MASZYNY I URZĄDZENIA DO ZADAWANIA PASZ W OBORACH

System zadawania pasz powinien:

- zapewnić możliwość częstego pobierania pasz

-umożliwiać podawanie pokarmowych, które w pełni pokrywają zapotrzebowanie krowy w różnych okresach produkcyjnych

-uwzględniać przemiany zachodzące w przewodzie pokarmowym: zapewnić właściwą strukturę fizyczną dawki pokarmowej, umożliwiać właściwą synchronizację podaży białka i energii dla mikroorganizmów żwacza.

- umożliwić zagrzewanie się pasz

-umożliwić konkurencję w stadzie(dominacja niektórych krów)

- zapewnić możliwość utrzymania czystości żłobów, koryt i stołówek paszowych

W wyborze systemu zadawania pasz powinno się uwzględniać:

-wielkość stada krów i spodziewaną wydajność mleczną

-możliwość podziału stada (np. na grupy żywieniowe)

-możliwości techniczne gospodarstwa: system utrzymania krów(wolnostanowiskowy, uwięziony), rodzaj i konsystencja budynków inwentarskich

-organizację bazy paszowej: rodzaj stosowanych pasz, sposoby magazynowania pasz (konstrukcje silosów), system produkcji pasz objętościowych

-możliwości ekonomiczne gospodarstwa: cenę systemu, koszty siły roboczej

Maszyny i urządzenia do zadawania pasz i karmienia zwierząt w oborach:

- maszyny i urządzenia mobilne: wozy uniwersalne, wozy paszowe

- maszyny i urządzenia stacjonarne: urządzenia żłobowe, urządzenia nadżłobowe, stacje paszowe

- maszyny i urządzenia specjalne

1. Maszyny i urządzenia mobilne:

Zalety:

-prosta budowa, eksploatacja i naprawa

-niskie koszty inwestycyjne urządzeń

-możliwość wykorzystywania także do innych celów w gospodarstwie

-możliwość łatwego zastąpienia innym środkiem w przypadku awarii

Wady:

-konieczność budowy specjalnych drzwi i korytarzy w budynku

-konieczność częstego otwierania drzwi, co jest niekorzystne w okresie chłodów

-powstawanie w pobliżu zwierząt hałasu i spalin zawierających składniki szkodliwe

-wprowadzenie do budynku zanieczyszczeń dróg zewnętrznych

Wozy paszowe: mają za zadanie transport, mieszanie i zadawanie pasz. Są szczególnie przydatne przy żywieniu krów mieszankami pełnowartościowymi.

Zalety:

-możliwość całkowitej mechanizacji pobierania i zadawania pasz

-możliwość cięcia i mieszania bel siana, słomy, sianokiszonki i innych

-zapewniają podanie zbilansowanej dawki paszy treściwej i objętościowej wraz z paszami mineralno-witaminowymi

-zapewniają większą dokładność w normowaniu dawki żywieniowej

Wady:

-wysoka cena maszyn i urządzeń

-konieczność podzielenia stada na grupy technologiczne(grupy żywieniowe)

Wozy uniwersalne: skrzynia do mieszania i zadawania paszy, przenośnik mieszania paszą w zbiorniku, pasza podawana przenośnikiem bocznym

2. Maszyny i urządzenia stacjonarne:

Zalety:- łatwość zmechanizowania zadawanej paszy

-zapewniają lepsze warunki technologiczne i produkcyjne pracy

-nie ma potrzeby stosowania szerokich korytarzy paszowych ani drzwi przelotowych, można też zmniejszyć wysokości budynku.

Wady:

-brak możliwości indywidualnego żywienia zwierząt

-konieczność przystosowania obiektów do zastosowanych urządzeń

-kosztowniejsze inwestycje w porównaniu z mobilnymi

•Żłób wózkowy - wózek na szynach wciągany do paszarni przed zwierzęta

•Żłobowy przenośnik ślimakowy -nie wymaga odsuwanie zwierząt od żłobu, przemieszczanie paszy przez ślimak wzdłużny

•Przenośnik zgarniakowy- podawanie paszy do dwóch rzędów stanowisk w tym samym czasie, zwierzęta powinny być odsuwane od zgarniaków, pasza jest przemieszczana przez zgarniaki (może być przenoszona w żłobie lub nieco wyżej żłobu i zsuwana jest potem przez pracownika)

•Urządzenia nadżłobowe przenośnikowe - nie trzeba odsuwać od zwierząt, ruchomy zgarniak, który przejeżdża po przenośniku, zgarniak zsypuje do zgarniacza pasze, mechanizm wychylny - przenośnik taśmowy napełniany paszą jest wychylany

