Środowisko - ogół elementów przyrody ożywionej i nieożywionej, a także krajobraz naturalny, bądź też użytkowany i zmieniany przez człowieka
Ochrona środowiska - działalność mająca na celu ochronę wszystkich elementów otoczenia przed niekorzystnym wpływem, działaniem człowieka
Nauki o ochronie środowiska:
Techniczne
Inżynieria i technologia środowiska
Sozologia
Przyrodnicze
Ekologia
Geologia
Humanistyczne
Filozofia przyrody
Społeczno - prawne
Prawo
Sozologia - dziedzina wiedzy opisująca zmiany w środowisku przyrodniczym, zachodzące pod wpływem czynników postępu technicznego i sposoby zapewniające trwałość jego użytkowania. Twórca: 1965, polski geolog W. Goetel
Ekologia - nauka o strukturze i funkcjonowaniu przyrody. Bada zależności pomiędzy organizmami i ich zespołami i środowiskiem
- bada czynniki rządzące rozmieszczeniem i częstością występowania organizmów w środowisku naturalnym
Populacja - zespól organizmów należących do jednego gatunku, zamieszkujący ten sam teren
Biocenoza - zespół populacji żyjący w określonej przestrzeni środowiska, powiązana różnymi zależnościami
Biotop - obszar o określonych warunkach ekologicznych, będący siedliskiem dla biocenozy
Ekosystem - biotop + biocenoza
Biom - zespól ekosystemów (tundra, tajga, lasy liściaste, step, sawanna, pustynia, puszcza tropikalna, roślinność wysokogórska)
Biosfera - strefa, w której może istnieć życie
Łańcuch troficzny - szereg organizmów ułożonych w takiej kolejności, że każda poprzednia grupa jest podstawą pożywienia następnej
Obieg materii w ekosystemie:
Producenci ---zjadanie---> konsumenci (roślinożercy i drapieżcy)
| |
| |
przyswajanie odżywianie się szczątkami
| |
| |
związki nieorganiczne
(dwutlenek węgla, <---rozkład--- konsumenci (destruenci)
związki azotu)
Destruenci = organizmy heterotroficzne = bakterie, grzyby - rozkładają i redukują substancje organiczne i powodują jej mineralizację
Systemy autotroficzne - podstawą funkcjonowania jest obecność światła i materii organicznej, tzw. autochtoniczną
Ekosystemy heterotroficzne - niesamowystarczalny. Pozbawiony producentów, w którym znajduje się materia pochodząca z zewnątrz (np. jaskinia)
Nisza ekologiczna - zespół relacji pomiędzy organizmem a środowiskiem
Ograniczające czynniki ekologiczne:
czynniki abiotyczne
klimatyczne (temperatura, woda, światło)
edaficzne (gleba, jej struktura, skład chemiczny)
czynniki biotyczne
żywe składniki środowiska (rośliny, zwierzęta, człowiek)
Zmiana warunków klimatycznych jako ekologicznego czynnika ograniczającego występowanie organizmów - przykład rafy koralowe
Tolerancja ekologiczna - zdolność organizmu do przystosowania się do zmian danego czynnika
Zakres tolerancji - przedział wartości danego czynnika w obrębie, którego organizm może egzystować
Wskaźniki tolerancji - dwa punkty krytyczne: minimum i maksimum
Optimum życiowe - wartości, w których organizm ma najlepsze warunki bytowania i rozwijania się
Prawo minimum Liebiga - możliwość rozwoju i wzrostu organizmów określa ten składnik, którego jest najmniej w stosunku do zapotrzebowania
rośliny: zwierzęta:
woda białko
pokarm witaminy
światło woda
temperatura
Prawo tolerancji Sheldorfa:
jest rozszerzeniem prawa minimum
określa minima i maksima danego czynnika
- tolerancja w stosunku do jednego czynnika zmienia się w zależności od sumy czynników działających w tym samym czasie
- organizmy mogą mieć szeroki zakres tolerancji dla jednego czynnika, a wąski dla innego
- bardziej tolerancyjne organizmy są bardziej rozpowszechnione
- kiedy warunki są optymalne ze względu na jeden czynnik to granice tolerancji wobec innych czynników mogą być zawężone
