O wewnętrznym dziecku


O wewnêtrznym dziecku

Nigdy nie jest za póŸno na szczêœliwe dzieciñstwo.

Wiêkszoœæ z nas ¿ywi przekonanie, ¿e powinniœmy byæ jedn¹ zintegrowan¹ osobowoœci¹, tote¿ czêsto zastanawiamy siê, dlaczego jesteœmy tacy niekonsekwentni. Jednego dnia czujemy siê œwietnie, a drugiego beznadziejnie. Czasami te zmiany nastrojów mog¹ nastêpowaæ dos³ownie z minuty na minutê. Trzeba zdaæ sobie sprawê, ¿e nie jesteœmy jedn¹ osob¹: wszyscy mamy wielu "innych" w swoim wnêtrzu, wiele ró¿nych pod-osobowoœci. Ka¿da nich jest bardzo specyficzn¹ osob¹, maj¹c¹ swoje w³asne potrzeby, pragnienia, pogl¹dy i opinie. Mamy na przyk³ad tak¹ osobowoœæ, która uwa¿a, ¿e najwa¿niejsz¹ spraw¹ w ¿yciu jest praca. Je¿eli ta osobowoœæ mia³aby kierowaæ naszym ¿yciem, nie robilibyœmy nic innego, tylko ciê¿ko pracowali. Ale mo¿emy mieæ w swoim wnêtrzu kogoœ zupe³nie innego. Kogoœ, kto lubi odpoczywaæ, relaksowaæ siê, nawet leniuchowaæ, cieszyæ siê ¿yciem. Na ogó³ silniej identyfikujemy siê z jedn¹ z tych osób. Je¿eli jesteœmy pracoholikami, bêdziemy silnie identyfikowali siê z t¹ czêœci¹ nas, która jest zainteresowana tylko prac¹, i ignorujemy, wypieramy lub odsuwamy na bok ten drugi aspekt siebie, tê osobê, która jest hedonist¹, uwielbia oddawanie siê przyjemnoœciom albo po prostu lubi nic nie robiæ. Czêsto pomiêdzy nimi istnieje konflikt interesów. Odczuwamy to jako wewnêtrzny konflikt i nie wiemy czego tak naprawdê chcemy. Ka¿da z tych podosobowoœci jest tak samo wa¿nym i zas³uguj¹cym na szacunek aspektem naszej to¿samoœci; warto siê z nim poznaæ, zaprzyjaŸniæ, doceniæ. W³aœnie poprzez pozwolenie sobie na wyra¿enie tych ró¿nych pod-osobowoœci mo¿emy osi¹gn¹æ wewnêtrzn¹ równowagê i spokój. Zamiast identyfikowaæ siê z jednym z tych spolaryzowanych aspektów, warto poznaæ je oba, a potem ŒWIADOMIE dokonaæ wyboru, w którym momencie naszego ¿ycia jedna z nich powinna przej¹æ rolê wiod¹c¹.

Zaznajamianie siê z tymi ró¿nymi czêœciami swojego "Ja" jest fascynuj¹cym doœwiadczeniem. Lubiê myœleæ, ¿e nie jestem jedn¹ osob¹ lecz rodzin¹, która mieszka w moim wnêtrzu. Jak w wiêkszoœci rodzin - tak¿e i w tej - jest mi³oœæ i s¹ konflikty oraz ró¿nice zainteresowañ. Chodzi o to, aby pozwoliæ ka¿demu cz³onkowi swojej wewnêtrznej rodziny na odegranie w³asnej roli i pe³n¹ ekspresjê - tak aby rodzina ta ¿y³a w harmonii