3. Urządzenia do żywienia indywidualnego:

Korzyści:

-obniżenie kosztów żywienia

-zwiększenie rentowności produkcji mleka

-dostosowanie zadawania paszy do aktualnych potrzeb i „kalendarza” krowy

-możliwość traktowania każdej krowy indywidualnie

-zmniejszenie pracochłonności obsługi

-zwiększenie zakresu informacji

-usprawnienie zarządzania

Wady:

-wysokie koszty inwestycyjne

-potrzeba wysokiej wiedzy technicznej obsługi

•Urządzenia nadżłobowe wózkowe - automatycznie sterowane mikroprocesorem do zadawania pasz suchych, układ dozujący (3 elementy) dokładnie dozuje, wprowadza dane: nr zwierzęcia i tak może dobrać dla niego odpowiednią dawkę, mogą być łączone ze zbiornikiem do podawania paszy treściwej

4. Stacje paszowe:

Zalety:

-możliwość rozłożenia dziennych dawek paszy treściwej dla wysoko wydajnych krów na 5-8 porcji (max.2,5-3kg), co zwiększa przyswajanie paszy i polepsza jej wykorzystanie przez zwierzęta

-krowa otrzymuje paszę „na żądanie”, ale tylko w pewnych okresach czasowych.

Wady: -jedna stacja obsługuje 20-30 krów

URZĄDZENIA DO WYBIERANIA KISZONKI

Wg sposobu oddzielenia porcji kiszonki wybieraki można podzielić:

1.wybieraki do silosów poziomych

• wyszarpujące

• wycinające

• frezujące

2.wybieraki do silosów wieżowych

• górne

• dolne

Urządzenia do wybierania kiszonki z silosów poziomych:

∗Urządzenia wyszarpujące - chwytaki

Ładowarka czołowa z chwytakiem widłowym: palce ruchome(zakrzywione),palce nieruchome, siłownik hydrauliczny, dźwignia regulacji poziomu palców, wysięgnik, kiszonka.

Wybieraki wycinające

- z biernymi nożami - można go zastosować również do wyższych pryzm montując na ciągniku (3-punktowy układ zawieszenia) lub z ramą podnoszenia

- z aktywnymi nożami

∗Urządzenia wycinające

- z nożem pionowym aktywnym - zespół napędowy, napęd ruchu po obwodzie, łańcuch, ruchoma rama prowadząca nóż, przytrzymacz kiszonki, aby w czasie transportu nie wypadła, palce sztywne, nóż piłowy

- z nożami poziomymi (noże poprzeczne, noże wzdłużne - blok kiszonki jest wycinany za ich pomocą), rama z nożami aktywnymi, noże piłowe przenoszone przez system hydrauliczny

ELEMENTY: pozioma rama przesuwna, widły stałe, elementy napędowe, rama podnoszenia, itd.

∗Wybierak frezujący - ładujący: wał frezujący, ślimak, dmuchawa, rynna, ramię - kiszonka jest od razu rozluźniana (od wozu w postaci sypkiej) - dostarcza materiał do dmuchawy, a stamtąd do wozu paszowego

Urządzenia do wybierania kiszonki z silosów wieżowych:

∗Wybierak górny z wyładunkiem kiszonki do szybu bocznego- podnoszenie materiału, pobieranie za pomocą elementu frezującego, który dostarcza materiał do dmuchawy, a potem do zbiornika lub na przyczepę. Zespół frezujący może przesuwać się po obwodzie i wycinać. Elementy: lina, silnik napędowy z przekładnią, walec zębaty, rynna wyrzutowa, okno, ramię podporowę

∗Wybierak dolny z obrotowym ramieniem i łańcuchem zębatym - znajduje się w dnie, objętość paszy wspiera się na tym dole. Jest ramię z łańcuchem, który wycina pasze i transportuje do przenośnika poprzecznego, który wyładowuję ją na zewnątrz.