steno - wąski termiczny - dotyczy temperatury
stopowe hydryczny - dotyczy wody
eury - szeroki halinowy - dotyczy zasolenia
fagiczny - dotyczy pokarmu
Gatunki o wąskim zakresie tolerancji w stosunku do określonych czynników środowiska nazywa się gatunkami wskaźnikowymi
Produktywność - to ilość substancji organicznej wytwarzanej w jednostce czasu lub intensywność magazynowania energii w związkach organicznych
pierwotna - szybkość wytwarzania materii organicznej przez producenta
brutto - całkowita produkcja materii
netto - produkcja brutto minus straty energii na procesy życiowe
wtórna - tempo przyswajanie materii organicznej i magazynowania energii przez konsumentów. Mierzy się go ilością biomasy wyprodukowanej przez konsumenta w jednostce czasu na jednostkę powierzchni
Maksymalne produktywności wybranych ekosystemów lądowych i wodnych:
plantacje trzciny cukrowej - 4000 [g/m2/rok] netto
rafy koralowe - 2500 [g/m2/rok] netto
puszcza tropikalna - 2200 [g/m2/rok] netto
Sukcesja ekologiczna - uporządkowany stopniowy proces zmian biocenozy, powodujący przeobrażenie się prostych ekosystemów w bardziej złożone
pierwotna - kolejne etapy sukcesji pierwotnej:
pionierskie - wkraczanie pierwszych organizmów
migracyjne - coraz to nowe gatunki zajmują obszar
zasiedlające - organizmy zajmują swoje nisze ekologiczne i obszar jest zajęty
konkurencyjne - gdy organizmy mają podobne nisze ekologiczne i rywalizują o miejsce
stabilizacji - równowaga w środowisku (organizmy słabe zginęły, zostały mocniejsze), stadium klimaksu
wtórna - zachodzi na obszarach wcześniej zajętych przez inną biocenozę (łąki, stawy)
Sukcesja autogeniczna - związana z warunkami wewnętrznymi w środowisku, decydującą rolę mają organizmy wkraczające na obszar
Sukcesja alogeniczna - zapoczątkowana przez czynniki zewnętrzne (przez człowieka), np. zmiany poziomu wód, klimatu
Gatunki pionierskie - pierwsze gatunki, które wchodzą na obszar. Są krótkowieczne, szybko się rozprzestrzeniają, mają szybki wzrost
Modele sukcesji:
klasyczny (Clementsa) - wymiana gatunków w późniejszych stadiach sukcesji jest ułatwiona przez gatunki we wcześniejszych latach
model zastępowania - lokalne odnowienie składu gatunkowego, spowodowane zmianami środowiska
model hamowania - wymiana gatunków jest hamowana przez wcześniejszych kolonizatorów, a szeregi sukcesyjne zależą od tego jaki gatunek osiedlił się pierwszy
tolerancji - decyduje etap konkurencyjny - nieważny jest początek sukcesji
metoda kolonizacji losowej - wszystko jest dziełem przypadku, zachodzi bez udziału oddziaływań międzygatunkowych
Przykład sukcesji jeziora
płytkie jezioro
odkładanie się mułu na dnie jeziora
jezioro staje się płytsze, przesuwa (zmniejsza) się granica wody i lądu
jezioro zarasta
zanik jeziora (bagno - torfowisko - zarośla krzewiaste - las)
Znaczenie sukcesji w przyrodzie
zasiedlane są obszary abiotyczne (beż życia)
powstaje gleba
zwiększenie się obszarów odpowiednich do bytowania organizmów
przekształcenie krajobrazu
zmiany biocenozy (z wodnej na lądową)
zmiany składu gatunkowego
zmiany produktywności
zagospodarowanie nieużytków rolnych
rekultywacja terenów przemysłowych, np. hałd
Tempo wymierania - liczba gatunków ginących w jednostce czasu
pierwsze wymierają najsłabsze gatunki
różne okresy czasu wymierania
trudność oceny wymierania (czy w wyniku naturalnym, czy działań człowieka)
brak skali porównawczej
brak pełnej informacji o wszystkich żyjących gatunkach
wiele nieznanych gatunków (najbardziej mikroorganizmy wodne)
problem z ustaleniem, że dany gatunek nie istnieje
Tempo wymierania gatunków jest najmniejsze na obszarze najdłużej zasiedlonym (obszar śródziemnomorski).
