(Miłość)
Biblia - „Hymn o miłości”
Hymn o miłości stanowi poetycki fragment Pierwszego Listu do Koryntian, napisanego przez Świętego Pawła w I wieku po Chrystusie. Obok „Pieśni nad Pieśniami” to jeden z najpiękniejszych fragmentów Biblii.
Hymn określa miłość jako uczucie ponadczasowe, które nadaje sens ludzkiemu życiu. Wychwala jej wartość, znaczenie i potęgę. Apostoł wymienia główne cechy tego najważniejszego z uczuć. Są to: cierpliwość, dobroć, bezinteresowność, brak zazdrości i gniewu, ufność, zdolność do przebaczania. Według św. Pawła taką miłością może darzyć tylko Chrystus, który sam jest ucieleśnieniem miłości najdoskonalszej. Miłość ziemska, do której zdolni są ludzie, to tylko słabe odbicie miłości Boskiej, jednak pozwala ono zbliżyć się człowiekowi do Stwórcy.
„Gdybych mówił językami ludzkimi i anielskimi a miłości bych nie miał, stałem się jako miedź brząkająca abo cymbał brzmiący. I chociabych miał proroctwo, i wiedziałbych wszytkie tajemnice i wszytkie nauki, i miałbym wszytkę wiarę, tak iżbych góry przenosił - a miłości bych nie miał, nicem nie jest. I choćbym wszytkie majętności moje rozdał na żywność ubogich, i choćbym wydał ciało moje, tak iżbych był spalon - a miłości bych nie miał, nic mi nie pomoże. Miłość jest [długo] cierpliwa, łaskawa jest. Miłość nie zajźrzy, złości nie wyrządza, nie nadyma się, nie jest czci pragnąca, nie szuka swego, nie wzrusza się [ku gniewu], nie myśli złe; nie raduje się z niesprawiedliwości, ale się weseli z prawdy. Wszytko znosi, wszytkiemu wierzy, wszytkiego się nadziewa, wszytko wycierpi. Miłość nigdy nie ginie, choć i proroctwa zniszczeją, chociaż języki ustaną, chociaż umiejętność będzie zepsowana. Abowiem po części znamy i po części prorokujemy. Ale gdy przyjdzie, co jest doskonałego, [tedy to] co jest po części, zniszczeje. Gdym był dziecięciem, mówiłem jako dziecię, rozumiałem jako dziecię, rozmyślałem jako dziecię. Lecz gdym się stał mężem, wyniszczyłem to, co było dziecinnego. Teraz widzimy przez zwierciadło, pod zasłoną, lecz w on czas twarz w twarz. Teraz znam po części, lecz w on czas poznam, jakom jest poznany. A teraz trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy [rzeczy]: lecz z nich więtsza - miłość”.
\Tłumaczenie Jakub Wujek (1593, faksymile 1966)