MASZYNY I URZĄDZENIA DO USUWANIA OBORNIKA W BUDYNKACH INWENTARSKICH:

-łopaty mechaniczne i zgarniaki typu delta

-przenośniki skrobakowe o ruchu posuwisto-zwrotnym, ciągłym

-spychacze-inne przenośniki: ślimakowe, taśmowe

Dobór rodzaju urządzeń do usuwania odchodów zależy od:

-wielkości stada (ilości odchodów)

-systemu utrzymania zwierząt (ściółkowy, bezściółkowy)

-możliwości technicznych i ekonomicznych gospodarstwa

Łopata mechaniczna: stosowana w budynkach do 25m. Jest kanał gnojowy, który jest oczyszczany saniami. Pod płytą gnojową znajduje się zbiornik na gnojowicę. Formowana jest pryzma obornika. Zapotrzebowanie na moc wynosi 1,1 kW. Rodzaje elementów zgarniających: 1)deska zaczepiana do liny zwijanej przez silnik elektryczny. /o określonej porze deska jest uruchamiana, przesuwa się wzdł€ż kanału gnojowego zagarniając obornik i przenosząc go na zewnątrz budynku/

2)taczka 3)szufla mechaniczna /porusza się po szynie; posiada ramę z elementem napędowym co pozwala przemieszczać się jej wzdłuż stanowisk. Ukł. Szynowy pozwala na rozładunek ponad pryzme.

Zgarniaki typu delta: w zależności od szerokości kanałów mogą być różne rodzaje zgarniaków. Zgarniak przesuwa się cykliczne, z prędkością mniejszą niż 1m/s. Zwierzęta mogą spokojnie się poruszać. Przy ruchu roboczym skrzydła zgarniaka są rozsunięte, a przy zgarnianiu się zsuwają. Odchody są przesuwane w kierunku kanału poprzecznego. Przenośnik ten stosowany jest w oborach, gdzie jest mało ściółki i do usuwania gnojowicy. Stosowany w oborach do 200m. Napędzany jest silnikiem hydraulicznym. Skok siłownika ma długość ok.2m.

Przenośniki skrobakowi o ruchu posuwisto-zwrotnym: Jedno cięgno umieszczone jest przy ściance kanału i do niego są zamocowane zgarniaki. Przesuwa się i zgarnia część obornika, a przy ruchu powrotnym zgarniaki się zsuwają. W końcowej fazie jest wyrzutnik, aby można było uformować pryzmę. Jest możliwość wychylania się na boki wyrzutnika. Zastosowano w nim siłowniki hydrauliczne. Skok siłownika wynosi ok.2m. Stosowany w oborach do 80m.Następuje tu dodatkowe zagęszczanie obornika przez przeciskanie go przez komorę za pomocą tłoka.

Przenośniki dwustronne o ruchu posuwisto-zwrotnym: Cięgno przebiega pośrodku. Długość zgarniaków jest mniejsza, ale mogą za to tworzyć szersze kanały. Stosowany do stad o większej wydajności.

Przenośniki skrobakowe (zgarniakowe) o ruchu ciągłym: Występuje łańcuch, do którego przymocowane są pod kątem prostym zgarniaki. Stosuje się w pętlach 60-80m, a nawet do 120m(rzadko). Jeśli łańcuch pęknie, to cały przenośnik jest nieczynny. Zapotrzebowanie na moc wynosi 2,2kW.

Spychacze- stosowane są jako urządzenia pomocnicze gł. W budynkach z głęboką ściółką. Aby został zastosowany wymagana jest odpowiednia szerokość kanału. Wyróżniamy: -spychacz słupowy; --spychacz szynowy; -spychacz obrotowy

Maszyny i urządzenia do usuwania gnojowicy z budynków inwentarskich:

1)sposoby hydrauliczne

-system śluzowy

-system recyrkulacyjny i recylk-śluzowy

-system samospływu

2)sposoby mieszane

-system pneumatyczno-hydrauliczny

-system mechaniczno-hydrauliczny

-system mechaniczno-pneumatyczno-hydrauliczny.

Gnojówka- mieszanina kału i moczu.

Gnojowica- mieszanina kału, moczu, wody i resztek paszy.

Gnojowica przechodzi przez ruszt i gromadzi się w różnych zbiornikach, a następnie jest odprowadzana przez różne systemy.

Gnojowica jest dobrym nawozem, ale czasem trzeba poczekać na jej fermentację. Przedawkowanie powoduje zanieczyszczenie gleby.

System śluzowy- in. samospływ okresowy- gnojowica gromadzi się w śluzach, w systemie kanałowym, skąd jest później odprowadzana. Stosowanie dwóch zasuw niskiej i wysokiej zapobiega osadzaniu na dnie części stałych.

System recyrkulacyjny-gnojowica jest przechowywana w kanałach i okresowo mieszana aby nie nastąpiło jej rozwarstwienie. W takiej postaci jest łatwiejsza do usunięcia. Mieszamy za pomocą wirnika, pompy lub powietrznego wietrzenia.