Największe jest na obszarach obecnie zasiedlanych, kolonizowanych.
CYKLE GEOCHEMICZNE
Podstawą funkcjonowania ekosystemów jest przepływ energii i obieg materii: krążenie pierwiastków chemicznych, przemieszczających się ze środowiska abiotycznego z organizmów do środowiska
Mniej lub bardziej zamknięte obiegi pierwiastków w przyrodzie to cykle geochemiczne (np. fotosynteza - oddychanie)
Rezerwuary - zbiory składników, które zajmują określone przestrzenie środowiska (rezerwuar wody - oceany i lodowiska)
Amonifikacja - uwolnienie amoniaku ze związków organicznych (szczątki roślin i zwierząt oraz wydalin), wywołane przez bakterie. Dzięki amonifikacji azot staje się przyswajany dla roślin
Nitryfikacja - przemiana amoniaku - po niej substancje mogą być przyswajane przez rośliny
Denitryfikacja
całkowita - zuboża glebę
jest niekorzystna
redukcja azotanów do amoniaku
częściowa - wzbogaca glebę
jest korzystna
redukcja azotanów do azotu
Środowisko - zespół otaczających nas, wzajemnie powiązanych ze sobą elementów takich jak:
- atmosfera
- hydrosfera
- litologiczne
- krajobraz
- antropogeniczne
Zasoby przyrody - wszystkie bogactwa naturalne (oprócz wykopalisk): woda, powietrze, gleba, energia kinetyczna wód, wiatru, zwierzęta
niewyczerpalne (energia słoneczna, geotermiczna, wiatr)
wyczerpane (kopaliny) (węgiel, rudy metali, sól, gaz, ropa, wody mineralne)
odnawialne - ulegają samoodtwarzaniu w toku naturalnych procesów zachodzących na Ziemi (powietrze, atmosfera, wody, gleby, lasy, rośliny, zwierzęta)
Krajobraz - oblicze powierzchni ziemi lub jej części o charakterystycznym wyglądzie i strukturze, będące sumą wszystkich elementów przyrodniczych i antropologicznych, które pozostają we wzajemnych zależnościach jako układ ekologiczny
pierwotny - brak śladów działalności człowieka (np. kratery wulkanów)
naturalny - użytkowany i nieznacznie zmieniony przez człowieka, procesy równowagi biologicznej nie są naruszone (np. parki narodowe)
kulturowy - obejmuje tereny znacznie zmienione przez człowieka w wyniku intensywnej gospodarki, następuje wprowadzenie nowych elementów przestrzennych, które naruszają równowagę biologiczną (np. tereny rolnicze)
zdewastowany - teren całkowicie przeobrażony przez człowieka w wyniku rozwoju przemysłu, urbanizacji, komunikacji. Silnie zakłócona równowaga biologiczna (np. hałdy)
Zanieczyszczenia środowiska w inż. ochrony środowiska - składniki obce w jakimś elemencie systemu, które do niego nie należą i zniekształcają jego cechy i właściwości
Skażenie - zanieczyszczenia prowadzące do całkowitego zniszczenia normalnej struktury danego układu
Podstawowe rodzaje zagrożeń człowieka:
metale ciężkie i inne związki chemiczne, które przenikają do środowiska i zagrażają organizmom żywym
środki ochrony roślin
substancje nawozowe
lekarstwa i związki o specjalnym działaniu
substancje i dodatki do środków spożywczych
Systematyka substancji niebezpiecznych:
substancje eksplozyjne
substancje wspomagające palenie (utleniacze)
substancje łatwopalne
substancje trujące i niebezpieczne dla zdrowia
substancje żrące i drażniące (irytanty)
substancje promieniotwórcze