Jednym z najwa¿niejszych aspektów nas jest wewnêtrzne dziecko, czyli to dziecko, które mieszka w naszym wnêtrzu. Tak naprawdê mamy w sobie wiele dzieci; mamy w sobie dzieci w ró¿nym wieku, ze wszystkich okresów swojego dzieciñstwa - od wewnêtrznego niemowlêcia a¿ do wieku dojrzewania. Mamy w sobie bardzo wra¿liwe, emocjonalne dziecko. To w³aœnie czuj¹ce wra¿liwe dziecko jest baz¹ naszych emocji. ¯eby wiêc nawi¹zaæ kontakt ze swoimi emocjami i móc je zaakceptowaæ, musimy pozostawaæ w kontakcie z tym w³aœnie dzieckiem. Jest te¿ dziecko rozbawione. To dziecko chce siê bawiæ, umie to czyniæ, bo wszyscy jako ma³e dzieci umieliœmy to wspaniale robiæ. Wszyscy mamy te¿ w sobie dziecko, które jest radosne, rozpromienione, rozbawione, rozgl¹da siê za okazj¹ do dobrej zabawy. Mamy w sobie tak¿e magiczne dziecko - naturalnie po³¹czone z magi¹ wszechœwiata. Niestety, wiêkszoœæ z nas traci to po³¹czenie w procesie dorastania. Bêd¹c dzieæmi mieliœmy bezpoœredni dostêp do innych wymiarów. Niektórzy z nas widzieli elfy, duchy natury, rozmawiali z krasnoludkami lub niewidzialnymi przyjació³mi. Nasz magiczny wymiar pochodzi w³aœnie od tego dziecka. Jest w nas tak¿e m¹dre dziecko. To ten aspekt nas, który wszystko wie i widzi. Zna prawdê i mówi tylko prawdê. Wie, co czuje i co czuj¹ inni. Potrafi siê przebiæ przez fasadê sztucznoœci, tak popularn¹ w œwiecie doros³ych.

Tak jak z innymi naszymi podosobowoœciami, z którymi chcemy nawi¹zaæ kontakt, dobrze jest zacz¹æ od kontaktu z zewnêtrznymi, prawdziwymi dzieæmi. Wielu z nas doœwiadczy³o wszechogarniaj¹cego porozumienia podczas kontaktu wzrokowego z ma³ym dzieckiem. Wielu, obserwuj¹c bawi¹ce siê dzieci, mia³o ochotê siê pobawiæ. Niekiedy dziecko na ulicy czy w sklepie powie do nas coœ tak m¹drego i g³êbokiego, i¿ mamy wra¿enie, ¿e to dziecko wie o nas du¿o wiêcej ni¿ my sami. Dzieci odzwierciedlaj¹ nasze wewnêtrzne dziecko. Czêsto polecam uczestnikom moich zajêæ, aby spêdzili co najmniej 24 godziny z ma³ym dzieckiem, najlepiej tej samej p³ci. Mo¿na siê w ten sposób wiele o sobie dowiedzieæ.

Wierzê, ¿e to w³aœnie wewnêtrzne dziecko jest najwa¿niejszym aspektem, z którym nale¿y nawi¹zaæ kontakt. Dlaczego? OdpowiedŸ jest prosta. My - istoty duchowe - przychodzimy na œwiat jako dzieci. Dziecko jest t¹ cz¹stk¹ osobowoœci, która jest najbli¿ej naszej esencji duchowej. Nowo narodzone niemowlê w istocie jest czyst¹ esencj¹ duchow¹. Dlatego w³aœnie wzrusza i g³êboko przejmuje przebywanie z bardzo ma³ymi dzieæmi - widzimy wtedy odbicie swojego ducha. Im bardziej nawi¹zujemy kontakt z w³asnym wewnêtrznym dzieckiem, tym bli¿ej jesteœmy swojej prawdziwej esencji duchowej. Kultywowanie naszego zwi¹zku z wewnêtrznym dzieckiem automatycznie umo¿liwia po³¹czenie z t¹ esencj¹, która wtedy mo¿e siê w pe³ni wyraziæ.

Nawi¹zanie kontaktu ze swoim wewnêtrznym dzieckiem jest wa¿ne te¿ dlatego, ¿e ma ono klucz do naszej kreatywnoœci. Wszyscy wiemy, jak twórcze s¹ dzieci; bez koñca tworz¹, ci¹gle wymyœlaj¹ ró¿ne gry i zabawy. Wype³nione wyobraŸni¹ i kreatywnoœci¹, lubi¹ rysowaæ, malowaæ, wymyœlaæ piosenki, tañczyæ. S¹ nieprawdopodobnie twórczymi istotami. Ostatnio obserwowa³am ma³¹ dziewczynkê, kiedy postanowi³a byæ "g³upi¹ myszk¹" - biega³a rozrzucaj¹c klocki i œmiej¹c siê do rozpuku. Ilu z nas zabawa w "g³upi¹ myszkê" uratowa³aby przed depresj¹ i chorobami...??? My, doroœli, te¿ mamy w sobie tê twórcz¹ esencjê. Kontakt z wewnêtrznym dzieckiem wyzwala drzemi¹c¹ w nas kreatywnoœæ. Tê cz¹stkê, która nie boi siê eksperymentowaæ i próbowaæ nowych rzeczy. Je¿eli masz ochotê zrobiæ coœ, czego jeszcze nie robi³eœ - œpiewaæ, malowaæ czy lepiæ garnki z gliny - to ZRÓB TO jak najszybciej! Gdy dziecko rysuje obrazek, nie zastanawia siê, jak bêdzie on oceniony przez krytyków. Robi to, bo sprawia mu to radoœæ! W³aœnie w ten sposób mo¿emy uwolniæ swoj¹ kreatywnoœæ - poprzez wyzwolenie esencji dziecka, które po prostu chce siê bawiæ, spróbowaæ wszystkiego, co jest dobr¹ zabaw¹, ryzykiem, radoœci¹... Dzieci nie boj¹ siê byæ inne, nie boj¹ siê ryzykowaæ, aby zaspokoiæ swoj¹ ciekawoœæ.