Samospływ ciągły-spływ odbywa się w sposób ciągły-najpierw do kanału poprzecznego a następnie do zbiornika. System posiada odpowiednie spadki i ogranicza się do obór 20-25m.Na końcu kanału znajduję się próg, który zapewnia utrzymanie na dnie cienkiej warstwy cieczy co jest niezbędnym warunkiem prawidłowego spływu gnojowicy.

Zalety stosowania samospływu:

-wykonanie prostokątnego kanału jest łatwiejsze i tańsze,

-system nie wymaga żadnych nakładów robocizny w czasie eksploatacji.

-usuwanie gnojowicy odbywa się bez dodawania wody (jedynie przed rozpoczęciem eksploatacji należy nalać wody do wysokości progu. Woda ta zapobiega wsiąkaniu gnojowicy w świeży beton, jak również tworzy warstwę, po której gnojowica spływa.)

Magazynowanie i utylizacja odchodów

Odchody zwierzęce są bardzo dobrym materiałem do nawożenia gleby, zawierają wszystkie składniki potrzebne do wzrostu roślin oraz wpływają na powstanie właściwej struktury gleby. Oczywiście jest to możliwe wówczas gdy odchody są odpowiednio przechowywane i dawkowane w ilościach agrotechnicznie wymaganych bowiem przedawkowanie nawożenia, zwłaszcza gnojowica może doprowadzić do zniszczenia gleby i upraw.

Kierunki unieszkodliwiania i wykorzystywania gnojowicy:

-rolnicze zagospodarowanie gnojowicy surowej

-rolnicze zagosp gnojowicy wstępnie uzdatnionej,

-biologiczne unieszkodliwianie gnojowicy za pomocą osadu czynnego,

-beztlenowa fermentacja (wykorzystanie biogazu),

-wykorzystanie kompostu.

Zbiornik do kompostowania

Budowa: zbiornik, kanał zasilający, wyrzutnik obornika, walce mieszające, dmuchawa obiegu pierwotnego, przewód ciepłego powietrza, wieżowy wymiennik ciepła, pompa, silnik, przekładnia, podłoga perforowana

Mieszadła do gnojowicy:

-pompowe

-pneumatyczne (strumień powietrza kierowany pod lustro cieczy)

-śmigłowo-zanurzeniowe (pobierają ciecz z górnej warstwy i wyrzucają ja ku dołowi)

Unieszkodliwianie gnojowicy osadem czynnym: Usunięcie z gnojowicy zw mineralnych i organicznych występujących w postaci resztek produktów, będących wynikiem procesów fizjologicznych zwierząt; związki te po właściwej przeróbce mogą być użyte jako nawóz organiczny. Oczyszczalnie muszą zapewnić taki stopień oczyszczania gnojowicy, aby można było płynną jej frakcję odprowadzić do gruntu bez obawy degradacji środowiska naturalnego.

Sposoby oczyszczania gnojowicy:

-mechaniczne-polegają na wykorzystaniu procesu cedzenia, filtracji i sedymentacji. Do tego celu służą: kraty, filtry mechaniczne, wirówki sedymentacyjne i osadniki.

-fizyko-chemiczne- polegają na wykorzystaniu procesów koagulacji oraz chlorowania. Do tego służą: komory do magazynowania i przygotowywania roztworów oraz urządzenia do chlorowania.

-biologiczne- polega na wykorzystaniu procesów biochemicznych, związanych z działaniem mikroorganizmów. Do tego służą: komory do napowietrzania z osadem, pola nawadniane, filtry gruntowe bądź stawy oraz zamknięte zbiorniki fermentacyjne (beztlenowe).

Separator -dzięki separacji mech można uzyskać zagęszczenie frakcji stałej do ok.30-40%. Frakcja ciekła jest magazynowana w zbiornikach.

MASZYNY I URZĄDZENIA DO DOJU

Czynności związane z dojem:

-oczyszczenie wymienia i strzyków,

- masaż wymienia,

- przeddój

- dój właściwy,

- podój,

- zanurzenie strzyków po doju w płynie dezynfekujacym,

- mycie instalacji udojowej.