Substancje toksyczne - dzielą się na trzy grupy oznaczone wskaźnikiem toksyczności 0-3:
substancje nietoksyczne - 0 - nie wpływają na organizmy żywe
substancje bardzo toksyczne - 3- niewielkie dawki mogą powodować nieodwracalne zmiany w organizmie a nawet śmierć (np. nikotyna)
Hydrosfera - wodna powłoka Ziemi przenikająca skorupę ziemską, obejmująca wodę występującą w przyrodzie w stanie stałym, ciekłym i gazowym
ok. 70% powierzchni Ziemi
ok. 3 % stanowią lodowce
Zasoby wodne:
wody powierzchniowe
jeziora słodkowodne
jeziora słone
cieki wodne
wody podziemne
wody zawieszone i wilgoć glebowa
wody podziemne do głębokości 800m
wody podziemne głębokie - pow. 800m
inne środowiska
lądolody i lodowce
atmosfera
ocean światowy
Dorzecze - obszar odwadniany przez rzekę i jej dopływy
Dział wodny - granica obszaru dostawy wody spływającej po powierzchni, wyznaczona dla dowolnego miejsca w terenie
Zlewnia - jednostka mniejsza od dorzecza (dla pojedynczych, mniejszych rzek)
Zlewnia rzeczna - system, w obrębie którego dokonuje się obieg wodny. Dotyczy wód powierzchniowych i podziemnych (te granice nie muszą być zgodne). Zlewnia może być częścią (lub równoważna) z dorzeczem. Jest najlepszym obszarem badania obiegu wody i transportu przez nią zanieczyszczeń
Obieg duży przyrody - obejmuje parowanie oceanów, przemieszczanie się pary wodnej wraz z masami powietrza nad kontynenty, kondensację pary wodnej powodującej opady atmosferyczne
Obieg mały przyrody -
Woda:
cechy fizyczne
temperatura
gęstość
lepkość
barwa
przewodność elektryczna
mętność
cechy chemiczne - określane są przez skład chemiczny wody
cechy biologiczne - określane są przez występujące organizmy żywe
Wskaźniki jakości wody (na podstawie cech fizyczno-chemicznych) - zależą od budowy geologicznej, warunków klimatycznych, pokrywy gleby, świata organicznego. Określają jakość wód i stopień jej degradacji
Temperatura - zmiany w szerokim zakresie, zmiany dobowe i sezonowe. Temperatura wpływa na cechy fizyczne: gęstość, lepkość, rozpuszczalność substancji stałych i gazów
Ogólna mineralizacja (mg/dm3 - jednostka masy substancji na jednostkę objętości roztworu) - jest wskaźnikiem pochodzenia wody, warunkuje występowanie w wodzie określonych organizmów, wpływa na rozpuszczalność tlenu w wodzie i asymilację zanieczyszczeń
Podział wód wg mineralizacji:
ultrasłodkie - mineralizacja < 0,1 g/dm3
słodkie - mineralizacja 01 - 0,5 g/dm3
o podwyższonej mineralizacji - mineralizacja 0,5 - 1,0 g/dm3
mineralne - mineralizacja > 1 g/dm3
solanki - mineralizacja > 35 g/dm3
Przewodność elektryczna jest wskaźnikiem oznaczenia mineralizacji wody i zanieczyszczenia. Zależy od zawartości rozpuszczalnych w wodzie jonów i temperatury
Mętność
unosiny, zawiesiny - drobne mineralne cząstki
piaszczyste
pylaste
ilaste
drobny detrytus organiczny
plankton
unosiny - opadają w wodzie stojącej na dno - sedymentacja
zmętnienie wyraża się w skali krzemionkowej 1mhSiO2/dm3
Twardość - zdolność wody do rozpuszczania lub wytrącania mydła, która zależy od obecności w wodzie jonów wapnia i magnezu
ogólna - rozpuszczane jony metali dwuwartościowych