Im wiêcej pomagam ludziom w skontaktowaniu siê z energi¹ wewnêtrznego dziecka, tym wyraŸniej widzê, jak proces ten pomaga w rozwiniêciu twórczego potencja³u, w zdobywaniu wiêkszej niezale¿noœci, podnoszeniu poczucia w³asnej wartoœci, a tak¿e w przekraczaniu winy, niepo¿¹danych nawyków, nadmiernego krytycyzmu i... wstydu. Im bli¿ej pozostajemy swojego wewnêtrznego dziecka,tym lepszymi rodzicami jesteœmy. WyobraŸcie sobie sami, jakie to œmieszne i patetyczne, gdy kilkuletnie dzieci w doros³ych cia³ach usi³uj¹ wychowywaæ kilku- lub kilkunastoletnie w³asne dzieci!!!

Innym wa¿nym powodem kontaktowania siê z wewnêtrznym dzieckiem jest fakt, ¿e ma ono klucz do bliskoœci w zwi¹zkach z innymi ludŸmi. Dziecko jest t¹ cz¹stk¹ nas, która odczuwa najg³êbsze emocje, która naprawdê potrafi kochaæ, która jest wra¿liwa, otwarta i bezbronna. Nie mo¿esz doœwiadczyæ prawdziwej bliskoœci z partnerem je¿eli nie jesteœ otwarty na mi³oœæ i bezbronny. Sondra Ray, doœwiadczona trenerka i autorka Cudu zwi¹zków mi³oœci, mówi: Mi³oœæ odkrywa wszystko to, co ni¹ nie jest; Mi³oœæ zawsze leczy, je¿eli jej na to pozwolisz. To w³aœnie wra¿liwe dziecko pozwala nam zbli¿yæ siê do ludzi. Je¿eli nie bêdziemy z nim w kontakcie, nigdy nie doœwiadczymy prawdziwej intymnoœci w zwi¹zku partnerskim. W czasie procesu uczenia siê bycia z dzieckiem, opiekowania siê nim, chronienia go, pozwalania mu na wyra¿anie siebie w odpowiedni sposób mo¿emy doœwiadczyæ radoœci p³yn¹cej z bliskich relacji partnerskich.

Niektórzy z nas maj¹ bliski kontakt ze swoim wewnêtrznym dzieckiem albo znaj¹ takich, co go maj¹. Pewnie wiesz, kogo mam na myœli. To ci, z którymi przebywanie jest prawdziw¹ przyjemnoœci¹ i zabaw¹, z którymi dobrze siê czujemy, którzy wzruszaj¹ nas tak samo jak ma³e dziecko. Niestety, wiêkszoœæ z nas wypar³a siê lub zapomnia³a o swoim wewnêtrznym dziecku. Bardzo wczeœnie odkryliœmy, ¿e œwiat nie jest bezpiecznym miejscem. Tak wiêc wczeœnie zaczêliœmy wznosiæ mury obronne wokó³ dziecka. Struktura naszej osobowoœci jest tak skonstruowana, aby jak najlepiej chroniæ tê wra¿liw¹, delikatn¹ esencjê. Te mury obronne staj¹ siê coraz potê¿niejsze. Wytwarzamy równie¿ coraz wiêcej mechanizmów umo¿liwiaj¹cych prze¿ycie tego niewinnego dziecka. W koñcowym etapie dochodzi do tego, ¿e przywalone jest ono stert¹ gruzu w naszym wnêtrzu. I w³aœnie w takim stanie funkcjonuje wiêkszoœæ z nas. Dziecko ukryte jest tak g³êboko, ¿e nawet nie wiemy o jego istnieniu. Podobnie jak automaty, uruchamiane s¹ nasze systemy obronne i mechanizmy prze¿ycia. Zapominamy, ¿e robimy to, by chroniæ swoje wewnêtrzne dziecko. A ono cierpi, gdy¿ potrzeby jego nie s¹ zaspokajane. Dziecko nigdy od nas nie odejdzie, nie doroœnie, nie umrze! Jest w nas przez ca³e ¿ycie. Jego potrzeby staj¹ siê naszymi potrzebami. Je¿eli nie jesteœmy ich œwiadomi to, nie zdaj¹c sobie z tego sprawy, ca³y czas bêdziemy usi³owali je zaspokoiæ.