Sprawność techn dojarki i sposób posługiwania się nią może powodować:(czynniki powodujące zakażenia)

-przenoszenie zarazków chorobotwórczych między krowami oraz między ćwiartkami wymienia przez aparaty udojowe,

- nadmierne wahania podciśnienia w aparacie udojowym (przedostawanie się zarazków z zew strzyka do wew zatoki strzykowej),

- nadmierne wahania podciśnienia w kolektorze (zakażenia miedzy ćwiartkami),

-uszkadzanie wierzchołków strzyków przez aparaty udojowe (zbyt wysokie podciśnienie, pustodój,niewłaściwa pulsacja)

Mechanizacja doju umożliwia:

-efektywne odbieranie mleka z wymienia,

-uzyskanie mleka o najwyższych walorach higienicznych,

-ochrona zdrowia zwierzęcia (unieszkodliwianie strzyków),

-poprawa jakości mleka,

-zmniejszanie pracochłonności doju

- zwiększenie wydajności pracy.

Rodzaje dojarek mechanicznych i stanowisk udojowych:

1)konwiowe(bańkowe)

-wózkowe

-stacjonarne

2)bezkonwiowe(rurociągowe)

-bez mierników ilości udojonego mleka

-z miernikiem stanowiskowym ilości mleka

-z rozdzielnym transportem mleka i powietrza

-z łącznym transportem mleka i powietrza.

Dojarka przewoźna -wszystkie elementy umieszczone są na wózku.

Dojarka stacjonarna -mleko dostaje się przewodem podciśnieniowym do jakiegoś pomieszczenia gdzie znajduje się zbiornik umieszczony na stałe.

Dojarka przewodowa -dodatkowy przewód dołączony do kolektora. Przewód mleczny i powietrzny przebiega przez całą oborę(dojarki rurowe)

Stymulacja doju-czynności mycia, masaż, głos cielęcia czy dojarki powoduje wydzielanie oksytocyny, a w następstwie wypchnięcie mleka.

Budowa i działanie zespołów dojarki mechanicznej: kolektor mleczny,pulsator, aparaty udojowe, przewody i armatura, agregat próżniowy, urządzenia do mycia i dezynfekcji instalacji udojowej.

Aparaty udojowe:

-z kubkami jednokomorowymi: dwutaktowe, dwutaktowe z jednoczesnym masażem

-z kubkami dwukomorowymi: dwutaktowe (z jednoczesnym dojeniem strzyków, z dojem strzyków parami na przemian), trzytaktowe (z jednoczesnym dojeniem strzyków, z dojem strzyków parami na przemian)

Kubek udojowy: składa się z cylinderka i gumy strzykowej pomiędzy, którymi powstaje tzw komora miedzyścienna. W komorze tej panuje podciśnienie, które wywołuje takt ssania. Jeśli do komory dopuścimy powietrze atm to mamy takt masażu. Częstotliwość taktów masażu i ssania można regulować. Ciśnienie w kubkach nie może być zbyt duże, ponieważ może uszkadzać strzyki. Gdy chcemy zdjąć kubki należy odciąć podciśnienie.

Kolektory:

-dwukomorowe

-trzykomorowe

-czterokomorowe (dla każdej komory oddzielna pulsacja)

Zadaniem kolektora w aparacie udojowym jest odbiór mleka z 4 komór podstrzykowych i rozdział pulsacji wytworzonej przez pulsator do czterech komór międzyściennych.

Do kolektora mogą dostawać się opary i obce zapachy co jest później wyczuwalne w mleku.

Wymagania stawiane kolektorom:

-możliwość doju przemiennego (przynajmniej parami kubków),

-w zależności od szybkości oddawania mleka przez krowę muszą przemieszczać większe ilości mleka (np.dzięki zwiększeniu pojemności, doprowadzeniu powietrza do komory mlecznej),

-minimalne wahania podciśnienia,

-krótki czas doju,

-muszą zapobiegać krzyżowym zakażeniom ćwiartek wymienia (np. przez oddzielenie komory dla każdej ćwiartki wymienia lub zastosowanie zaworów zwrotnych)

Zadaniem pulsatora w aparacie udojowym jest sterowanie podciśnieniem wytworzonym przez pompę próżniową i ciśnieniem atm do komór międzyściennych kubków udojowych. Warunkuje on powstawanie taktu ssania i masażu w kubku udojowym.

Podział pulsatorów:

1)sterowane pneumatycznie

- membranowe

- tłoczkowe i suwakowe

- kulkowe

- hydropulastory

2) sterowane elektrycznie

-z przerywaczem mechanicznym

-z przerywaczem elektronicznym

3)sterowane mechanicznie

4)pompy pulsacyjne

Tempo oddawania mleka przez krowę

Wykres

Pulsacja przy doju właściwym 60puls/min, przeddój i podój 50puls/min. Takt ssania do masażu 30/70 -przeddój i tak samo w podoju. W doju właściwym takt ssania do taktu masażu wynosi 60/40.