węglanowa - zawartość w wodzie węglanów (przemija po przegotowaniu wody)
niewęglanowa - siarczany, azotany, chlorki
Barwa - skala platynowo-kobaltowa 1mg Pt/dm3
zauważalne gołym okiem jest powyżej 10 Pt/dm3
wody podziemne - 5-20 Pt/dm3
wody powierzchniowe
wody z kwaśnymi solami żelaza - są zielonawe
Smak - zależy od rodzaju i ilości substancji rozpuszczonych w wodzie
stopnie smaku
0 - niewyczuwalny
5 - silnie wyczuwalny
rodzaje smaku: słony, gorzki, kwaśny, posmak wody metaliczny, słodkawy
Zapach
rodzaje:
R - roślinny
G - gnilny
S - specyficzny
intensywność
0 - brak
1 - bardzo słaby
2 - słaby
3 - wyraźny
4 - silny
5 - bardzo silny
Najważniejsze gazy występujące w wodzie w postaci rozpuszczonej
tlen
dwutlenek węgla
siarkowodór
azot i amoniak
Jony i mikropierwiastki - substancje rozpuszczone występujące w wodzie w postaci jonowej
Makrojony - jony występujące w największym stężeniu
aniony - wodoro-węglowe, chlorkowe, siarczanowy
kationy - wapniowy, magnezowy, sodowy, potasowy
jony - żelazowe, żelazawe, manganowe
Metale ciężkie - pierwiastki, których liczba atomowa jest większa od 20
arsen, kadm, bar, chrom, miedź, ołów, cynk, rtęć, nikiel, selen, srebro
występują w postaci jonowej w niewielkich stężeniach
są toksyczne dla organizmów
nie ulegają rozkładowi tylko biokumulacji w organizmach
najbardziej szkodliwe: ołów, rtęć, kadm
Biomagnifikacja - zwiększenie zawartości metali ciężkich w kolejnych łańcuchach pokarmowych
Skażenie wody - oznacza, że ma ona w swoim składzie substancje, które nie występują w warunkach naturalnych
chemiczne - substancje rozpuszczane w wodzie
termiczne - podwyższona temperatura
biologiczne (bakteriologiczne) - organizmy nie występujące naturalnie w danym środowisku
Zanieczyszczenie wody - woda ma właściwości, które powodują, że nie nadaje się ona do użytku
naturalne - związki mineralne, zasolenie, zanieczyszczenie humusem, związki żelaza
sztuczne (antropogeniczne) - związane z działalnością człowieka (przemysł, rolnictwo, wysypiska śmieci)
Zanieczyszczenia sztuczne
biologiczne - spowodowane obecnością drobnoustrojów patogennych, bakterii, wirusów, glonów, grzybów, pierwotniaków i ich toksyn
chemiczne - związane ze zmianą składu chemicznego i odczynu pH - oleje, smary, benzyna, ropa, detergenty, nawozy
Źródła obszarowe - dostarczają zanieczyszczeń na dużym obszarze
opady atmosferyczne
rolnictwo
wysypiska i składowiska odpadów
obszary zurbanizowane
Źródła punktowe - dostarczanie zanieczyszczeń do środowiska dokonuje się w jednym miejscu (punkcie)
zrzuty ścieków
wycieki z różnego rodzaju przewodów, wodociągów
Źródła liniowe - zanieczyszczenie środowiska wzdłuż pewnej linii
drogi
linie kolejowe
rzeki i kanały
uszkodzony w wielu miejscach rurociąg
Zatrucie wody - jest ona w takim stopniu zanieczyszczona, że radykalnemu pogorszeniu ulega jej zdolność do podtrzymywania życia organicznego właściwego danemu ekosystemowi
Przyczyny zatrucia - substancje toksyczne w postaci mineralnej lub organicznej
Wskaźniki zanieczyszczeń
fizyko-chemiczne
temperatura (0-25oC)
zapach
odczyn pH (6,5-8,5)
twardość
mętność
tlenowe