Dziecko desperacko upomina siê o zaspokojenie swoich potrzeb i na poziomie nieœwiadomym w³aœnie to staje siê g³ówn¹ motywacj¹ naszych dzia³añ. Tak wiêc na przyk³ad mo¿emy rozwin¹æ podosobowoœæ pracoholika. Ciê¿ko pracujemy usi³uj¹c zarobiæ wystarczaj¹co du¿o pieniêdzy, by dziecko czu³o siê bezpiecznie. Tak spêdzamy ca³e ¿ycie: ciê¿ko pracuj¹c, gromadz¹c pieni¹dze i inne dobra materialne. Osi¹gamy sukces i dziwimy siê, dlaczego nie daje nam to satysfakcji. Dlatego, ¿e zapomnieliœmy o dziecku, którego bezpieczeñstwo by³o g³ównym motorem naszego dzia³ania. Czasami dziecko sabotuje nasz¹ szansê na osi¹gniêcie sukcesu, poniewa¿ wie, ¿e JEGO potrzeby nie bêd¹ w ten sposób zaspokojone. Czêsto zauwa¿am, ¿e u osób, które marz¹ o sukcesie, ale nie mog¹ go osi¹gn¹æ - blok ten pochodzi od dziecka, którego podstawowe potrzeby nie s¹ zaspokojone. Wtedy dziecko w sprytny sposób zablokuje ka¿da szansê na osi¹gniêcie sukcesu - do momentu kiedy nim siê nie zaopiekujemy, otoczymy mi³oœci¹, zaczniemy spêdzaæ z nim wiêcej czasu, bawiæ siê, s³uchaæ jego potrzeb.

Tak wiêc skontaktowanie siê z dzieckiem jest prawdziwym wyzwaniem. Wyzwaniem jest ŒWIADOMA nad nim opieka. Œwiadomie zaspokajanie jego potrzeb. Automatycznie pozwoli nam to na osi¹gniêcie równowagi i okreœlenie swojego systemu wartoœci w ¿yciu. Ka¿de dziecko potrzebuje mi³oœci, uwagi, kontaktu, radoœci, mo¿liwoœci uczciwego, kreatywnego wyra¿enia siebie. Je¿eli mu to umo¿liwimy, ca³a nasza osobowoœæ zacznie siê harmonizowaæ w zdrowy i zrównowa¿ony sposób. Nareszcie bêdziemy mogli byæ w pe³ni sob¹.

JAK SKONTAKTOWAÆ SIÊ ZE SWOIM WEWNÊTRZNYM DZIECKIEM?

Jest wiele sposobów. Mo¿emy to zrobiæ praktykuj¹c œpiewanie, tañczenie, malowanie, rysowanie, zabawê, przebywanie z dzieæmi, dzieciêce zabawy. Mo¿emy to tak¿e uczyniæ przebywaj¹c na ³onie natury i na przyk³ad ze zwierzêtami. Dzieci kochaj¹ zwierzêta. Niedawno moja chrzeœniaczka Ania z entuzjazmem pokaza³a mi swojego nowego przyjaciela, królika. Ania mówi o sobie "królik"..., a o Babci "konik". WeŸmy z niej przyk³ad i zwracajmy siê do siebie ulubion¹ zdrobnia³¹ form¹ swojego imienia. Ja siê rozp³ywam, gdy mój ukochany mówi do mnie Ewuœ. Jest to koj¹cy balsam dla mojej "ma³ej dziewczynki". Od razu j¹ widzê, jak podskakuje z radoœci, szczerz¹c bezzêbny uœmiech! Jedna z uczestniczek mojego treningu UZDROWIENIA WEWNÊTRZNEGO DZIECKA w Krakowie nawi¹za³a kontakt ze swoj¹ "ma³¹ dziewczynk¹" poprzez wyjœcie na œrodek i recytowanie wierszyków zawstydzonym sepleni¹cym g³osem, krêc¹c róg niewidzialnego fartuszka. To by³o piêkne i wzruszaj¹ce. P³akaliœmy i œmieliœmy siê jednoczeœnie, bij¹c jej brawa na bis. Mo¿emy te¿ po prostu kupiæ sobie ulubion¹ zabawkê z dzieciñstwa lub pluszowego misia. Mo¿emy pozwoliæ dziecku wyraziæ, czego potrzebuje pracuj¹c z lustrem. To bardzo proste. Popatrz sobie w oczy i zapytaj swojej wewnêtrznej dziewczynki czy ch³opczyka: Co mogê dzisiaj dla Ciebie zrobiæ? Na co masz ochotê? Poczekaj na odpowiedŸ i ZRÓB TO ! Mo¿e chce iœæ na lody lub na spacer? Spe³nij codziennie JEDN¥ proœbê swojego dziecka, a twoje ¿ycie zacznie siê zmieniaæ. Tak¿e do lustra codziennie powiedz swojemu dziecku: Kocham Ciê i nigdy Ciê nie opuszczê!