Pulsatory- urządzenia sterujące pracą dojarki.

Pulsator o działaniu jednoczesnym (jednosworzniowe)- takty ssania i masażu występują jednocześnie we wszystkich kubkach udojowych. Stosunek czasu trwania taktu ssania do czasu trwania taktu masażu waha się w granicach od 3:2 do 4:1, a zatem takt ssania jest wydłużony.

Pulsator o działaniu przemiennym (dwusworzniowy)- w dwóch kubkach udojowych realizowany jest takt ssania, a w drugiej zaś takt masażu. Stosunek taktów wynosi 1:1. Pulsator ten połączony jest jednym przewodem z rurociągiem podciśnieniowy,, natomiast do kolektora prowadzą dwa przewody zmiennego ciśnienia.

Hydropulsator- posiada dwie komory powietrzne połączone z przewodem podciśnienia oraz dwie komory hydrauliczne wypełnione cieczą tłumiącą. Między komorami znajduje się mechanizm przesuwający, który składa się z suwaka sterującego, sprężyny przesuwającej wraz z ramieniem i ślizgaczem.

Zalety pulsatora hydraulicznego:

-mniejsze obciążenie wymion dzięki łagodnemu przechodzeniu z taktu ssania do masażu,

-stabilne i precyzyjne parametry pracy niezależne od wahań podciśnienia, warunków panujących w oborze,

-możliwość regulowania parametrów pracy,

-wysoka trwałość i niezawodność.

Elektropulsator- posiada dwie cewki magnetyczne zapewniające odpowiednie połączenie kroćców z podciśnieniem i ciśnieniem atmosferycznym.

Zalety pulsatorów elektronicznych:

-bardzo cicha praca,

-małe wahania podciśnienia,

-konstrukcja z trwałych elementów (bezproblemowe działanie przez lata),

-brak (minimum) niezawodnych części mechanicznych,

-sygnalizacja nieprawidłowej pracy daje możliwość zapobiegania nierównomiernemu dojowi,

-funkcja „losowego startu” nie pozwala na pracę większej liczby pulsatorów w jednym rytmie i zapewnia stabilny poziom podciśnienia w całej instalacji,

-możliwość dostarczenia (zaprogramowania) urządzenia zależnie od rasy zwierząt bez konieczności wymiany części.

Nowoczesny aparat udojowy powinien się charakteryzować:

-nie zaciskające się kołnierze gumy strzykowej,

-zrównoważona konstrukcja gumy strzykowej,

-krótkie przewody -wygoda pracy,

-kolektor o dużej pojemności,

-konstrukcja zwiększająca przepływ mleka,

-duża średnica przewodów- szybki przepływ mleka,

-lekka konstrukcja 19 kg- mniejsze obciążenie zwierząt.

Zawory sterujące podciśnieniem mają za zadanie utrzymanie przewidzianej wartości podciśnienia, jego pomiar oraz odwodnienie, oczyszczenie rurociągu.

Rodzaje zaworów:

-ciężarkowy,

-ciężarkowy dźwigniowy,

-sprężynowy,

-serwo- oddzielnie jest czujnik który steruje zaworem.

URZĄDZENIA DO POMIARU ILOŚĆI UDOJONEGO MLEKA

Mierniki udojonego mleka:

-miernik naczyniowy - gromadzący całość mleka od jednej krowy z jednego udoju

-miernik proporcjonalny - gromadzący część udojonego mleka

-miernik przepływowy z naczynkiem wahliwym

-miernik przepływowy z naczynkiem obrotowycm

URZĄDZENIA DO MYCIA I DEZYNFEKCJI APARATÓW ORAZ INSTALACJI UDOJOWEJ

Automaty do mycia i dezynfekcji instalacji udojowych umożliwiają:

•utrzymanie stałej temp. podczas mycia i płukania

•możliwość określenia ilości pobierania wody do mycia i płukania

•możliwość regulacji czasu mycia w obiegu cyrkulacyjnym

•precyzyjne ustalenie dawki pobieranych samoczynnie preparatów

•ustawienie dowolnej kolejności pobierania środków kwaśnych i zasadowych

•wielokrotne wykorzystanie środków myjących

•wykorzystanie wody z ostatniego płukania do następnego płukania wstępnego

Hala udojowa- (inaczej dojarnia) jest to pomieszczenie pozwalające na przeprowadzenie udoju poza oborą. Pomieszczenie to wyposażone jest w stanowiska do doju, umieszczone na stałe lub zainstalowane na konstrukcji przewoźnej.