utlenialność - ilość tlenu potrzebna do utlenienia substancji organicznych zawartych w wodzie (i niektórych nieorganicznych)
BZT (biologiczne zapotrzebowanie na tlen) - im większe zanieczyszczenie materią organiczną tym większe BZT
ChZT (chemiczne zapotrzebowanie na tlen) - wskaźnik jakości wód, wyrażający ilość zużytego tlenu [mg O2/dm3] na procesy utleniania się związków organicznych i nieorganicznych ulegających utlenianiu w warunkach otoczenia
biologiczne
Miano Coli - oznaczenie określające najmniejszą ilość wody wyrażonej w cm3, w której znajduje się jedna bakteria z grupy Coli (np. pałeczki okrężnicy)
woda czysta = 1bakteria /100cm3 wody
woda brudna = 1 bakteria /1cm3 wody
indeks saprobowości - zanieczyszczenie wody martwą materią organiczną lub przedmiotami jej gnilnego rozkładu
wskaźnik - ustalony za pomocą saprobów, określa się go na podstawie występowania w wodzie gatunków wskaźnikowych (np. okrzemki - woda bardzo czysta, sinice - duże zanieczyszczenie)
Klasy czystości wód
klasa I - wody nadające się do picia, do korzystania przez przemysł spożywczy, farmaceutyczny, do hodowli ryb łososiowych
klasa II - do bytowania w warunkach naturalnych ryb, celów rekreacyjnych, uprawiania sportów wodnych
klasa III - do zaopatrzenie zakładów przemysłowych (innych niż kl. I), do nawadniania terenów rolniczych, ogrodniczych oraz upraw pod szkłem
wody pozaklasowe - nadmiernie zanieczyszczone, nie odpowiadające normom
Eutrofizacja - przeżyźnianie wód - proces stopniowego wzbogacania zbiornika wodnego w substancje pokarmowe (szczególnie w związki fosforu i azotu) wskutek wzmożonego ich dopływu - podstawowy składnik: ścieki i nawozy
stan zanieczyszczenia jezior w Polsce (1999)
5% - klasa I
65% - klasa III lub pozaklasowe
Morze Bałtyckie - w polskiej strefie przybrzeżnej jest zaburzenie równowagi biologicznej i chemicznej spowodowane dopływem ze ścieków komunalnych i przemysłu związków biogennych, soli, metali ciężkich, węglowodorów chlorowanych, ropy i ropopochodnych (wycieki ropy, eutrofizacja, śmieci)
Wskaźniki definiujące podatność zbiornika na degradację
czynniki zlewniowe - elementy charakterystyczne dla zlewni zbiornika
czynniki morfometryczne - elementy opisujące kształt, wielkość i budowę jeziora
czynniki hydrologiczne - zasoby i stosunki wodne panujące na interesującym nas obszarze
Czynniki morfometryczne
średnia głębokość [m] - stosunek objętości jeziora do jego powierzchni
kat. I - 10 i więcej
kat. II - 5-10
kat. III - 3-5
stosunek objętości jeziora [tys. m2] do jego długości linii brzegowej [m]
I - 4 i więcej
II - 2-4
III - 0,8-2
procent stratyfikacji wód - oblicza się mnożąc stosunek objętości wód przydennych [m3] do całej objętości jeziora
I - 35 i więcej
II - 20-35
III - 10-20
procent wymiany wody w jeziorze - stosunek wody jaka wypłynie z jeziora w ciągu roku do całkowitej objętości misy jeziora [m3/m3] przemnożony przez 100%
Czynniki zlewniowe
współczynnik Shindlera - stosunek powierzchni zlewni bezpośredniej i powierzchni jeziora do objętości jeziora
I - 2 i mniej
II - 2-10
III - 10-50
współczynnik ollego - stosunek powierzchni zlewni [m2] do powierzchni jeziora [m2], wyznaczany na podstawie mapy
