).

Druga część raportu poświęcona była procesom integracyjnym, barierom. Autorzy ocenili iż lata 80 nie pomogły, ukazały się bariery, te bariery się powiększały. Jak na przykład:

- bariery fizyczne na granicach krajów członkowskich - utrzymywane wciąż kontrole i czynności związane z przedstawianiem odpowiednich dokumentów, sprawdzanie ich poprawności, wymiana walut i utrzymywanie urzędów granicznych(paszportowych, celnych) - przecież miał być swobodny przepływ

- bariery techniczne - istnienie w krajach członkowskich narodowych przepisów i standardów technicznych dopuszczających do obrotu towary, te bariery techniczne pojawiłu się szczególnie w latach 70, stanowiły one tzn pozataryfowe instrumenty celne, zapewnieły więcej miejsca dla macierzystych producentów

-bariery fiskalne - na początku lat 80 były znacznie większe niż obecnie - istnienie różnych rodzajów podatków i zróżnicowanie stawek podatkowych. Więc różnice systemów podatkowych to istotna trudność w stworzeniu na wspólnym rynku wolnej konkurencji(wolnej rozumianej jako stworzenie równych szans dla uczestników rynku) niższe podatki przyczyniają się do większej konkurencyjności.

- niski poziom harmonizacji prawa krajów członkowskich - brak takiego ujednolicenia przepisów, prawa gospodarczego, które stanowiło by formalną podstawę budowy wspólnego rynku, formalną podstawę przepływu rynków. Należy eliminować różnice w dziedzinie prawa gospodarczego

- zalecenie autorów, by regułami wspólnego rynku objąć również zamówienia publiczne. Zamówienie publiczne stanowiły wówczas ok. 15% PKB.

Program naprawy sytuacji gospodarczej - biała księga komisji wspólnot europejskich - Projekt Jednolity Rynek Europejski(JRE) 1992

Biała księga przedstawiona była Parlamentowi europejskiemu w marcu 1985. Powstała pod kiedynkiem Cocfielda. Zawierała ona ok. 300 propzycji legislacyjnych, a więc konkretycch przepisów prawnych, dzięki którym kraje zostałyby zobligowane do prowadzaniu 4 swobód. Przyjęcie BK, w której przedstawiono projekt JRE, zatwierdzenie tej księgi oznaczało wprowadzanie całej listy przepisów prawnych w życie. Ostatecznie finalizacja projektu powinna nastąpić wraz z końcem 1992r. Przyjęto do realizacji 282 przepisy. Mówiąc o realizacji JRK należy zwrócic uwagę na 2 czynniki, które w dużym stopniu przyczyniły się do realizcjie tego projektu.

1. Zasadnicza modyfikacja założeń postanwień Traktatu Rzymskiego -pierwsza całościowa rewizja założeń, nastąpiło to poprzez przyjęcie, podpisanie i wprowadzenie w życie prawa wspólnotowego jakim był Jednolity Akt Europejski(podpisany - luty 1986r, wszedł w życie - 1lipiec 1987). To był ważny akt prawny od którego zależało sprawne, efektywne wprowadzanie JRE ponieważ stanowił on podstawę prawa wtórnego, a dyrektywa będąca instrumentem wspólnotowego prawa wtórnego stanowiła o praktycznym wprowadzaniu JRE. Czyli za pomocą dyrektyw wprowadzano JRE. Kraje członkowskie dostosowują prawo swoje do celów zawartego w dyrektywie. Dyrektywy służą ujednolicania krajów członkowskich. Traktat rzymski o EWG był przygotowywany w 1957r i na etapi integracji w poł. Lat 80 nie stanowił wystarczającego pierwotnego źródła prawa, na podstawie, którego mogły być tworzone instrumenty prawa wtórnego dostosowane do rzeczywistości. Dużą część JAktuE stanowiły artykuły odnoszące się do jednolitego rynku. Jednolity Akt Europejski miał wiecej regulacji, wprowadzał zmiany w procesie decyzyjnym i funkcjonowaniu instytucji stąd stanowił on reformę TRz.