Zalety dojarni:

-zwierzęta są doprowadzane do urządzeń (a nie odwrotnie co ma miejsce w instalacjach tradycyjnych),

-możliwość stworzenia optymalnych warunków higieny pozyskiwania mleka i i pracy załogi,

-wysoka wydajność pracy przy mniejszej obsłudze.

Budynek dojarni (wyposażenie):

-pomieszczenie do doju,

-zmywalnia,

przechowalnia mleka,

-maszynownia,

-pomieszczenie higieniczno- sanitarne dla obsługi.

Podział hal udojowych:

-ze względu na mobilność: stacjonarne, przewoźne.

-ze względu na czas doju: dojarnie z dojem grupowym (całą grupą wchodzą i całą wychodzą), dojarnie z dojem indywidualnym (po wydojeniu jednej na jej miejsce wchodzi kolejna).

-ze względu na usytuowanie stanowisk: szeregowe, tandemowe, „rybia ość”- ukośne, karuzelowe, specjalne, równoległe.

Hala udojowa szeregowa

+możliwość zastosowania przy niewielkim stadzie

-stanowisko dojarza na równi lub 30-35cm poniżej stanowiska zwierząt(dojarz musi się więc schylać przy obsłudze)

-mała wydajność pracy

-krowy przechodzą przez stanowisko dojarza zabrudzając je

Hala udojowa tandem

+możliwość doju uniwersalnego

+łatwość wprowadzania i wyprowadzania zwierząt pojedynczo

+wysoka przepustowość hali

+krowy wchodzą do hali udojowej we własnym tempie, przebywając w hali nie są niepokojone przez sąsiadki

+stanowisko dojarza jest obniżone o około 70 cm w stosunku do stanowiska zwierząt(dojarz nie musi się schylać)

+dojarnie są niewielkie (3-4 stanowiska w dwu rzędach) dojarz ma więc czas na obserwację doju każdej krowy

-większe odległości pokonywane przez krowę i dojarza

-możliwość zastosowania przy niezbyt dużych stadach

Hala udojowa tandem do doju grupowego

+stanowiska zajmują małą powierzchnię

+wydajność 30-40krów/godzinę

-grupowe traktowanie krów

-duże odległości między krowami zmniejszają wydajność dojarza

Hala udojowa „rybia ość”

+grupowe traktowanie krów

+mniejsza długość hali udojowej

+małe odległości między krowami

+dój boczny tylny-łatwiejszy dostęp do wymienia

+dobra widoczność zwierzęcia podczas doju

+odpowiednia do stad różnej wielkości

-możliwość powstawania zatoru przy wprowadzaniu i wyprowadzaniu

-zastosowanie w gospodarstwach z stadem wyselekcjonowanym według czasu oddania mleka

-krowy stoją ciasno stykając się ze sobą

Hala udojowa „równoległa”

+grupowe traktowanie krów

+mniejsza długość hali udojowej

+małe odległości między krowami

+tylny dój łatwy dostęp do wymienia

+szybsza wymiana krów dzięki przedniemu uwalnianiu stanowisk

+możliwość uwalniania zwierząt w grupach po 3-4 krowy

-wymagana większa szerokość budynku

-dojarz nie widzi dobrze krowy

-wymagany jest automatyczny system identyfikacji krów

+małe odległości między krowami

Hala karuzelowa

rototandem

+indywidualne traktowanie krów

+spokojne zwierzęta

-mała liczba stanowisk

-stanowiska zajmują dużo miejsca

-większe odległości między krowami

-wydajność 36-80 krów/godzinę

Hala karuzelowa wewnętrzna „rybia ość”

Dla stad od 120 krów

+dój boczny-łatwiejszy dostęp do wymienia

+mniejsze odległości między zwierzętami

+wydajność 45-120 krów/godzinę

Hala karuzelowa zewnętrzna „bok w bok”

+małe odległości między krowami

+tylny dój łatwy dostęp do wymienia

+wydajność 50-200 krów/godzinę

-krowa wychodząc ze stanowiska musi się cofać

-dojarz nie widzi dobrze krowy

-do uzyskania dużej wydajności potrzebne są urządzenia automatyzujące udój.

