4. Wnioski.

Metoda elastooptyczna jest jedną z najważniejszych i najpowszechniejszych metod pozwalającą obserwować i rejestrować rozkład stanu odkształcenia w cały obszarze badanego modelu. Ponieważ izochroma czerwona była w naszym przypadku podczas ćwiczenia najbardziej widoczna, dla niej właśnie wyznaczyliśmy stała modelową dla izochrom rzędów m=1,2,3. Postąpiliśmy tak ze względu na fakt, iż prążki izochrom mają pewną szerokość, a zatem w konkretnym punkcie rząd izochromy możemy określić jedynie w przybliżeniu. Aby nasza wartość C_σ była jak najdokładniejsza otrzymane wyniki uśredniamy dla kilku punktów modelu. Obserwując pola izochrom w naszym modelu możemy wysunąć następujące wnioski:

- w centralnym obszarze badanego modelu izochromy są prawie idealnie równoległe, tak więc rozkład odkształceń jest prawie idealny z rozkładem teoretycznym. Naprężenie σ₁ wzrasta więc proporcjonalnie wraz z x², podobnie wzrasta też m;

- izochroma zerowa leży na osi zginania. Pojawia się ona również w narożach swobodnych belki;

- w obszarze przyłożonych sił zewnętrznych obserwujemy pola odkształceń (naprężeń) nie stosujące się do teoretycznych rozkładów belkowych. W punktach przyłożenia sił rząd izochrom gwałtownie rośnie - występuje tam koncentracja naprężeń;

- oddalając się od miejsc przyłożenia siły, zaburzenie belkowego rozkładu naprężeń szybko zanika zgodnie z zasadą Saint de Venanta;

Elastooptyczna stała modelową można wyznaczyć również z modelu innego niż belkowy. Wymagane jest tylko, aby możliwe było wyznaczenie ε₁-ε₂ w punkcie przez który przechodzi izochroma o znanej wartości m.

Współczynnik intensywności kształtu karbu α_k, który jest równy ilorazowi wartości największego naprężenia normalnego σ_max lub stycznego τ_max, występującego w pobliżu karbu, do wartości naprężenia nominalnego, obliczonego metodami wytrzymałościowymi.

Jeżeli naprężenia określają jednoosiowy stan , to wówczas można określić za pomocą odpowiadających im rzędom izochrom σ_max=K_amm_max; σ_n=K_amm_n gdzie:

m_max- największy rząd izochromy w pobliżu karbu,

m_n- nominalny rząd izochromy w przekroju osłabionym karbem. Ostatecznie

Izochroma o m_max pojawia się pojawia się na brzegu osłabionego karbem przekroju gdzie występuje obszar wyraźnego spiętrzenia naprężeń. W miarę oddalania się zauważamy różnicę w rzędach izochrom. Rozkład naprężeń dąży wówczas do rozkładu równomiernego.

W sąsiedztwie karbu zazwyczaj występuje przestrzenny stan naprężenia (dokładnie dwuosiowy).

---