Jednolity Akt Europejski /=/ Jednolity Rynek Europejski

2. Personalny czynnik - otóż przewodniczący WKE został J. Delors(francuz) - realizował, pod jego kierunkiem był wprowadzany JRE, był zwolennikiem tego projektu. Był również autorytetem, miał silną osobowość, to dzięki niemu zyskała na znaczeniu polityka spójności gospodarczej. Uważał bowiem, że wprowadzenie 4 swobód w EWG zależeć będzie od tego jak będą łagodzone dysproporcje krajów członkowskich i regiony tychże krajów. Uważał, że powinno się to rozwijać równolegle. Kraje, regiony słabo rozwinięte nie będą wstanie konkurować z lepiej rozwiniętymi. Gdyż produktywność pracy jest lepsza w krajach, regionach rozwiniętych. Był także zwolennikiem wprowadzania Europejskiej Przestrzeni Społecznej. Uważał, że polityka społeczna powinna być rozwijana na poziomie wspólnoty, łagodziłaby dysproporcje. WIĘC J. Delors jako przewodniczący komisji miał duży wpływ na wprowadzanie projektu JRE. BYŁ SKUTECZNY.

Znaczenie Projektu JRE w przyśpieszeniu procesów integracji europejskiej.

Realizowany od 1986r

Wyższy poziom integracji rynków krajów członkowskich służył JRE. Więc osiągnięcie prawie w pełni tych 4 swobód powodowało to wyższą współzależność gospodarczą. Skoro tak, to zaistniała potrzeba dalszego przenoszenia uprawnień w dziedzinie polityki gospodarczej z krajów członkowskich do EWG, rozwój, w szerszym zakresie, w kolejnych dziedzinach polityki wspólnotowej. Większe ujednolicenie polityki. Również w dziedzinach, w których wcześniej nie rozwinięto. W latach 80tych rozwinęła się polityka spójności, za jej pomocą oddziaływano na zmiany strukturalne, przez nie przyśpieszano proces łagodzenia nierówności gospodarczych. Wyższa spójność gospodarcza(PKB per capita, poziom wydajności pracy, zaawansowania technologicznego) była realizowana przez politykę regionalną, strukturalna polityka rolna, polityka badawczo-rozwojowa, polityka społeczna, polityka zmian strukturalnych w przemyśle. Projekt JRE to równocześnie czynnik przyśpieszający integrację gospodarczą. Przyczynił się przede wszystkim integracji walutowej.

Dlaczego z tym projektem realizacji czterech swobód można wiązać ożywienie dyskusji nad przyspieszeniem integracji rynkowej, czyli delikatnie nad przyszłą wspólną walutą? Nastąpiło to w instytucjach EWG, wśród ekonomistów, ale największe znaczenie miało to w krajach członkowskich do powrotu do planu wspólnej waluty.(głównie Francja).

W tych czasach prezydentem Francji był Mitterand, a przewodniczącym KE był francuz - Delors.

Ograniczenia: Towary, Usługi, Ludzie, Kapitał(największy wpływ na wprowadzenie wspólnej waluty)

Czy można sobie wyobrazić w sytuacji, gdy każdy kraj ma inną walutę?

Krótko tak, ale w razie problemów, każdy by prowadził inną politykę.

Ważne fakty prowadzące do unii walutowej, czyli ułatwiające współpracę nad przyszłą unią walutową.

1. Wprowadzenie z inicjatywy J. Delorsa zapisu do JAE o utworzeniu Unii Gospodarczo-Walutowej, kraje członkowskie godząc się na ten zapis zaakceptowały perspektywicznie na jego włączenie. Otwierało to drogę do dalszych inicjatyw.

2. W 1988 został powołany komitet ds. Unii ekonomicznej i walutowej pod przewodnictwem J. Delorsa, ten komitet przygotował raport w sprawie możliwości wprowadzenia Unii Gospodarczej i Walutowej, ale przede wszystkim zawierał opis UGiW i opis sposobu jej wprowadzania. Publikacja w 1989r.

3. Raport służył jako podstawa przwywdców miedzy karajmi i w rezultacie jego przyjecia, czyli zaakceptowania takiego planu wprowadzania UGiW. Rozpoczęto przygotowania do konferencji między rządowej i dyskusji nad przyszłym traktatem, który został podpisany w Maastricht i stanowił formalną podstawę wprowadzania Unii Gospodarczej i Walutowej oraz realizacji wyższego etapu integracji europejskiej, czyli budowy UE. Traktat z Maastricht został podpisany 7 lutego 1992r i po ratyfikacji(opóźnionej w stosunku do założeń) wszedł w życie w 1 listopada 1993r. Traktat ten zasadniczo zmieniał TRz o EWG, przemianował go na Traktat o Wspólnocie Europejskiej i nazwa EWG została zmieniona na „Wspólnota Europejska”

TWE - werska traktatu o WE, werjsa po zmianach w Maastricht, natomiast do traktatu podpisanego w Maastricht tamten traktat się nazywał Traktat Rzymski o EWG.

W Maastricht zatem został podpisany zapis o WE i UE.

---