URZĄDZENIA DO WSTĘPNEJ OBRÓBKI MLEKA

•schładzarka nurnikowa:

-bez zespołu odzysku ciepła - nurnik, porowiec, elastyczny łąćznik, agrega, zbiornik mleka

-z zespołem odzysku ciepła: agregat spręzarkowy, skraplacz II, wentylator, włącznik, wskaźnik temp. mleka, nurnik, łącznik elastyczny, zbiornik na mleko, zbiornik wody nagrzewnicy, skrplacz I

-nurnik z mieszadłem bezwirowyn: nurnik, korpus klęsły, gardziel, wał, mieszadło, dolne zamocowanie włu mieszadła

•oziębiacze wodne konwiowe:

-oziębiacz ociekowy turbinkowy z mieszadłem śmigłowym,

-oziębiacz ociekowy przepływowy z mieszadłem rurkowym, ELEMENTY: konem, pokrywa, doprowadzenie zimnej wody, łopatki turbinkowe, wał mieszadła, mieszadło, natrysk, uchwyt-kabłąk

•chłodziarka wannowa

•zbiorniki

Wstępna obróbka mleka obejmuje:

-pozbawienie mleka zanieczyszczeń mechanicznych i częściowo bakteryjnych (cedzenie, filtrowanie)

-oziębienie mleka w celu zahamowania rozwoju mikroorganizmów pogarszających jakość mleka

-odwirowanie mleka w celu oddzielenia śmietany

-pasteryzowanie mleka w celu zniszczenia w nim mikroorganizmów

Wymagania stawiane urządzeniom do wstępnej obróbki mleka:

-obniżenie temperatury mleka do ok. 10°C - najpóźniej w ciągu godziny od wyjścia mleka z wymienia - w celu zahamowania rozwoju mikroorganizmów

-obniżenie temperatury mleka do ok. 5°C - jeżeli mleko będzie dłużej przechowywane - w celu całkowitego zatrzymania rozwoju mikroorganizmów

KURY

Ściółka- wszelkie rozdrobnione materiały zaspokajające behawioralne potrzeby kur

Gniazdo- osłonięta, wydzielona przestrzeń do składania jaj, w której podłoga nie może dopuszczać do bezpośredniego kontaktu ptaka z siatka druciana lub takiej siatki zawierac. Gniazda mogą być indywidualne lub grupowe przeznaczone dla kilkudziesięciu ptaków.

Powierzchnia użytkowa- oznacza element pomieszczenia o szer. Min 30 cm i wysokości min 45 cm z pochyleniem podłogi nie większym niż 14%. Gniazda nie stanowią pow. uż.

Obsada-to liczba ptaków przypadająca na 1 m2 pow.uż.

Metody czyszczenia jaj:

1)NA SUCHO

-szczotki różnego rodzaju i kształtu, zwykle obracające się i umieszczone nad taśmami przenośników jaj

-maszyny do czyszczenia suchego- pracują na zasadzie ścierania powierzchni skorupki w czasie przenoszenia jej na taśmę z gumy piankowej. Powstający pył jest odsysany i gromadzi się w worku filtracyjnym. Wydajność wynosi 1000szt jaj na godzinę

2)NA MOKRO

- maszyny do mycia- jaja umieszcza się w pojemniku zanurzonym w wodnym roztworze środka myjącego o temp. 37-39 st. C utrzymywanej przez termostat który steruje grzałkami elekt. Wodę wprawia się w ruch ,mechanicznie lub za pomocą sprężonego powietrza. Mycie trwa 2-5 min, wydajność maszyny na godzinę wynosi 1000-2500 szt jaj

Metody zbioru jaj

-przełożenie na wózek kolejki wiszącej bądź jadącej po twardym podłożu

-system windowy -jaja zbierane są piętro po piętrze

-za pomocą elewatora- jaja zbierane są z kilku pięter jednocześnie

Systemy karmienia drobiu

/brojlery/ paszę dla brojlerów optymalizuje się tak aby spełniała wymagania pokarmowe ptaków w każdym wieku oraz zapewniała efektywność i dochodowość produkcji bez pogarszania dobrostanu ptaków. We wszystkich okresach stosuje się żywienie „do woli” Sposób karmienia: podawanie paszy w karmidłach okrągłych, zasilanych przenośnikami spiralnymi lub linowo-krążkowymi

/kury nieśne/ pasze różnicuje się dla 3 okresów: 18-30, 31-45, 46-72 tyg. Życia. Systemy karmienia: *silos, przenośnik silos-kosz zasypowy (z wagą i sterowaniem komputerowym); *karmidła okrągłe zasilane dodatkowymi przenośnikami lub podłużne przenośniki-karmidła

Systemy chowu

1) chów podłogowy (na ściółkach rusztach)

2) chów klatkowy

---