współczynnik rybacki - stosunek długości linii brzegowej [m] do powierzchni jeziora [ha]
zagospodarowanie zlewni - bardzo istotny wskaźnik. Kategorie przydatności na degradację
I - 60% lasów i więcej
II - mniej niż 60% lasów i gruntów ornych
III - 60% gruntów ornych i więcej
Parszywa dwunastka - stałe zanieczyszczenia organiczne (wybrane najważniejsze)
pestycydy (DDT, aldryna, endryna, dieldryna, toksafen) - nierozpuszczalne w wodzie, gromadzą się w tłuszczu
związki zwane chlorowanymi bifenylami (PCB) - związki zawierające chlor, stosowane były do urządzeń chłodniczych, przenoszą się na bardzo duże odległości, dostają się do organizmu człowieka przez pożywienie, picie
odpady (dioksyny, furany) - powstają w wyniku procesu spalania, są trujące
Właściwości chemiczne decydujące o wysokiej szkodliwości
duża stabilność - lub stabilność równie szkodliwych produktów ich rozpadu
mała rozpuszczalność w wodzie, za to duża w tłuszczu
Ścieki - mieszanina zużytej wody i różnych substancji płynnych
bytowo-komunalne - pochodzą z gospodarstw domowych i z przedsiębiorstw z części administracyjnych
przemysłowe - powstają w zakładach przemysłowych
Metody oczyszczania ścieków
mechaniczne - usuwanie ciał stałych za pomocą krat, sit, piaskowników (sedymentacja, flotacja)
chemiczne - wtrącanie pewnych składników chemicznych (koagulacja, sorpcja na węglu aktywnym)
biologiczne - mineralizowanie zanieczyszczeń za pomocą mikroorganizmów (głównie bakterii tlenowych)
z podwyższonym usuwaniem biogenów - stosowane w oczyszczalniach o wysoko efektywnych technologiach, redukcja azotu i fosforu
Oczyszczanie - doprowadzenie wody do stanu, w którym może wrócić do środowiska bez pogorszenia jego jakości
Uzdatnianie wody - poprawia walory wody, żeby nadawała się do celów spożywczych
Dezynfekcja (likwidacja organizmów chorobotwórczych) - ostatni etap uzdatniania wody
chlorowanie
ozonowanie
naświetlanie promieniami UV
Atmosfera ziemska - mieszanina gazów
termosfera
mezopauza
mezosfera
stratopauza
stratosfera
tropopauza
troposfera
Warstwa graniczna atmosfery - część w troposferze, która szybko reaguje termicznie na zmiany temperatury
Ozonosfera - warstwa ozonowa (ok. 23km)
Antropogeniczne przyczyny spadku zawartości ozonu
chlor (freony) - urządzenia chłodnicze, aerozole
azot - nawożenie gleby, procesy spalania paliw (silniki spalinowe)
Dziura ozonowa - spadek koncentracji ozonu w powietrzu
Skład % powietrza
78,09% azot
20,91% - tlen
1% - inne gazy (argon, neon, hel, metan, krypton, wodór i inne)
Składniki zmienne - różne w zależności od położenia geograficznego lub też sytuacji
para wodna
dwutlenek węgla
dwutlenek siarki
dwutlenek azotu
zanieczyszczenia:
gazy i pary związków chemicznych
tlenki węgla
tlenki siarki
tlenki azotu
amoniak
fluor
pyły i aerozole
popiół lotny
sadza
pyły z produkcji cementu
związki ołowiu, miedzi, chromu, kadmu
mikroorganizmy
wirusy, bakterie, grzyby, których rodzaj lub ilość odbiega od składu naturalnego mikroflory
Naturalne źródła zanieczyszczeń
wulkany - popioły wulkaniczne i gazy (ok. 450 czynnych)
pożary lasów, sawann i stepów
bagna wydzielające m.in. CH4, CO2, H2S, NH3