Czêsto polecam napisanie listu od du¿ej Ewy do Ma³ej Ewuni. Mo¿e on wygl¹daæ tak:

Kochana Ma³a Ewuniu,

wiem, ¿e jesteœ bardzo samotna i przera¿ona. Wiem, jak bardzo boisz siê byæ sob¹. Wiem, jak ci smutno, ¿e nikt nie wie, jak¹ jesteœ wspania³¹ dziewczynk¹ i co naprawdê czujesz. Ja przynale¿ê do twojej przysz³oœci i wiem najlepiej, jak wiele wycierpia³aœ i jak ci jest ciê¿ko. Wybacz mi, ¿e tak bardzo ciê zaniedba³am, ¿e ciê opuœci³am. Kocham ciê i obiecujê, ¿e zawsze bêd¹ mia³a dla ciebie czas. Pozwolê ci byæ naprawdê sob¹, tak¹ jak¹ jesteœ. Nauczê ciê równowagi i pozwolê ci siê baæ, z³oœciæ, cieszyæ i smuciæ. Proszê, pozwól mi byæ z tob¹ na zawsze.

Twoja kochaj¹ca

du¿a Ewa

A potem napisanie listu od zranionego i opuszczonego dziecka. Ten list dobrze jest napisaæ lew¹ rêk¹ (praw¹ dla leworêcznych). Mój list by³ taki:

Droga Du¿a Ewo,

wybaczam ci. Proszê przyjdŸ po mnie. Ukrywam siê pod sto³em od 40 lat. Bojê siê. Bardzo ciebie potrzebujê.

PrzyjdŸ i nie opuszczaj mnie ju¿ nigdy.

ma³a Ewunia

Jeszcze innym sposobem kontaktowania siê i "oswajania" dziecka jest regularnie praktykowana wizualizacja SPOTKANIA Z WEWNÊTRZNYM DZIECKIEM.

Polecana literatura:

John Bradshow - ¯eby przyjœæ do siebie - otoczenie opiek¹ skrzywdzonego dziecka wewnêtrznego (Wyd. Medium)

Alice Miller - Cena wyparcia urazów z dzieciñstwa

Hubertus von Schoenebeck - Antypedagogika - byæ i wspieraæ zamiast wychowywaæ

Tana Luuvas - Jestem tutaj (Wyd. Ravi)

Kasety audio:

Ewa Foley - Wewnêtrzne Dziecko (Wyd. ISI, 1994) - wyk³ad i wizualizacja spotkania wewnêtrznego dziecka.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Terapia wewnętrznego dziecka sem IV, Akademia liderów
WEWNĘTRZNE DZIECKO
Mądrości Ewa Foley Artykuł Wewnętrzne Dziecko
Odkryj swoje wewnętrzne dziecko Klucz do rozwiązania (prawie) wszystkich problemów Stahl Stefanie
O wewnętrznym dziecku
Uzdrawianie wewnętrznego dziecka
Wewnętrzne dziecko edited
Wewnętrzne Dziecko
Wewnętrzne dziecko terapia
Jak pracowac z dzieckiem niedowidzacym
WEWNĘTRZNE PROCESY RZEŹBIĄCE ZIEMIE
Dojrzalosc Szkolna Dziecka 6 letniego
7 zapalenie wewnetrznych narzadow plciowych dr pawlaczyk
Wykorzystywanie seksualne dziecka
Kopia Kopia Rozwoj dziecka

więcej podobnych podstron