powierzchnie mórz i oceanów, z których unoszą się duże ilości soli
gleby i skały ulegające erozji
burze piaskowe
tereny zielone, z których pochodzą pyłki roślinne
Źródła antropogeniczne
energetyka - spalanie paliw (tlenki węgla CO, CO2, tlenki siarki SO2, SO3, tlenki azotu NO2)
przemysł - procesy technologiczne
komunikacja - transport (tlenki węgla CO, CO2, tlenki siarki SO2, SO3, węglowodory, metale ciężkie)
źródła komunalne - gospodarstwa domowe -> utylizacja odpadów i ścieków (wysypiska, oczyszczalnie ścieków - mikroorganizmy, metan)
rolnictwo - intensywna uprawa ryżu i hodowla zwierząt (m.in. metan)
Źródła zanieczyszczeń powietrza
punktowe (kominy)
liniowe (szlaki komunikacyjne)
powierzchniowe (składowisko odpadów, zbiorniki)
Wartość emisji na rok: [
] [
]
Smog - utrzymuje się nad terenami wielkich miast i okręgów przemysłowych
zanieczyszczenie pierwotne - pyły, gazy i pary emitowane przez zakłady przemysłowe
zanieczyszczenie wtórne - produkty ich fotochemicznych i chemicznych przemian
Czynniki wpływające na smog
inwersja temperatury
brak ruchów powietrza
położenie (np. doliny)
Rodzaje smogu
smog kwaśny (mgła przemysłowa) - powstaje w wilgotnym powietrzu silnie zanieczyszczonym tzw. gazami kwaśnymi (SO2, CO2) oraz pyłem węglowym przy temperaturze ok. -3 ÷ +5oC
smog fotochemiczny (utleniający) - tworzy się w czasie silnego nasłonecznienia (temp ok. 24-35oC) w wyniku fotochemicznych przemian
Gazy cieplarniane (szklarniowe) - składniki atmosfery ziemskiej, które dzięki swoim własnościom fizykochemicznym mają zdolność zatrzymania energii słonecznej w obrębie atmosfery ziemskiej
para wodna H2O
podtlenek azotu N2O
metan CH4
freony
ozon O3
inne
Skutki ocieplenia klimatu
zmiana własności fizycznych i chemicznych oceanów
poziom wód podniesie się o ok. 30-40cm do końca wieku
wzrost objętości wody w wyniku jej podgrzania
zakwaszenie wody
zmiany w rejonach polarnych - zmniejszanie zasięgu lodowców
zmiany w innych regionach - zwiększenie ilości opadów, częstsze, silniejsze huragany, tajfuny
Kwaśne deszcze - opady atmosferyczne o odczynie kwaśnym, zawierające kwasy wytworzone w reakcji wody z pochłoniętymi z powietrza gazami
tlenki węgla
tlenki siarki
tlenki azotu
siarkowodór
Depozycja - geologiczny proces gromadzenia się osadów (okruchów mineralnych, skał, szczątek roślin i zwierząt)
mokra - polega na przetransportowaniu żrących substancji za pomocą deszczu, rosy, śniegu, itd
sucha - osiadanie na powierzchni ziemi kwaśnych gazów i cząstek stałych znajdujących się w powietrzu
Skutki kwaśnych opadów
rośliny
bezpośrednie - uszkodzenie liści, igieł
pośrednie - zakłócenia w systemie odżywiania i bilansie wodnym, spowodowany zakwaszeniem gleby, zmniejszenie odporności na choroby i szkodniki
gleby
zakwaszenie powoduje zmniejszanie dostępnych składników odżywczych i zwiększenie zawartości szkodliwych dla drzew metali rozpuszczonych w roztworze glebowym, np. aluminium
budynki
- uszkodzenia budynków, pomników, zabytków przez wymywanie wapna, będącego składnikiem materiałów budowlanych
paradoks: neutralizacja kwaśnych deszczów przez zanieczyszczenia pyłowe